เราเป็นคนที่ใส่ใจในรายละเอียดนะ แต่บางทีเราก็รู้สึกได้ว่ามันดูเยอะไป สิ่งที่ทำให้เรากังวลใจมากสุดคือการที่เราทักแชทรัวๆ ในตอนที่เขาหายไปโดยไม่บอกอะไร
จริงเราควรคิดว่าเขาอาจไม่ว่างหรือติดธุระ แต่มันดูแปลกๆ ตรงที่อยู่ๆก็หายไปเลย ทั้งที่เคยโทรหาเราเวลานี้ทุกคืน บอกเราตลอดว่าถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวโทรหา
เราเลยกังวลว่าเขาจะเป็นอะไร สรุปพอเราโทรไปตอนเช้า คือเขาหลับ แล้วเราเองมารู้สึกผิดที่โทรปลุกเขาแต่เช้า แถมเรายังพิมพ์ไปอีกว่า อย่าหายไปแบบนี้อีกได้ไหม ขอโทษที่โทรปลุก และบอกให้เขาพักผ่อน
ดูจากข้อความที่ส่งมันก็ดูเยอะๆ หน้าจอ 5 นิ้วเต็มๆ เราเลยกลัวเขารำคาญเรา มันก็มองได้สองมุมคือความที่เราใส่ใจกับความที่ดูน่ารำคาญ
เรามีอดีตตรงที่เคยมีคนคนนึงหายไป เราก็ทักปกติ สุดท้ายเขาก็หายไปตลอด เราเลยกลัวที่จะเป็นแบบนั้นอีก
เคยรู้สึกว่าตัวเองดูเยอะไปบ้างไหม จนกลัวใครคนนึงรำคาญ
จริงเราควรคิดว่าเขาอาจไม่ว่างหรือติดธุระ แต่มันดูแปลกๆ ตรงที่อยู่ๆก็หายไปเลย ทั้งที่เคยโทรหาเราเวลานี้ทุกคืน บอกเราตลอดว่าถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวโทรหา
เราเลยกังวลว่าเขาจะเป็นอะไร สรุปพอเราโทรไปตอนเช้า คือเขาหลับ แล้วเราเองมารู้สึกผิดที่โทรปลุกเขาแต่เช้า แถมเรายังพิมพ์ไปอีกว่า อย่าหายไปแบบนี้อีกได้ไหม ขอโทษที่โทรปลุก และบอกให้เขาพักผ่อน
ดูจากข้อความที่ส่งมันก็ดูเยอะๆ หน้าจอ 5 นิ้วเต็มๆ เราเลยกลัวเขารำคาญเรา มันก็มองได้สองมุมคือความที่เราใส่ใจกับความที่ดูน่ารำคาญ
เรามีอดีตตรงที่เคยมีคนคนนึงหายไป เราก็ทักปกติ สุดท้ายเขาก็หายไปตลอด เราเลยกลัวที่จะเป็นแบบนั้นอีก