สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึงแหละที่ชอบอ่านเรื่องผีมากๆ อ่านจนเก็บไปหลอนก็มี แต่แน่ใจว่าคราวนี้ไม่หลอนแน่นอน จะเริ่มละน้าาาาาาา
ขอแทนตัวเองว่า เอ แล้วกันน้า
เอเรียนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมประจำอำเภอแห่งหนึ่ง ต้องบอกก่อนเลยว่า ความเป็นมาของ รร นี้คือ มีผู้บริจาคที่มาอีกที อดีตที่แห่งนี้เป็นป่าช้า ใช่ๆๆ อาจคิดกันว่า รร ที่ไหนๆก็มีประวัติ คล้ายๆแบบนี้ แต่เรื่องมันเกิดหลังจาก เอต้องเก็บตัวเพื่อซ้อมและเดินทางไปแข่งเดินสวนสนามที่ กทม ขอไม่บอกแล้วกันนะว่าเป็นตำแหน่งอะไรในกอง เรื่องมีอยู่ว่า คืนหนึ่งหลังจากที่พวกเราซ้อมเดินช่วงเย็นกันเสร็จ ก็แยกย้ายกันทานข้าวธรรมดา แล้วก็อาบน้ำ ทำธุระกันเสร็จสับ ครูที่สอนเรา ก็เรียกเรามารวมเพื่อซ้อมกันอีกครั้ง ซ้อมๆๆๆๆๆๆๆๆ จนถึงเวลาไม่แน่ใจนะว่ากี่โมง แต่ก็ดึกพอสมควร ประมาน สองทุ่ม ครูก็สั่งแยกย้ายเพื่อไปพักผ่อน แต่เราเนี่ยได้อภิสิทธิ์ ได้นอนกับรุ่นพี่ เพื่อช่วยรุ่นพี่เตรียมพวกเสื้อผ้า อุปกรณ์ต่างๆ ในห้องที่เราและรุ่นพี่นอนนั้น มีรุ่นน้องมานอนด้วย สองคน เพราะห้องนอนไม่พอ ห้องที่เรานอนเป็นห้องพยาบาล ซึ่งตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ตอนนั้น มีเรื่องราวข่าวลือต่างๆเกี่ยวกับห้องๆนั้น แต่เราก็เฉยๆมาก จนมาเจอกับตัวเอง เมื่อใกล้ถึงเวลาเที่ยงคืน พวกเราทำของใกล้เสร็จ ก็คิดว่าจะนอนกันซักพัก ก่อนหน้านี้มีครูที่ฝึกเรามาเตือน ว่าให้เรานอนกันได้แล้ว มันดึกมากแล้ว แล้วไงเหรอ เราไม่ฟังจ้า ยังคงทำอุปกรณ์ต่อไป จนเวลาใกล้เที่ยงคืน กำลังจะนอนกัน มีรุ่นพี่คนนึงชวนเราไปเข้าห้องน้ำ ขอใช้ชื่อว่าพี่จี พี่จีได้ชวนเพื่อนของเขาคือรุ่นพี่เรานั่นแหละ ให้ไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อน แต่เพราะทุกคนไม่มีใครว่าง พี่จีเลยชวนเรา เราก็เออ สงสารพี่เห็นพี่อยากไป ถือโอกาสไปเข้าด้วยละกัน เรางงมากว่าทำไมเราต้องไปวะ คือเราก็ไม่ได้สนิทกับรุ่นพี่คนนี้มาก แต่เราก็รับอาาสาไปเอง
ตอนนั้นรองเท้าแตะที่ฮิตๆกันคือไรจ๊า คือรองเท้าที่เป็นพลาสติกนิ่มๆบางๆ เดินลงพื้นจะดัง แป๊ะๆๆๆๆ ตอนนั้นฮิตกันมากจ้า ลืมบอกไป
ห้องพยาบาลที่เรานอนอยู่ในตึกวิทย์ หรือตึก 3 นั่นเอง ซึ่งจะขอบอกก่อนว่า ใต้ตึกสามจะมีห้องน้ำอยู่ แล้วเดินขึ้นชั้นสองไป ก็จะมีห้องน้ำของครูให้ใช้
แต่ไงละ พวกเราไม่อยากเข้านี่ แปลกมั้ย แปลกมาก คือขยันจ้า เดินอ้อมจะไปเข้ากันที่ตึก 1 มันก็ไม่ใกล้นะ แล้วมันก็มืด เราก็พากันวิ่งไป วิ่งไปแบบสนุกสนานเฮอาร่าเริง เราวิ่งผ่านห้องพักครูที่ครูก็อยู่กันเต็มห้องเลย ซึ่งมันจะเป็นไปได้มั้ยที่เด็กสองคนวิ่งผ่านห้องแต่ไม่มีครูคนไหนหันมามองเลยซักนิด
เราก็ไม่ได้อะไร ดีแล้วที่ครูไม่เห็น เดี๋ยวโดนดุกันอีก พอเราวิ่งไปจนจะถึงห้องน้ำที่เราจะเข้า เราจะต้องผ่านห้องปกครองก่อน ซึ่งห้องน้ำที่เราจะไปเข้า ก็เป็นห้องน้ำครูนะ แปลกมั้ย ที่ตึกสามก็มี เป็นบ้าไรต้องไปเข้าที่ตึก หนึ่ง เมื่อเราเดินผ่านห้องปกครองยังไม่ทันลงบันได ก็มีเสียง.... ตุ๊กแก ตุ๊กแก โอ้ยยยย จะมาร้องอะไรตอนนี้ แต่เรากับพี่จี ก็เริ่มรู้สึกว่ามันแปลกๆแล้ว แต่ดราพยายามไม่คิดอะไรไง ก็เลย พยายามจะพาพี่จีเดินไปที่ห้องน้ำ พอขาเราก้าวไปได้แค่ หนึ่งก้าว ก็ดันมีเสียง เตรงๆๆๆๆ เป็นเพลงไทย อ่อ ลืมบอก ตอนนั้น เครื่องคนตรีไทยยังอยู่ที่ห้องนาฏศิลป์ พอเราได้ยินเสียงเพลง เอน้ำตาไหลค่ะ แต่ก็คิดว่าหูฝาด เราหันไปมองหน้าพี่จี ตอนนั้นสีหน้านางไม่ดีเอาซะเลย พอเรามองหน้ากันได้ซักพัก เสียงอีกเสียงนึง ที่ทำให้เราต้องหันหลังวิ่งกลับ (พิมพ์ไปยังขนลุกเลย) คือเสียง ผู้หญิงที่กำลังเอื้อนตามดนตรีไทยอย่างเพราะพริ้ง แต่สำหรับเราในตอนนั้น เวลานั้น ใครจะมาเล่นดนตรีร้องเพลง บ้าเหรอ จะรอไรละ เรารีบวิ่ง ดดยเราเสียสละ เพราะรู้ว่ารุ่นพี่เรากลัวมาก เราเลยในพี่จีวิ่งนำไปก่อน โดยเราวิ่งรั้งท้าย ในขณะที่กำลังวิ่งกลับไปที่ตึกสาม เราก็แปลกใจ เหมือนมีใครกำลังตามมา ปรากฏว่า มีจริงค่ะ เป็นผช เงาดำๆ ร่างใหญ่ๆ กำลังตามมา เรากลัวมาก พอถึงห้องพยาบาลเราเลยรีบเข้าห้องปิดประตู พี่ๆในห้องตกใจมาก หลังจากนั้น พี่จีก็เสียขวัญมาก มีรุ่นพี่อีกคนถามเราว่าเกิดอะไรขึ้น ขอสมติว่าให้เป็นพี่โอ พี่โอมองสีหน้าเรากับพี่จีแล้วถามว่า เอ ไปทำอะไรมา ถามเหมือนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา เราก็เลยเล่าให้ฟังว่าเราเจออะไรมาบ้าง หลังจากนั้นพี่โอก็ให้เราสวดมนต์กัน พี่จีสวดนานมาก มากจริงๆ เกือบชั่วโมง เออลืมบอก พี่โอเป็นคนมีเซ้นต์ แบบรู้เห็นไรงี้ ในขณะที่เรากำลังวุ่นวาย เอได้บอกให้รุ่นพี่อีกคนเอาพระไปแขวนที่ประตู เพราะกลัวว่าเงานั้นจะตามเข้ามา เชื่อมั้ย พอเอาพระไปคล้องไว้ที่ลูกบิด พระที่แขวนอยู่นิ่งมันแขว่งไปแขว่งมา ตอนแรกเราคิดว่าเป็นแรงเฉื่อยจากการแขวน แต่ไม่ใช่เลย มันแรงขึ้น จนเราแน่ใจว่ามันไม่ปกติ พอพี่จีเห็นแบบนั้นเลยให้พวกเราสวดมนต์นอนกันอีก โดยให้เรากับพี่จีนอนกอดพี่โอ เพยายามจะข่มตาหลับ แต่มันหลับไม่ได้ เพราะตัวพี่โอสั่นมาก สั่นมากจนเราไม่หลับ เราก็อยู่แบบนั้นจนตื่นมาขึ้นรถในเวลาตี 2 เราก็ถามว่าพี่โอเป็นอะไรมั้ย เห็นตอนนอนสั่นมากๆเลย พี่โอเล่าให้ฟังว่า พี่โอนอนไม่ได้เลย เพราะเหมือนมีคนกำลังบีบคอเขาอยู่ พยายามทำร้ายเขา ตัวพี่โอเลยสั่น หลังจากนั้นเราก็โดนดุเลยว่า ทำผิดอะไรทำไมเกิดเรื่องแบบนี้ เราก็เลยคิดว่า เป็นเราเสียงดังรึป่าว เจาที่คงไม่ชอบ แล้วเราก็ดันใส่รองเท้าเดินบนตึกเรียน มันเหมือนกับเราไม่เคารพสถานที่
ยังมีอีกหลายเรื่อง ที่จะมาเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องจริงทั้งนั้น จะบอกว่า ยังมีอีกหนึ่งเรื่องที่เกี่ยวกับ รร นี้ ที่เอเจอ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง ถ้าอยากอ่าน ก็ให้กำลังใจกันเยอะๆน้าาาาาา
อ่านเรื่องผีมาหลายเรื่อง อยากเล่าเองบ้างแล้วซิ มาอ่านกันค่าาาาา
ขอแทนตัวเองว่า เอ แล้วกันน้า
เอเรียนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมประจำอำเภอแห่งหนึ่ง ต้องบอกก่อนเลยว่า ความเป็นมาของ รร นี้คือ มีผู้บริจาคที่มาอีกที อดีตที่แห่งนี้เป็นป่าช้า ใช่ๆๆ อาจคิดกันว่า รร ที่ไหนๆก็มีประวัติ คล้ายๆแบบนี้ แต่เรื่องมันเกิดหลังจาก เอต้องเก็บตัวเพื่อซ้อมและเดินทางไปแข่งเดินสวนสนามที่ กทม ขอไม่บอกแล้วกันนะว่าเป็นตำแหน่งอะไรในกอง เรื่องมีอยู่ว่า คืนหนึ่งหลังจากที่พวกเราซ้อมเดินช่วงเย็นกันเสร็จ ก็แยกย้ายกันทานข้าวธรรมดา แล้วก็อาบน้ำ ทำธุระกันเสร็จสับ ครูที่สอนเรา ก็เรียกเรามารวมเพื่อซ้อมกันอีกครั้ง ซ้อมๆๆๆๆๆๆๆๆ จนถึงเวลาไม่แน่ใจนะว่ากี่โมง แต่ก็ดึกพอสมควร ประมาน สองทุ่ม ครูก็สั่งแยกย้ายเพื่อไปพักผ่อน แต่เราเนี่ยได้อภิสิทธิ์ ได้นอนกับรุ่นพี่ เพื่อช่วยรุ่นพี่เตรียมพวกเสื้อผ้า อุปกรณ์ต่างๆ ในห้องที่เราและรุ่นพี่นอนนั้น มีรุ่นน้องมานอนด้วย สองคน เพราะห้องนอนไม่พอ ห้องที่เรานอนเป็นห้องพยาบาล ซึ่งตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ตอนนั้น มีเรื่องราวข่าวลือต่างๆเกี่ยวกับห้องๆนั้น แต่เราก็เฉยๆมาก จนมาเจอกับตัวเอง เมื่อใกล้ถึงเวลาเที่ยงคืน พวกเราทำของใกล้เสร็จ ก็คิดว่าจะนอนกันซักพัก ก่อนหน้านี้มีครูที่ฝึกเรามาเตือน ว่าให้เรานอนกันได้แล้ว มันดึกมากแล้ว แล้วไงเหรอ เราไม่ฟังจ้า ยังคงทำอุปกรณ์ต่อไป จนเวลาใกล้เที่ยงคืน กำลังจะนอนกัน มีรุ่นพี่คนนึงชวนเราไปเข้าห้องน้ำ ขอใช้ชื่อว่าพี่จี พี่จีได้ชวนเพื่อนของเขาคือรุ่นพี่เรานั่นแหละ ให้ไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อน แต่เพราะทุกคนไม่มีใครว่าง พี่จีเลยชวนเรา เราก็เออ สงสารพี่เห็นพี่อยากไป ถือโอกาสไปเข้าด้วยละกัน เรางงมากว่าทำไมเราต้องไปวะ คือเราก็ไม่ได้สนิทกับรุ่นพี่คนนี้มาก แต่เราก็รับอาาสาไปเอง
ตอนนั้นรองเท้าแตะที่ฮิตๆกันคือไรจ๊า คือรองเท้าที่เป็นพลาสติกนิ่มๆบางๆ เดินลงพื้นจะดัง แป๊ะๆๆๆๆ ตอนนั้นฮิตกันมากจ้า ลืมบอกไป
ห้องพยาบาลที่เรานอนอยู่ในตึกวิทย์ หรือตึก 3 นั่นเอง ซึ่งจะขอบอกก่อนว่า ใต้ตึกสามจะมีห้องน้ำอยู่ แล้วเดินขึ้นชั้นสองไป ก็จะมีห้องน้ำของครูให้ใช้
แต่ไงละ พวกเราไม่อยากเข้านี่ แปลกมั้ย แปลกมาก คือขยันจ้า เดินอ้อมจะไปเข้ากันที่ตึก 1 มันก็ไม่ใกล้นะ แล้วมันก็มืด เราก็พากันวิ่งไป วิ่งไปแบบสนุกสนานเฮอาร่าเริง เราวิ่งผ่านห้องพักครูที่ครูก็อยู่กันเต็มห้องเลย ซึ่งมันจะเป็นไปได้มั้ยที่เด็กสองคนวิ่งผ่านห้องแต่ไม่มีครูคนไหนหันมามองเลยซักนิด
เราก็ไม่ได้อะไร ดีแล้วที่ครูไม่เห็น เดี๋ยวโดนดุกันอีก พอเราวิ่งไปจนจะถึงห้องน้ำที่เราจะเข้า เราจะต้องผ่านห้องปกครองก่อน ซึ่งห้องน้ำที่เราจะไปเข้า ก็เป็นห้องน้ำครูนะ แปลกมั้ย ที่ตึกสามก็มี เป็นบ้าไรต้องไปเข้าที่ตึก หนึ่ง เมื่อเราเดินผ่านห้องปกครองยังไม่ทันลงบันได ก็มีเสียง.... ตุ๊กแก ตุ๊กแก โอ้ยยยย จะมาร้องอะไรตอนนี้ แต่เรากับพี่จี ก็เริ่มรู้สึกว่ามันแปลกๆแล้ว แต่ดราพยายามไม่คิดอะไรไง ก็เลย พยายามจะพาพี่จีเดินไปที่ห้องน้ำ พอขาเราก้าวไปได้แค่ หนึ่งก้าว ก็ดันมีเสียง เตรงๆๆๆๆ เป็นเพลงไทย อ่อ ลืมบอก ตอนนั้น เครื่องคนตรีไทยยังอยู่ที่ห้องนาฏศิลป์ พอเราได้ยินเสียงเพลง เอน้ำตาไหลค่ะ แต่ก็คิดว่าหูฝาด เราหันไปมองหน้าพี่จี ตอนนั้นสีหน้านางไม่ดีเอาซะเลย พอเรามองหน้ากันได้ซักพัก เสียงอีกเสียงนึง ที่ทำให้เราต้องหันหลังวิ่งกลับ (พิมพ์ไปยังขนลุกเลย) คือเสียง ผู้หญิงที่กำลังเอื้อนตามดนตรีไทยอย่างเพราะพริ้ง แต่สำหรับเราในตอนนั้น เวลานั้น ใครจะมาเล่นดนตรีร้องเพลง บ้าเหรอ จะรอไรละ เรารีบวิ่ง ดดยเราเสียสละ เพราะรู้ว่ารุ่นพี่เรากลัวมาก เราเลยในพี่จีวิ่งนำไปก่อน โดยเราวิ่งรั้งท้าย ในขณะที่กำลังวิ่งกลับไปที่ตึกสาม เราก็แปลกใจ เหมือนมีใครกำลังตามมา ปรากฏว่า มีจริงค่ะ เป็นผช เงาดำๆ ร่างใหญ่ๆ กำลังตามมา เรากลัวมาก พอถึงห้องพยาบาลเราเลยรีบเข้าห้องปิดประตู พี่ๆในห้องตกใจมาก หลังจากนั้น พี่จีก็เสียขวัญมาก มีรุ่นพี่อีกคนถามเราว่าเกิดอะไรขึ้น ขอสมติว่าให้เป็นพี่โอ พี่โอมองสีหน้าเรากับพี่จีแล้วถามว่า เอ ไปทำอะไรมา ถามเหมือนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา เราก็เลยเล่าให้ฟังว่าเราเจออะไรมาบ้าง หลังจากนั้นพี่โอก็ให้เราสวดมนต์กัน พี่จีสวดนานมาก มากจริงๆ เกือบชั่วโมง เออลืมบอก พี่โอเป็นคนมีเซ้นต์ แบบรู้เห็นไรงี้ ในขณะที่เรากำลังวุ่นวาย เอได้บอกให้รุ่นพี่อีกคนเอาพระไปแขวนที่ประตู เพราะกลัวว่าเงานั้นจะตามเข้ามา เชื่อมั้ย พอเอาพระไปคล้องไว้ที่ลูกบิด พระที่แขวนอยู่นิ่งมันแขว่งไปแขว่งมา ตอนแรกเราคิดว่าเป็นแรงเฉื่อยจากการแขวน แต่ไม่ใช่เลย มันแรงขึ้น จนเราแน่ใจว่ามันไม่ปกติ พอพี่จีเห็นแบบนั้นเลยให้พวกเราสวดมนต์นอนกันอีก โดยให้เรากับพี่จีนอนกอดพี่โอ เพยายามจะข่มตาหลับ แต่มันหลับไม่ได้ เพราะตัวพี่โอสั่นมาก สั่นมากจนเราไม่หลับ เราก็อยู่แบบนั้นจนตื่นมาขึ้นรถในเวลาตี 2 เราก็ถามว่าพี่โอเป็นอะไรมั้ย เห็นตอนนอนสั่นมากๆเลย พี่โอเล่าให้ฟังว่า พี่โอนอนไม่ได้เลย เพราะเหมือนมีคนกำลังบีบคอเขาอยู่ พยายามทำร้ายเขา ตัวพี่โอเลยสั่น หลังจากนั้นเราก็โดนดุเลยว่า ทำผิดอะไรทำไมเกิดเรื่องแบบนี้ เราก็เลยคิดว่า เป็นเราเสียงดังรึป่าว เจาที่คงไม่ชอบ แล้วเราก็ดันใส่รองเท้าเดินบนตึกเรียน มันเหมือนกับเราไม่เคารพสถานที่
ยังมีอีกหลายเรื่อง ที่จะมาเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องจริงทั้งนั้น จะบอกว่า ยังมีอีกหนึ่งเรื่องที่เกี่ยวกับ รร นี้ ที่เอเจอ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง ถ้าอยากอ่าน ก็ให้กำลังใจกันเยอะๆน้าาาาาา