สวัสดีค่ะ ฉันแต่งงานกับสามีที่อายุมากกว่ากัน15ปี ด้วยความที่ พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่ฉันอายุ 7 ขวบ แม่หนีไปไหนไม่ทราบ ปล่อยให้อยู่กับพ่อ พ่อก็ละเลยฝากลุง ฝากป้าเลี้ยงตลอด จนเรียนจบ ปวช.ฉันมีแฟนคนแรกอายุห่างกัน15 ปี เหมือนกัน เขาใจดีมาก ดูแลอย่างดี จนฉันเรียน ปวส. จบ แล้วต้องกลับมาบ้านเกิด ทำให้เราห่างกัน และเข้าใจกันในเรื่องต่าง ๆ จนฉันทำงานได้เจอกับสามีคนที่แต่งงานด้วย อายุเราก้ห่างกัน 15 ปี ฉันชอบคนมีอายุเพราะคิดว่าเขาเป็นผู้ใหญ่จะรักและดูแลเราได้ แต่ฉันคิดผิดสามีคนปัจจุบัน แตกต่างกับแฟนคนแรกอย่างฟ้ากับเหว และฉัน็ก็ได้ตกเหวแล้วจริง ๆ เขามีอาการหึงหวงคงมีปมจากเมียเก่าของเขา ที่เขาเคยแต่งงานด้วยกันและมีลูกด้วยกันถึงสองคน เขาเริ่มลงมือตบตีเพราะอาการหึงหวง และกล่าวหาว่าไม่รักลูกกับเมียเก่าของเขา ตอนั้นฉันก็กำลังท้องลูกของเขาอยู่ เขาไม่สนใจว่าลูกในท้องจะเป็นอย่างไง ฉันอ้อนวอนยกมือไหว้เขา ฉันก้ยังโดนมือโดนตีนเขาอยู่ ฉัน ฉันให้อภัยเขาเสมอเพราะคิดว่าไม่อยากให้ลูเกิดมาเป็นแบบฉัน อยากให้ลูกมีพ่อ มีแม่ พร้อม ๆ กัน เราอยู่กินกันมา 7 ปี ตลอดเวลา 7 ปี ที่ผ่านมา เวลาเขาโมโห หรือ เมา จะหาเรื่องมาทะเลาะกัน ตบตีกัน ต่อหน้าลูกก้ยังมี มันคือความเสียใจที่สุด ทีเด็กต้องมารับรู้อะไรแบบนี้ ฉันอดทนทุกที ทุกครั้ง พยายามให้มันจบ ๆ และผ่าน ๆ ไป ปกติฉันไม่ด่าและไม่พูดหยาบคาย ก็ต้องมาด่าทุกคำกับสามีคนนี้ ถึงขั้นเรียก กู ทั้งที่อายุห่างกันเป็นสิบปี ทนเขาด่า เขาว่าทุกคนเหมือนไม่ใช่มนุษย์เมีย ขุดโคตรมา พ่อฉัน แม่ฉัน รวมถึงน้อง ๆ ของฉันด้วย ฉันอยู่ดูแลเขาอย่างดีเสมอ ทั้ง ๆ ที่เขาด่า เขาว่า โง่บ้าง ควายบ้าง แอบร้องไห้ แต่เขาไม่เคยรับเคยรู้อะไรหรอก ในบ้านเขาถูกเสมอ เขาเป็นใหญ่เสมอ โดนตีตอนท้อง โดนตบโดนตีจนต้องเข้าโรงพยาบาลก้มี แต่ทำอะไรไม่ได้ ก้มหน้ารับกรรมที่เคยทำไว้ทุกชาติ ๆ ที่ผ่านมา เมื่อก่อนสงสัยค่ะว่าฉันทำอะไรผิด ฉันโง่ขนาดที่เขาต้องด่าต้องว่าเลยหรอ คำว่าโง่ ควาย คนอื่นว่าคงไม่ค่อยรู้สึก แต่นี่สามีของเราเองที่เราปฏิบัติดูแลเขาอย่างดี มันเจ็บที่หัวใจ ทุกวันนี้ทราบแล้วค่ะว่าฉันโง่ตามที่เขาด่าจริง ๆ * โง่ที่มีผัว* จะทนไปได้ถึงไหนชีวิตนี้ของฉัน เพื่อลูกคนเดียวเท่านั้น
ขีดจำกัดความอดทนสำหรับครอบครัว