สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกและเป็นกระทู้เดียวที่มีความพยายามในการยืนยันตัวตนเพื่อจะเข้ามาตั้งอย่างมากกกก
เข้าเรื่องเลยแล้วกันเนาะ...เรื่องมีอยู่ว่า เราชื่อเอม(ชื่อจริงๆ) เมื่อประมาณช่วงต้นมกราที่ผ่านมาเราไปรู้จักกับผู้ชายคนนึงชื่อ
บอล เราก็คุยๆกับเค้าไปสัก2อาทิตย์ได้ เราก็บอกเค้าว่า
เรา : วันที่...จะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดนะ
บอล : กลับด้วยดิ
เรา : ไปจริงดิ เดี๋ยวแม่เค้าจะว่าเอานะ
บอล : ไม่เป็นไรหรอกน่า
เรา : เออๆแล้วแต่ (ใจดีไปไหม555)
พอถึงวันกลับบ้านเราก็นั่งรถกลับกับนางนี่แหละ ก็พอไปถึงแม่ก็ตกใจนิดหน่อยแต่ไม่ได้ชักสีหน้าอะไรใส่เพราะก่อนหน้านั้นเราโทรบอกแม่ไว้แล้วแต่พอลับหลังบอลแม่ก็ต่อว่าแล้วก็บ่นเรา เราก็ยอมรับว่าผิดเองที่พาคนที่พึ่งรู้จักกันมาบ้านแล้วก็ขอโทษแม่ไปแล้ว ระหว่างที่อยู่บ้านตจว.บอลเค้าทำตัวปกติมากกกแต่จะเป็นคนที่เอาแต่ใจ มีอยู่วันนึงเราไปเดินบิ๊กซีกับนางแล้วเราเป็นคนถือโทรศัพท์นางไว้ ทีนี้มีคนนึงโทรมาแต่เราไม่ได้กดรับ เพราะนางไม่ชอบให้ใครยุ่งกับโทรศัพท์นางเท่าไหร่ เราเลยบอกนางว่า
เรา : เมื่อกี้ใครโทรมาไม่รู้เค้ากดรับไปแล้ว
บอล : ใครโทรมา (ทำหน้าดุๆ)
เรา : พิมพ์ชื่อว่าอ้วนอะ
บอล : ไม่พูด ตาขวางใส่
เรา : ล้อเล่นน๊าาา (ยิ้มเจื่อนๆด้วยความกลัว)
บอล : แม่เค้าเอง พอดีพ่อเป็นคนพิมพ์เบอร์ไว้เพราะมันเป็นโทรศัพท์ที่บ้าน พ่อเลยพิมพ์แกล้งแม่ (เริ่มมีพิรุธ)
อยู่ที่บ้านไม่มีอะไรมากกกเพราะอยู่กับผู้ใหญ่ พอวันที่ 15 ม.ค. เดินทางกลับ กทม.(โดยสวัสดิภาพ) วันที่ 16 ม.ค. เราไม่สบายเราเลยโทรให้นางซื้อข้าวกับยาขึ้นไปให้ที่ห้อง (หอเก่าเรา) พอกินข้าวกินยาเสร็จเราเลยไปซักผ้า เสร็จแล้วเราก็เข้ามาในห้องเห้นนางหลับอยู่ ด้วยความอยากรู้เราเลยหยิบมือถือนางขึ้นมาดู (เรารู้รหัสมือถือนาง) แล้วเข้าไปจะไปอ่านไลน์ อห.ใส่รหัสไว้ (อันนี้เราไม่รู้) เราเลยแอบดูแชทเฟซนางแทน พอเปิดดูแล้วเลื่อนอ่านแต่ละอันนี่แบบ จ้าาาารู้เลย ในแชทผญ.เยอะมากกกกกก เราเลยออกแล้ววางมือถือไว้ที่เดิม พอสัก 20 นาทีผ่านไป มีคนโทรหานางแต่เราไม่เห็นว่าใครไงเพราะนางตื่นมารับก่อน พอคุยธุระเสร็จนางบอกเราว่า
บอล : แม่โทรมา บอลไปแล้วนะ
เรา : อื้อ เคๆ (ลงไปส่งนางหน้าปากซอย เพื่อ?)
ตกเย็นเราเห็นเพื่อนโพสต์ในเฟซว่าเศร้า เราเลยชวนเพื่อนไปร้านเหล้ากัน 2 คน (คนไม่สบายหายเลยค่ะ555) ดึกๆหน่อยมีเพื่อนผช.มาเพิ่ม 1 คน แล้วตอนช่วงใกล้กลับก็มีผช.คนนึงมาขอไลน์เรา เราก็ให้เค้าไป (มองนานละเหมือนกัน55555)
17 ม.ค. เราทำงานเช้าแล้วรู้สึกเหนื่อยๆด้วยแล้วด้วยความที่เราเก็บเรื่องแชทมาคิดด้วยเราเลยไม่ค่อยตอบแชทตอบไลน์นาง คือไม่ได้เคืองนะแต่แบบไม่ชอบ ตอนเย็นเราเลิกงานนางก็โทรมาบอกว่าลงไปหาที่หน้าหอหน่อยมีเรื่องจะเคลียร์ เราก็เออๆลงไป (แต่งตัวแบบสบายมากกก)
บอล : เป็นไร ทำไมไม่ตอบแชท
เรา : เหนื่อย ขี้เกียจตอบ (ตัดปัญหา)
บอล : ทำแบบนี้ทำไมวะ
เรา : ยังไม่ได้ทำไรเลย (ด้วยความอยากห่าง) เออมีไรจะบอก
บอล : อะไร
เรา : แน่ใจหรอว่าจะฟัง
บอล : อือออแน่ใจ
เรา : เค้ามีคนใหม่ว่ะ (คิดดีแล้วที่พูดเพราะขืนคุยต่อก็ไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นนาจาเพราะในแชทเฟซ
นัดใครไปเยมั่งก็ไม่รู้)
บอล : ทำแบบนี้ทำไม? (มองหน้า ตาขวาง โกรธ)
เรา : ยังไม่ทันได้พูดอะไรจ้า มันลงจากมอไซมาแย่งมือถือไปจากเราแต่เราไม่ให้มันเลยกระชากไปเลย (คนมองเยอะพอสมควรแต่ไม่มีใครช่วยเลย) ด้วยความที่ไม่รู้จะทำไงเราเลยวิ่งขึ้นห้องไปเพราะรู้ว่ายังไงมันไม่ให้คืนแน่นอน แล้วมันก็ขับรถไป เราเอามือถืออีกเครื่องโทรไปหามันบอกให้คืนมือถือให้มันก็บอกว่าไม่ให้ เราเลยโทรหาน้องผช.ให้มาหาหน่อยจะยืมมือถือค้นหา Find my iphone (เครื่องที่มันเอาไปคือ i5s) เพราะเครื่องที่เรามีอีกเครื่องมันทำเห้!!ไรไม่ค่อยได้เพราะค้างแล้วก็ช้า ทั้งโทรหาน้องทั้งร้องไห้555555555 ระหว่างรอก็โทรบอกแม่ (ดึกมากแล้ว) เล่าไปร้องไห้ไปแล้วแม่ก็บอกว่าช่างมันเถอะ ซื้อเอาใหม่ ไม่ต้องตาม อันตราย บลาๆๆๆๆ (คืนนั้นพ่อกับแม่นอนไม่หลับทั้งคืนเพราะเป็นห่วงเรา) ด้วยความดื้อดึง พอน้องมาถึงก็ร้องไห้ใส่มันแล้วก็โดนมันด่าอีกยก แล้วก็พาซิ่งบิ๊กไบร์ไป (ค้นหาไอโฟนไม่เจอเพราะมันปิดเครื่องเรา) เราเลยโทรหามันเป็นระยะถามมันว่าอยู่ไหน มันก็บอกว่าอยู่ตรงนั้นตรงนี้ คือเราไปตามหามันจากร้านเหล้าทุกร้านในซอยมหาดไทยก็ไม่เจอแล้วคือสภาพเราเหมือนเมียตามหาผัวอะ TT สุดท้ายก็ล้มเลิกแล้วไปห้องเพื่อนที่อยู่แถวนั้น แม่ก็โทรหาทุกๆนาที เราเลยบอกแม่ไปว่าไม่เอาแล้วแม่ แล้วกลับห้องนอนก่อนจะนอนมันส่งข้อความมายั่วโมโหด้วย โอ้ยหมั่นไส้ค่ะ
พอวันที่ 18 เราเลยไปแจ้งความที่ สน. แล้วลุงก็โทรมาถามว่าเรื่องมันเป็นมายังไงเดี๋ยวลุงไปหาที่ทำงานนะ แล้วหลังจากนั้นเราก็พยายามถามเอามือถือคนจากมัน มันบล็อกเฟซเราเพราะมันหมั่นไส้เรา ค่ะ!! เราไลน์ไปมันก็บอกว่าทุบทิ้งแล้ว แล้วบอกจะซื้อให้ใหม่ แต่ไม่มีวีแววอะไร เราเลยเลิกหวังละคิดว่าจะไม่เอาละ เราเลยไม่ทักไลน์มันไป แต่แล้ววันนึงมันก็ทักมาว่า
มัน : จะคืนมือถือให้
เรา : วันไหน เมื่อไหร่?
มัน : แล้วแต่
เรา : เอ้า กวนตีน
มัน : อยากได้คืนก็มาเอากับกุก่อน
เรา : เมิงทำแบบนี้ทำไมวะ?
มัน : ก็กุอยากได้เมิง
เรา : ขอคิดดูก่อน (เพราะเราจะไปสน.อีกรอบแจ้งข้อหาเพิ่ม)
วันถัดมาเราก็ไปสน.แล้วก็เอาไลน์ที่เราคุยกับมันให้ตร.ดู แต่ตร.คนที่รับเรื่องเราไว้เค้าไม่อยู่เพราะเป็นวันเสาร์ เราจึงจำเป็นต้องรอถึงวันจันทร์ หลังจากเลิกเรียนวันจันทร์ เราก็รีบมุ่งหน้าไปสน.เลย นี่ขนาดเรารีบ ตร.ยังสอบปากคำเราเสร็จหกโมงเย็น แต่ออกหมายจับมันไม่ได้เพราะเราไม่รู่ชื่อจริง นามสกุลมัน เราลองเอาชื่อนาสกุลมันที่เคยบอกเราให้ตร.ค้นในทะเบียนราษฎ์ก็ไม่เจอ เราเลยคิดว่าไม่น่าใช่ชื่อจริงๆของมัน ตร.บอกเราว่าให้เราลองไปหลอกถามเชื่อมันมาเราก็แบบว่า เอ้าใครที่ไหนมันจะยอมบอกวะมันคงไม่โง่ขนาดนั้นม้างงงง
หลังจากวันที่เราไปสน.ก็มไ่มีความเคลื่อนไหวอะไรของมันอีก จนกระทั่งต้นเดือนมีนา มันทักไลน์มาบอกว่า
มัน : จะเอาไหมมือถือ
เรา : เอาดิ ทำไม
มัน : ถ้าไม่เอาจะได้ทิ้ง
เรา : เอ้า กุบอกว่าเอา (ทิ้งหาป๊าเมิงอ่อ)
แล้วมันก้นัดเราไปเรา แต่พอเรไปรอมันตรงที่นัดแล้วมันก็ยังไม่มา เราไลน์จิกมันแล้วมันตอบเราว่าอยู่อ่อนนุชกับพ่อ ค่ะ อห.เราไปรอจนดึกแล้วพึ่งมาบอกเราว่าอยู่อ่อนนุช F*ck เอ้ย หัวร้อม อารมณ์เสียมากวันนั้น ด่ามันสาดเสียเทเสียอะ พอวันถัดมาเราก็โทรไลน์หามันถามว่า
เรา : จะคืนมือถือเมื่อไหร่?
มัน : ตอนนี้กุอยู่มีนบุรี จะให้กุคืนยังไง
เรา : แล้วเมื่อไหร่เมิงจะคืนกุอะ?
มัน : แล้วแต่อารมณ์กุ
เรา : อ่าววววว เยแม่ม!! f*ck กดวาง
เรารู้สึกเฉยๆแล้วตอนนั้นอะ แบบมันไม่มีความหวังที่จะได้คืนแล้วอะ พ่อก็โทรถามว่าเป็นไงมันทักมาหามันทักมากวนไหมในไลน์มันบอกว่าจะคืนไหม เราก็บอกไปแบบไม่คิดเลยว่าไม่เอาแล้วพ่อช่างมันเหอะ พ่อก็บอกว่าดีใจที่ได้ยินลูกพูดแบบนี้เพราะพ่อไม่อยากให้คิดมาก ค่าาาคุณพ่อ
จนกระทั่งเช้าวันอังคารที่ 14 มีนาคม ที่ผ่านมา น้องที่ทำงานก็โทรมาบอกว่า
น้อง : พี่เอม มีคนโทีมาถามเรื่องไอโฟนพี่ที่หายอะ (น้องคิดว่าเป็นทางศูนย์มือถือโทรมา)
เรา : อื้อๆ เค้าว่าไงมั่ง (งัวเงีย พึ่งตื่น)
น้อง : เค้าถามว่าใช่เจ้าของไอโฟนที่หาไหม เดี๋ยวหนูส่งเบอร์ให้ในแชทนะ
เรา : เคๆ
หลังจากวางสายก็เค้าไปดูเบอร์ละก็โทรไป
เรา : สวัสดีที่ค่ะ ใช่คนที่โทรถามเรื่องไอโฟนไหมคะ?
? : อ่อ ค่ะ รู้ไหมว่ามือถืออยู่กับบอล
เรา : รู้ค่ะ
? : ถ้าจะมาเอามาเอาตอนนี้ได้เลยนะ
เรา : ค่ะ แล้วนี่เป็นไรกับบอลคะ?
? : พอดีพึ่งคุยกัน
เรา : ขอโทษนะคะ คืออยากให้ระวังตัวจากมันหน่อยนะคะ
? : ตอนนี้คือระวังตัวทุกอย่าง ของมีค่าเอาติดตัวไว้ตลอดเพราะตอนนี้มันมาอยู่ห้องด้วย(ชั่วคราว)เนี่ยรู้ไหมว่าเวลาไปกินข้าวนะแทนที่ผช.จะเป็นคนออกค่าอาหาร/แชร์ หรือจ่ายส่วนของตัวเอง ก็ได้อันนี้ไม่ว่ากันแต่เราเป็นคนจ่ายค่าอาหารทั้งหมดแล้วมันจะคืนให้ทีหลัง แต่มันไม่คืนทุกวันนี้ มีครั้งนึงมันเคยบอกเราเติมเงินให้เดี๋ยวเอาเงินคืน เราบอกว่าจะเติมให้ 20 นะ มันบอกว่ามากกว่านี้ไม่ได้หรอ เราเลยเติมให้มันแค่ 40 บาท แต่มันก็ยังไม่คืน มันบอกว่าแม่มันเป็นคนคุมบ่อน เสื้อเราH&M มันก็เอาไปใส่ ร้องเท้าConverse ก็เอาของเราไปใส่
เรา : อื้อหือออ รู้ป่ะว่ามันบอกนี่ว่าแม่มันเป็นครูจ้าาาา
? : เนี่ย 2-3วันก่อน มันบอกว่าพ่อแม่มันทะเลาะกัน แล้วมันหิวกระเป๋ามาในห้อง แล้วพอดีเมื่อคืนนี้มันไม่อยู่ห้องไง เราเลยไปดูกระเป๋ามัน มันเอากระเป๋าว่างทับเสื้ออยู่เราเลยสงสัยว่ามันเอาทับอะไร เราเลยเอาออกแล้วเห็นกระเป๋าผญ.ใบนึงวางอยู่ เราเลยเอามาค้นดูแล้วก็เจอ มือถือ 3 เครื่อง (ไอโฟน ซัมซุง เลโนโว) แล้วก็เปิดกระเป๋าตังค์ของผญ.ดู ก็เห็นบัตรปชช. บัตรเอทีเอ็ม ในบัตรปชช.เขียนพ.ศ.เกิด2529 เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะเป็นแม่มัน เพราะอายุ31ปี ห่างจากเราแค่1-2ปีเอง
เรา : งั้นพี่ก็เป็นพี่หนูอยู่ เพราะหนู 21 ปีนี้
? : อ่อ พี่เคยถามมันนะว่า ทำไมใช้มือถือหลายเครื่องจัง? แล้วมันตอบพี่ว่า ก็แม่ซื้อให้อะ พี่ก็ถามต่ออีกว่าทำไมซื้อให้หลายเครื่องจัง? มันก็บอกว่า ก็ซื้อให้ก็เอาไง พี่เลยไม่ถามต่ออีก หนูว่างเมื่อไหร่มาเอาได้เลยนะ
เรา : ค่ะ พี่มีไลน์ไหมหนูขอไว้หน่อย เพราะเดี่ยวหนูต้องไปเรียนก่อน เสร็จแล้วเดี๋ยวหนูไปเอา
? : มีค่ะ (เราแอดไลน์พี่เค้าไป) ต่อไปจะเป็นข้อความในไลน์นะคะ
[img]
https://f.ptcdn.info/892/049/000/omwvqs2jfgMiZB3gxFq-o.png[/img
พอเราไปถึงหน้าพี่รี่เราก็มองดูรอบๆตัวก่อนเผื่อเจอมันซุ่มอยู่ 55555 รวมๆน่าจะปลอดภัยแล้วเราเลยโทรหาพี่เค้าแล้วก็ขึ้นไปหาพี่เค้าที่หอ (เพื่อนเราตามมาทีหลังค่ะ เราถึงก่อน 10 นาที) พอขึ้นไป พี่เค้าก็ชี้ให้ดูที่โต๊ะเครื่องแป้งแล้วบอกว่าฝีมือมันทั้งหมดเพราะผญ.จะใช้พัฟนะส่วนมาก(วัยทำงาน) คือแบบแป้งฝุ่นเต็มโต๊ะจ้า น้ำหอมที่พี่เค้าซื้อมาแพงๆมันใช้ฉีดหมดไปตั้งเยอะ โอ้ยยยสงสาร TT พอเพื่อนเรามาเราก็มานั่งช่วยๆกันคอดว่าจะเอายังไงกับของที่มันเอามาดีเพราะว่ามีมือถืออีก 2 เครื่องที่ปลดล็อกไม่ได้ กระเป๋าส่วนตัวผญ.อีก พาสปอต(ของผญ.ไหนไม่ทราบได้) อีก เราลองค้นๆดูจากกระเป๋ามีนอีกมัน เราเจอ กุญแจ 3 พวง คีย์การ์ดอีก 2 อัน พี่รี่บอกว่าพาสปอตพี่เค้าเคยถามมันว่าของใคร ละมันบอกว่าของพี่สาว มันหมดอายุแล้ว แล้วเราเลยลองถามพี่รี่ว่า
เรา : มันบอกพี่ว่ามันพักไหนอะพี่
พี่รี่ : มันบอกว่าอยู่เค.เอส.หอตรงข้ามแยกพี่อะ
เรา : พี่รู้ป่ะว่ามันบอกหนูว่ามันพักอยู่ซอย 43
พี่รี่ : สตอค่า
เรา : พี่เอาไงกับของพวกนี้ดี หนูอยากให้เค้าได้คืนเนี่ย สงสาร
พี่รี่ : พี่ปรึกษาแฟนพี่ก่อนว่าจะเอาไง
รอก่อนนะ
มีเรื่องจะเล่า...
เข้าเรื่องเลยแล้วกันเนาะ...เรื่องมีอยู่ว่า เราชื่อเอม(ชื่อจริงๆ) เมื่อประมาณช่วงต้นมกราที่ผ่านมาเราไปรู้จักกับผู้ชายคนนึงชื่อบอล เราก็คุยๆกับเค้าไปสัก2อาทิตย์ได้ เราก็บอกเค้าว่า
เรา : วันที่...จะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดนะ
บอล : กลับด้วยดิ
เรา : ไปจริงดิ เดี๋ยวแม่เค้าจะว่าเอานะ
บอล : ไม่เป็นไรหรอกน่า
เรา : เออๆแล้วแต่ (ใจดีไปไหม555)
พอถึงวันกลับบ้านเราก็นั่งรถกลับกับนางนี่แหละ ก็พอไปถึงแม่ก็ตกใจนิดหน่อยแต่ไม่ได้ชักสีหน้าอะไรใส่เพราะก่อนหน้านั้นเราโทรบอกแม่ไว้แล้วแต่พอลับหลังบอลแม่ก็ต่อว่าแล้วก็บ่นเรา เราก็ยอมรับว่าผิดเองที่พาคนที่พึ่งรู้จักกันมาบ้านแล้วก็ขอโทษแม่ไปแล้ว ระหว่างที่อยู่บ้านตจว.บอลเค้าทำตัวปกติมากกกแต่จะเป็นคนที่เอาแต่ใจ มีอยู่วันนึงเราไปเดินบิ๊กซีกับนางแล้วเราเป็นคนถือโทรศัพท์นางไว้ ทีนี้มีคนนึงโทรมาแต่เราไม่ได้กดรับ เพราะนางไม่ชอบให้ใครยุ่งกับโทรศัพท์นางเท่าไหร่ เราเลยบอกนางว่า
เรา : เมื่อกี้ใครโทรมาไม่รู้เค้ากดรับไปแล้ว
บอล : ใครโทรมา (ทำหน้าดุๆ)
เรา : พิมพ์ชื่อว่าอ้วนอะ
บอล : ไม่พูด ตาขวางใส่
เรา : ล้อเล่นน๊าาา (ยิ้มเจื่อนๆด้วยความกลัว)
บอล : แม่เค้าเอง พอดีพ่อเป็นคนพิมพ์เบอร์ไว้เพราะมันเป็นโทรศัพท์ที่บ้าน พ่อเลยพิมพ์แกล้งแม่ (เริ่มมีพิรุธ)
อยู่ที่บ้านไม่มีอะไรมากกกเพราะอยู่กับผู้ใหญ่ พอวันที่ 15 ม.ค. เดินทางกลับ กทม.(โดยสวัสดิภาพ) วันที่ 16 ม.ค. เราไม่สบายเราเลยโทรให้นางซื้อข้าวกับยาขึ้นไปให้ที่ห้อง (หอเก่าเรา) พอกินข้าวกินยาเสร็จเราเลยไปซักผ้า เสร็จแล้วเราก็เข้ามาในห้องเห้นนางหลับอยู่ ด้วยความอยากรู้เราเลยหยิบมือถือนางขึ้นมาดู (เรารู้รหัสมือถือนาง) แล้วเข้าไปจะไปอ่านไลน์ อห.ใส่รหัสไว้ (อันนี้เราไม่รู้) เราเลยแอบดูแชทเฟซนางแทน พอเปิดดูแล้วเลื่อนอ่านแต่ละอันนี่แบบ จ้าาาารู้เลย ในแชทผญ.เยอะมากกกกกก เราเลยออกแล้ววางมือถือไว้ที่เดิม พอสัก 20 นาทีผ่านไป มีคนโทรหานางแต่เราไม่เห็นว่าใครไงเพราะนางตื่นมารับก่อน พอคุยธุระเสร็จนางบอกเราว่า
บอล : แม่โทรมา บอลไปแล้วนะ
เรา : อื้อ เคๆ (ลงไปส่งนางหน้าปากซอย เพื่อ?)
ตกเย็นเราเห็นเพื่อนโพสต์ในเฟซว่าเศร้า เราเลยชวนเพื่อนไปร้านเหล้ากัน 2 คน (คนไม่สบายหายเลยค่ะ555) ดึกๆหน่อยมีเพื่อนผช.มาเพิ่ม 1 คน แล้วตอนช่วงใกล้กลับก็มีผช.คนนึงมาขอไลน์เรา เราก็ให้เค้าไป (มองนานละเหมือนกัน55555)
17 ม.ค. เราทำงานเช้าแล้วรู้สึกเหนื่อยๆด้วยแล้วด้วยความที่เราเก็บเรื่องแชทมาคิดด้วยเราเลยไม่ค่อยตอบแชทตอบไลน์นาง คือไม่ได้เคืองนะแต่แบบไม่ชอบ ตอนเย็นเราเลิกงานนางก็โทรมาบอกว่าลงไปหาที่หน้าหอหน่อยมีเรื่องจะเคลียร์ เราก็เออๆลงไป (แต่งตัวแบบสบายมากกก)
บอล : เป็นไร ทำไมไม่ตอบแชท
เรา : เหนื่อย ขี้เกียจตอบ (ตัดปัญหา)
บอล : ทำแบบนี้ทำไมวะ
เรา : ยังไม่ได้ทำไรเลย (ด้วยความอยากห่าง) เออมีไรจะบอก
บอล : อะไร
เรา : แน่ใจหรอว่าจะฟัง
บอล : อือออแน่ใจ
เรา : เค้ามีคนใหม่ว่ะ (คิดดีแล้วที่พูดเพราะขืนคุยต่อก็ไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นนาจาเพราะในแชทเฟซ
บอล : ทำแบบนี้ทำไม? (มองหน้า ตาขวาง โกรธ)
เรา : ยังไม่ทันได้พูดอะไรจ้า มันลงจากมอไซมาแย่งมือถือไปจากเราแต่เราไม่ให้มันเลยกระชากไปเลย (คนมองเยอะพอสมควรแต่ไม่มีใครช่วยเลย) ด้วยความที่ไม่รู้จะทำไงเราเลยวิ่งขึ้นห้องไปเพราะรู้ว่ายังไงมันไม่ให้คืนแน่นอน แล้วมันก็ขับรถไป เราเอามือถืออีกเครื่องโทรไปหามันบอกให้คืนมือถือให้มันก็บอกว่าไม่ให้ เราเลยโทรหาน้องผช.ให้มาหาหน่อยจะยืมมือถือค้นหา Find my iphone (เครื่องที่มันเอาไปคือ i5s) เพราะเครื่องที่เรามีอีกเครื่องมันทำเห้!!ไรไม่ค่อยได้เพราะค้างแล้วก็ช้า ทั้งโทรหาน้องทั้งร้องไห้555555555 ระหว่างรอก็โทรบอกแม่ (ดึกมากแล้ว) เล่าไปร้องไห้ไปแล้วแม่ก็บอกว่าช่างมันเถอะ ซื้อเอาใหม่ ไม่ต้องตาม อันตราย บลาๆๆๆๆ (คืนนั้นพ่อกับแม่นอนไม่หลับทั้งคืนเพราะเป็นห่วงเรา) ด้วยความดื้อดึง พอน้องมาถึงก็ร้องไห้ใส่มันแล้วก็โดนมันด่าอีกยก แล้วก็พาซิ่งบิ๊กไบร์ไป (ค้นหาไอโฟนไม่เจอเพราะมันปิดเครื่องเรา) เราเลยโทรหามันเป็นระยะถามมันว่าอยู่ไหน มันก็บอกว่าอยู่ตรงนั้นตรงนี้ คือเราไปตามหามันจากร้านเหล้าทุกร้านในซอยมหาดไทยก็ไม่เจอแล้วคือสภาพเราเหมือนเมียตามหาผัวอะ TT สุดท้ายก็ล้มเลิกแล้วไปห้องเพื่อนที่อยู่แถวนั้น แม่ก็โทรหาทุกๆนาที เราเลยบอกแม่ไปว่าไม่เอาแล้วแม่ แล้วกลับห้องนอนก่อนจะนอนมันส่งข้อความมายั่วโมโหด้วย โอ้ยหมั่นไส้ค่ะ
มัน : จะคืนมือถือให้
เรา : วันไหน เมื่อไหร่?
มัน : แล้วแต่
เรา : เอ้า กวนตีน
มัน : อยากได้คืนก็มาเอากับกุก่อน
เรา : เมิงทำแบบนี้ทำไมวะ?
มัน : ก็กุอยากได้เมิง
เรา : ขอคิดดูก่อน (เพราะเราจะไปสน.อีกรอบแจ้งข้อหาเพิ่ม)
วันถัดมาเราก็ไปสน.แล้วก็เอาไลน์ที่เราคุยกับมันให้ตร.ดู แต่ตร.คนที่รับเรื่องเราไว้เค้าไม่อยู่เพราะเป็นวันเสาร์ เราจึงจำเป็นต้องรอถึงวันจันทร์ หลังจากเลิกเรียนวันจันทร์ เราก็รีบมุ่งหน้าไปสน.เลย นี่ขนาดเรารีบ ตร.ยังสอบปากคำเราเสร็จหกโมงเย็น แต่ออกหมายจับมันไม่ได้เพราะเราไม่รู่ชื่อจริง นามสกุลมัน เราลองเอาชื่อนาสกุลมันที่เคยบอกเราให้ตร.ค้นในทะเบียนราษฎ์ก็ไม่เจอ เราเลยคิดว่าไม่น่าใช่ชื่อจริงๆของมัน ตร.บอกเราว่าให้เราลองไปหลอกถามเชื่อมันมาเราก็แบบว่า เอ้าใครที่ไหนมันจะยอมบอกวะมันคงไม่โง่ขนาดนั้นม้างงงง
มัน : จะเอาไหมมือถือ
เรา : เอาดิ ทำไม
มัน : ถ้าไม่เอาจะได้ทิ้ง
เรา : เอ้า กุบอกว่าเอา (ทิ้งหาป๊าเมิงอ่อ)
แล้วมันก้นัดเราไปเรา แต่พอเรไปรอมันตรงที่นัดแล้วมันก็ยังไม่มา เราไลน์จิกมันแล้วมันตอบเราว่าอยู่อ่อนนุชกับพ่อ ค่ะ อห.เราไปรอจนดึกแล้วพึ่งมาบอกเราว่าอยู่อ่อนนุช F*ck เอ้ย หัวร้อม อารมณ์เสียมากวันนั้น ด่ามันสาดเสียเทเสียอะ พอวันถัดมาเราก็โทรไลน์หามันถามว่า
เรา : จะคืนมือถือเมื่อไหร่?
มัน : ตอนนี้กุอยู่มีนบุรี จะให้กุคืนยังไง
เรา : แล้วเมื่อไหร่เมิงจะคืนกุอะ?
มัน : แล้วแต่อารมณ์กุ
เรา : อ่าววววว เยแม่ม!! f*ck กดวาง
เรารู้สึกเฉยๆแล้วตอนนั้นอะ แบบมันไม่มีความหวังที่จะได้คืนแล้วอะ พ่อก็โทรถามว่าเป็นไงมันทักมาหามันทักมากวนไหมในไลน์มันบอกว่าจะคืนไหม เราก็บอกไปแบบไม่คิดเลยว่าไม่เอาแล้วพ่อช่างมันเหอะ พ่อก็บอกว่าดีใจที่ได้ยินลูกพูดแบบนี้เพราะพ่อไม่อยากให้คิดมาก ค่าาาคุณพ่อ
จนกระทั่งเช้าวันอังคารที่ 14 มีนาคม ที่ผ่านมา น้องที่ทำงานก็โทรมาบอกว่า
น้อง : พี่เอม มีคนโทีมาถามเรื่องไอโฟนพี่ที่หายอะ (น้องคิดว่าเป็นทางศูนย์มือถือโทรมา)
เรา : อื้อๆ เค้าว่าไงมั่ง (งัวเงีย พึ่งตื่น)
น้อง : เค้าถามว่าใช่เจ้าของไอโฟนที่หาไหม เดี๋ยวหนูส่งเบอร์ให้ในแชทนะ
เรา : เคๆ
หลังจากวางสายก็เค้าไปดูเบอร์ละก็โทรไป
เรา : สวัสดีที่ค่ะ ใช่คนที่โทรถามเรื่องไอโฟนไหมคะ?
? : อ่อ ค่ะ รู้ไหมว่ามือถืออยู่กับบอล
เรา : รู้ค่ะ
? : ถ้าจะมาเอามาเอาตอนนี้ได้เลยนะ
เรา : ค่ะ แล้วนี่เป็นไรกับบอลคะ?
? : พอดีพึ่งคุยกัน
เรา : ขอโทษนะคะ คืออยากให้ระวังตัวจากมันหน่อยนะคะ
? : ตอนนี้คือระวังตัวทุกอย่าง ของมีค่าเอาติดตัวไว้ตลอดเพราะตอนนี้มันมาอยู่ห้องด้วย(ชั่วคราว)เนี่ยรู้ไหมว่าเวลาไปกินข้าวนะแทนที่ผช.จะเป็นคนออกค่าอาหาร/แชร์ หรือจ่ายส่วนของตัวเอง ก็ได้อันนี้ไม่ว่ากันแต่เราเป็นคนจ่ายค่าอาหารทั้งหมดแล้วมันจะคืนให้ทีหลัง แต่มันไม่คืนทุกวันนี้ มีครั้งนึงมันเคยบอกเราเติมเงินให้เดี๋ยวเอาเงินคืน เราบอกว่าจะเติมให้ 20 นะ มันบอกว่ามากกว่านี้ไม่ได้หรอ เราเลยเติมให้มันแค่ 40 บาท แต่มันก็ยังไม่คืน มันบอกว่าแม่มันเป็นคนคุมบ่อน เสื้อเราH&M มันก็เอาไปใส่ ร้องเท้าConverse ก็เอาของเราไปใส่
เรา : อื้อหือออ รู้ป่ะว่ามันบอกนี่ว่าแม่มันเป็นครูจ้าาาา
? : เนี่ย 2-3วันก่อน มันบอกว่าพ่อแม่มันทะเลาะกัน แล้วมันหิวกระเป๋ามาในห้อง แล้วพอดีเมื่อคืนนี้มันไม่อยู่ห้องไง เราเลยไปดูกระเป๋ามัน มันเอากระเป๋าว่างทับเสื้ออยู่เราเลยสงสัยว่ามันเอาทับอะไร เราเลยเอาออกแล้วเห็นกระเป๋าผญ.ใบนึงวางอยู่ เราเลยเอามาค้นดูแล้วก็เจอ มือถือ 3 เครื่อง (ไอโฟน ซัมซุง เลโนโว) แล้วก็เปิดกระเป๋าตังค์ของผญ.ดู ก็เห็นบัตรปชช. บัตรเอทีเอ็ม ในบัตรปชช.เขียนพ.ศ.เกิด2529 เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะเป็นแม่มัน เพราะอายุ31ปี ห่างจากเราแค่1-2ปีเอง
เรา : งั้นพี่ก็เป็นพี่หนูอยู่ เพราะหนู 21 ปีนี้
? : อ่อ พี่เคยถามมันนะว่า ทำไมใช้มือถือหลายเครื่องจัง? แล้วมันตอบพี่ว่า ก็แม่ซื้อให้อะ พี่ก็ถามต่ออีกว่าทำไมซื้อให้หลายเครื่องจัง? มันก็บอกว่า ก็ซื้อให้ก็เอาไง พี่เลยไม่ถามต่ออีก หนูว่างเมื่อไหร่มาเอาได้เลยนะ
เรา : ค่ะ พี่มีไลน์ไหมหนูขอไว้หน่อย เพราะเดี่ยวหนูต้องไปเรียนก่อน เสร็จแล้วเดี๋ยวหนูไปเอา
? : มีค่ะ (เราแอดไลน์พี่เค้าไป) ต่อไปจะเป็นข้อความในไลน์นะคะ
[img]https://f.ptcdn.info/892/049/000/omwvqs2jfgMiZB3gxFq-o.png[/img
พอเราไปถึงหน้าพี่รี่เราก็มองดูรอบๆตัวก่อนเผื่อเจอมันซุ่มอยู่ 55555 รวมๆน่าจะปลอดภัยแล้วเราเลยโทรหาพี่เค้าแล้วก็ขึ้นไปหาพี่เค้าที่หอ (เพื่อนเราตามมาทีหลังค่ะ เราถึงก่อน 10 นาที) พอขึ้นไป พี่เค้าก็ชี้ให้ดูที่โต๊ะเครื่องแป้งแล้วบอกว่าฝีมือมันทั้งหมดเพราะผญ.จะใช้พัฟนะส่วนมาก(วัยทำงาน) คือแบบแป้งฝุ่นเต็มโต๊ะจ้า น้ำหอมที่พี่เค้าซื้อมาแพงๆมันใช้ฉีดหมดไปตั้งเยอะ โอ้ยยยสงสาร TT พอเพื่อนเรามาเราก็มานั่งช่วยๆกันคอดว่าจะเอายังไงกับของที่มันเอามาดีเพราะว่ามีมือถืออีก 2 เครื่องที่ปลดล็อกไม่ได้ กระเป๋าส่วนตัวผญ.อีก พาสปอต(ของผญ.ไหนไม่ทราบได้) อีก เราลองค้นๆดูจากกระเป๋ามีนอีกมัน เราเจอ กุญแจ 3 พวง คีย์การ์ดอีก 2 อัน พี่รี่บอกว่าพาสปอตพี่เค้าเคยถามมันว่าของใคร ละมันบอกว่าของพี่สาว มันหมดอายุแล้ว แล้วเราเลยลองถามพี่รี่ว่า
เรา : มันบอกพี่ว่ามันพักไหนอะพี่
พี่รี่ : มันบอกว่าอยู่เค.เอส.หอตรงข้ามแยกพี่อะ
เรา : พี่รู้ป่ะว่ามันบอกหนูว่ามันพักอยู่ซอย 43
พี่รี่ : สตอค่า
เรา : พี่เอาไงกับของพวกนี้ดี หนูอยากให้เค้าได้คืนเนี่ย สงสาร
พี่รี่ : พี่ปรึกษาแฟนพี่ก่อนว่าจะเอาไง
รอก่อนนะ