บทกวี ไม่ได้เขียนตามแบบประเภท แผนผังและฉันทลักษณะของบทกวีที่มีมาแต่ครั้งโบราณนะครับ
แต่พอจะเรีนกได้ว่าเป็น " จินตกวี " คือบทกวีที่เขียนตามใจของผู้ประพันธ์โดยไม่นึดติดกับรูปแบบใดใด

เราท่านจะเห็นบทกวีใหม่ๆ ประเภทใหม่ๆ เสมอมา
เบื้องต้นนั้น บทกวีควมีไม่มากนัก ต่อเมื่อมีผู้ช่ำชองชำนาญในการร้อยกรองและประพันธ์
ท่านเหล่านั้น ก็เริ่มเขียนและประยุกต์รูปแบบใหม่ๆ ในแต่ละยุคสมัย

บทกวีบางประเภทที่ได้รับความนิยม ก็จะดำรงคงอยู่คู่วรรณกรรมไทย
บทกวีบางประเภทที่ไม่ได้รับความนิยม ก็จะอันตรธานหายไปกับกาลเวลา จนอาจลืมเลือนไปเลยก็มี

เราท่านทั้งปวงก็คงจะเห็นชื่อบทกวีแปลกๆ มามากมายทั้ง. กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์
บางทีจำชื่อได้บ้าง จำไม่ได้บ้าง

อยากจะบอกว่า การคิดใหม่ทำใหม่แบบนี้ มีมาทุกยุคทุกสมัยนะครับ
ตามที่ท่าน จขกท ถาม ว่า บทกวีที่คุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติ นี้ คือบทประพันธ์ประเภทใด

ก็ต้องตอบว่า ได้รับอิทธิพลและมีลักษณะคล้ายกับ
“กุสุมิตลตาเวลลิตาฉันท์ 18” หรือ “กุสุมิตลตาเวลิตาฉันท์ 18” นะครับ

แต่น่าสังเกตุว่า การรับส่งสัมผัส จะแตกต่างกันมาก
บทกวีของคุณเนาวรัตน์ แบ่งเป็น " 4 บาท "

แต่บทฉันท์ที่ผมอ้างอิงถึงนั้น มี " 3 บาท "

ดูการเปรียบเทียบก็แล้วกัน
จะยังไม่ขอลงรายบะเอียดมากนักครับ

ส่วนว่าจะเรียกว่าอะไรนั้น ก็คงแล้วแต่ท่านผู้ประพันธ์เป็นคนตั้งชื่อก็แล้วกันครับ
ดังมีปรากฏข้อมูลใน internet ว่า



รายละเอียดจะขอลงเท่านี้ก่อนนะครับ
หากยังไม่กระจ่าง เดี๋ยวจะมาเขียนเพิ่มเติม