สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 18
สัมผัสฟามจนมาจะเข้ากาดูกดำ
สมาชิกหมายเลข 1465435 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 933736 ขำกลิ้ง, hyaenodon ขำกลิ้ง, longpass ขำกลิ้ง, un750 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 1029127 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 2936257 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 3521682 ถูกใจ, Pannaton สยอง, สมาชิกหมายเลข 1224395 ถูกใจรวมถึงอีก 1 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 2
ยกเลิกรถประจำตำแหน่ง ห้ามมีรถนำขบวน เดี๋ยวรู้สึกเอง
ธีร์ Civic ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 933736 ขำกลิ้ง, กลิ้งได้ไม่หวั่น ถูกใจ, longpass ถูกใจ, โดราโดรา ถูกใจ, dif ถูกใจ, Black Eyed Peas ถูกใจ, แก้มอ้น ถูกใจ, Pannaton ถูกใจ, I AM Endless Possibilities ถูกใจรวมถึงอีก 21 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 6
นายกมีคนเดียวที่เคยลำบาก ลองไปดูคลิปใน youtube เขาพูดแล้วมันใช่เลย เคยลำบากจริง แต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ไทยละ 55555 เราต้องอยู่กันแบบนี้เหลาะ ถ้าไม่มีชั้นล่างให้เหยียบจะขึ้นสูงได้ไง แค่นั้นเหลาะ
Tiger Good ถูกใจ, แก้มอ้น ถูกใจ, Pannaton ถูกใจ, vn, man ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3446211 ถูกใจ, อาจผ่านการตรวจสอบ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3714037 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3288832 สยอง, สมาชิกหมายเลข 875308 ถูกใจ, tenface ถูกใจรวมถึงอีก 8 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 7
ผู้หลักผู้ใหญ่หลายคนก็ไม่ได้คาบช้อนทองมาเกิดหรอกครับ อันนี้ยืนยันได้
แต่เมื่อตนเองก้าวมาถึงจุดที่ตัวเองอยู่ บางคนก็ป๊อด เพราะมันมีมือที่มองไม่เห็นช่วยดันมา ฉะนั้นการจะทำอะไรหักหาญน้ำใจคนอื่นมันก็เลยยาก นอกเสียจากว่ามันจะเป็นเกมการเมือง
อีกอย่างคือ นิสัยคนขับรถบ้านเราทั้งรถเมล์ รถมอไซค์ รถยนต์ แท็กซี่ก็ด้วย คนเดินเท้า รถเข็น มันมั่วแบบกู่ไม่กลับแล้ว
แท็กซี่ชอบจอดขวางป้ายรถเมล์. รถเมล์ก็เข้าท่าไม่ได้ จอดส่งคนอยู่กลางถนน รถยนต์ก็ไปไม่ได้ เพราะมอไซค์เบี่ยงกระทันหัน คนก็จะลงจากรถ แท็กซี่ก็คาอยู่อย่างนั้น ภาพนี้โกลาหลแค่ไหน
พอรถเมล์ออกตัวได้ สายเดียวกันอีกคันก็มาจ่อด้านหลัง คันหน้าก็ต้องหนีสุดชีวิตเพื่อเก็บผู้โดยสาร มอไซค์ก็ลัดเลาะตามไป รถยนต์รถส่งของก็พยายามแทรง
ภาพอันวุ่นวายนี้ พยายามแก่งแย่งกันไปถึงจุดหมาย เปลี่ยนเลนกระทันหัน ขับขี่โดยไม่สนใจเพื่อนร่วมทาง จะทำยังไงถึงจะพัฒนาระบบการขนคนขนาดใหญ่ได้นี่นึกไม่ออกเลย
พอไปอยู่บนรถไฟฟ้า คนในยังไม่ทันออก คนนอกที่มาทีหลังชิงตัดหน้าคนที่มาก่อนซะแล้ว ดูชุดก็เรียนในสถาบันดี เครื่องประดับหรู ทำงานดี ทั้งนั้น
แต่เมื่อตนเองก้าวมาถึงจุดที่ตัวเองอยู่ บางคนก็ป๊อด เพราะมันมีมือที่มองไม่เห็นช่วยดันมา ฉะนั้นการจะทำอะไรหักหาญน้ำใจคนอื่นมันก็เลยยาก นอกเสียจากว่ามันจะเป็นเกมการเมือง
อีกอย่างคือ นิสัยคนขับรถบ้านเราทั้งรถเมล์ รถมอไซค์ รถยนต์ แท็กซี่ก็ด้วย คนเดินเท้า รถเข็น มันมั่วแบบกู่ไม่กลับแล้ว
แท็กซี่ชอบจอดขวางป้ายรถเมล์. รถเมล์ก็เข้าท่าไม่ได้ จอดส่งคนอยู่กลางถนน รถยนต์ก็ไปไม่ได้ เพราะมอไซค์เบี่ยงกระทันหัน คนก็จะลงจากรถ แท็กซี่ก็คาอยู่อย่างนั้น ภาพนี้โกลาหลแค่ไหน
พอรถเมล์ออกตัวได้ สายเดียวกันอีกคันก็มาจ่อด้านหลัง คันหน้าก็ต้องหนีสุดชีวิตเพื่อเก็บผู้โดยสาร มอไซค์ก็ลัดเลาะตามไป รถยนต์รถส่งของก็พยายามแทรง
ภาพอันวุ่นวายนี้ พยายามแก่งแย่งกันไปถึงจุดหมาย เปลี่ยนเลนกระทันหัน ขับขี่โดยไม่สนใจเพื่อนร่วมทาง จะทำยังไงถึงจะพัฒนาระบบการขนคนขนาดใหญ่ได้นี่นึกไม่ออกเลย
พอไปอยู่บนรถไฟฟ้า คนในยังไม่ทันออก คนนอกที่มาทีหลังชิงตัดหน้าคนที่มาก่อนซะแล้ว ดูชุดก็เรียนในสถาบันดี เครื่องประดับหรู ทำงานดี ทั้งนั้น
n12u ถูกใจ, Guga ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1582963 ถูกใจ, GONZALO ถูกใจ, Boromir ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3288832 ทึ่ง, puylogin ถูกใจ, f458italia ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 884166 ซึ้ง, peejim ทึ่งรวมถึงอีก 1 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เมื่อคนใหญ่ คนโต ในบ้านเรา ไม่เคย ลิ้มลอง ความลำบาก แล้วเค้าจะเข้าใจคนยากจนได้อย่างไร
คือจะไปจอด ก็เสียเงินเอง ซึ่งใจกลางเมือง ทุกท่านก็ทราบดีว่า ค่าจอดรถหลายๆชั่วโมง ก็เป็นร้อยๆบาท
ดังนั้น การใช้รถเมล์ จึงเป็นทางเลือกสุดท้าย (ถ้าจะประหยัดเงิน) และสิ่งที่ผม พบเจอก็คือ
๑. รถเมล์บ้านเรา ไม่สามารถคาดเดาได้ ว่าจะมาเวลาไหน ต่อให้คุณออกจากบ้านมาเช้ามาก แต่รถเมล์อาจมาช้า
๒. รถเมล์บ้านเรา เวลาขาดระยะ ก็จะขาดระยะได้เป็นสี่สิบห้านาที และก็มาติดๆกัน สามสี่คัน วิ่งแข่งกันมา
๓. ป้ายรถเมล์บ้านเรา ไม่เคยบอกว่า รถเมล์คันนี้ไปจอด ที่ไหนบ้าง อย่างน้อยเป็นทางเลือก แต่ ป้ายที่ราชดำเนิน กลับ จ้างคนมาสามคน
เพื่อมานั่งประกาศ ว่ารถเมล์คันนี้ผ่านที่ไหนบ้าง ซึ่ง ตปท. เค้าจะบอกเลยว่า ป้ายรถเมล์ตรงนี้ มีรถสายใดผ่านบ้าง แต่ละสาย วิ่งไปตรงไหนบ้าง
๔. เนื่องจาก อากาศบ้านเรา ร้อนมาก การต้องรอรถเมล์แบบไม่รู้ชะตะชีวิต ว่าจะมาเมื่อไหร่ ผมรู้สึกได้เลยว่า ทำไม คนไทย ถึงจำเป็นต้องมีรถยนต์ส่วนตัว
๕. รถเมล์ร่วมบริการ หลายคัน ขับรถ "ชักกระตุก" ยืนตรงบันได (เมื่อรถมันแน่น และถ้าไม่ไปก็ค้างคืน กทม.ได้เลย) ไม่ต่างจากการสังเวยชีวิต
ตอนนี้ นายกลุงตู่ ท่านบอกว่า "ประเทศไทย ๔.๐" ทุกอย่างต้อง ดิจิตอล เทคโนโลยี
ท่านลอง ช่วย คนกลุ่ม "ผู้ใช้รถเมล์" หน่อยไหมครับ ผมลอง ยืนคุยกับ ผู้โดยสาร ที่เจอ รถขาดระยะ
หลายคนบอกเลยว่า ไม่ต้องการรถเมล์ฟรี แต่ ต้องการ รถเมล์ดี ตรงต่อเวลา
ตอนผมไปงาน ที่ท่านส่งเสริม เกี่ยวกับ ธุรกิจยุคใหม่ ม.จุฬา เค้ามีโปรแกรมทางมือถือ สามารถ ดูได้ว่ารถเมล์
อยู่ จุดไหน ของถนนแล้ว โดยใช้ จีพีเอส ผมคุยกับ อาจารย์ ทราบว่า เป็นเวอร์ชั่น ทดลอง แต่ยังขาดการประสานกับหน่วยงานภาครัฐ
โดยเฉพาะ ขสมก. และ รถร่วม
มันจะดีแค่ไหน ที่ประชาชน ที่ต้องใช้รถเมล์ อย่างน้อย จะได้ทราบว่า รถเมล์ ที่เค้าจะขึ้น มันอยู่จุดไหนแล้ว ฉันจะออกจากบ้านมายืนรอ
ท่ามกลางแดดร้อนๆ ไหม หรือ ถ้ารถเมล์ ที่ฉันจะรอ มันขาดระยะ เพราะ จีพีเอสมันบอก ฉันจะใช้รถสายอื่นแทนดีไหม แล้วไปต่อรถอีกที
ทุกอย่างประชาชนเลือกได้ ถ้า รัฐบาลโดยนายกลุงตู่ และ ขสมก. และรถร่วม ให้ข้อมูล ประชาชนมากพอ
ไม่ว่า ป้ายรถเมล์ ให้ข้อมูลว่า มีรถเมล์สายไหนผ่านบ้าง แต่ละสายผ่านตรงไหนบ้าง รวมถึง แอปพริเคชั่นด้านบน
หากท่าน ดู อูเบอร์ หรือ แกรป เค้าสามารถบอกได้เลยว่า รถแท็กซี่ที่จะมารับเรา อยู่จุดไหนแล้ว อยู่ถนนเส้นไหน ใกล้ถึงเรารึยัง
ผมว่า ถ้า อูเบอร์ กับ แกรป ทำได้ รัฐบาลไทย ขสมก. รถร่วม จะไม่มีปัญญาทำได้เลยหรือ
สุดท้ายนี้ ผมเชื่อว่า เทคโนโลยีมีประโยชน์ ประเทศไทย ๔.๐ มันเริ่มได้ตั้งแต่ช่วยคนชั้นล่าง อย่างน้อย เค้าก็จะได้รู้สึกว่า
การทำงานสำหรับเค้าก็ลำบากแล้ว แต่การเดินทาง เค้ามันง่ายขึ้นเยอะ เค้ามีทางเลือก และแน่นอนมีชีวิตที่ดีขึ้น
ปล. แน่นอนว่า ทั้งนายกลุงตู่ รัฐมนตรีกระทรวงคมนาคม อธิบดีกรมขนส่ง ท่านทั้งหลายคงไม่มีโอกาสแบบผม หรือท่านมีโอกาส แบบที่อดีต รมต.
ไปลองนั่ง ก็นั่งแบบจัดฉาก ผมก็ถือว่าทำหน้าที่ประชาชน บอกเล่าทุกข์สุขให้ฟัง พร้อมแนวคิด หวังว่าท่านจะอนุเคราะห์ ให้กับประชาชน