มาแชร์ประสบการณ์ "เงินไม่พอเรียน" กันค่ะ

เนื่องจาก จขกท เห็นข่าวของน้องคนนึงเกี่ยวกับเรื่องเงินไม่พอเรียน
จึงอยากมาแชร์เรื่องราวของตนเองบ้างค่ะ (ส่วนน้องเขามีหรือไม่มีเราจะไม่พูดถึงกันคะ //หัวเราะ)

เราเองก็ประสบปัญหานี้เนื่องจากมีปัญหาทางครอบครัว คือ"โดนเฉดหัวออกมาด้วยเหตุผลที่ปัญญาอ่อนมาก" (ยังกับในละครช่องหลากสีและน้อยสี)
ก็จำใจยอมรับมันหอบเสื้อผ้าออกมาจากบ้านบิ๊กบราเดอร์ (เอ๊ะ) .....นึกขึ้นได้ Shiftหาย ตรูยังเรียนไม่จบ ทำไงดีย์
นั่งนับเงินเก็บตอนที่ยังสุขสบาย รวมแล้วก็ราวๆ 6 พันบาท ... ในใจตอนนั้นสองจิตสองใจมาก ว่าจะทำยังไง
จะดร็อปดีมั้ย? จะกัดฟันเรียนต่อดีหรือเปล่า คิดไปคิดมา เอาวะ!! เรียนแมร่งงงง

สองวันแรกที่โดนตะเพิดออกมา เราอาศัยนอนที่ป้ายรถเมล์คร่าาา /โฮมเลส ชิกๆ เกร๋ๆ (ไม่ควรเลียนแบบนะคะ อันตราย)
ไม่รู้จะไปที่ไหน ไม่รู้จะไปพึ่งใคร เป็นลูกชัง หลานชัง ในสายตาญาติๆมาตลอด
นอนฟูมฟายอมน้ำลายได้สองวันก็ตั้งสติขึ้นได้ ว่าควรหางานทำ และถ้าจะเรียนควรหาที่ทำงานใกล้ๆมอด้วย

ผ่างงง ที่ทำงานแรกคือ โรงงาน ค่าา ทำงาน12ชั่วโมงเต็ม //ยืนจนเส้นเลือดขอด
และเราเอาเงินเก็บส่วนนึงมัดจำหอเอาไว้และขอเข้าอยู่ก่อน ถ้าเงินออกเมื่อไหร่จะเอามาจ่าย //กราบป้าเจ้าของหอรัวๆ
ที่เหลือเก็บไว้กิน ตั้งงบกินของตัวเองไว้ที่วันละ 25 บาท ห้ามเกินนี้เด็ดขาด (มีไอดอลคือกระทู้ ปลากระป๋อง+ข้าวเปล่า 30 วัน)
จำได้ว่าเหนื่อยมาก เก็บโปรเซสงานมานอนฝันเกือบทุกวัน ภาพในวันที่โดนไล่โผล่มาทีไร กลั้นน้ำตาไม่อยู่เลย
อนิจจา......เราโดนโกงค่ะ5555 เราสมัครงานกับนายหน้า(หรือเรียกว่าซัพนั่นแล) โดนไปเหนาะๆ 3 พันบาท เสียใจมาก กลัวเงินไม่พอลงทะเบียนเรียน
เราลาออก แล้วรีบไปสมัครร้าน "เว่น" เขารับเข้าทำงานทันทีเลยค่ะ //อัพ Luck มาเยอะ อิอิ....แต่ก็ยังทำโอ 12 ชั่วโมงอยู่เหมือนเดิม
พร้อมตั้งงบกินใหม่ วันละ0-15 บาท เมนูของเราจึงหนีไม่พ้น สโมกกี้ไบท์ หรือมาม่า ....บางวันโชคดีลูกค้าซื้อขนมให้หรือ ผจก ทำกับข้าวเผื่อ
ก็อิ่มท้องปัยยยยยส์

แต่โชคร้ายซ้ำสอง เงินก็ยังไม่พอลงทะเบียนอยู่ดีคร่าาาา เพราะเราโดนไล่ออกมาก่อนเปิดเทอมแค่ราวๆเดือนกว่าๆ
ทั้งค่าหอ ค่ากิน ค่าลงทะเบียน ยังง๊ายย ยังไง ก็ไม่พอ พยายามขอยืมคนนู้นคนนี้ก็โดนปฎิเสธตลอดถึงแม้จะยื่นใบเกรด3.50+ให้พวกเขาดูก็ตาม
(เราเข้าใจเขานะคะ ว่าเรื่องเงินเรื่องทอง.....)
เราจึงตัดสินเข้าขอเข้าพบท่านอธิการ ท่านจึงแนะนำให้อาจารย์ที่ปรึกษาทำบันทึกข้อความจ่ายเงินล่าช้า
และใบขอทุนการศึกษาที่ให้ผู้ปกครองเซ็นรับรองด้วย ...แต่!! แต่!! แต่!! เรามันลูกชัง หลานชัง ไม่มีใครยอมมาเซ็นให้เราเลยยยย 555555
เราก็เลยอดทุนไปตามระเบียบ ก็ก้มหน้าก้มตาทำงานไปเรียนไปจนถึงวันกำหนดจ่าย

วันสุดท้ายของวันกำหนดจ่าย จำได้ว่ากำเงินไปจ่ายราวหมื่นกว่าบาท หายใจไม่เป็นจังหวะ ยื่นมือรับใบเสร็จด้วยมือสั่นเทา
พึมพัมกับตัวเองว่า "ทำได้แล้ว ได้เรียนแล้วๆ" อยู่หลายสิบครั้ง //แหงล่ะ เปิด make it though ของป้ามารายห์กรอกหูทุกวัน
พี่ที่กองทะเบียนบีบมือเราแน่นเป็นเชิงให้กำลังใจ ...........ณ ตอนนั้นเราสัญญากับตัวเองค่ะ ว่าจะเรียนให้จบ !!!!

--------------------------------------------

ปัจจุบันก็ยังเรียนและทำงานอยู่นะคะ เหนื่อยแต่ก็สู้ค่ะ
อยากทำให้เขาเหล่านั้นเห็นค่ะ ว่าเราไม่ใช่อย่างที่เขากล่าวหา(ถึงสุดท้ายแล้วเขาก็จะหาเรื่องใหม่มาว่าเราก็ตาม)
และเราเองก็มีความฝันอีกหลายๆอย่างค่ะ เรียนต่อตปท.  บ้านสักหลัง slkมือสองสักคัน อิอิ
ซึ่งเราเชื่อว่าใบปริญญาที่เราฝ่าฟันเพื่อมันมา จะเป็นใบเบิกทางสำหรับความฝันของเราค่ะ
--------------------------------------------
ปล. เราไม่อยากให้มันดูเศร้า จึงขอใช้ภาษาติดตลกนิดนึงนะคะ แท็กผิดก็ขออภัยด้วยค่ะ
ปล2.เราเคยกู้ กยศ. มาแล้วค่ะ ยอดเยอะพอสมควรจึงไม่อยากกู้ต่อ และคิดว่าตัวเองน่าจะไหวค่ะ
พี่ๆคนไหนมีประสบการณ์เงินไม่พอเรียน มาแชร์กันได้นะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่