จริงๆแล้ว ชีวิตผมที่ผ่านมา ก็ปกติ ทั่วๆไป เป็นไปตามที่คนส่วนใหญ่ เป็นกันคือ เรียนจบ ทำงาน แล้วก็แต่งงาน จะดีกว่าใครสักหน่อยก็ตรงเรื่องความรัก ผมสามารถประคองชีวิตรักให้ยืนยาว จากผู้หญิงที่คบมาตั่งแต่อยู่มหาวิทยาลัย จนกระทั้งได้แต่งงานกัน หลังจากเราแต่งงานกันได้สองปี เราก็มีลูก. ลูกสาวตัวน้อยที่น่ารัก 1 คน ที่เหลือก็เหมือนคนอื่นๆ ทั่วๆไป
ผมมักจะเล่นเฟสบุ๊คเวลาว่างๆ หรือเบื่อๆจากการทำงานที่จำแจ จนกระทั่งมาถึงวันหนึ่ง วันที่ผมเล่นเฟสบุ๊ค เหมือนทุกๆครั้ง ผมบังเอิญไปเจอคนคนหนึ่งเข้า “เอ้” ...นั่นชื่อของเธอ เป็นรูปที่เอ้ถ่ายกับเพื่อนสมัยมหาลัยของเอ ซึ่งเป็นรุ่นน้องผม น้องคนที่ผมไม่ค่อยสนิดเท่าไหร่ แต่เราเป็นเพื่อนกันในเฟส ผมนิ่งไปพักนึงเลยทีเดียว มันเหมือนกันเรื่องราวต่างๆ ผุดขึ้นมาแทบจะทันที เรื่องราวที่ควรถูกลืมเลือนไปนานมากแล้ว.
ภาพความทรงจำโถมลงมาเหมือนน้ำป่าหลาก...ผมเจอเอ้ครั้งแรกที่มหาวิทยาลัย เอ้เป็นรุ่นน้องของเพื่อนผม มันแนะนำเราให้รู้จักกัน ก็เท่านั้น ครับ แค่นั้นจริงๆ แล้วเดินผ่านไป ผมไม่ได้คุยกับเอ้ด้วยซ้ำ เพราะตอนนั้นคนเยอะมาก กำลังยุ่งกับงานซ้อมรับน้อง เอ้ยกมือไห้วผมแล้วก็เดินตามเพื่อนผมไป แต่รู้อะไรไหม ผมนิ่งไปเลย เอ้น่ารักมาก โดดเด่น สะดุดตา สดใส ผมรู้สึกดีทันที่ที่ได้เจอ มันเหมือนเราเจอคนที่เรารู้จัก แต่ไม่เคยคุยกันมาก่อน ไม่รู้มันเป็นยังไง เกิดมาก็พึ่งเคยเจอแบบนี้เหมือนกัน มันแปลก แปลกมาก... บอกไม่ถูก ...หลังจากวันนั้นส่วนหนึ่งในช่วงมหาลัย ก็คือการเฝ้ามองเอ้ เฝ้ามองเรื่องมา มันเป็นความคิด ความรู้สึกแค่ข้างเดียว มันไม่มีเรื่องราวอะไรหรอก คงเพราะช่วงเวลานั้นผมมัวแต่กลัว มัวแต่ไม่มั่นใจ ไม่มั่นใจในตัวเองมากพอที่จะเดินเข้าไปหาใครสักคน คงเพราะกลัวเอ้ไม่สนใจ ผมเลยได้แค่มอง และนั้นคือสั่งที่ทำให้ผมต้องมานั่งเสียใจ ทุกครั้งที่นึกถึง เพราะเราไม่ได้ทำในสิ่งที่เราอยากจะทำ เลยไม่รู้ว่ามันจะมีโอกาสสำเร็จหรือเปล่า ผมได้แต่มอง มองทุกครั้งที่เจอ ไม่ได้เจอก็ขอแค่ได้มองจากที่ไกลๆ
นั่นก็เป็นเรื่องที่ผ่านมากว่าสิบปีแล้ว กลับมาที่ทุกวันนี้ นี่ก็ช่วงนึงแล้ว ที่ทุกๆวันผมต้องเข้าไปดูรูปเอ้ในเฟส ทุกๆวัน แทบจะทุกเวลาที่มีโอกาส ผมต้องเข้าเฟสเพื่อดูรูป รูปที่เคยดูแล้ว รูปที่ดูแล้ว ก็ดูได้อีก .... ทุกๆวัน ทุกช่วงเวลา... ผมได้แต่เฝ้าดูรูปเอ้ทุกวัน แทบจะตลอดเวลา มันเหมือนเราคิดถึงใครสักคนมากๆ คนที่เราไม่เคยเจอ คนที่เราไม่รู้จัก ไม่รู้ว่าทำเพื่ออะไร แต่มันก็หยุดไม่ได้ มันบอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกแบบไหน ผมเลยไม่รู้จะนิยามความรู้สึกนี้ยังไง อธิบายไม่ถูก มันเหมือนเราหลงรักใครสักคน ทันทีที่เราเจอเค้า ใช่ เราหลงรักเค้าแทบจะทันทีเลย ... เพียงแต่ตอนนั้นผมโง่ และกังวลเกินไป อาจเพราะตอนนั้นเอ้คงมีแฟนอยู่แล้ว ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน มันก็เลยได้แค่มอง ก็แค่นั้น. ผมคงอึดอัดใจมากเลยถ้าไม่ได้บอกให้เอ้ได้รู้ ผมอยากจะตามหาเอ้ แล้วบอกเอ้ ถึงสิ่งที่มันเกิดขึ้นทั้งหมด โดยไม่ได้คาดหวังอะไรทั้งนั้น เอ้เองก็ไม่ต้องมองสิ่งนี้เป็นสาระอะไร เอาเป็นว่า เรื่องราวทั้งหมด มันเป็นเรื่องดีๆ ที่มันเกิดขึ้น ผมไม่มีต้องการจะคิดร้าย หรือมีความรู้สึกในเชิงลบ แค่อยากบอกว่าครั้งหนึ่งคุณเคยถูกแอบรักโดยคนที่คุณไม่รู้จัก เอ้ถูกรักนะ ตั่งแต่ครั้งแรกที่ผมเจอ ผมก็หลงรักเอ้ในทันที และนี่คือสิ่งที่ผมอยากจะบอก ... เอ้เป็นผู้หญิงที่สวยมาก และก็น่าสนใจมากๆด้วย เราน่าจะมีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายกัน ผมนึกไม่ออกเลยว่าถ้าวันนั้นผมเดินไปคุย และเอ้ให้โอกาสผม ชีวิตผมในวันนี้มันจะเป็นยังไง เอ้สดใสทุกครั้งที่เจอ รอยยิ้มของเอ้มันทำให้สิ่งต่างๆรอบๆตัวหยุดเคลื่อนไหว มันจะดีแค่ไหนถ้าเราได้สบสายตากัน .... ใช่ครับ ผมรักคุณตั่งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอ และความรู้สึกนั้นก็ยังคงรุนแรงแม้ว่ามันจะผ่านมานานแค่ไหนแล้วก็ตาม และเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณมีปัญหา รู้สึกด้อยคุณค่าในตัวเอง ขอให้นึกถึงเรื่องราวนี้ .... คุณไม่ไร้คุณค่าในทุกๆเรื่อง ผมแอบรักคุณมานานมากแล้ว คุณไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลก และสิ่งเดียวที่ผมคาดหวังว่าเรื่องนี้ก็คือ ผมอยากให้มันเป็นเรื่องดีๆที่เกิดในชีวิตของเอ้ครับ เท่านั้นพอ.
คุณจะแอบรักใครสักคน ได้นานแค่ไหน
ผมมักจะเล่นเฟสบุ๊คเวลาว่างๆ หรือเบื่อๆจากการทำงานที่จำแจ จนกระทั่งมาถึงวันหนึ่ง วันที่ผมเล่นเฟสบุ๊ค เหมือนทุกๆครั้ง ผมบังเอิญไปเจอคนคนหนึ่งเข้า “เอ้” ...นั่นชื่อของเธอ เป็นรูปที่เอ้ถ่ายกับเพื่อนสมัยมหาลัยของเอ ซึ่งเป็นรุ่นน้องผม น้องคนที่ผมไม่ค่อยสนิดเท่าไหร่ แต่เราเป็นเพื่อนกันในเฟส ผมนิ่งไปพักนึงเลยทีเดียว มันเหมือนกันเรื่องราวต่างๆ ผุดขึ้นมาแทบจะทันที เรื่องราวที่ควรถูกลืมเลือนไปนานมากแล้ว.
ภาพความทรงจำโถมลงมาเหมือนน้ำป่าหลาก...ผมเจอเอ้ครั้งแรกที่มหาวิทยาลัย เอ้เป็นรุ่นน้องของเพื่อนผม มันแนะนำเราให้รู้จักกัน ก็เท่านั้น ครับ แค่นั้นจริงๆ แล้วเดินผ่านไป ผมไม่ได้คุยกับเอ้ด้วยซ้ำ เพราะตอนนั้นคนเยอะมาก กำลังยุ่งกับงานซ้อมรับน้อง เอ้ยกมือไห้วผมแล้วก็เดินตามเพื่อนผมไป แต่รู้อะไรไหม ผมนิ่งไปเลย เอ้น่ารักมาก โดดเด่น สะดุดตา สดใส ผมรู้สึกดีทันที่ที่ได้เจอ มันเหมือนเราเจอคนที่เรารู้จัก แต่ไม่เคยคุยกันมาก่อน ไม่รู้มันเป็นยังไง เกิดมาก็พึ่งเคยเจอแบบนี้เหมือนกัน มันแปลก แปลกมาก... บอกไม่ถูก ...หลังจากวันนั้นส่วนหนึ่งในช่วงมหาลัย ก็คือการเฝ้ามองเอ้ เฝ้ามองเรื่องมา มันเป็นความคิด ความรู้สึกแค่ข้างเดียว มันไม่มีเรื่องราวอะไรหรอก คงเพราะช่วงเวลานั้นผมมัวแต่กลัว มัวแต่ไม่มั่นใจ ไม่มั่นใจในตัวเองมากพอที่จะเดินเข้าไปหาใครสักคน คงเพราะกลัวเอ้ไม่สนใจ ผมเลยได้แค่มอง และนั้นคือสั่งที่ทำให้ผมต้องมานั่งเสียใจ ทุกครั้งที่นึกถึง เพราะเราไม่ได้ทำในสิ่งที่เราอยากจะทำ เลยไม่รู้ว่ามันจะมีโอกาสสำเร็จหรือเปล่า ผมได้แต่มอง มองทุกครั้งที่เจอ ไม่ได้เจอก็ขอแค่ได้มองจากที่ไกลๆ
นั่นก็เป็นเรื่องที่ผ่านมากว่าสิบปีแล้ว กลับมาที่ทุกวันนี้ นี่ก็ช่วงนึงแล้ว ที่ทุกๆวันผมต้องเข้าไปดูรูปเอ้ในเฟส ทุกๆวัน แทบจะทุกเวลาที่มีโอกาส ผมต้องเข้าเฟสเพื่อดูรูป รูปที่เคยดูแล้ว รูปที่ดูแล้ว ก็ดูได้อีก .... ทุกๆวัน ทุกช่วงเวลา... ผมได้แต่เฝ้าดูรูปเอ้ทุกวัน แทบจะตลอดเวลา มันเหมือนเราคิดถึงใครสักคนมากๆ คนที่เราไม่เคยเจอ คนที่เราไม่รู้จัก ไม่รู้ว่าทำเพื่ออะไร แต่มันก็หยุดไม่ได้ มันบอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกแบบไหน ผมเลยไม่รู้จะนิยามความรู้สึกนี้ยังไง อธิบายไม่ถูก มันเหมือนเราหลงรักใครสักคน ทันทีที่เราเจอเค้า ใช่ เราหลงรักเค้าแทบจะทันทีเลย ... เพียงแต่ตอนนั้นผมโง่ และกังวลเกินไป อาจเพราะตอนนั้นเอ้คงมีแฟนอยู่แล้ว ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน มันก็เลยได้แค่มอง ก็แค่นั้น. ผมคงอึดอัดใจมากเลยถ้าไม่ได้บอกให้เอ้ได้รู้ ผมอยากจะตามหาเอ้ แล้วบอกเอ้ ถึงสิ่งที่มันเกิดขึ้นทั้งหมด โดยไม่ได้คาดหวังอะไรทั้งนั้น เอ้เองก็ไม่ต้องมองสิ่งนี้เป็นสาระอะไร เอาเป็นว่า เรื่องราวทั้งหมด มันเป็นเรื่องดีๆ ที่มันเกิดขึ้น ผมไม่มีต้องการจะคิดร้าย หรือมีความรู้สึกในเชิงลบ แค่อยากบอกว่าครั้งหนึ่งคุณเคยถูกแอบรักโดยคนที่คุณไม่รู้จัก เอ้ถูกรักนะ ตั่งแต่ครั้งแรกที่ผมเจอ ผมก็หลงรักเอ้ในทันที และนี่คือสิ่งที่ผมอยากจะบอก ... เอ้เป็นผู้หญิงที่สวยมาก และก็น่าสนใจมากๆด้วย เราน่าจะมีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายกัน ผมนึกไม่ออกเลยว่าถ้าวันนั้นผมเดินไปคุย และเอ้ให้โอกาสผม ชีวิตผมในวันนี้มันจะเป็นยังไง เอ้สดใสทุกครั้งที่เจอ รอยยิ้มของเอ้มันทำให้สิ่งต่างๆรอบๆตัวหยุดเคลื่อนไหว มันจะดีแค่ไหนถ้าเราได้สบสายตากัน .... ใช่ครับ ผมรักคุณตั่งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอ และความรู้สึกนั้นก็ยังคงรุนแรงแม้ว่ามันจะผ่านมานานแค่ไหนแล้วก็ตาม และเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณมีปัญหา รู้สึกด้อยคุณค่าในตัวเอง ขอให้นึกถึงเรื่องราวนี้ .... คุณไม่ไร้คุณค่าในทุกๆเรื่อง ผมแอบรักคุณมานานมากแล้ว คุณไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลก และสิ่งเดียวที่ผมคาดหวังว่าเรื่องนี้ก็คือ ผมอยากให้มันเป็นเรื่องดีๆที่เกิดในชีวิตของเอ้ครับ เท่านั้นพอ.