สวัสดีครับ อันนี้เป็นกระทู้แรกของผมเอง พึ่งจะลองมาตั้งกระทู้ครั้งแรก การเว้นวรรคอาจจะดูไม่สวยงามอาจจะเล่าเรื่องแบบงงๆนิดหน่อยขออภัยด้วยนะครับหรืออยากทราบตรงไหนเพิ่มเติมถามได้เลยครับ เริ่มต้นเรื่องของผมเลยนนะครับ
ณ ตอนนี้ ผมกำลังศึกษาอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งในกทม.ส่วนแฟนผมก็ไปอยู่ม.ที่ตจว.ครับ ตอนนี้พวกเราคบกันได้เกือบจะปีหนึ่งแล้วครับ ผมรู้จักกับเธอผ่านเกมเกมหนึ่งครับ พูดคุยเจอกันเป็นเพื่อนกันมาหลายปีจนตัดสินใจเป็นแฟนกันในระหว่างช่วงมหาลัยกำลังจะเปิดการศึกษา พวกเราจะเจอกันประมาณ 2 เดือน 1 ครั้งครับ เพราะว่าม.เขาอยู่ไกลจากกรุงเทพ ไม่ค่อยมีเวลากลับมากรุงเทพสักเท่าไหร่ ซึ่งช่วงเวลาคบกันแรกๆ ทุกอย่างไปได้ดี ไปเที่ยวด้วยกันหลายๆที่ทุกครั้งที่กลับมา แต่ช่วงหลังๆมานี้เริ่มจะพูดคุยกันน้อยลง จนบางวันแทบจะส่งแค่สติกเกอร์ให้กันเท่านั้น จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้กลับมากรุงเทพแล้วได้ไปนอนพักที่หอเพื่อน ออกตัวก่อนเลยว่า ผมเป็นคนไม่กินเหล้าสูบบุหรี่เพราะผมเห็นผลที่จะตามมาจากทางบ้าน ซึ่งแน่นอนครับ เขาไปกินเหล้ากับเพื่อนๆเขา(ผมไม่ได้ไปด้วย) ซึ่งตอนที่คบกันเขาบอกว่าเขาไม่ชอบกินเหล้า เลี่ยงได้จะเลี่ยงหรือถ้ากินจะไม่กินจนเมา ปรากฏว่ากิน 1 ร้านไปแล้ว ไม่พอครับ ไปต่ออีกร้าน กินกันจนเมาเดินกลับหอกันไม่ไหวถึงกับเพื่อนๆต้องช่วยกันแบกกลับหอ โทรไปก็ไม่รับ ซึ่งตอนนั้นผมรับไม่ได้ครับเพราะที่เธอเมาขนาดนั้นทั้งๆที่เธอไม่เคยอยากเมาแบบนี้มาก่อน เราเลยมาเคลียร์กันหลังจากวันนั้นซึ่งเธอบอกว่า งั้นคราวหลังก็ตามไปด้วยเลยละกันเพราะอยากเมาจะได้ไม่เป็นห่วง ถ้ารับเรื่องนี้ไม่ได้ก็เลิกกันไปเลย มันทำให้ผมนอนไม่หลับไปทั้งคืนเลยครับโดยส่วนตัวเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว ผมจึงขอเธอครับว่า ถ้าจะไปกินน่ะ ไม่ได้ห้ามนะ แต่กินแล้วไม่เมาจะได้ไหม ซึ่งเธอกลับปฏิเสธเสียงแข็งเลยว่าไม่ เธออยากเมาเพราะว่ามันสนุกกว่า และคราวหน้าจะขอไปผับ และซึ่งไม่นานมานี้เธอได้บอกผมว่า จะไปศึกษาต่อที่ตปท.และอาจจะทำงานที่นั่นเลย
ผมรู้สึกเสียใจมากครับ ผมไม่อยากให้เธอเมาหรือไปผับ ผมควรจะทำอย่างไรดี ผมรักเธอมากกับคนคนนี้หวังแต่งครับ ขอบคุณที่เขามาแสดงความเห็นครับ
ปล.ผมไม่ชอบคนที่กินเหล้า สูบบุหรี่ หรือสักลายครับ
อุปสรรคความรัก มีวิธีผ่านกันไปอย่างไรบ้างครับ
ณ ตอนนี้ ผมกำลังศึกษาอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งในกทม.ส่วนแฟนผมก็ไปอยู่ม.ที่ตจว.ครับ ตอนนี้พวกเราคบกันได้เกือบจะปีหนึ่งแล้วครับ ผมรู้จักกับเธอผ่านเกมเกมหนึ่งครับ พูดคุยเจอกันเป็นเพื่อนกันมาหลายปีจนตัดสินใจเป็นแฟนกันในระหว่างช่วงมหาลัยกำลังจะเปิดการศึกษา พวกเราจะเจอกันประมาณ 2 เดือน 1 ครั้งครับ เพราะว่าม.เขาอยู่ไกลจากกรุงเทพ ไม่ค่อยมีเวลากลับมากรุงเทพสักเท่าไหร่ ซึ่งช่วงเวลาคบกันแรกๆ ทุกอย่างไปได้ดี ไปเที่ยวด้วยกันหลายๆที่ทุกครั้งที่กลับมา แต่ช่วงหลังๆมานี้เริ่มจะพูดคุยกันน้อยลง จนบางวันแทบจะส่งแค่สติกเกอร์ให้กันเท่านั้น จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้กลับมากรุงเทพแล้วได้ไปนอนพักที่หอเพื่อน ออกตัวก่อนเลยว่า ผมเป็นคนไม่กินเหล้าสูบบุหรี่เพราะผมเห็นผลที่จะตามมาจากทางบ้าน ซึ่งแน่นอนครับ เขาไปกินเหล้ากับเพื่อนๆเขา(ผมไม่ได้ไปด้วย) ซึ่งตอนที่คบกันเขาบอกว่าเขาไม่ชอบกินเหล้า เลี่ยงได้จะเลี่ยงหรือถ้ากินจะไม่กินจนเมา ปรากฏว่ากิน 1 ร้านไปแล้ว ไม่พอครับ ไปต่ออีกร้าน กินกันจนเมาเดินกลับหอกันไม่ไหวถึงกับเพื่อนๆต้องช่วยกันแบกกลับหอ โทรไปก็ไม่รับ ซึ่งตอนนั้นผมรับไม่ได้ครับเพราะที่เธอเมาขนาดนั้นทั้งๆที่เธอไม่เคยอยากเมาแบบนี้มาก่อน เราเลยมาเคลียร์กันหลังจากวันนั้นซึ่งเธอบอกว่า งั้นคราวหลังก็ตามไปด้วยเลยละกันเพราะอยากเมาจะได้ไม่เป็นห่วง ถ้ารับเรื่องนี้ไม่ได้ก็เลิกกันไปเลย มันทำให้ผมนอนไม่หลับไปทั้งคืนเลยครับโดยส่วนตัวเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว ผมจึงขอเธอครับว่า ถ้าจะไปกินน่ะ ไม่ได้ห้ามนะ แต่กินแล้วไม่เมาจะได้ไหม ซึ่งเธอกลับปฏิเสธเสียงแข็งเลยว่าไม่ เธออยากเมาเพราะว่ามันสนุกกว่า และคราวหน้าจะขอไปผับ และซึ่งไม่นานมานี้เธอได้บอกผมว่า จะไปศึกษาต่อที่ตปท.และอาจจะทำงานที่นั่นเลย
ผมรู้สึกเสียใจมากครับ ผมไม่อยากให้เธอเมาหรือไปผับ ผมควรจะทำอย่างไรดี ผมรักเธอมากกับคนคนนี้หวังแต่งครับ ขอบคุณที่เขามาแสดงความเห็นครับ
ปล.ผมไม่ชอบคนที่กินเหล้า สูบบุหรี่ หรือสักลายครับ