คิดว่าการใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา เป็นทางออกที่ดีหรือเปล่าคะ

เราเป็นนักเรียนอยู่ค่ะ มีเหนื่อยๆจากกลับมาเรียนแล้วพ่อหรือแม่บ่นก็จะเถียงถ้าตัวเองไม่ผิด แต่ก็มีบางครั้งที่ตัวเองผิดควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้ เรื่องเล็กๆเลยกลายเป็นเรื่องใหญ่ คุณพ่อเป็นคนขี้โมโหค่ะ เวลาเถียงกันแล้วตัวเองผิดก็มักจะขู่นู่นนี่ จะเอาไม้มาตีบ้าง หรือบางทีตีเลยก็มี หลายๆครั้งพอเราพูดกับพ่อประมาณว่าให้ใจเย็นๆหน่อย ทำไมไม่คุยดีๆ พ่อก็จะพูดประมาณว่า เงียบเลยถ้าไม่อยากโดนตี คือเราก็โตพอที่จะฟังได้แล้ว อาจจะมีหลายๆครั้งที่เถียงเพราะโกรธจริง แต่เราไม่ได้รู้สึกผิดตอนที่โดนตีนะคะ จะสำนึกได้ก็ตอนที่พ่อแม่ท่านไม่พูดอะไรมากกว่า แล้วการยกเรื่องถ้าเถียงพ่อแม่ ตายไปจะเป็นเปรต เป็นเรื่องที่ดีไหมคะ คือมันไม่น่าใช่เหตุผลที่จะนำมาใช่เตือนรึเปล่าคะ 5555 มันไม่น่าจะสำนึกเพราะว่าเรากลัวตกนรกแต่ควรจะสำนึกเพราะเราผิดจริงๆ เวลาเริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมา ควรระงับอารมณ์ตัวเองอย่างไรดีคะ น้องเราอยู่ชั้นอนุบาลมีครั้งนึงที่น้องร้องเพราะอยากได้ของเล่นตอนอยู่ที่บ้าน เราก็รำคาญค่ะ แต่พ่อเรารำคาญยิ่งกว่า 55555 ก็เลยตีน้องบอกให้เงียบ แม่ก็โกรธน้องเหมือนกันเลยด่าน้องให้หยุดร้อง คือถ้าตอนนั้นเราไม่ห้ามไว้น้องคงโดนตีแบบคงกลัวพ่อไปตลอดอะค่ะ คิดว่าเหมาะสมไหมคะ กับการนำปัญหาเรื่องเล็กๆที่สามารถคุยกันได้ แต่ใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหาแทน ยังส่งผลต่อตัวเด็กด้วย แล้วคิดว่า สำนวนที่ว่ารักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี ในสมัยนี้มันเหมาะสมแล้วหรือที่จะนำมาใช้ ไม่คิดว่าการพูดกันด้วยเหตุผลจะดีกว่าเหรอคะ เหมือนเป็นการนำสำนวนพวกนี้ มาใช้อ้างเวลาที่ตนเองควบคุมอารมณ์ไม่ได้มากกว่า เข้าใจถึงความรักของพ่อแม่ค่ะ รู้ว่าท่านรักเรา แล้วก็ท่านเป็นมนุษย์ก็มีโกรธบ้าง มีวิธีที่จะใช้คุยกันแบบสันติวิธีอย่างไรบ้างคะ 55555 จริงๆเราคิดว่าที่เราเถียงก็ไม่ได้รุนแรงอะไรนะคะ 5555 ออกจะเป็นแนวประมาณพูดดีๆ ลงท้าย"ค่ะ" ไม่เคยพูดด่าคำหยาบ แล้วก็ไม่ได้ตะโกนด้วย จะมีร้องไห้บ้างค่ะ เพราะไม่ไหวจริงๆ 5555 ด้วยปัญหาที่รร.+หลายๆอย่างด้วย เราอยากคุยกับพ่อแม่ ให้เข้าใจกันอยากให้เราได้มีโอกาสพูดมั่ง เพราะมันอึดอัดจริงๆ ถึงจะบอกว่าพ่อแม่กลับมาที่ทำงานมีเหนื่อยบ้างก็เข้าใจค่ะ แต่เราเรียนก็ไม่ใช่ว่าไม่เหนื่อย เครียดเรื่องคะแนน หรือความกดดันมันก็มีค่ะ และควรปรับอารมณ์ตัวเองเวลาเจอสถานการณ์แบบนี้อย่างไรดีคะ ขอบคุณค่ะ