นึกถึงวันนั้นที่บลอสซั่มเลือกอยู่ทีมพี่บี เปรียบเทียบกับตอนนี้แล้วก็สงสารนาง..

พูดตามตรงไม่ได้เกี่ยวกับว่าชอบพี่ช่า หรือจะบอกว่าอยู่ผิดทีมเลยนะ..
แค่ภาพวันนี้ที่ไม่ได้ทำแคมเปญ หรือมองดูทรงแล้วบลอสซั่มสำหรับบีก็เหมือนเก็บเอาไว้แค่รอว่าจะต้องออกวีคไหนเท่านั้นเลย
เหมือนจะดูชอบ แต่ก็ไม่ได้ให้โอกาสให้แสดงความสามารถในสัปดาห์นี้เลย

แล้วมานึกย้อนไปจนนึกวันที่เห็นใน ep.1 ซึ่งก็รู้สึกแล้วล่ะว่านางไม่ได้มาสายนางพญา ไม่ได้สตรองจ๋า ยังมีความงุ้งงิ้งอะไรเยอะแยะ
แต่ตัดความไม่สตรองบางเรื่องออกไปแล้ว นึกถึงเด็กผู้หญิง (เราถือว่าเขาเป็นผู้หญิงคนหนึ่งนะ ถึงเธอจะยกเรื่องประเด็นเพศที่สามมาพูดอยู่บ่อยหน่อยก็เถอะ) คนหนึ่ง คือหน้าตอนที่ทีมงานไปสัมภาษณ์ แล้วบลอสซั่มพูดถึงเรื่องที่เลือกบีว่าเป็นเมนเทอร์ที่อยู่ในใจอยู่แล้ว ชอบอยู่แล้ว รอยยิ้มนางดูดีใจจริงๆ ช็อตนั้นเรามองยังรู้สึกว่าน่ารักจังเนอะ

จะบอกว่าที่บีไม่ได้ดูรักมากอย่างวันแรกเพราะนางไม่แข็งแรง ก็ควรจะสอนและส่งให้ไปสูงขึ้นสิ แต่เท่าที่เราเห็น เราเห็นแค่บลอสซั่มที่ดูตึง ดูเครียด ถูกการกดจากเมนเทอร์ของตัวเองที่นางก็ดูรักนะจนดร็อปลงไป ต่อให้นอกจอจะรักกัน พอนึกถึงภาพวันนั้นที่ยิ้มมีความสุขอย่างนั้นที่บีเลือกแล้ว แอบรู้สึกแย่แทน
จะบอกให้ดันตัวเองขึ้นมาให้ดูโดดเด่นขึ้นก็ไม่รู้จะว่ายังไงเลย แม่เขายังไม่ให้โอกาสเขาแสดงเลย

ไม่เข้าใจเลยกับการที่ไม่ได้ให้แสดงความสามารถอะไรเลย แล้วก็ยิ่งตอกย้ำแบ่งชนชั้นเด็กในทีมไปอีก..