เข้าใจคำว่าหมดโปรก็วันนี้แหละ

วันนี้ขอมาระบายเรื่องของตัวเองหน่อยคับ ใครจะแสดงความคิดเห็น ด่า หรือแนะนำ ติชม ยินดีน้อมรับทุกอย่างคับ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำและติชมนะคับ เริ่มเข้าเรื่องเลยนะ จขกท. เป็นบุคคลเพศที่ 3 ไม่ขอบอกนะคับว่าเพศไหน คือเมื่อประมาณเดือนเมษายน 2559 ที่ผ่านมา จขกท. ได้พบกับคนคนนึง (แฟนคนปัจจุบัน) ซึ่งเห็นครั้งแรกก็รู้สึกได้เลยว่า คนนี้แหละใช่ คนนี้แหละที่จะเป็นแฟนเรา อยากดูแล อยากคุยด้วย อยากคบหา ก้อเลยเริ่มจีบ เนื่องจากเค้ามาทำงานใหม่ เราเลยแฝงตัวไปจีบแบบเนียนๆ จีบกันอยู่พักนึง ก็ได้เป็นแฟนกัน ได้คบกัน เค้าเป็นคนขอรับคบเอง เพราะเหตุว่าเราไม่ขอเค้าเป็นแฟนสักที ช่วงที่จีบกันไม่เคยที่จะมีอะไรล่วงเกินเค้า จับมือถือแขนก้อไม่เคย แต่เรามีไปกินข้าวกัน มีแบบกลับมาจากข้างนอกแล้วลงมาหากัน เพราะว่าอยู่กันคนละหอพัก ลงมาเจอกัน ออกไปกินข้าวกัน ชอบให้เค้านั่งรถข้างหน้าเรา เวลาเราขับมอเตอร์ไซด์ ชอบอยู่ใกล้ๆ ชอบทำให้เค้ายิ้มและหัวเราะ เป็นเวลาที่มีความสุขมาก จากนั้นก้อเริ่มคบกัน คบกันได้วันนึงก้อมีอะไรกัน ครั้งแรกยอมรับนะว่าเขิลมาก ทั้งๆ ที่ก้อไม่ใช่คนแรกของกันและกันเลย  ระหว่างคบกันมีความสุขมาก ดูแลกันและกันตลอด เราดูแลเค้า เค้าก้อดูแลเรา งานบ้านแบ่งกันทำ อะไรๆ ก้อช่วยกัน ไม่เคยทะเลาะกันแบบรุนแรง คนนึงร้อนอีกคนจะเย็นทันที จนเราคิดว่ามันคือความลงตัวแบบสุดๆ ตั้งแต่คบกับแฟนมา คนนี้คือคนที่ใช่ คือคนที่เราคิดจะหยุด และคิดว่าคบกันไป 2 ปี เราจะแต่งงานกับเค้า ไม่มีอะไรที่ดูไม่ดี ดูแย่เลยสักนิด อยู่ด้วยกันมีแต่ความสุข พากันไปเที่ยว ไปในที่ที่ไม่เคยไป ตะลอนๆ กันไปแบบสนุกสนานและมีความสุข เวลาทำงานเราก้อทำงานที่เดียวกัน มาทำงานพร้อมกัน เดินจับมือกันมาทำงานทุกเช้า กลางวันจับมือออกไปกินข้าวด้วยกัน ตอนเย็นก้จับมือกลับบ้านพร้อมกัน ตอนหลังจากที่คบกันเราก้อย้ายออกจากหอเพื่อไปอยู่กับเค้า จะได้อยู่ด้วยกัน ดูแลกันตลอดเวลา เวลาที่อยู่ด้วยกันไม่เคยอึดอัดไม่เคยเบื่อเลย บางครั้งแค่กอดกันเฉยๆ ก้อมีความสุขแล้ว กินข้าวด้วยกันทุกมื้อแบบไม่เคยเบื่อกัน เวลาคิดถึงก้อเดินไปหากัน ห้องทำงานก้ออยู่ใกล้ๆ กัน คบกันแบบเปิดเผย ไปไหนมาไหนก้อมีแต่คนคอยแซวว่า หวานจัง อิจฉา โน้นนี่นั่น เราก้อได้แต่ยิ้ม ที่ทำงานเรารับรู้เรื่องของเราและไม่มีใครมาขัดขวางเรื่องของเราเลย เราชอบเอาของกินไปให้เค้า ก้อไม่มีใครว่าอะไร ชีวิตเราทั้งคู่ดูมีความสุขและลงตัวแบบบอกไม่ถูก แต่มาวันนึงหลังจากคบกันไปสักพัก น้ำตาลก้อเริ่มอิ่มตัว ความหวานเริ่มลดน้อยลง อะไรหลายๆ อย่างเริ่มเปลี่ยนไป จากที่เค้าเป็นคนใจเย็น กลับกลายเป็นคนใจร้อน จากที่เคยดูแลเรา กลับกลายเป็นไม่ทำอะไรเลย จากที่เคยช่วยกันทำงานบ้าน กลับกลายเป็นหน้าที่ของเราคนเดียว เค้ากลายเป็นคนติดโทรศัพท์ เอะอะอะไรก้อเล่นแต่โทรสับ สั่งเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ออนไลน์ หรือแลกของกันผ่านทางออนไลน์ เราไม่เคยว่าเพราะเรารู้ว่าเป็นความสุขของเค้า เรากลับสนับสนุนด้วยซ้ำไป เค้าซื้อเสื้อผ้าดูเสื้อผ้าดีกว่าเค้าไปคุยกับคนอื่น ดีกว่าเค้าสนใจคนอื่น แม้เค้าจะไม่สนใจเราเลยก้อตาม เราไม่สบายเค้าก้อไม่ถามสักคำ ไม่ดูแล ไม่สนใจเหมือนก่อน เอาแต่สนใจอะไรอย่างอื่น ไม่เคยได้มีเวลาส่วนตัว ต้องทำทุกอย่างให้เค้า เค้าชอบให้นวด ให้ดูแล ทั้งๆ ที่เราง่วง แต่เค้าไม่เคยสนใจจะถาม บางครั้งคุยกับเรา ยังไม่มองหน้าเลย มองแต่โทรสับ เราเหนื่อยแต่ไม่เคฃยพูด ทุกวันนี้จุกจนไม่รู้จะพูดยังไง ไม่รู้ควรจะเดินต่อไปหรือหยุดดี