สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉันค่ะ อย่างหัวข้อที่บอกไว้เลยค่ะ ควรจะไปต่อดีมั้ยแฟนมองดูไม่มีอนาคตเลย เราคบกับแฟนมาตั้งแต่ ม.ต้น ตอนนี้เป็นเข้าปีที่ 12 แล้ว ระหว่าง 12ปีที่ผ่านมา เรารักๆ เลิกๆ กันมาประมาณ 2 ครั้งได้ ต่างคนต่างมีคนใหม่ แต่ก็กลับมาคบกันอีก.. เพราะเรายังห่วงเค้าบ้าง และเค้าก็ดูรักเรา เค้าคนดีนะคะ ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ แต่ติดเกมส์ระหว่างคบกันไม่เคยมีเรื่องมือที่สามค่ะ.. ส่วนตัวเราเรียนจบแล้ว แต่แฟนเราเรียนไม่จบค่ะ เราคบกันแบบนี้ทางบ้านไม่รับรู้ค่ะ จะรู้แค่เฉพาะเพื่อนของเราสองคนเท่านั้น ไม่ได้เปิดเผยอะไร ในfacebook ไม่ลงรูปคู่ต่างก็เหมือนว่าโสด ระหว่างช่วงปีที่ 6 เราก็เรียนส่วนเค้าทำงาน (ก่อสร้าง) ซึ่งเพื่อนเราก็คอยด่าเราว่าใฝ่ต่ำจังวะ หาได้ดีกว่านี้อีกนะ เราก็แอบนอยๆ เหมือนกัน เลยไม่พามาให้เพื่อนในมหาลัยรับรู้อีกเลย พวกที่จะรู้ก็มีแต่เพื่อนเก่าแถวบ้านโรงเรียนเก่า อยู่แบบนี้มาเรื่อยๆค่ะ เราพยายามบอกเค้าว่าเรียนต่อเหอะ.. คือเราอยากมีชีวิตรักแบบคนอื่นบ้าง เราอยากกล้าที่จะเปิดเผยกับคนอื่นโดยที่คนอื่นไม่ต้องมองเค้าแย่.. จริงๆแล้วเราเคยเปิดเผยกับคนอื่นมาบ้างนะค่ะ แต่เรารับไม่ได้กับคนที่มาพูดให้แฟนเราดูไม่ดี..(จนเรารู้สึกอาย) จนมาเข้าปีที่8ได้ เราตัดสินใจบอกเลิกเค้าค่ะ เพราะเราบอกให้แฟนกลับไปเรียนเพื่อที่จะเรียนจบหางนทำด้วยกัน อยู่แบบนี้แม่เรารับไม่ได้แน่ๆ สรุปเค้าก็ไม่สนใจเช่นเดิม อยุ่แบบนั้นไปเรื่อยๆ จนเราเบื่อการกระทำอันเฉยๆของเค้า บอกเค้าว่านี่เราพยายามทำให้ดีกว่านี้ได้น่ะ ตอนเรียนสมองมันดีกว่าเราสะอีก.. เราพยายามหางานให้ทำดีดีด้วยซ้ำ ทั้งให้แม่ฝากงานที่บริษทให้บอกว่าเพื่อนหางานทำมันก็ไม่ยอมทำคอยแต่นิ่งๆ เล่นเกมส์ของมันไป หาเงินได้เท่าไหร่ก็เข้าร้านเกมส์ พอเลิกไปสักเดือนกว่าก็รู้ว่านางไปสมัครเป็นทหาร สมัครแบบไม่ต้องจับดำแดงอ่ะค่ะไม่รุ้เรียกว่าอะไรเต็มใจเป็น.. ก็ไปเป็นอยู่แบบนั้นมันก็ดีขึ้นมาระดับนึงค่ะ ตอนเลิกกันไปเราก็มีคนใหม่นะคะ โตกว่าเรากว่า9 ปีได้ เราคุยกันสักพักไม่โอเค ก็เลิก พอเลิกมันก็ขอกลับมาคืนดี (เราใจอ่อนค่ะ) ก็กลับมาคุยกันมันเริ่มมีการวางแผนมากขึ้น บอกจะสอบให้ติดยศ เรียน กศน. บอกมา 2 ปีกว่าแล้วค่ะ จนเราเรียนจบ มีการงานที่ดีเงินเดือนเรา 3x,xxx กว่า เค้ายังเงินเดือน 9,xxx อยู่เท่าเดิม บอกจะทำให้ดีขึ้นแบบนี้ เราจะไปบอกพ่อแม่เรายังไงค่ะว่าคบกับคนนี้อยู่แล้วเป็นแบบนี้ ที่บ้านรับไม่ได้ค่ะ บอกทางบ้านแล้วเค้าไม่โอเคกันทั้งบ้านค่ะ เอาจริงๆเรารักเค้านะค่ะ แต่เค้าไม่ยอมพัฒนาตัวเองเลย คอยนิ่งเฉยตลอด เหนื่อยค่ะเอาจริงๆ ไม่รู้จะกระตุ้นทางไหนแล้วเสียเวลารอมานานมาก หาทุกวิถีทางให้ได้ดี มันก็เลือกจะอยู่แบบนี้หนักใจค่ะ อนาคตเราสำคัญนะค่ะ ใครจะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้ลองมาเป็นแบบเราค่ะ เราก็อยากไม่แคร์คนอื่นเหมือนกันนะคะ ไม่แคร์คำพูดคนเพราะเรารักกันแบบนี้ มันทำไม่ได้ค่ะ เราแคร์พ่อแม่มากกว่า.. พ่อแม่เราเป็นหัวหน้างานบริษัทใหญ่ แต่เราไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วค่ะ... จะรักหรือเลิก ควรเปิดใจเจอคนที่ดีกว่านี้ดีมั้ยค่ะ?
ณ จุดนี้หมดหนทางค่ะขอความเห็นกับเพื่อนๆ หน่อยค่ะควรเอาไงดี เลิกหรือไปต่อ? หรือควรรออีกนิด?
รักหรือเลิก? แฟนที่คบมา12ปี ดูไม่มีอนาคตเลย.. (ซีเรียสมากค่ะ)
นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉันค่ะ อย่างหัวข้อที่บอกไว้เลยค่ะ ควรจะไปต่อดีมั้ยแฟนมองดูไม่มีอนาคตเลย เราคบกับแฟนมาตั้งแต่ ม.ต้น ตอนนี้เป็นเข้าปีที่ 12 แล้ว ระหว่าง 12ปีที่ผ่านมา เรารักๆ เลิกๆ กันมาประมาณ 2 ครั้งได้ ต่างคนต่างมีคนใหม่ แต่ก็กลับมาคบกันอีก.. เพราะเรายังห่วงเค้าบ้าง และเค้าก็ดูรักเรา เค้าคนดีนะคะ ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ แต่ติดเกมส์ระหว่างคบกันไม่เคยมีเรื่องมือที่สามค่ะ.. ส่วนตัวเราเรียนจบแล้ว แต่แฟนเราเรียนไม่จบค่ะ เราคบกันแบบนี้ทางบ้านไม่รับรู้ค่ะ จะรู้แค่เฉพาะเพื่อนของเราสองคนเท่านั้น ไม่ได้เปิดเผยอะไร ในfacebook ไม่ลงรูปคู่ต่างก็เหมือนว่าโสด ระหว่างช่วงปีที่ 6 เราก็เรียนส่วนเค้าทำงาน (ก่อสร้าง) ซึ่งเพื่อนเราก็คอยด่าเราว่าใฝ่ต่ำจังวะ หาได้ดีกว่านี้อีกนะ เราก็แอบนอยๆ เหมือนกัน เลยไม่พามาให้เพื่อนในมหาลัยรับรู้อีกเลย พวกที่จะรู้ก็มีแต่เพื่อนเก่าแถวบ้านโรงเรียนเก่า อยู่แบบนี้มาเรื่อยๆค่ะ เราพยายามบอกเค้าว่าเรียนต่อเหอะ.. คือเราอยากมีชีวิตรักแบบคนอื่นบ้าง เราอยากกล้าที่จะเปิดเผยกับคนอื่นโดยที่คนอื่นไม่ต้องมองเค้าแย่.. จริงๆแล้วเราเคยเปิดเผยกับคนอื่นมาบ้างนะค่ะ แต่เรารับไม่ได้กับคนที่มาพูดให้แฟนเราดูไม่ดี..(จนเรารู้สึกอาย) จนมาเข้าปีที่8ได้ เราตัดสินใจบอกเลิกเค้าค่ะ เพราะเราบอกให้แฟนกลับไปเรียนเพื่อที่จะเรียนจบหางนทำด้วยกัน อยู่แบบนี้แม่เรารับไม่ได้แน่ๆ สรุปเค้าก็ไม่สนใจเช่นเดิม อยุ่แบบนั้นไปเรื่อยๆ จนเราเบื่อการกระทำอันเฉยๆของเค้า บอกเค้าว่านี่เราพยายามทำให้ดีกว่านี้ได้น่ะ ตอนเรียนสมองมันดีกว่าเราสะอีก.. เราพยายามหางานให้ทำดีดีด้วยซ้ำ ทั้งให้แม่ฝากงานที่บริษทให้บอกว่าเพื่อนหางานทำมันก็ไม่ยอมทำคอยแต่นิ่งๆ เล่นเกมส์ของมันไป หาเงินได้เท่าไหร่ก็เข้าร้านเกมส์ พอเลิกไปสักเดือนกว่าก็รู้ว่านางไปสมัครเป็นทหาร สมัครแบบไม่ต้องจับดำแดงอ่ะค่ะไม่รุ้เรียกว่าอะไรเต็มใจเป็น.. ก็ไปเป็นอยู่แบบนั้นมันก็ดีขึ้นมาระดับนึงค่ะ ตอนเลิกกันไปเราก็มีคนใหม่นะคะ โตกว่าเรากว่า9 ปีได้ เราคุยกันสักพักไม่โอเค ก็เลิก พอเลิกมันก็ขอกลับมาคืนดี (เราใจอ่อนค่ะ) ก็กลับมาคุยกันมันเริ่มมีการวางแผนมากขึ้น บอกจะสอบให้ติดยศ เรียน กศน. บอกมา 2 ปีกว่าแล้วค่ะ จนเราเรียนจบ มีการงานที่ดีเงินเดือนเรา 3x,xxx กว่า เค้ายังเงินเดือน 9,xxx อยู่เท่าเดิม บอกจะทำให้ดีขึ้นแบบนี้ เราจะไปบอกพ่อแม่เรายังไงค่ะว่าคบกับคนนี้อยู่แล้วเป็นแบบนี้ ที่บ้านรับไม่ได้ค่ะ บอกทางบ้านแล้วเค้าไม่โอเคกันทั้งบ้านค่ะ เอาจริงๆเรารักเค้านะค่ะ แต่เค้าไม่ยอมพัฒนาตัวเองเลย คอยนิ่งเฉยตลอด เหนื่อยค่ะเอาจริงๆ ไม่รู้จะกระตุ้นทางไหนแล้วเสียเวลารอมานานมาก หาทุกวิถีทางให้ได้ดี มันก็เลือกจะอยู่แบบนี้หนักใจค่ะ อนาคตเราสำคัญนะค่ะ ใครจะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้ลองมาเป็นแบบเราค่ะ เราก็อยากไม่แคร์คนอื่นเหมือนกันนะคะ ไม่แคร์คำพูดคนเพราะเรารักกันแบบนี้ มันทำไม่ได้ค่ะ เราแคร์พ่อแม่มากกว่า.. พ่อแม่เราเป็นหัวหน้างานบริษัทใหญ่ แต่เราไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วค่ะ... จะรักหรือเลิก ควรเปิดใจเจอคนที่ดีกว่านี้ดีมั้ยค่ะ?
ณ จุดนี้หมดหนทางค่ะขอความเห็นกับเพื่อนๆ หน่อยค่ะควรเอาไงดี เลิกหรือไปต่อ? หรือควรรออีกนิด?