ตามปกติแล้วเวลาที่นักดาราศาสตร์บนโลกจะตรวจจับสัญญาณของสิ่งมีชีวิต ที่อยู่บนดาวเคราะห์นอกระบบไกลออกไปหลายปีแสง พวกเขาก็มักจะใช้วิธีการค้นหาร่องรอยทางชีวภาพ หรือที่เรียกว่า 'ไบโอซิกเนเจอร์' (Biosignatur

แค่ซูมเข้าไป…ก็เหมือนทะลุจักรวาล เรียบเรียงโดย: เฉาก๊วยท่องอวกาศ คุณกำลังมองภาพของกาแล็กซีแอนโดรเมดา (Andromeda Galaxy) เพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดของเราในระดับจักรวาล แต่นี่...ไม่ใช่แค่ภาพธรรมดา

1. ดาวเคราะห์ใหม่ TWA 7 bกล้องอวกาศเจมส์ เว็บบ์ (JWST) ถ่ายภาพตรงของดาวเคราะห์นอกระบบซึ่งไม่เคยรู้จักมาก่อน ชื่อว่า TWA 7 b เป็นดาวก๊าซยักษ์มีมวลใกล้เคียงกับดาวเสาร์ (Saturn) ดาวดวงนี้อยู่ห่างจากโลกปร

เนบิวลาทั้งสองอยู่ห่างจากโลกไปประมาณ 4,000-5,000 ปีแสง โดยภาพชุดนี้ถูกรวมขึ้นจากการถ่ายมากกว่า 678 ครั้ง ในช่วงเวลาเพียง 7 ชั่วโมงเท่านั้น เป็นการแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของกล้องโทรทรรศน์บนหอดูดาวแห่งนี้

ดาวซิริอุส ( Sirius) ยามค่ำคืน เมื่อเราแหงนมองฟากฟ้า นอกจากดวงจันทร์แล้ว ยังมีดวงดาวต่างๆอีกมากมาย มีทั้งดาวเคราะห์และดาวฤกษ์ ทั้งหมดที่มองเห็นนี้ ดาวศุกร์นับเป็นดาวเคราะห์ที่สว่างที่สุด และดาวโจรคื

สังเกตว่ารูปถ่ายบนอวกาศที่ถ่ายได้จากNASA พอดูรูปแล้วผมก็เกิดคำถาม อ้าว ทำไมไม่เห็นดวงดาวส่องประกายระยิบระยับเต็มไปหมดหว่า ? แบบที่เราแหงนหน้ามองท้องฟ้าตอนกลางคืนอยู่บนโลกน่ะครับ ไม่เห็นเลยเห็นก็แต่

กล้องโทรทรรศน์อวกาศ เจมส์ เวบบ์ (James Webb Space Telescope) ซึ่งเป็นความร่วมมือครั้งสำคัญขององค์การอวกาศอย่าง NASA, ESA และ CSA ได้เปิดเผยภาพอันน่าทึ่งของบริเวณที่เรียกว่า N79 ซึ่งเป็น แหล่งก่อกำเนิด

มันถูกพบครั้งแรก ในปี ค.ศ. 1572 โดยนักดาราศาสตร์ชาวเดนมาร์ก ชื่อไทโค บราเฮ มันคือซูเปอร์โนวาประเภท Ia, หรือประเภท 1A ซูเปอร์โนวาประเภทนี้ เกิดขึ้นในระบบดาวคู่ (ดาวสองดวงโคจรรอบกันและกัน) ซึ่งดาวดวงหนึ

ทุกครั้งที่เราเห็นภาพถ่ายดวงอาทิตย์ จะเป็นภาพถ่ายจากมุมมองในแนวเส้นศูนย์สูตรของดาวฤกษ์ดวงนี้ เนื่องจากโลกและดาวเคราะห์ทุกดวงในระบบสุริยะ โคจรรอบดวงอาทิตย์ในระนาบสุริยะวิถี ทำให้เราไม่เคยเห็นภาพแนวขั้ว