เราทะเลาะกับพี่ชายเรื่องลูกค่ะ ลูกเรากำลังน่ารักอยู่ในวัยกำลังซน เรามีลูกสาวเพิ่ง1ขวบ3เดือนค่ะ
ลูกเรามักจะเจ็บตัวเพราะพี่ชายเราพาไปเล่นเสมอๆ ลูกเรากำลังหัดเดิน มักจะถลอกปลอกเปิกเพราะพี่ชายเราไม่คอยระวัง(ไม่คอยอยู่ใกล้ๆประคองไม่ให้ล้ม) ล่าสุดสิ่งที่เรากลัวที่สุดก็เกิดขึ้น พีชายชอบพาลูกเรานั่งมอเตอร์ไซด์มือข้างนึงจับลูกเรามือข้างนึงจับแหนรถ ชอบพาไปนู่นไปนี่เกือบทุกวัน ต้องข้ามถนนใหญ่ด้วยซึ่งอันตรายมากๆ สุดท้ายพี่ชายพาลูกเราไปล้มค่ะ น้องไม่เป็นอะไรมากถลอกปลอกเปิกมาบ้าง แต่น้องนอนผวาร้องให้ทั้งคืนเลยค่ะ คงตกใจ คืนนั้นแม่ก็มาช่วยดูน้องให้ เราก็พลางบ่นใส่แม่ไป บอกว่าถ้าพี่ชายเราไม่ประมาทฟังเราสักนิด คงไม่เป็นแบบนี้ พอลูกเราเจ็บเราก็ต้องมาลำบาก สงสารลูกด้วย
พอรุ่งขึ้น แม่ก็ไปคุยกับพี่ชาย พี่ชายเราโกรธเรามากเลยค่ะ บอกว่าที่พาไปไหนมาไหนก็เพราะรักหลาน จะหวงอะไรกันนักหนา เขาบอกว่า ยอมเรามานานละนะ อย่าให้ได้ใช้กำลัง แล้วพี่สะไภ้นางก็ตะโกนมาว่า"บอกแล้วอย่าไปจับลูกมัน" พี่ชายเราก็เห็นดีเห็นงามกับคำพูดพี่สะไภ้ ทำให้เราโมโห ก็ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ
เค้าสองคนก็มีลูกนะคะ พึ่งคลอด ทำไมพวกเค้าถึงมองเรื้องที่เราห่วงลูกมันเป็นเรื่องเล็กๆ ไม่สำคัญ
และที่สำคัญแม่เราไม่ให้บอกแฟนเราค่ะ เรื้องราวทั้งหมด จะให้บอกว่าเราพาลูกไปเจ็บ ตอนที่พิมพ์แฟนก็ยังไม่รุ้นะคะว่าว่าเกิดอะไรขึ้น (แฟนกลับบ้านที่ตจว.) เราจะบอกแฟนดีมั้ยคะ หรือเราควรจะรับความผิดนี้เอาไว้แล้วให้แฟนตำหนิเราแทน เพื่อที่แฟนจะได้ไม่ไปทะเลาะกับพี่ชาย เพื่อความสบายใจของแม่
และถ้าต่อไปนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับน้องที่ต่างคนต่างมีครอบครัวแล้ว มันคงไม่แน่นแฟ้นได้เหมือนเดิมแล้วใช่มั้ยคะ
เราแค่อยากระบาย ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ
พี่ชายชอบพาลูกเราไปเจ็บตัวตลอด เครียดมากค่ะ
ลูกเรามักจะเจ็บตัวเพราะพี่ชายเราพาไปเล่นเสมอๆ ลูกเรากำลังหัดเดิน มักจะถลอกปลอกเปิกเพราะพี่ชายเราไม่คอยระวัง(ไม่คอยอยู่ใกล้ๆประคองไม่ให้ล้ม) ล่าสุดสิ่งที่เรากลัวที่สุดก็เกิดขึ้น พีชายชอบพาลูกเรานั่งมอเตอร์ไซด์มือข้างนึงจับลูกเรามือข้างนึงจับแหนรถ ชอบพาไปนู่นไปนี่เกือบทุกวัน ต้องข้ามถนนใหญ่ด้วยซึ่งอันตรายมากๆ สุดท้ายพี่ชายพาลูกเราไปล้มค่ะ น้องไม่เป็นอะไรมากถลอกปลอกเปิกมาบ้าง แต่น้องนอนผวาร้องให้ทั้งคืนเลยค่ะ คงตกใจ คืนนั้นแม่ก็มาช่วยดูน้องให้ เราก็พลางบ่นใส่แม่ไป บอกว่าถ้าพี่ชายเราไม่ประมาทฟังเราสักนิด คงไม่เป็นแบบนี้ พอลูกเราเจ็บเราก็ต้องมาลำบาก สงสารลูกด้วย
พอรุ่งขึ้น แม่ก็ไปคุยกับพี่ชาย พี่ชายเราโกรธเรามากเลยค่ะ บอกว่าที่พาไปไหนมาไหนก็เพราะรักหลาน จะหวงอะไรกันนักหนา เขาบอกว่า ยอมเรามานานละนะ อย่าให้ได้ใช้กำลัง แล้วพี่สะไภ้นางก็ตะโกนมาว่า"บอกแล้วอย่าไปจับลูกมัน" พี่ชายเราก็เห็นดีเห็นงามกับคำพูดพี่สะไภ้ ทำให้เราโมโห ก็ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ
เค้าสองคนก็มีลูกนะคะ พึ่งคลอด ทำไมพวกเค้าถึงมองเรื้องที่เราห่วงลูกมันเป็นเรื่องเล็กๆ ไม่สำคัญ
และที่สำคัญแม่เราไม่ให้บอกแฟนเราค่ะ เรื้องราวทั้งหมด จะให้บอกว่าเราพาลูกไปเจ็บ ตอนที่พิมพ์แฟนก็ยังไม่รุ้นะคะว่าว่าเกิดอะไรขึ้น (แฟนกลับบ้านที่ตจว.) เราจะบอกแฟนดีมั้ยคะ หรือเราควรจะรับความผิดนี้เอาไว้แล้วให้แฟนตำหนิเราแทน เพื่อที่แฟนจะได้ไม่ไปทะเลาะกับพี่ชาย เพื่อความสบายใจของแม่
และถ้าต่อไปนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับน้องที่ต่างคนต่างมีครอบครัวแล้ว มันคงไม่แน่นแฟ้นได้เหมือนเดิมแล้วใช่มั้ยคะ
เราแค่อยากระบาย ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ