ทำไมยิ่งรักยิ่งเหนื่อย ท้อแท้จนไม่อยากไปต่อ 😥

สวัสดีค่ะ ทำไมๆๆๆ ต้องรู้สึกแย่ขนาดนี้ก็ไม่รู้ ไม่เคยรู้สึกแย่ได้ขนาดที่ต้องมา search หาใน Google เพื่อหาอ่านประสบการณ์ของคนที่เจอๆ ปัญหาเดียวกันกับเรา หรือวิธีกำจัดกับสิ่งแย่ๆ พวกนี้ที่บั่นทอนจิตใจเราทุกวันๆ เลยค่ะ คือเราคบกับผู้ชายคนนึง เค้าอายุมากกว่าเรา ปีนึง คบกันได้ปีครึ่ง 😑 จะขอเล่าก่อนนะคะว่า แรกๆ อะไรๆ ก็ดีมากๆ อาจจะเป็นเพราะช่วงโปรรึป่าวไม่แน่ใจ 😫 เราเคยเรียนที่เดียวกันค่ะ ตอน ปวส. เค้าแอบชอบเราก่อนนะคะ ชอบเราแต่ก็ไม่เคยคุยอะไรกันเลย เคยเรียนร่วมกันวิชานึงสมัยเรียน คือวิชาภาษาอังกฤษ คือเราเรียนพาณิชย์ เค้าเรียนช่างนะคะ เวลาเดินผ่านหรือเจอหน้ากัน เค้าชอบมีทีท่าแปลกๆ แบบเหมือนคนตกใจอะไรบางอย่าง เราก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะตอนนั้นเราก็มีแฟนอยู่แล้วด้วย แต่เวลาเดินผ่านเค้าตอนเรียน เรารู้สึกใจเต้นแปลกๆ เค้าก็เหมือนคนเขินอะค่ะ เราก็เฉยๆ วันนึงยืนซื้อก๋วยเตี๋ยวตอนพักกลางวัน ยืนใกล้กันระยะประชิดเลย เรารู้ว่าข้างหน้าเราเป็นเค้า เราก็มองแต่มองปกติไม่ได้อะไรนะคะ เค้าหันหน้ามาเจอเราพอดี คือเค้าตกใจมากๆๆ สีหน้าบ่งบอกได้ชัดเจนว่าข้างในเหมือนมีอะไรอยู่ !! เราก็ไม่ได้คิดอะไรเลย คิดว่าเค้าตกใจอะไรวะ หรือหน้าเรามีอะไรติด หยิบมือถือในกระเป๋าเสื้อมาส่องๆ หน้า 5555 ตอนนั้นเค้าก็ชอบมาไลค์เรานะคะในเฟสบุ๊ค ไลค์แทบทุกโพสต์ ยกเว้นโพสต์ที่เราแท็กหาแฟน หรืออะไรที่เกี่ยวกับเราและแฟน ตัวเค้าก็ชอบเพ้อๆๆ เหมือนแอบชอบใคร เพ้อเป็นคำคมบ้าง กลอนบ้าง น้ำเน่ามาก 555 แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรค่ะ วันนึงเราจับได้ว่าแฟนเรานอกใจ ไปคุย ไปหา ผู้หญิงคนอื่น เราเลยเลิก เราเสียใจมาก คือเฮิร์ทมากๆๆๆ เฟสบุ๊คเราตอนนั้น คือ 3นาที14สเตตัสเลยก็ว่าได้ 😢😢 เพื่อนๆ ก็มาให้กำลังใจเรา เผอิ๊ญญ.. วันนั้น เค้ามาไลค์แบบชุดใหญ่เรา เราก็ไม่ได้อะไร แต่เอะใจตรงที่เค้ามาไลค์ความคิดเห็นใต้โพสต์ ที่เราเม้นประมาณว่า.. "ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนนะ แต่ตอนนี้โอเคขึ้นแล้ว" (จริงๆก็ไม่ได้โอเคหรอกค่ะมันก็แย่อะเนอะ) เค้ามากดไลค์เม้นนั้นด้วย ซึ่งหมายความว่า เค้าต้องมาส่อง มาอ่านของเรา เราก็คิดในใจ สงสัยเค้าคงอยากให้กำลังใจมั้ง แต่คงไม่กล้าพิมพ์ คิดในแง่ดี 😪 เราทักไป แต๊งไลค์ค่ะ แล้วก็คุยๆ กันเรื่องโครงงานภาษาอังกฤษว่าส่งหรือยัง... บลาๆ จนเราจะเลิกคุย เค้าก็บอกเราว่า เค้าแอบชอบผู้หญิงคนนึง.... เชิงปรึกษาว่าจะทำไง เราก็บอกเค้าว่าเป็นผู้ชาย ถ้าชอบใครก็บอกเค้าไปเลย... เค้าพิมพ์กลับมาว่า กลัวผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ชอบเค้า ถ้าบอกไปแล้วเค้าไม่ได้คิดแบบเดียวกับเราก็แย่เลย... คุยเรื่องนี้กันสักพัก เค้าพิมพ์มา... ถ้ามีคนมาบอกชอบเราตอนนี้เราจะทำไง ? 😵 เราก็งง ถามเค้าว่ายังไงเนี้ย ? เค้าบอก.. ถ้าเกิดคนๆ นั้นเป็นเราอะ เธอจะว่ายังไง (อึ้งช็อค!!!) จบ... เค้าก็สารภาพมาประมาณว่าแอบชอบเรามานานแล้ว ชอบมาเข้าแถวตอนเช้าๆ เพื่อจะได้เจอเรา ตอนกินข้าวที่โรงอาหารก็ชอบแอบมอง ซึ่งเราไม่รู้ตัวหรอก (แลดูสวยไปอีก) ค่ะ เยอะนะคะเรื่องราว พอแค่นี้ก่อนเนอะ โอเค.. เราตัดสินใจคบกัน ก็เหมือนแฟนกันทั่วไป เราบอกกับเค้าตั้งแต่เริ่มคบว่า เราไม่ชอบคนกินเหล้า สูบบุหรี่ ติดเพื่อนจนเกินไป เจ้าชู้หลายใจ ทำร้ายผู้หญิง 😒 เค้ายอมรับว่า เค้าสูบบุหรี่ เหล้าไม่กิน มันกินแต่น้ำใบ(ใบกระท่อมอ่ะค่ะ) ตามประสาวัยของเค้า แล้วเด็กใต้ๆ ก็กินเป็นกิจวัตรใช่ไหมคะ เค้าเป็นคนใต้นะคะ ตอนนี้อยู่กรุงเทพฯ บางคนไม่รู้จักแต่ช่างมัน ซึ่งเราก็ไม่ชอบนะ แรกๆคบกันอะไรๆ ก็ดีมากๆ แต่ติดแค่เรื่องบุหรี่กับน้ำใบซึ่งเราไม่ชอบ เราขอร้องเค้าเลิกได้ไหม ก็ไม่เป็นผลค่ะ เราก็คบกันมีทะเลาะบ้าง ดีบ้าง นอยบ้าง เราพูดตรงๆ นะ เรารักเค้า รักมากๆ เค้าไม่ชอบ ผู้หญิงแต่งตัวโป๊ เราไม่แต่ง คือใส่ยาวเลย ยาวเลยจริงๆ เรียบร้อยเลยก็ว่าได้ เราคิดว่า ไม่จำเป็นต้องสวยในสายตาใคร สวยแค่ในสายตาแฟนเราก็พอแล้ว แต่ช่วงที่ผ่านมาๆ เราก็ทะเลาะกันเรื่องกินน้ำใบติดเพื่อนมาตลอดนะคะ เราเริ่มรับไม่ได้ช่วงหลังๆ เพราะคิดว่ามันเริ่มหนักเกินไป แรกๆ มีเวลาให้เรา หลังๆ วันละชั่วโมง บางวันไม่ถึง คุยโทรศัพท์กันเพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เราต้องรอคุยกับเค้า ตอนเค้ากลับบ้าน เที่ยงคืน ตี1 แทบทุกวันๆ เราขอร้องก็แล้ว ด่าแล้ว เหตุผลแล้ว แต่เค้าไม่ปรับปรุงเลย ผู้หญิงเราก็ต้องการเวลาใช่ไหมคะ ไม่ได้ขอมากเกินไปเลย เราพูดกับเค้าว่า เราเชื่อว่าวันนึงเค้าต้องทำได้ ตอนนี้ขอแค่เบาๆลงบ้าง มีเวลาให้กันบ้าง แค่นั้น ! แต่ก็เหมือนเดิม แรกๆ เรายังพอทนได้ แต่ก็จะเลิกกันหลายครั้งเพราะเราท้อ เราบอกเค้าว่า ถ้าวันนึงเราทนไม่ไหวเดี๋ยวเราไปเอง คือ ณ ตอนนี้เค้าติดเพื่อนมากๆ ติดจนหายใจเข้าออก ก็เป็นหน้าเพื่อน กับหม้อต้มน้ำใบแล้วมั้งคะ เราท้อแท้มาก เราพูดกันไว้ว่าโอเค ถ้าเรียนจบ ปวส อะไรลงตัวจะไปแต่งกัน อยู่ด้วยกัน อะไรๆ จะได้ดีขึ้น ตอนนี้เราท้อแท้มากๆ จากการที่เราอดทนกับอะไรมากๆ มันกลายเป็นความด้านชา ไปแล้วค่ะ เราร้องไห้ทุกคืนเลย บอกเค้าว่าเหนื่อย ท้อ อยากเลิกเลย ไม่อยากไปต่อแล้ว เค้าก็บอกไม่เลิกกับเรา เราก็ขอร้องให้เค้ามีเวลาให้เราบ้าง ลดๆ สิ่งพวกนั้นลงบ้างได้ไหม เค้าตอบ.. ไม่รู้ เราก็พูดประมาณว่า ไม่สงสารเราหรอ เราเหนื่อยนะ เหมือนเราดิ้นรนคนเดียวเลย เราต้องอดทนเพื่อรอคุยกัน อดทนทั้งวันพอเที่ยงคืน ตี1 คุย บางทีครึ่ง ชม. ง่วงใส่เรา สงสัยเค้าคงสังสรรค์กับเพื่อนหนักเกินไป ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยใจกับเค้ามากเลยค่ะ เค้าไม่จริงจังกับชีวิตเลย ขอแค่สนุกไปวันๆ มีเพื่อน มีน้ำใบ ก็แฮปปี้แล้ว แล้วเราเป็นอะไร ส่วนเกินหรอ เราถามเค้าไปหาคนอื่นไหมคนที่เค้าดีๆ รับเรื่องพวกนี้ได้ คนที่เค้ามีความอดทนสูงกว่าเรา เค้าก็ไม่ไป เค้าบอก ก็รักคนนี้ จะอยู่กับคนนี้ (แล้วทำไมเค้าทำแบบนี้กับเราหรอคะ มีแต่เหมือนไม่มี ไม่รู้จะมีไปทำไม) เราไม่รู้จะทนได้อีกนานแค่ไหน จากคนรัก ตอนนี้เหมือนเราเป็นส่วนเกินเลย อยากรู้เราควรจะทำไงดี จะอยู่หรือจะไป เลิกกันก็คงเสียใจอยู่อะค่ะดูๆแล้ว หรือเราจะอดทนต่อไป รอจนกว่าเค้าจะปรับปรุงตัวเอง เห้ออ !! ร้องไห้ทุกๆวันเลย ท้อมากกับความรักแบบนี้ เค้าไม่มีเวลาให้เราเลย แล้วติดมากๆ กินกันทุกวันกลับก็ดึก จนเราคิดว่า ผู้ชายคนนี้หรอ ที่เราอยากอยู่กับเค้า อยากแต่งงานมีลูกด้วย วันนึงเราไม่ตรอมใจตายเพราะเรื่องพวกนี้เลยหรอ นานๆ กินเราไม่ว่าเลย นี่กินหามรุ่งหามค่ำ ไม่มีเวลาให้กันเลย ท้อค่ะ จริงๆ เรื่องมันยาวกว่านี้นะคะ แต่เราเรียบเรียงคำพูดไม่ค่อยถูก หากใครอ่านแล้วไม่เข้าใจ ก็ขออภัยนะคะ...