ทำไมคนที่เอาแต่บ่นอยากลาออกจากงานถึงไม่ลาออกครับ

เรารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่เอาจริงเอาจัง(อาจจะมากไป) แต่พอเห็นพี่น้องที่ก็ยังไม่ได้พอใจกับชีวิตตัวเอง แต่ไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรเอาแต่บ่น ก็เลยสงสัยว่า มันมีอะไรเป็นปัจจัยที่ทำให้คนโตมาแล้วไม่ค่อยทะเท

อยากเปลี่ยนงาน ตอนนี้งานที่ทำอยู่เหมือนกับไม่มีความสำคัญ หรือว่าตัวเราเองไม่ค่อยมีความสำคัญกับองค์กรสักเท่าไหร่ รู้สึกแบบนี้จริง ๆ เหมือนอยู่ไปวัน ๆ ทำงานที่นี่มาได้ปีครึ่งแล้วครับ เบื่อผู้จัดกา

ผมจบมาจะปีนึงแล้ว ยังหางานไม่ได้เลย อยากทำฝ่ายบุคคลเท่าที่ดูก็เอาแต่คนมีประสบการณ์ ที่ไม่เอาก็เอาแต่ผู้หญิง ไม่รู้จะได้งานเมื่อไหร่ คงเป็นเพราะเกรดน้อยกับภาษาไม่ได้ด้วย กังวลว่าอายุมากๆจะหางานยาก อีกอ

-----

อย่างเวลามีงานต่างๆ ก็เอาแต่ร้องรำทำเพลง

HR ตรวจคุณสมบัติผู้สมัครงาน​ ทุกวันนี้เข้มมากไหม เช่น ปลอมวุฒิ ประวัติอาชญากรรม ,HIV อื่นๆๆ

ทำไมในช่วงอายุ 40 - 50 ผู้ชายส่วนใหญ่ถึงหางานได้ยากกว่าผู้หญิง ยกเว้นสายงานวิศวกร ผู้บริหาร CEO ผู้ชายจะหาง่ายกว่าผูุ้หญิง ถ้าเป็นสายงานบัญชีส่วนใหญ่ผู้หญิงจะหาง่ายกว่าผู้ชาย ไม่รู้เพราะอะไร ส่วนใหญ่เ

--- ขอบคุณครับ ---

ตั้งไปแล้วรอบนึง แต่โดนลบแท็ก ก็กะอยู่ว่าคงมีคนไม่เข้าใจว่ามาตั้งใน "ทรัพยากรบุคคล" ทำไม แต่ที่พิมพ์เมื่อเช้าไม่มีเวลาอธิบาย การศึกษา มีไว้เพื่อพัฒนาทรัพยากรบุคคลเข้ามาทำงาน แต่หลายคนบ่นว่า

คือเรียนจบด้านนี้มา แต่ ไม่มีที่ไหนรับสมัครคนที่ยังไ่ม่มีประสบการ์เลยครับ หามาปีกว่า ส่วนใหญ่ก็จะบอกว่า เอาแต่คนที่มีประสบการณ์ เราผม เพิ่งเรียนจบ จะเอาประสบการณ์ที่ไหน