ทำไมเรายังต้องสวดมนต์เป็นภาษาบาลีกันอยู่ครับ (จริงจัง)

จริงจังนะครับตั้งใจถามจริงๆ (อัดอั้นนิดหนึ่ง)

ด้วยความที่ปัจจุบันแทบไม่มีใครเข้าใจหรือใช้ภาษาบาลีแบบพุทธกาล
เช่นประโยคที่เราคุ้นเคย

นะโม ตัสสะ ภควโต อรหโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

มีอยู่
5% เข้าใจความหมาย รู้ที่มาที่ไป รู้ว่าควรท่องบทไหนตอนไหน
20% เข้าใจว่าแปลว่าอะไรโดยการจำการท่อง ส่วนประโยคอื่นๆรู้บ้างไม่รู้บ้าง
75% ไม่รู้ว่าแปลว่าอะไรควรท่องตอนไหนหรือความสำคัญมากน้อย รู้แค่ว่าเข้าวัดต้องท่อง

ผมเลยมองว่าในอนาคตด้วยยุคสมัยและการสั่งสอนจากพ่อแม่สมัยใหม่ สังคมสมัยใหม่ สัดส่วนจะเป็น

2% เข้าใจความหมาย รู้ที่มาที่ไป รู้ว่าควรท่องบทไหนตอนไหน
10% เข้าใจว่าแปลว่าอะไรโดยการจำการท่อง ส่วนประโยคอื่นๆรู้บ้างไม่รู้บ้าง
88% ไม่รู้ว่าแปลว่าอะไรควรท่องตอนไหนหรือความสำคัญมากน้อย รู้แค่ว่าเข้าวัดต้องท่อง

อย่างแน่นอนไม่ช้าก็เร็วแต่ความรู้สึกที่อยากทำบุญก็ยังมีแน่นอน 100% ไม่ว่าจะยุคไหนสมัยไหน




คำถามคือ

ทำไมผู้มีอำนาจรับผิดชอบสูงสุดของศาสนาพุทธในไทยไม่ลองประชุมเปลี่ยนภาษาบาลี เป็นภาษาไทยไปเลยครับ
(แค่แนะนำนะครับไม่ได้ว่าอะไร)
อย่างเวลาไปสักการะบูชาตามที่ต่างๆเมื่อผมท่องภาษาบาลีจนจบ ผมก็ยังไม่รู้เลยว่าผมท่องอะไรไปบ้าง
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านี้เป็นบทท่องสรรเสริญบูชาเข้าตัว ? ท่องให้ใคร ? หรือ ท่องสาปแช่งใคร "ผมไม่รู้เลย"

แต่ถ้าหากมีการแปลบทเป็นไทยไว้แทนภาษาบาลีไปเลย เช่น

"ข้าแด่พระพุทธเจ้าบัดนี้ข้าพเจ้านายสมมุติ และครอบครัวได้มาสักการะบูชาพระพุทธเจ้า ณ ที่วัดชัยมงคล จังหวัดเชียงใหม่แห่งนี้ ขอให้ใบร่มโพธิ์ร่มบุญ ณ ที่แห่งนี้ ได้นำพาข้าพระเจ้าและครอบครัวประสบแต่ความสำเร็จความเจริญ หากมีภัยพาลก็ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีเทอญ สาธุ"


อันนี้ผมสมมุติขึ้นมานะครับ ว่าถ้าเป็นแบบนี้ขึ้นป้าย คุณจะเข้าใจทันทีเลยว่าคุณกำลังพูดอะไรสื่ออะไรและรู้สึกดียังไง

เวลาไปวัดเมื่อเจอบทสวดที่ไม่รู้ว่าท่องอะไร หากพระพูดคำไหนตกไปก็ไม่รู้ด้วยซ้ำเพราะอะไร ????
......เพราะคุณไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไรยังไงละ



อีกอย่างประเทศไทยเราก็ไม่ค่อยสนับสนุนการเรียนภาษาบาลีเพราะเรียนไปก็ส่วนมากเป้าหมายคือไปเป็นพระไม่ก็เกี่ยวกับศาสนาไปเลย เป็นผมผมก็ไม่เรียนนะมันไม่ค่อยได้ใช้ตอบตรงๆ


เพื่อนๆคิดว่ายังไงครับ สังเกตเหมือนกันรึเปล่า