ลำนำรักสโรชา
สโรชาบัวบุศย์ช่างผุดผาด...........................งามแท้งามวาดเจ้าบุหงา
กลีบบางเบาคลี่เคล้าภุมรา..................................เผยเจิดจ้าท้ารวิผลิเบิกบาน
แต่งแต้มเติมเต็มบึงดึงสีสัน.........................โลกสวยพลันสดชื่นเริงรื่นหวาน
ฝูงปักษาสกุณาเริงสำราญ..................................งามตระการภาพวิหคพบมาลี
เคลียคลอเคล้าเกสรละอองแฝง...................พระพายแกล้งกระหวัดแรงเร้ารี้
พลิ้วล้อลมชมชื่นนลินี.......................................ปลุกชีวีฤดีไหวเมื่อได้ยล
อุทกธารพราวพริบระยิบแสง........................สาดสีแรงสู่พฤกษาพณาสน
ยิ่งโยกย้ายเย้ายวนยั่วกมล ................................เอกจงกลระคนเล่นเช่นสตรี
ดอกตูมดั่งดรุณีที่แรกรุ่น.............................กลีบคลี่กรุ่นเริ่มแย้มแก้มแต้มสี
แมลงปอเล่นล้อเฉกภู่ภุมรี..................................โอ้ยามนี้แสนปรีดาน่ารื่นรมย์
เมื่อดอกบานดังอนงค์ลงสรงสระ...................สรีระโค้งเว้าเจ้าสวยสม
ส่งกลิ่นหอมระรวยน่าชื่นชม.................................ลบขื่นขมตรมฟื้นคืนพลัง
ชนใดสบพบไซร้ให้ลุ่มหลง..........................อยากตรงลงสระคว้าดั่งมนต์ขลัง
ดิ่งดื่มด่ำซ้ำเล่าในภวังค์......................................ยากหยุดยั้งรั้งรอพนอเชิญ
บัวงามย่อมคู่สรวงดวงดอกเด่น.....................ก็เฉกเช่นความดีที่สรรเสริญ
ยกบูชาพุทธรรมล้ำจำเริญ...................................มโนเพลินสุขเกษมด้วยเปรมปรีดิ์

Cr.ขอบคุณภาพจากน้องพี 2692706 เจ้าของวังบัวพีรยา
กระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อเก็บความทรงจำและประทับใจค่ะ
จากเพื่อนห้องกลอนที่มาร่วมเล่นร่วมแจมในห้องต้นไม้จากกระทู้เกมของตัวร้ายฯ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/36148815 นั่นก็คือเพื่อนออม
ออมอำพัน คนเก่งและขยันแต่งกลอนไพเราะมาปรนเปรอเราอยู่เสมอ
เราสลับกันแต่งคนละสองบาท พูดง่ายๆ คือเราไม่เต็มบาท !!
555+
ไม่ใช่ๆๆ เอาเป็นว่าสุดท้ายเราก็ได้บทกลอนบทนี้มาจนได้แหละ
ขอบคุณเพื่อนๆที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ ชุ้ปๆๆๆ
เมื่อสาวห้องกลอน.....มาลองของอยู่ในห้องต้นไม้ อะไรจะเกิดขึ้น !!! #🌸🌼เหตุเกิดเพราะบัวบาน🌸🌼#
สโรชาบัวบุศย์ช่างผุดผาด...........................งามแท้งามวาดเจ้าบุหงา
กลีบบางเบาคลี่เคล้าภุมรา..................................เผยเจิดจ้าท้ารวิผลิเบิกบาน
แต่งแต้มเติมเต็มบึงดึงสีสัน.........................โลกสวยพลันสดชื่นเริงรื่นหวาน
ฝูงปักษาสกุณาเริงสำราญ..................................งามตระการภาพวิหคพบมาลี
เคลียคลอเคล้าเกสรละอองแฝง...................พระพายแกล้งกระหวัดแรงเร้ารี้
พลิ้วล้อลมชมชื่นนลินี.......................................ปลุกชีวีฤดีไหวเมื่อได้ยล
อุทกธารพราวพริบระยิบแสง........................สาดสีแรงสู่พฤกษาพณาสน
ยิ่งโยกย้ายเย้ายวนยั่วกมล ................................เอกจงกลระคนเล่นเช่นสตรี
ดอกตูมดั่งดรุณีที่แรกรุ่น.............................กลีบคลี่กรุ่นเริ่มแย้มแก้มแต้มสี
แมลงปอเล่นล้อเฉกภู่ภุมรี..................................โอ้ยามนี้แสนปรีดาน่ารื่นรมย์
เมื่อดอกบานดังอนงค์ลงสรงสระ...................สรีระโค้งเว้าเจ้าสวยสม
ส่งกลิ่นหอมระรวยน่าชื่นชม.................................ลบขื่นขมตรมฟื้นคืนพลัง
ชนใดสบพบไซร้ให้ลุ่มหลง..........................อยากตรงลงสระคว้าดั่งมนต์ขลัง
ดิ่งดื่มด่ำซ้ำเล่าในภวังค์......................................ยากหยุดยั้งรั้งรอพนอเชิญ
บัวงามย่อมคู่สรวงดวงดอกเด่น.....................ก็เฉกเช่นความดีที่สรรเสริญ
ยกบูชาพุทธรรมล้ำจำเริญ...................................มโนเพลินสุขเกษมด้วยเปรมปรีดิ์
กระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อเก็บความทรงจำและประทับใจค่ะ
จากเพื่อนห้องกลอนที่มาร่วมเล่นร่วมแจมในห้องต้นไม้จากกระทู้เกมของตัวร้ายฯ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ นั่นก็คือเพื่อนออม ออมอำพัน คนเก่งและขยันแต่งกลอนไพเราะมาปรนเปรอเราอยู่เสมอ
เราสลับกันแต่งคนละสองบาท พูดง่ายๆ คือเราไม่เต็มบาท !!
555+
ไม่ใช่ๆๆ เอาเป็นว่าสุดท้ายเราก็ได้บทกลอนบทนี้มาจนได้แหละ
ขอบคุณเพื่อนๆที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ ชุ้ปๆๆๆ