อยากขอบคุณคนที่มาตอบกระทู้ที่แล้ว ที่บอกให้เราลองเรียบเรียงใหม่เมื่อวานเราพิมไปด้วยร้องไห้ไปด้วย เลยไม่รู้เรื่อง
มาฟังเรื่องเรากันนะคะ เราเรียนอยู่ ปี 2 ทำธุรกิจเกี่ยวกับซูชิ ส่งทางบ้าน เดือนนึงมันก็ได้แค่หมื่นนิดๆ
แต่ก็พอใช้ เราคบกับแฟนมา 6 ปี คุยกันไว้ว่า ตุลาปีนี้จะหมั้นกัน แฟนเราคุยกับแม่เราว่า ไปแน่นอนครับแม่ แต่เมื่อวาน เราถามแฟน ว่ามาจริงใช่ไหม แฟนกลับบอกว่า "รอถามญาตก่อน ... เรายังไม่อยากหมั้น"
เราไม่รู้ว่าเราทำผิดอะไร ทั้งๆที่เราส่งเงินให้เขา รอได้กำไรบูมงานในมหาลัย 25000 เราจะซื้อโน๊ตบุ้คให้เขาเพราะเขาอยากได้ เขาบอกว่าอยากได้รถคันนี้ (ราคามันแพงมาก ประมาณ 8-9หมื่น) เราก็บอก รอก่อนนะ เราจะเก็บเงินให้
และเพื่อไขข้อข้องใจของคห.ที่ว่าเราแต่งเรื่องเพราะ 2 กระทู้ไม่ตรงกัน
ช่วงนี้ เราก็ต้องเก็บเงิน ไปช่วยพี่ที่เขารับดูแลเรา เขาจะซื้อรถให้ เขาไม่ยอมดาวน์ค่ะ จะซื้อสด เราเห็นใจไม่อยากใช้เงินเขาทั้งหมด รถราคา 6 แสน แต่พอถึงเวลา รู้แหละว่าเขาไม่เอา แต่เรามีเงินยืนให้เขาก็ยังดี เขาจะซื้อให้มิถุนานี้เป็นของขวัญวันเกิด ที่หลายๆคนเรียกป๋า แต่เราไม่เรียก เราเรียกพี่ เขาก็ให้เรา เราก็เก็บเงิน เรื่องธุรกิจซูชิ เขาก็มาเปิดสาขาใกล้เรา เราถึงมีงานทำ
คงมีคนถามอีกว่าเจอได้ไง จะว่ายังไงก็ได้นะ แต่เราบริสุทธิ์ใจ พ่อแม่เราพิการ วันนั้น พ่อเรามีอาการผอมไปมากหิวน้ำ คอแห้ง ฉี่บ่อย แม่ขอเงินเรา 5,000 ค่าเหมารถไปส้งพ่อ เพราะพ่อนั่งรถมอเตอร์ไซต์ไม่ได้ พ่อเราพิการเป็นอัตพาตท่อนล่าง แล้วเป็นแผลกดทับใหญ่มากที่ก้น
ตอนนั้นเรายังไม่เจอพี่เขา หมดปัญญา แค้นมากที่ยืมน้าอาไม่ได้ เลยเอาวะ เอาก็เอาจะซักเท่าไหร่ เราตัดสินใจขายตัว แต่พอได้เงินครั้งนั้น เราเลิกเลยนะ เราทำแค่2 วัน ได้เงินมา 9 พะนกว่า เราก็จำไม่ได้ แต่เราส่งไปให้แม่ทั้งหมด
แต่ขอความในเว็บขายนั้นไม่ได้ลบ พี่เขาติดต่อมา จนเรารำคาญ และตอบไป พี่เขาส่งเงินมาให้ใช้และไม่เคยซื้อเราเลย
ให้ดงินเรา และบอกให้เราเลิกซะ เอาหยาบหน่อยก็ประมาณว่า..เลิกขายซะ อยู่กับพี่นี่แหละ วันไหนอยากเป็นของพี่ก็บอก. เพราะไม่เคยบังคับขอเรื่องเดียวคือเลิกขายตัว
พี่เขาอายุ 35 แล้ว เคยมีลูกมีเมียมาก่อน เขาเลิกกันแล้วแต่ไม่เด็ดขาด พอเมียเก่าเขาทราบว่า พี่เขามีเรา เขาเกิดการระรานเราและไปโวยวาย เรียกเงิน 1 ล้านบาทค่าเลี้ยงลูก แต่แม่พี่เขาด่าให้ เลยจบกันไป
แล้วเมื่อวาน แฟนเราบอกเลิก เราบอกพี่เขานะ พี่เขาตอนแรกก็บอกว่าไม่เป็นไร พี่รอได้ แต่ตอนนี้กลับน้อยใจบอกว่า เราร้องไห้ขนาดนี้เพื่อคนอื่นได้เลยเหรอ
แต่สิ่งที่เราเสียใจมากคือ เราเป็นโรคซึมเศร้า เราขาดผู้ชายคนนั้นไม่ได้ พอเลิกปุ้บ ความโง่เข้าแทรก คนซึมเศร้าจะมียา diazepam เราคิดฆ่าตัวตายเป็นภาวะของโรค เราไม่โทษโรค เราโทษเรานี่แหละโง่
แล้วเราควรทำไงดี แฟนเลิก เพราะเราบอกว่า อายที่ชาวบ้านนินทาว่า ผู้หญิงอยากหมั้นริกๆ แต่ผู้ขายไม่อยาก เขาเลยบอกก"ถ้าอายก็เลิก ละตัดสายไปเลย เราควรจะส่งเงินให้เขาอยู่ไหม ควรจะส่งค่าเทอมให้เขาอยู่ไหม ถ้าเราไม่ส่งเขาจะเอาเงินไหนกินข้าว. จริงๆเรื่องหมั้น เงินสินสอดทองหมั้น เราทั้งนั้นคนออกตังค์ แต่ไม่แคร์ ขอแค่พาพ่อแม่มา ไม่หมั้นก็ได้ ขอแค่พาพ่อแม่มาคุยบ้าง
เขาเกรดไม่ถึง 2 ถ้าเทอมนี้ไม่ถึงอีก ต้องถูก รีไทล์ เราพยายามช่วยเขาจบม.6 แต่มหาลัย มันคนละที่ เราไม่สนิทกับอธิการด้วยสิ เรสเสียใจ ถ้าเลิก เราฆ่าตัวตายแน่ เขารู้ แต่ทำไมเขาตัดสายไปไม่ใยดี ทั้งๆที่เรายังเป็นห่วง เติมเงินให้เล่นเน็ต ส่งเงินค่ากินรายเดือนให้ เราจะทำไงดี เราเสียใจ เราจะเลิกดีไหม หรือฟ้องพ่อให้บังคับเขามาง้อ เราพูดจริงๆเราขาดเขาไม่ได้ มันเจ็บมาก เราให้ได้ทุกอย่าง ทำไมทิ้งเรา ทั้งๆที่อีกไม่กี่ปี เราจะได้เป็น ทนพญ. เราก็เรียนดี ปี1 ยังได้ A ล้วนอยู่ รอปี 2 ว่าเราจะได้ไหม ทั้งๆที่เราช่วยเจามาทั้งชีวิต เงินก็ให้ ตัวก็ให้ ทำไมแค่เอาพ่อมาคุย เขาถึงกับเลิก
เราไม่ดีตรงไหนเหรอ
หน้าตาเราก็ไม่ได้ย่ำแย่ ก็มรคนมาติด เพื่อนในคณะ ซื้อกิ๊ฟเซต พวกคอลลาเจนอะไรสักอย่าง จีบเราตั้งแต่วันรับน้องเราไม่เคยสน ทำไมเขาถึงไม่รักเรา
เราจะเลิกดีไหม หรือจะยื้อต่อไปดีคะ
แฟนไม่อยากมาหมั้น ทั้งๆที่พูดไว้แล้ว เลิก&ไม่เลิกดีคะ กราบให้ช่วยตอบ
มาฟังเรื่องเรากันนะคะ เราเรียนอยู่ ปี 2 ทำธุรกิจเกี่ยวกับซูชิ ส่งทางบ้าน เดือนนึงมันก็ได้แค่หมื่นนิดๆ
แต่ก็พอใช้ เราคบกับแฟนมา 6 ปี คุยกันไว้ว่า ตุลาปีนี้จะหมั้นกัน แฟนเราคุยกับแม่เราว่า ไปแน่นอนครับแม่ แต่เมื่อวาน เราถามแฟน ว่ามาจริงใช่ไหม แฟนกลับบอกว่า "รอถามญาตก่อน ... เรายังไม่อยากหมั้น"
เราไม่รู้ว่าเราทำผิดอะไร ทั้งๆที่เราส่งเงินให้เขา รอได้กำไรบูมงานในมหาลัย 25000 เราจะซื้อโน๊ตบุ้คให้เขาเพราะเขาอยากได้ เขาบอกว่าอยากได้รถคันนี้ (ราคามันแพงมาก ประมาณ 8-9หมื่น) เราก็บอก รอก่อนนะ เราจะเก็บเงินให้
และเพื่อไขข้อข้องใจของคห.ที่ว่าเราแต่งเรื่องเพราะ 2 กระทู้ไม่ตรงกัน
ช่วงนี้ เราก็ต้องเก็บเงิน ไปช่วยพี่ที่เขารับดูแลเรา เขาจะซื้อรถให้ เขาไม่ยอมดาวน์ค่ะ จะซื้อสด เราเห็นใจไม่อยากใช้เงินเขาทั้งหมด รถราคา 6 แสน แต่พอถึงเวลา รู้แหละว่าเขาไม่เอา แต่เรามีเงินยืนให้เขาก็ยังดี เขาจะซื้อให้มิถุนานี้เป็นของขวัญวันเกิด ที่หลายๆคนเรียกป๋า แต่เราไม่เรียก เราเรียกพี่ เขาก็ให้เรา เราก็เก็บเงิน เรื่องธุรกิจซูชิ เขาก็มาเปิดสาขาใกล้เรา เราถึงมีงานทำ
คงมีคนถามอีกว่าเจอได้ไง จะว่ายังไงก็ได้นะ แต่เราบริสุทธิ์ใจ พ่อแม่เราพิการ วันนั้น พ่อเรามีอาการผอมไปมากหิวน้ำ คอแห้ง ฉี่บ่อย แม่ขอเงินเรา 5,000 ค่าเหมารถไปส้งพ่อ เพราะพ่อนั่งรถมอเตอร์ไซต์ไม่ได้ พ่อเราพิการเป็นอัตพาตท่อนล่าง แล้วเป็นแผลกดทับใหญ่มากที่ก้น
ตอนนั้นเรายังไม่เจอพี่เขา หมดปัญญา แค้นมากที่ยืมน้าอาไม่ได้ เลยเอาวะ เอาก็เอาจะซักเท่าไหร่ เราตัดสินใจขายตัว แต่พอได้เงินครั้งนั้น เราเลิกเลยนะ เราทำแค่2 วัน ได้เงินมา 9 พะนกว่า เราก็จำไม่ได้ แต่เราส่งไปให้แม่ทั้งหมด
แต่ขอความในเว็บขายนั้นไม่ได้ลบ พี่เขาติดต่อมา จนเรารำคาญ และตอบไป พี่เขาส่งเงินมาให้ใช้และไม่เคยซื้อเราเลย
ให้ดงินเรา และบอกให้เราเลิกซะ เอาหยาบหน่อยก็ประมาณว่า..เลิกขายซะ อยู่กับพี่นี่แหละ วันไหนอยากเป็นของพี่ก็บอก. เพราะไม่เคยบังคับขอเรื่องเดียวคือเลิกขายตัว
พี่เขาอายุ 35 แล้ว เคยมีลูกมีเมียมาก่อน เขาเลิกกันแล้วแต่ไม่เด็ดขาด พอเมียเก่าเขาทราบว่า พี่เขามีเรา เขาเกิดการระรานเราและไปโวยวาย เรียกเงิน 1 ล้านบาทค่าเลี้ยงลูก แต่แม่พี่เขาด่าให้ เลยจบกันไป
แล้วเมื่อวาน แฟนเราบอกเลิก เราบอกพี่เขานะ พี่เขาตอนแรกก็บอกว่าไม่เป็นไร พี่รอได้ แต่ตอนนี้กลับน้อยใจบอกว่า เราร้องไห้ขนาดนี้เพื่อคนอื่นได้เลยเหรอ
แต่สิ่งที่เราเสียใจมากคือ เราเป็นโรคซึมเศร้า เราขาดผู้ชายคนนั้นไม่ได้ พอเลิกปุ้บ ความโง่เข้าแทรก คนซึมเศร้าจะมียา diazepam เราคิดฆ่าตัวตายเป็นภาวะของโรค เราไม่โทษโรค เราโทษเรานี่แหละโง่
แล้วเราควรทำไงดี แฟนเลิก เพราะเราบอกว่า อายที่ชาวบ้านนินทาว่า ผู้หญิงอยากหมั้นริกๆ แต่ผู้ขายไม่อยาก เขาเลยบอกก"ถ้าอายก็เลิก ละตัดสายไปเลย เราควรจะส่งเงินให้เขาอยู่ไหม ควรจะส่งค่าเทอมให้เขาอยู่ไหม ถ้าเราไม่ส่งเขาจะเอาเงินไหนกินข้าว. จริงๆเรื่องหมั้น เงินสินสอดทองหมั้น เราทั้งนั้นคนออกตังค์ แต่ไม่แคร์ ขอแค่พาพ่อแม่มา ไม่หมั้นก็ได้ ขอแค่พาพ่อแม่มาคุยบ้าง
เขาเกรดไม่ถึง 2 ถ้าเทอมนี้ไม่ถึงอีก ต้องถูก รีไทล์ เราพยายามช่วยเขาจบม.6 แต่มหาลัย มันคนละที่ เราไม่สนิทกับอธิการด้วยสิ เรสเสียใจ ถ้าเลิก เราฆ่าตัวตายแน่ เขารู้ แต่ทำไมเขาตัดสายไปไม่ใยดี ทั้งๆที่เรายังเป็นห่วง เติมเงินให้เล่นเน็ต ส่งเงินค่ากินรายเดือนให้ เราจะทำไงดี เราเสียใจ เราจะเลิกดีไหม หรือฟ้องพ่อให้บังคับเขามาง้อ เราพูดจริงๆเราขาดเขาไม่ได้ มันเจ็บมาก เราให้ได้ทุกอย่าง ทำไมทิ้งเรา ทั้งๆที่อีกไม่กี่ปี เราจะได้เป็น ทนพญ. เราก็เรียนดี ปี1 ยังได้ A ล้วนอยู่ รอปี 2 ว่าเราจะได้ไหม ทั้งๆที่เราช่วยเจามาทั้งชีวิต เงินก็ให้ ตัวก็ให้ ทำไมแค่เอาพ่อมาคุย เขาถึงกับเลิก
เราไม่ดีตรงไหนเหรอ
หน้าตาเราก็ไม่ได้ย่ำแย่ ก็มรคนมาติด เพื่อนในคณะ ซื้อกิ๊ฟเซต พวกคอลลาเจนอะไรสักอย่าง จีบเราตั้งแต่วันรับน้องเราไม่เคยสน ทำไมเขาถึงไม่รักเรา
เราจะเลิกดีไหม หรือจะยื้อต่อไปดีคะ