ทำไมตอนจะเลิกกันไม่ว่าคบนานกี่ปีฝ่ายโดนบอกเลิกต้องทำตัวน่าสงสารต้องเศร้าจนคนทิ้งรู้สึกผิดครับ

ทำไมตอนจะเลิกกันไม่ว่าคบนานกี่ปีฝ่ายโดนบอกเลิกต้องทำตัวน่าสงสารต้องเศร้าจนคนทิ้งรู้สึกผิดครับ
พอดีแฟนผมคบมา 4ปี จีบอีก ปีนึงครับ บอกเลิกเพราะเทอมีคนอื่น...แต่ก็ทำเอาอ้อล้ออยู่นานกว่าจะเลิกมาได้แถมเลิกมาแล้ว
ยังพกกับความรุ้สึกผิดมาเต็มเหนี่ยวด้วยครับ
แต่หลังจากที่เลิกไปก็ได้มีโอกาสได้บังเอินไปเห็นอะไรดีๆเข้า
นั่นคือเธอเป็นเด็กของผู้ที่มีอุปการะ ตั้งแต่วันที่ผมบอกเลิก เธอเศร้าเธอเมา เธอร้องจะบ้า เธอทำทุกอย่างให้ดูเหมือนว่า เราคิดว่าเทอจะตายไหม
แต่ในความเป็นจริง วันนั้นเธออยู่กับผู้อุปปการะ เธอเที่ยวกับผู้มีอุปการะ เธออยู่กับผู้มีอุปการะ ก็ไปรับไปส่งสายเปย์ชิวเวอร์เลย

แต่ทำไม โลกด้านนอกที่เธอแสดงออก ที่ทำให้เรายิ้มโครตรู้สึกผิดและเราก็กลายเป็นตัวอุบาทของสังคม ช่างต่างกันเหลือเกินครับ

ที่ถามเพราะอยากจะรู้มากๆเลยครับว่า เพราะอะไรต้องทำให้ดูน่าสงสาร ขนาดผมคบกับแฟนใหม่ ผมยังสงสารยิ้มเลย ที่บอกเลิกมันมา คอยภวนาให้
เขาไปเจอคนที่ดีๆ โอ้วววววววว วันนี้กระจ่างและเดือดมากครับ แต่เก็บเรื่องเงียบๆไว้ดีกว่า ผมกลัวโดนสะกัดขา

ขอโทษนะครับเผื่อเขา เผอิญมาอ่านแล้วร้อนตัว ก็อยากให้อ่านไว้คิดสะว่าผมอาจพูดถึงคุณ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่