(เกย์อ้วน) เรื่องราวความรักกับปัญหาพ่อแม่

สวัสดีครับ วันนี้ผมขอใช้นามแฝงว่า อ้น นะครับ ที่ใช้นางแฝงเพราะ เคยตกลงกับเพื่อนๆ ว่าจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง แต่ด้วยความปากสว่างของผม อยากมาเล่าเรื่องตัวตนของผม พร้อมปรึกษาหาคำแนะนำจากเพื่อนๆด้วยครับ
(ปล. ใช้คำผิด คำไม่สุภาพขออภัย ร ที่นี้ด้วยนะครับ) (เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง จะเขียนด้วยอารมณ์ที่พอประมาณนะครับ555)
ผมมีรูปร่างที่ อ้วน ผิวคล้ำแดด สูง180 ผมเคยมีแฟนคนแรกตอนอยู่ม.ต้น นางนามแฝงชื่อพิม  เราคบกันเพราะว่าเรามีนิสัยที่คล้ายกัน ตอนนั้นผมรักนางมากจนถึงขั้นงี่เง่า นางมีหน้าตาน่ารัก ตัวเล็ก ไม่แปลกที่จะมีคนมาทัก มาจีบ แน่นอนตัวอ้นเองงี่เง่าถึงคั่นจะมีเรื่องกับคนที่เข้ามาจีบ ข้ามมาตอนม.4 พิมมีนิสัยเปลี่ยนแปลงชัดเจน เวลาไปไหนไม่ชวน ไม่บอก ลำคาณเวลาผมเข้าไปหาใกล้ จนเพื่อนๆสงสัยสารผม เราต้องคอยง้อ คอยตื้อ ผมน้อยใจนางแต่นางไม่สนใจ ง้อทั้งๆที่ตัวเองไม่ผิด แล้วจู่ๆวันหนึ่ง นางก็มาหาผมแล้วบอกผมว่า “เราเลิกกันนะอ้น อ้นอ้วนว่ะเราอายคนอื่น ไปก่อนนะ อิดอก” ผมหูฝาดใช่มั้ย มีคำว่าอิดอกรั้งท้าย เห้ยยยย! ผมยังจำมาถึงทุกวันนี้ มันเป็นกันบอกเลิกเท่าที่ ที่สุด ที่เคยเจอ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง อ้วนแล้วผิดหรอวะ อ้วนแล้วไงวะ ในหัวของผมมีแต่ความคิดอย่างนี้ครับ เพราะผมรักเขามาก ทำให้ผมทำอะไรที่เห็นแก่ตัวหลายๆอย่าง เช่น คบกับคนคนหนึ่งประชดนาง แต่ตอนเขารู้ เขาเกลียดผมมากเลยครับ ทั้ง2ฝ่าย เรามองหน้ากันไม่ติดเลยครับ ช่วงม.ปลาย เป็นช่วงนี่ผมอาภัพรักมาก แต่ก็ทำให้ผมตั้งใจเรียนสอบเขามหาลัย จนผมได้ที่หนึ่งอยู่ ในกทม. ชีวิตการอยู่ในมหาลัยของผม ทำให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างมาก เพราะว่าไกลบ้าน ละก็เจอสังคมใหม่ ผมจากที่ไม่กินเหล้าก็เหล้า บุหรี่สูบ ไปผับ นอนตอนเช้าตรู่ เที่ยวสาว เก้าลอเก้า แก๊งค์ผมตอนที่ผมอยู่เฟรชชี่ใหม่ๆ มีกันอยู่10 คน แต่ก็รู้กันนะครับ ชีวิตมหาลัย ดูคนมันดูที่งานกลุ่ม แตกหักกันเพราะงานกลุ่ม ซึ่งผมมักมีเรื่องกับคนใมนกลุ่มประจำ ทำให้ปี1 ผมเหลือกันอยู่ 4 คน แต่พอมาปี2 เหลืออยู่2 คน ซิ่วออกไป2 ซึ่งคนที่อยู่กับผม ชื่อแฝงว่า ไอ่มิก มิกรูปร่างอ้วนน่ารัก ผิวขาว ตี๋ สูง176 มิกเป็นเพื่อนรักมากที่สุด รู้ใจทุกเรื่อง มีไรอะบอกผมเสมอ เป็นคนเก็บความลับเก่ง ต่างจากผมปากสว่างจนเพื่อนในก่องขนานนามว่านกสองหัวในตอนนั้น5555555555 (พิมพ์ไปตลกตัวเองไป ความจริงดราม่ากว่ามากครับเรื่องเพื่อนร่วมห้อง แต่ผมเล่าเรื่องที่มันสนุกๆดีกว่าครับ ^ ^) เวลามีงานกลุ่มที่มากกว่า2 คน ก็จะไปร่วมกลุ่มกับพวกชะนี เอ้ย พวกผู้หญิงครับ หมายเหตุ:ผู้หญิงทำงานโครตรอบคอบ 5555 และก็ไม่อยากมีเรื่องกับกลุ่มเพื่อนที่เคยมีเรื่อง แต่ปัจจุบันพวกมันหายหัวไปมีเมียมีลูกหมดละ 5555 มิกมีอะไรจะบอกผมตลอด ผมก็เก็บเป็นความลับครับ ตอนนั้น(ปี1) มิกมีแฟนอยู่คนหนึ่งชื่อแฝง น้ำ นางสวยมาก แต่ในใจอาจจะ… 555 ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรมากนอกจาก ชมว่า น้ำสวยว่ะ จนไอ่มิกตาจิ่กผมตลอด 555 มิกกับน้ำจะชอบไปไหนมาไหนแล้วน้ำจะบอกว่า “อ้นไปด้วยกันมั้ย” ทุกครั้ง ผมไม่ปฎิเสธทุกครั้ง 5555 ผมเห็นสองคนนี้กุ๊กกิ๊ก งุ๊กงิ๊กกัน เอ้อ น่ารักดีว่า ตัดภาพมาที่ผม ไม่มีใครเลย ตอนนั้น ปีเทอม2 ผมเริ่มอาการอยากมีแฟน เลยต้องเพิ่งมิกเป็นพ่อสื่อให้ คนนั้นบ้าง คนนี้บ้าง บอกเลยครับ ไม่ได้เรื่อง เช่น เข้าไปขอmsn ขอ เฟส ละบอกว่าผมแอบชอบ จบปิ๊ง 555555 วันนึงไอ่มิกเริ่มมีอาการเศร้า เสียใจ (เอ้อลืมบอกครับ มิกกับผมย้ายมาอยู่หอนอก ตอนปี1 เทอม2 ปล. ไม่ได้บอกพ่อแม่ด้วยซ้ำ 5555) เลยถามว่าเป็นไร มิกบอกว่า น้ำต้องดรอปไปอยู่สวิต เพราะว่าพ่อได้งานที่นั่น และก็มีญาติ น้ำจำเป็นต้องย้ายไปอยู่ที่นั่น ตอนนั้นผมเพิ่งเคยเห็นน้ำตาของไอ่มิก ดูไปดูมา มันแต๋วป่ะว่ะ 555 ผมเข้าใจมันครับ แต่ทำได้เพียงแค่พูดว่า เห้ย อดทนเรียนให้จบ แล้วบินไปหา มิกมันได้แต่พยักหน้า ทำตัวเศร้าทุกคน จนผมเริ่มลำคาณมันครับ  กินไรก็ไม่กิน แต่พอมันหิวจัด เหมาของเซเว่นอย่างกับจะเปิดสาขาใหม่ จนวันที่อิน้ำมันต้องบินไป มิกมันเอาแต่ร้องไห้ แต่แปลกตรงที่ว่า น้ำมันไม่ร้องเลย แถมกอดโอ๋ไอ่มิกแค่นี้ น้ำก็จากไปครับ ช่วงที่น้ำมันไปแรกๆ สองตัวนี้ติดต่อกันทุกวัน จนผมลำคาณ เพราะตอนนั้นโสดแล้วพาลครับ 5555 แล้วมิกกับน้ำก็ติดต่อกันน้อยลงเรื่อยๆ มิกเริ่มกวนประสาทผมมากขึ้น แรดมากขึ้น จนผมแบบ เห้ยอินี่เป็นป่าววะ 555 วันนั้นเป็นวันที่มหาลัยมีงานกล่าวอำลาพี่บัณฑิต ตอนงานเลิกคนในคณะก็พากันไปเที่ยวตามโรงเหล้า ตามผับต่างๆครับ วันนั้นเป็นวันที่มิกกินเหล้า แล้วเมามาก จนผมต้องพามันกลับห้อง ตอนนั้นรู้สึกแค่ว่า ถ้าเลิกคบกันมันได้ คือเลิกอ่ะ5555 จะจีบสาวแต่ขาดฟิล ผมกับเพื่อน บอกเลย ช่วยกันหิ้วไอ่มิกประมาณ 7คนได้ จับซ้อนผม โอ้โห เล่าครับ คนเมาเนี่ยมันจะปล่อยมวลน้ำหนักของมันทั้งหมดลงมาหมดเลย วันนั้นที่ผมขับมอไซค์กลับหอ เป็นวันที่ผมน้ำตาไหล หลังเกือบพิการ5555 แล้วยิ่งเป็นช่วงหน้าหนาว ผมขับรถไป หนักตัวไป สั่นไป ร่างไอ่มิกมันโน้มทับหัวมันซบอยู่ตรงคอ ตอนนั้นความรู้สึกที่มีคือ ผมอุ่นตรงหลังมาก แล้วจู่ๆ ไอ่มิกมันก็สำลัก เหมือนจะอ้วก พูดออกมาคำนึงว่า ชอบว่ะ ผมสตั้น เลยถามว่าชอบไรวะ มันก็หลับบนหลังผมต่อไป ผมขับเร็วไม่ได เพราะกลัวมันตก และอากาศที่หนาว พอถึงหอจบจับมันนอนคาชุดนั้น ตัวผมเองก็เปิดโน้ตบุ๊คเล่นไรไป แล้วมีคนโทรหาผม คนที่โทรมาคือแม่ผมเอง ผมก็รับพร้อมกับความสดใส แต่เสียงแรกมาเลย “ไอ่อ้วน ไปกินเหล้าหรอ ทำไมทำแบบนี้ แล้วไปอยู่หอใคร” ผมกระอัก สตั้นตรงที่ทำไมแม่รู้ว่าผมอยู่หอนอก แม่ก็บอกว่า “ไอ่มิกมันเมามากเลย หรอลืมโทรศัพท์ไว้ที่ร้าน แม่มันโทรไปแล้วเพื่อนมันรับ เพื่อนก็บอกว่าไอ่อ้นมันเอามิกกลับไปแล้ว” กระอักครั้งที่สอง ไม่รู้ว่าจะโกรธไอ่มิก หรือจะโกรธตัวเองดี เป็นคนชวนมันออกมาอยู่ด้วย 55555 ข้ามไปเลยละกันนะครับ สุดท้ายแม่ก็อนุญาตให้อยู่หอนอกได้ แต่เรื่องหลังจากนี้ครับ ไอ่มิกมีคนมาจีบครับ ผมจำชื่อไม่ได้ ขอแต่งนามแฝงให้อีกทีนะครับ ชื่อ นก555 อินกมันทักเฟสตามจีบ จนผมแซวมัน แต่ตอนนั้น ทำไมผมรู้สึกว่าเหมือนจะน้อยใจแปลกๆ แต่มิกไม่สนใจ ได้แต่ยิ้มแล้วก็บอกว่า กูมีเพื่อนแบบก็พอแล้ว กูไม่พร้อมมีใคร ผมเขินมากครับ บอกไม่ถูก รู้แค่ว่าคำพูดมันคม ผมกับมิกล้อกัน ไปไหนมาไหน จนเพื่อนในห้องแซวว่าผัวเมียพันปี ผมเริ่มรู้สึกหวั่นไหวมากขึ้นเรื่อย ๆ เรื่อยๆ จนวันนึงมิกพาผมไปนั่นร้านนม แล้วก็สั่งของที่ผมชอบกินตามปรกติ แต่ไม่ปรกติคือ วันนั้นมานั่งเปิดใจกันครับ มิกเริ่มถามผม “อ้นสรุปแล้วสเป็กเป็นไงวะ กรูเริ่มไม่รู้ละว่ะว่าชอบแบบไหน” ผมตอบกลับ “นมใหญ่ๆ ตัวเล็กๆ ว่ะ”  มิกถาม “ชอบคนตัวเล็กหรอวะ แต่ก็เออสนใจใครบ้างมั้ย” ผมตอบกลับ “ตอนนี้แค่ชอบๆ แต่ไม่ใช่เลยว่ะ กรูคงไม่มีใครเอา 555” มิกตอบ “มันอาจจะมีคนที่ชอบอยู่ แล้วไม่รู้หรือป่าว หรือรู้แต่ไม่อยากได้” สตั้นสิครับ ผมถามกลับด้วยความตาโต “ใครวะ รู้ไรมา เล่าให้หมด” มิกก็ยิ้มแล้วตอบกลับมาว่า “มันยังไม่ใช่เวลามั้ง สักวันเดี๋ยวก็รู้” ใจผมเริ่มเต้น แต่ผมแมนพอที่ถามไปด้วยความอยากรู้มากๆ “มากชอบกรูป่ะวะ” ไอ่มิกนมพุ่งออกจากจมูก สำลักเหมือนใกล้ตาย 5555555 มิกมันหลบตาแล้วถามกลับว่า “ทำไมคิดงั้นวะ” ผมตอบกลับด้วยความใจสั่น “บอกก่อนใช่ป่าว” มิกมันก็เลยบอกว่า “ถ้ารู้แล้ว จะเห็นกรูเป็นเพื่อนมั้ยวะ จะเกลียดกรูมั้ย” ผมเงียบสักพัก มิกก็ได้แต่นั่งก้มหน้า หน้าแดงมากกกก ปนเหมือนจะร้องไห้ ผมรีบจ่ายเงิน แล้วก็ขับกลับไปที่หอ มิกเงียบมาก ตอนนั้น ไม่มีใครที่จะเอ่ยออกมาเลย จนผม เริ่มพูดออกมา “คิดว่าเป็นไปได้หรอว่า ผู้ชายแท้ๆ จะมารักกับผู้ชายแท้ๆ แต่ไม่ใช่เป็นเกย์อ่ะ กรูไม่ชอบสรรพนามนั้นว่ะ” มิกก็เงยหน้าขึ้นมามองผม พร้อมคำตอบ “ไม่รู้ว่ะ แต่กรูชอบความรู้สึกที่มันอบอุ่น อยู่แล้วกูมีความสุขว่ะ กูอยู่กับกูมีความสุขมากรู้ป่ะ” ตอนนั้นผมไม่ตอบอะไรเลยได้แต่อมยิ้ม เรามองหน้ากัน แล้วยิ้มหนักมาก คำตอบของผมตอนนั้นคือ มันใช่ครับ ความรู้สึกเรามันเป็นแบบเดียวกัน  เราคบกันแต่เพียงบอกให้เพื่อนรู้ไม่กี่คนครับ จนตอนนี้เรายังคบกันอยู่ครับ ทำงานกันคนละที่ แต่เรายังรักกัน อยู่ด้วยกัน ปัญหาคือคนในครอบครัวยังไม่รู้เลยครับ ผมอยากทราบว่า ถ้าหากพ่อกับแม่รู้แล้วท่านจะเกลียดเราไหมครับ ทั้ง2 ฝ่าย วันที่ 25 นี้จะครบรอบที่เราครบกัน 5 ปี มิกมันเสนอให้บอกพ่อกับแม่ แต่ผมไม่กล้า ผมควรบอกยังดีครับ T T เพราะพ่อกับแม่ไม่ได้เอะใจอะไร แค่รู้แค่ว่าเราป็นเพื่อนรักกัน เวลาผมเอามิกไปบ้าน ผมจะพูดถึงเรื่องผู้หญิงตลอดเลยครับ ผมกลัวพ่อแม่รู้แล้วจะรับไม่ได้ T T