อายุ30กว่า แต่เรียนไม่จบม.3 อยากเรียนต่อ ทำไงดี ตอนนี้เสียใจมากๆ

กระทู้คำถาม
คือเราอายุ30กว่าแล้ว เรียนมัธยมศึกษาตอนต้น แต่ติด ร. ตอนม.3 แล้วไม่ได้ไปแก้ ปล่อยเวลาผ่านมา เรามีแต่วุฒิ ป6. ตอนนี้ทำงานออฟฟิส เงินเดือน4xxxx มีครอบครัว มีลูก มีความสุข มีคุณภาพชีวิตที่ดีมากๆ มีบ้าน มีรถ มีทุกอย่างที่อยากได้ อยากมี แต่ทุกครั้งที่คิดถึงเส้นทางการศึกษาของตัวเอง แล้วสียใจมากๆ อยากย้อนเวลา อยากเติมเต็มให้ชีวิตตัวเอง ไปไหนมาไหน ก็มักจะถูกมอง ถูกเหยียดหยามว่า ไอ้นี่เรียนไม่จบ บางคนก็ไม่เคารพ ไม่ให้เกียรติ บางคนนี่ข้ามหัวเลย ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่หรือรุ่นน้องที่มักจะคุยกันลับหลังว่า หรือบางครั้งก็เชือดกันต่อหน้าต่อตา ไอ้นี่มันเรียนไม่จบ ไม่มีอะไร ไม่ต้องไปให้เกียรติ ในบางโอกาศเราต้องเดินทางไปกับคนที่เรียนสูงๆ คนทำงานเก่งๆ เวลาเค้าถามเราก็ได้แต่ก้มหน้า และมองพวกเขาเหล่านั้นด้วยหัวใจที่แทบแหลกสลาย ตำหนิตัวเองในทันทีว่า ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ หรือแม้กระทั่งญาติตัวเอง คนใกล้ชิดที่ดูเหมือนว่าจะเข้าใจเรา ในบางครั้งเราก็สัมผัสได้ว่า นี่เป็นเพราะเราเรียนไม่จบใช่มั้ย เราถึงได้รับแรงกระแทกแบบนี้จากพวกเขา มันเจ็บ มันเสียใจ มันน้อยใจนะ รู้นะเค้าไม่ได้ตั้งใจหรอก แต่มันคือปมด้อยที่ติดตัวเราอย่างไม่มีวันเอามันออกไปได้ ญาติทางครอบครัวแฟนเราก็เหมือนกัน เราไม่อยากให้เรื่องที่เป็น ที่มาจากตัวเรา กลายเป็นความคิดในมุมลบ เป็นคำดูถูก และเป็นการสร้างความรู้สึกที่แย่ๆไปเกิดขึ้นกับพ่อแม่ แฟน และลูกๆเรา คิดมานานมากแล้วว่าจะหาทางเรียนต่อได้แบบไหนดี จะเรียนได้มั้ย เค้าจะรับมั้ย ภาระหน้าที่ทุกวันนี้เราก็เต็มไปหมด งานประจำ งานเสริม ภาระครอบครัวพ่อแม่ น้องๆ ภาระครอบครัวภรรยาและลูกๆ อยากเรียนมากๆ อยากลบคำสบประมาทของคนหลายๆคน อยากสร้างความภูมิใจให้คนที่เรารัก และคนที่เค้ารักเรา ทุกวันนี้ได้แต่เสียใจ อยากย้อนเวลา วันนี้มันเต็มที่จริงๆ มันเก็บไว้จนน้ำตามันทะลักออกมาเอง รบกวนพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ช่วยแนะนำเราทีนะ เราจะทำไงได้บ้าง จะเริ่มยังงัย ต้องทำไง ขอร้องเถอะ ช่วยชี้ทาง แบ่งปันโอกาสให้คนมีปมด้อยอย่างเราด้วยนะ ขอบคุณมากๆ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 37
อายุ 30 กว่า มีครอบครัว มีลูก บอกว่าชีวิตมีความสุข คุณภาพชีวิตดี มีบ้าน มีรถ มีทุกอย่าง
ทำงานได้เงินเดือน 4 หมื่นกว่า บอกว่าตอนนี้มีวุฒิการศึกษาแค่ ป. 6 แล้วรู้สึกต่ำต้อย
ไปไหนอายคน คนดูถูก เหยียดหยาม คนไม่อยากให้เกียรติ .....

ทำไมเราอ่านแล้วเราไม่ค่อยอิน ขอโทษด้วย
บางทีถ้าคุณไม่มองว่าตัวเองมีปมด้อย คุณทำหน้าที่ของตัวเองหใ้ดี ก็น่าจะพอแล้วมั้ง

แล้วบอกว่ามีความสุข มีนั่นมีนี่ ซักพักบอกมีภาระ เครียด แล้วซักพักบอกอยากเป็นครู
ครอบครัว พ่อแม่ เมีย ลูก ครอบครัวรับแรงกระทบ/แรงกระแทกกับวุฒิการศึกษาอันน้อยนิดของคุณ
(หมายถึงมีคนดูถูกลามไปถึงครอบครัวลูกเมียคุณด้วยเหรอ) คือ มันจะอะไรขนาดนั้น
คุณ .. เอาจริงๆเลยนะ .. ไม่มีใครดูถูกเรามากเท่าความคิดที่เรามีต่อตัวเองหรอกค่ะ เค้าเรียกว่าทัศนคติ
แล้วตกลงว่า จขกท ทำงานอะไรคะ เพราะเห็นพิมพ์มาแล้วก็ลบออก

ปล. ถ้าจขกทยังไม่พร้อมก็อย่าพึ่ง เพราะดูเหมือนจริงๆแล้วยังไม่พร้อมที่จะเรียนเพิ่ม
แต่เหมือนคิดฟุ้งซ่าน + หมกมุ่นเลยอยากหากำลังใจ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่