ตามหัวข้อเลยครับ  ตอนเรามีเงินบอกจะช่วยอย่างโน้นอย่างนี้ไม่พอก็บอกพี่ได้ มีอะไรให้ช่วยก็บอกพ่อตาได้ บอกแม่ยายได้ มีอะไรขาดเหลือก็บอก ฟังทีแรกก็ซึ้งครับ คิดว่าทำไมพวกท่านถึงได้มีน้ำใจขนาดนี้ แต่พอเอาเข้าจริงๆเหมือนหนังคนละม้วนเลยครับ จากที่บอกว่าจะช่วยพอไปขอความช่วยเหลือ ด่าเราซะเสียหมาเลย บอกทำไรก็ไม่พ้นกู แล้วก็บ่นๆ บลาๆๆๆ (ทั้งๆที่ผมมายืมเงินแค่ 2000 บาทเพราะเงินยังไม่ออก) แล้วก็หันหน้าไปหาพี่ชายแฟน พี่ชายแฟนก็โยนมให้ไปถามพี่สะไภ้ เห้อชีวิต ใหนบอกจะช่วย ใหนบอกมีอะไรขาดเหลือก็บอก ตั้งแต่วันนั้นเป็นตั้นมา ผมไม่เคยไปขอความช่วยเหลือคนพวกนี้อีกเลย เป็นพ่อแม่ แต่ไม่เคยคิดจะช่วยเหลืออะไรลูกเลย คิดถึงเราเฉพาะตอนที่ตัวเองตัองพึ่งเรา ถ้าเราไปขอพึ่งจะด่าหรือพูดจาเหน็บแนมเราทันที เห้อ แต่ตอนนี้ผมเลิกกะแฟนแล้วครับ แล้วก็ได้เห็นธาตุแท้ของคนพวกนี้ยิ่งกว่าเดิมอีก (เข้าไปอ่านได้ที่กระทู้ที่แล้วของผม)