เรื่องมันมีอยู่ว่า..ฉันไปแอบชอบน้องฝึกงานแล้วเราก็คุยกัน คือพอคุยกันจึงได้รู้ว่าเรามีความรู้สึกตรงกัน น้องเค้าชอบเราเหมือนกัน เราคุยกันเรื่อยๆ แล้วก็แอบมีอะไรกัน โดยความสัมพันธ์คราวนี้มันมีเพียงแค่เพื่อนสนิทของเราเท่านั้นที่รู้ คือลลืมบอกไป ตัวเราเองอ่ะมีแฟนแล้วค่ะ แฟนเราเค้าไม่ค่อยสนใจเรา ไม่มีเวลาให้ิค่อยมีเวลาให้ นี่เลยเป็นสาเหตุที่เราคุยกะน้องเค้า เราคุยกันทุกวันนะคะแต่พออยู่ที่ทำงาน เราทำเหมือนเพื่อนร่วมงานกันปกติ มีแอบมองบ้าง แต่ไม่ได้เกินงามจนใครสงสัย น้องเค้าให้เหตุผลว่าเค้าไม่อยากให้เราเสียหาย ไม่อยากให้ใครมองไม่ดีเพราะเรามีแฟนแล้ว อีกอย่างน้องเค้าบอกอีกว่าฝึกงานเสร็จก็เรียนจบ แล้วถ้าในการทำงานจริงๆ เค้าทำงานต้องออกต่างจังหวัดและเป็นไปได้ยากที่ถ้าคบกันเป็นแฟน. แล้วจะไม่เลิกกัน น้องเค้ายังไม่เคยมีแฟนนะคะ เราเป็นคนแรกที่เค้าเคยมีอะไรด้วย แต่ก็ดูเหมือนแรกๆจะดี พอใกล้วันฝึกงานจบไป เราคุยกันถึงความสัมพันธ์ของเรา น้องเค้าบอกให้เราตัดใจ เพราะความสัมพันธ์ของเรามันเป็นไปได้ยากมากค่ะ เค้าบอกชอบเรานะ แต่ว่าถ้าจะให้รักมันไม่ใช่แค่นี้ ไม่ใช่วันสองวันแล้วรักกันเค้าขอให้เราเป็นแค่พี่น้องกัน ซึ่งคือ..ฉันต้องทำยังไงอ่ะ ฉันต้องทำไงดี กับแฟนก็รู้สึกแบบเบื่อๆ อยากเลิกกันยุแล้ว. พอมีน้องเค้าก็คิดว่าจะลงรอยกัน. สุดท้ายก็ต้องจบหรอ. พอจะมีวิธีไหนบ้างคะ ให้ลืมและหายเจ็บ น้องเค้ายทิ้งท้ายอีกนะคะ ว่ารักคนยาก ต่อให้ตื้อแค่ไหนก็ไม่ทีประโยชน์ เจ็บอ่ะ...
ฉันเผลอไปมีสัมพันธ์กับเด็กฝึกงาน