คือว่า3วันก่อนผมทำกิจกรรมกลุ่ม หน้าตาก็...หล่อนะ ถ้าาาาาา รู้จังแต่งตัวดูแลตัวเองดีๆ ฮ่าๆ แต่เวลาแค่3วันจะให้ผมดูดีหน้าใสปิ๊งไร้สิวและจุดดางดำเลยก็ไม่ได้ไง เราทำงานกลุ่ม หัวหน้ากลุ่มดูดีมาก มีความกล้าแสดงออกกว่าผม แล้วคนที่ผมแอบชอบก็ชอบให้คำปรึกษา สองคนนี้เข้ากันมาก ทั้งๆที่กลุ่มมีกันอยู่14กว่าคน ผมพยามจะเข้าไปช่วยแต่เธอก็ไม่เคยมองเห็นผมในสายตาเลย นอกจากเวลาที่พักกินข้าวเที่ยง เราจะนั่งกันเป็นกลุ่ม เธอนั่งกินข้างหน้าผม บอกตามตรงผมไม่กล้ามองหน้าเธอเลย แม้แต่จะพูดทักท้ายเธอผมยังไม่ค่อยกล้าเลย ถ้าไม่เป็นงานกลุ่มเราสองคนก็จะไม่คุยอะไรกันเลย ผู้หญิงคนอื่นในกลุ่มผมคุยปกติ มีเธอคนเดียวที่ผมไม่กล้า แล้วดูเหมือนเธอก็ชอบหัวหน้ากลุ่มซะด้วย แต่ดูเหมือนหัวหน้าไม่ได้สนใจเธอเท่าไรเวลาพักกลุ่ม วันที่สามก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไป แบบไม่เจอกันอีก เพราะทุกคนมาจากคนละที่ พวกเราแค่จับกลุ่มกันได้ไม่มีใครรู้จักกันมาก่อน วันสุดท้าย เธอเหมือนเริ่มมองเห็นผมมั้งแหละ เพราะเรามีโอกาศอยู่ด้วยกันสองคนตอนนั่งรอกลุ่ม แต่บอกตามตรงว่าผมไม่กล้าอ้าปากเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนกินข้าวเหมือนเธอคุยกับเพื่อนคนข้างๆ ทำให้ผมได้ยินและพอจะหาวิธีติดต่อเธอได้ หลังจากแยกย้ายงานกลุ่มกันไป แต่นนี้แค่เวลา3วันกับผู้ชายที่ไม่เคยบอกรักผู้หญิงคนไหนมาก่อน มีแต่ผู้หญิงมาบอกรัก เพราะผมขี้อาย แต่ผู้หญิงคนนี้ผมชื่นชมเธอมากและชอบที่เธอดูเป็นผู้ใหญ่ดูมีความคิด ผมชอบทุกอย่างที่เธอเป็น เธอไม่ได้สวยอะไรมากมาย แต่ผมหลงรักเธอ ความรู้สึกผมคือ หลังๆเธอเริ่มจะรู้สึกว่าผมชอบเธอ และเธอเริ่มจะเปิดโอกาศให้ผมได้กล้าที่จะพูดกับเธอตรงๆหลายครั้ง แต่ผมไม่กล้าาา แต่เดียวติดต่อได้ก่อน ผมจะทักเธอไป นัดเจอกันใหม่อีกรอบ เพื่อแสดงความกล้า การแสดงความรัก แค่ข้อความไม่ได้ มันต้องคุยกันแบบสบตากันได้ เธอจะได้เห็นความจริงใจ เอาละพอแหละยาว ไม่มีไรมากครับผมแค่อึดอัดตัวเองและมาระบายอารมณ์สร้างความกล้าให้ตัวเอง.
3วันกับการแอบรักและชื่นชมอยู่เงียบๆ โดยที่เธอไม่รู้ (คะนิ้ง)