สวัสดีค่ะ เริ่งเรื่องเลยนะคะ
ขอเเทนตัว จขกท ว่า อาย นะคะ ปัจจุบันเราอยู่ ม.4 ค่ะ ย้อนไปเมื่อตอนที่ ม.1 คือ ยาย เราเสียค่ะ เเม่ก็พาเราไปช่วยงานศพยาย ตอนนั้นเรามีรุ่นพี่เเถวบ้านที่สนิทกันอยู่ ขอเเทนชื่อว่า พี่มาย เราติดพี่มายมากเลยขอให้เเม่พาพี่มายมาด้วย เเม่ก็พามาด้วยค่ะพอมาถึงก็เข้าทางพี่มายเลยค่ะ เเฟนพี่มายเขาอยู่บ้านเเถวๆบ้านยายเรา พี่มายเลยขอให้เราออกมาหาเเฟนเป็นเพื่อน เราก็แอบเคื่องพี่มายนะคะเเต่ก็มาค่ะ เเฟนพี่มายขอเเทนชื่อนิคค่ะพี่นิคก็มากับเพื่อนเหมือนกันเเทนว่าพี่อามคือที่ๆ มาเจอกันมันก็ข้างๆบ้านยายเราที่จัดงานศพ เเล้วบ้านหลังนั้นก็เป็นบ้านญาติเราเเต่อยู่กันตรงหลังบ้านค่ะ เราก็นั่งคุยกันตรงม้านั่งพอคุยกันสักพักเราก็อยากกลับเข้างานเเล้ว เพื่อมีคนมาเห็นเเล้วไปฟ้องอะไรเเบบนี้เราก็ลุกขึ้นเลยค่ะเเล้วบอกว่า พี่มายจะกลับเเล้วนะ พี่มายดูเหมือนไม่อยากกลับค่ะนางดึงมือเรานั่งลงเเล้วพูดทำนองว่า อายยยอย่าพึ่งนั่งก่อน เราก็ลุกอิกค่ะ พี่มายก็ดึงอิกจนพี่อามพูดว่า อ้าวน้องชื่ออายหรอพี่เขาก็เเซวๆไป เราก็เลยยอมคุยต่อ หลังจากคุยเสร็จเเล้ว เราก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่มายค่ะ เพราะพี่เขาย้ายเรียนเลยไม่ค่อยได้คุยกันเลยดูเหมือนต่างคนต่างอยู่ไปเลย ส่วนพี่อามดูเหมือนจะจีบเรา พยายามทักเฟสมาอยู่เรื่อยๆ บอกเลยตอนนั้นเราไม่ปลื้มมากๆ555555 เราไม่ชอบพี่เขาคือเคืองตั้งเเต่ที่มานัดกันเจอตอนงานศพยายเราเเล้วพี่มายก็ไม่ยอมบอกก่อนสักคำพี่อามเลยโดนเหมารวมด้วยเลย 5555 หลังจากคุยเราก็เปลียนเฟสเลยค่ะ เราก็ใช้ชีวิตปกติมาจนจบม.3 เราไม่เคยลืมชื่อพี่เขาเลยนะคะไม่รู้เพราะอะไรเรารู้ค่ะว่าเขาเรียนที่ไหน เรียนที่เดียวกับที่พี่มายย้ายไปตอนจบม.3เราคิดเลยว่าเราจะไม่เรียนที่นี้เด็ดขาด บอกเเม่ไว้เลยว่าจะไม่มีวันมาเรียน = = เราก็ไปสอบ รร ประจำจังหวัดเเห่งหนึ่งค่ะช่วงนั้นติดเพื่อนมากไม่อ่านหนังสือไปสอบเลยจริงๆสอบเสรดก็ไม่อ่านวิชาต่อไปค่ะ นั่งเล่นโทรศัพท์-*- เพราะคิดว่าไงก็ติด เเต่คือเฟลมากค่ะไม่ติด 555555555555 เขารับน้อยมากถ้าจำไม่ผิดคือรับ ร้อยกว่าคนเเล้วคนสอบเยอะมาก ร้อยกว่าคนนี้พวกความสามารถพิเศษที่มาก่อนหน้านี้ก็ปาไปเเล้ว 60 กว่าคน เราอุสาตื่นมาตั้งเเต่ตี 5 อิอายจะบ้าตายคือถามเเม่อะไรเเบบนี้ คือเหลือที่เดียวที่คิดว่าสะดวกอะ มันก็โรงเรียนเดียวกับพี่มายนั้นเเหละค่ะ เราไปเรียน รร กับเพื่อนอิก 2 คนค่ะ ขอเรียนว่า ปลากับ เเพม ค่ะ คือปลากับเเพมสนิทกันมากค่ะ เราไม่ค่อยสนิทเพราะเืพ่อนที่เราสนิทนางสอบติด รร ที่เราไม่ติดเเล้วจ้าาาโดนเท เฉยเเต่เราก็พอเดินกับ ปลากับเเพมได้ก็มาจาก รร เดียวกันยังไม่รุ้จักใคร =_=
เรา ไป-มา รร ด้วยกันค่ะจนคนอื่นมองว่าสนิทกัน เพราะไปไหนก็มีเเต่ 3 คน เเต่เราไม่ร็สึกเลยว่าเราสนิทกันช้างเถอะ เข้าเรื่องพอเรียนมาได้ 1 เทอม เเพมบอกว่าคุยกับคนชื่ออาม เราก็เริ่มคิดละเลยถามว่า ม.6 ปะ (นับเอาค่ะจากตอนนั้นพี่เขาม.3 เราม.1 เราม.4 พี่เขาก็น่าจะ ม.6) เเพมก็บอกว่าใช้ เเล้วถามว่ารู้ได้ไง เราก็บอกว่าเดาๆเอา เเพมก็ไม่ได้ว่าอะไร เราคิดค่ะว่าคงไม่ใช้หรอก อ้อมันมีช่วงหนึ่งคือปลาเป็นนักร้องค่ะ วันนั้นเลยพาปลาไปซ้อมละก็อยู่รอระหร่สงที่จะเดินไปอาคารคือมันเยนเเล้วเเหละเป็นเวลาเลิกเรียนเเล้วเราก็เดินข้างๆเเพมตอนนั้นปลาเดินเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างหลัง พี่อามขับมอไซต์ผ่านมาค่ะเเล้วมาจอดตรงเเพม คือเราต้องทำเป็นเดินช้าๆเพื่อนฟังค่ะ555555 พี่เขาถามเเพมว่ากลับบ้านยังไง อะไรเเบบนี้ เเต่พี่เขาเห็นเรานะคะ เราก็คิดตลอดว่าไม่ใช้พี่อามคนนั้นหรอกมั้ง เพราะเราจำหน้าไม่ได้จริงๆ เเต่เเพมเพื่อนเราอะค่ะนางมีเเฟนอยู่เเล้ว เราก็ไม่อยากยุ่งเรื่องของนางวันหนึ่งเเฟนนางจับได้ว่านางแอบคุยกับพี่อาม เเน่นอนนางต้องเลือกเเฟนนางสิ อิพี่อามเจออเท 5555 สมมค่ะ หลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติ ทำการบ้านตอนดึกๆ ไม่รู้เป็นไรชอบทำการบ้านตอนดึกๆเงียบดี อยู่ๆข้อความเด้ง "ทำไรอยู่" พี่อามทักมาค้าาาเราก็ตอบว่าทำการบ้านอยู่อะไรเเบบนี้ ทำเหมือนกับรู้จักกัน - - คุยมาตั้งนานนางพึ่งมาถามชื่ออะไรหรอ เอ้ออ เราก้บอกไป นี้ทำเป็นถามชื่อกลับ 5555 จริงๆกูรู้นานเเล้ว หลังจากนั้นพี่เขาก็เริ่มมพ้นคำหวานใส่เลยค่ะ ใอเราก็รู้เลยค่ะมาเเบบนี้เราก็บอกไปว่าเรามีเเฟนเเล้ว เรามีเเฟนเเล้วจริงๆเป็นผู้หญิง >< คือเราเวลาเห็นผ็ชายก็ชอบนะคะ ระริๆกับเพื่อน555นั้นสามีฉันไงไปๆมาๆอ้าวเห้ยยได้คบกับผู้หญิงเฉย
ไม่เน้นสวยค่ะเน้นรวย อ้าวไม่ใช้ละ ต่อค่ะต่อ พี่เขาก็เข้าใจเเต่ก็ขอคุยด้วยเพราะพี่เขาไม่มีคนคุยด้วยจริงๆ = = กูม่ายยยเชื่อออ ถึงจะร็ว่ามีเเฟนเเล้วเถอะพี่เขาก็ชอบพูดอะไรเลี่ยนๆใส่ เเต่เราไม่ได้เล่นด้วยนะ พี่เขาชอบถามเราว่า "แกไม่คิดจะชอบพี่บ้างหรอ" ประโยคนี้เจอบ่อยเลยค่ะบ้างทีก็สงสารนะ 555
เรามีเเฟนเเล้วนิจะให้ทำไง ปฎิเสธไปทุกครั้งพี่เขาบอกว่าจะรอมาโดยตลอด เเฟนเราเห็นข้อความที่เราคุยกับพี่อามก็โกรธนะ เเบบน่ากลัวมากไม่พูดด้วยไม่อะไร ใจตึกๆเลย เราบล๊อคพี่อามเเบบไม่คิดอะไรเลยไม่คิดถึงความรู้สึกพี่เขาหน่อยย โอ้ววอีอายอิเลวว หลังจากนั้นเราง้อเเฟนนานมากกว่าจะได้ เราก็กลับมาใช้ชีวิตปกติ จนวันหนั่งเราไม่มีรถกลับบ้าน มีเรา ปลา เเพม เเฟนเราเลยบอกงันอัด 4 เอาเลย 5555555 สภาพคือเเย่มากอัด 4 มอไซต์ช่วงนั้นฝนตกด้วยย - - ระหร่างที่จเลี้ยวโค้ง เราก็มองถนนปกติดัดไปเห็นตรงศาลาพี่เขาจอดรถตรงศาลาคือน่าจะรอฝนหยุด ตายยห่าไหมละสภาพเราบอกเลยว่าตอนนั้นอุบาทมาก เราหลบหน้าระบบออโตเลยค่ะ ตอนเยนมาก็คิดอิกทำไงดีพี่เขาจะคิดไงวะคงเกลียดละมั้งไปบล๊อคขนาดนั้น ตัดสินใจปลดบล๊อคพี่เขาเฉยย ใจง่ายจริงงเห็นแปปเดียว เราก็ทักไปขอโทษนะพี่ 55555 พี่เขาก็โอเครไม่ได้โกรธเเต่บอกว่าคิดถึง คิดถึงมากด้วย เเล้วถามว่าวันนี้ทำไมต้องหลบหน้าด้วย อ้าววซิบบบ นางเหนเราด้วย "เราก็บอกว่าโห้วสภาพเเบบนั้นใครจะไปกล้ามอง ว่าเเต่พี่มองเหนอายด้วยหรอ" พี่เขาก็บอกว่า" เห็นสิตอนเเรกแกมองมาดีๆพอแกเห็นพี่แกก็หลบ คิดว่าคงจะเกลียดพี่มากเลย" เเล้วจากนั้นก็คุยกันสักพักพี่เขาก็บอกคิดถึง เอ้อหลังจากที่เราปลดบล๊อคนี้เวลาเราคุยกับพี่เขาพี่เราต้องค่อยลบข้อความอะ ชีวิตอิอายยน่าสงสาร กลัวทะเลาะกับเเฟนอีก เราก็บอกพี่เขาไปตรงๆอิกค่ะ ว่าอายมีเเฟนเเล้ว พี่เข้าใจใช้ไหมยังไงอายก็จะไม่คบกับพี่ พี่โอเครไหม ถ้าไม่คุยต่อก็ไม่เป็นไรนะ พี่เขาบอกว่า พี่เขาโอเครคุยเเบบพี่น้องก็ได้ เเล้วบอกว่า แกไม่คิดจะชอบพี่บ้างหรอ อะจะมันมาอิกเเล้วประโยคนี้เจอบ่อยจริง เราก็ปฏิเสธไป เเละเเล้ววว เเฟนเราเห็นอิกเล้วค้าาาาาาาาา ในใจเราเเบบโอมายก๊อต เราปลดบล๊อคพี่อามวันเดียวคุยวันเดียว มีเรื่องอิกเเล้วกรู คราวนี้เราไม่บล๊อคค่ะโพสเพ้อ ตั้งเเต่เช้าพี่อามก็ถามอะไรกันคุยกับพี่เเล้วเเฟนโกรธหรอ นี้บอกเลยว่าใช้เเล้วพี่อามบอกว่า งันเลิกคุยกันเนาะ
เราก็บายไป พี่เขาคิดว่าเราจะห้ามพี่เขามั้งไม่ให้เลิกคุย เราก้ลบหลักฐานทันทีไม่สนอะไรเเล้วชั่งเเม้ง ง้อเเฟนอย่างเดียวหลังจากดีกันเเล้ว พี่อามส่งข้อความมาว่า งันหลังจากนี้พี่จะไม่ทักไปอิกเเล้วนะ ในใจเราหืม? หรือว่าเเฟนเราไม่คุยอะไรด้วยทำไมตอบมาเเบบนี้ เพราะคือน่าจะพิมเสรดเเล้วลบข้อความ
เเล้วพี่เขาพึ่งมาตอบ เราก็ไม่กล้าคุยเเบบนี้กับเเฟน จนเเฟนก็มาถามว่า ว่าเราไปคุยอะไรพี่เขาถึงพูดเเบบนั้น เราก็บอกอ้าวถ้าเเฟนเราไม่ได้พิม เราก้ไม่พิม งันพี่แกคงคิดได้เองมั้ง จากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอิกเลย เราก็กลับมาใช้ชิวีตปกติค่ะคือ ครอบครัวเรากับครอบครัวเเฟนเรารู้จักกันค่ะ โลกกลับมากพี่ชายเราก็ไปสนิทกับพี่ชายเขาคือทุกคนก็รู้นะว่าคบกัน เราชอบตรงมันไม่ต้องปกปิดอะไร เวลาเสาอาทิตเราชอบไปช่วยทำกับข้าวทำงานอะไรเเบบนี้เสร็จค่ำเลยนอนบ้านเเฟนเลย เเล้วอยู่ๆวันนั้นพี่อามทักมา เราก็คุยนิดหน่อยพี่เขาก็บอกคิดถึงอิกค่ะ เราคุยๆไปแปปๆเพราะตอนนันเเฟนไปอาบน้ำ 55555 คุยเสรดลบบบ ทันที พี่อามก็รู้ค่ะถ้าเราไม่ตอบพี่เค้าก็จะไม่ค่อยตื้อเท่าไหร่ จากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอิก จน พี่เขาจะจบม.6 วันสอบโอเนต มะวานกับวันนี้นั้นเเหละค่ะ 5555
เมื่อวานเราทักไป สู้ๆนะ พี่เขาบอกขอบใจนะวันนี้มีกำลังใจเพิ่มขึ้นเยอะเลย เเล้วก็วันนั้นคุยกันยาวพี่เค้าบอกว่ามีอะไรจะบอก เราก็บอกว่า ว่ามา เราก็รอนะว่าเขาจะพิมอะไร สักพัก "กินข้าวยัง " เอ้อออิพี่อามจะบอกเเค่นี้ -*- เราบอกว่าไหนๆก็จะจบเเล้วมีอะไำรจะบอกก็บอก555 พี่เขาก็เลย บอกชอบ เราก็รู้สึกเฉยๆนะเพราะรูตั้งเเต่เเรกเเล้วว่าพี่เขาจะบอกชอบเรา เเล้วพี่เขาก้ถามกลับทั้งๆทีก็รู้คำตอบ เวลาจะตอบพี่เขาจะบอกว่า พอๆ พี่รู้คำตอบเเล้ว ก็สงสารอยู่นะ
เราเลยบอกว่าไหนๆ ก็จะจบเเล้วมีอะไรจะถาม ม.6 มีคนชื่อนิคไหม พี่อามก็บอกว่ามี ถามเป็นเพื่อนพี่ใช้ไหม *ใช้ พี่รู้จักพี่มาย ห้อง5/1ไหม *รู้ๆ พี่มายกับพี่นิคเลยคบกับใช้ไหม *ใช้ เราก็เอ้อพี่อามจะใช้คนคนนั้นรึป่าวเราคิดเราก็เล่าทั้งหมด พี่เขาก็นึกได้เเล้วบอก เลยจริงหรอน้องคือคนนั้นจริงหรอ อะไรเเบบนั้น คือตกใจกันทั้งคู่ เราก็ตกใจเหมือนกันว่าเป็นพี่คนนั้นจริงๆหรอพี่ เขาบอกพรมขิตจริงๆ 555 เราก็บังเอิญมากกว่า พี่เขาจำเรื่องทั้งหมดได้เเต่พี่เขาลืมชื่อเราอะ ชิ เเล้วพี่เค้าบอกว่าพี่เค้ารู้คำตอบของเราเเล้วไม่ต้องพูดอะไรเเล้ว เราก็บอกว่า อายจะคิดถึงพี่นะ เดียวไปเรียนพี่ก็ต้องเจอคนที่ชอบเเหละ พี่เขาบอกว่า เจอเเล้วเว่ยคนที่ชอบอะ เเล้วจะชอบต่อไปด้วย ดร่าม่ามากอิพี่อาม เรารู้ถ้าไปเรียนต่อยังไงก็ต้องเจอคนที่พี่เขาชอบอะ เอ้อพี่เขาจะเรียนวิศวะต่อค่ะ พี่เขาดีมากๆเลย เราเคยไปดูหนังรอบดึกกลับบ้าน 4 ทุ่มเเล้วลืมทำการบ้าน เรามาปั่นต่อที่บ้านถึงตี 3 พี่เขาก็อยู่เป็นเพื่อน เช้ามาก็ไป รร
คือพี่เขาจะจบเเล้วนี้ก็แอบเสียใจนิดหน่อย เราควรหาอะไรไปให้วันปัจฉิมไหมค่ะ55555
พรมลิขิต หรือว่าบังเอิญ (รุ่นพี่)
ขอเเทนตัว จขกท ว่า อาย นะคะ ปัจจุบันเราอยู่ ม.4 ค่ะ ย้อนไปเมื่อตอนที่ ม.1 คือ ยาย เราเสียค่ะ เเม่ก็พาเราไปช่วยงานศพยาย ตอนนั้นเรามีรุ่นพี่เเถวบ้านที่สนิทกันอยู่ ขอเเทนชื่อว่า พี่มาย เราติดพี่มายมากเลยขอให้เเม่พาพี่มายมาด้วย เเม่ก็พามาด้วยค่ะพอมาถึงก็เข้าทางพี่มายเลยค่ะ เเฟนพี่มายเขาอยู่บ้านเเถวๆบ้านยายเรา พี่มายเลยขอให้เราออกมาหาเเฟนเป็นเพื่อน เราก็แอบเคื่องพี่มายนะคะเเต่ก็มาค่ะ เเฟนพี่มายขอเเทนชื่อนิคค่ะพี่นิคก็มากับเพื่อนเหมือนกันเเทนว่าพี่อามคือที่ๆ มาเจอกันมันก็ข้างๆบ้านยายเราที่จัดงานศพ เเล้วบ้านหลังนั้นก็เป็นบ้านญาติเราเเต่อยู่กันตรงหลังบ้านค่ะ เราก็นั่งคุยกันตรงม้านั่งพอคุยกันสักพักเราก็อยากกลับเข้างานเเล้ว เพื่อมีคนมาเห็นเเล้วไปฟ้องอะไรเเบบนี้เราก็ลุกขึ้นเลยค่ะเเล้วบอกว่า พี่มายจะกลับเเล้วนะ พี่มายดูเหมือนไม่อยากกลับค่ะนางดึงมือเรานั่งลงเเล้วพูดทำนองว่า อายยยอย่าพึ่งนั่งก่อน เราก็ลุกอิกค่ะ พี่มายก็ดึงอิกจนพี่อามพูดว่า อ้าวน้องชื่ออายหรอพี่เขาก็เเซวๆไป เราก็เลยยอมคุยต่อ หลังจากคุยเสร็จเเล้ว เราก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่มายค่ะ เพราะพี่เขาย้ายเรียนเลยไม่ค่อยได้คุยกันเลยดูเหมือนต่างคนต่างอยู่ไปเลย ส่วนพี่อามดูเหมือนจะจีบเรา พยายามทักเฟสมาอยู่เรื่อยๆ บอกเลยตอนนั้นเราไม่ปลื้มมากๆ555555 เราไม่ชอบพี่เขาคือเคืองตั้งเเต่ที่มานัดกันเจอตอนงานศพยายเราเเล้วพี่มายก็ไม่ยอมบอกก่อนสักคำพี่อามเลยโดนเหมารวมด้วยเลย 5555 หลังจากคุยเราก็เปลียนเฟสเลยค่ะ เราก็ใช้ชีวิตปกติมาจนจบม.3 เราไม่เคยลืมชื่อพี่เขาเลยนะคะไม่รู้เพราะอะไรเรารู้ค่ะว่าเขาเรียนที่ไหน เรียนที่เดียวกับที่พี่มายย้ายไปตอนจบม.3เราคิดเลยว่าเราจะไม่เรียนที่นี้เด็ดขาด บอกเเม่ไว้เลยว่าจะไม่มีวันมาเรียน = = เราก็ไปสอบ รร ประจำจังหวัดเเห่งหนึ่งค่ะช่วงนั้นติดเพื่อนมากไม่อ่านหนังสือไปสอบเลยจริงๆสอบเสรดก็ไม่อ่านวิชาต่อไปค่ะ นั่งเล่นโทรศัพท์-*- เพราะคิดว่าไงก็ติด เเต่คือเฟลมากค่ะไม่ติด 555555555555 เขารับน้อยมากถ้าจำไม่ผิดคือรับ ร้อยกว่าคนเเล้วคนสอบเยอะมาก ร้อยกว่าคนนี้พวกความสามารถพิเศษที่มาก่อนหน้านี้ก็ปาไปเเล้ว 60 กว่าคน เราอุสาตื่นมาตั้งเเต่ตี 5 อิอายจะบ้าตายคือถามเเม่อะไรเเบบนี้ คือเหลือที่เดียวที่คิดว่าสะดวกอะ มันก็โรงเรียนเดียวกับพี่มายนั้นเเหละค่ะ เราไปเรียน รร กับเพื่อนอิก 2 คนค่ะ ขอเรียนว่า ปลากับ เเพม ค่ะ คือปลากับเเพมสนิทกันมากค่ะ เราไม่ค่อยสนิทเพราะเืพ่อนที่เราสนิทนางสอบติด รร ที่เราไม่ติดเเล้วจ้าาาโดนเท เฉยเเต่เราก็พอเดินกับ ปลากับเเพมได้ก็มาจาก รร เดียวกันยังไม่รุ้จักใคร =_=
เรา ไป-มา รร ด้วยกันค่ะจนคนอื่นมองว่าสนิทกัน เพราะไปไหนก็มีเเต่ 3 คน เเต่เราไม่ร็สึกเลยว่าเราสนิทกันช้างเถอะ เข้าเรื่องพอเรียนมาได้ 1 เทอม เเพมบอกว่าคุยกับคนชื่ออาม เราก็เริ่มคิดละเลยถามว่า ม.6 ปะ (นับเอาค่ะจากตอนนั้นพี่เขาม.3 เราม.1 เราม.4 พี่เขาก็น่าจะ ม.6) เเพมก็บอกว่าใช้ เเล้วถามว่ารู้ได้ไง เราก็บอกว่าเดาๆเอา เเพมก็ไม่ได้ว่าอะไร เราคิดค่ะว่าคงไม่ใช้หรอก อ้อมันมีช่วงหนึ่งคือปลาเป็นนักร้องค่ะ วันนั้นเลยพาปลาไปซ้อมละก็อยู่รอระหร่สงที่จะเดินไปอาคารคือมันเยนเเล้วเเหละเป็นเวลาเลิกเรียนเเล้วเราก็เดินข้างๆเเพมตอนนั้นปลาเดินเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างหลัง พี่อามขับมอไซต์ผ่านมาค่ะเเล้วมาจอดตรงเเพม คือเราต้องทำเป็นเดินช้าๆเพื่อนฟังค่ะ555555 พี่เขาถามเเพมว่ากลับบ้านยังไง อะไรเเบบนี้ เเต่พี่เขาเห็นเรานะคะ เราก็คิดตลอดว่าไม่ใช้พี่อามคนนั้นหรอกมั้ง เพราะเราจำหน้าไม่ได้จริงๆ เเต่เเพมเพื่อนเราอะค่ะนางมีเเฟนอยู่เเล้ว เราก็ไม่อยากยุ่งเรื่องของนางวันหนึ่งเเฟนนางจับได้ว่านางแอบคุยกับพี่อาม เเน่นอนนางต้องเลือกเเฟนนางสิ อิพี่อามเจออเท 5555 สมมค่ะ หลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติ ทำการบ้านตอนดึกๆ ไม่รู้เป็นไรชอบทำการบ้านตอนดึกๆเงียบดี อยู่ๆข้อความเด้ง "ทำไรอยู่" พี่อามทักมาค้าาาเราก็ตอบว่าทำการบ้านอยู่อะไรเเบบนี้ ทำเหมือนกับรู้จักกัน - - คุยมาตั้งนานนางพึ่งมาถามชื่ออะไรหรอ เอ้ออ เราก้บอกไป นี้ทำเป็นถามชื่อกลับ 5555 จริงๆกูรู้นานเเล้ว หลังจากนั้นพี่เขาก็เริ่มมพ้นคำหวานใส่เลยค่ะ ใอเราก็รู้เลยค่ะมาเเบบนี้เราก็บอกไปว่าเรามีเเฟนเเล้ว เรามีเเฟนเเล้วจริงๆเป็นผู้หญิง >< คือเราเวลาเห็นผ็ชายก็ชอบนะคะ ระริๆกับเพื่อน555นั้นสามีฉันไงไปๆมาๆอ้าวเห้ยยได้คบกับผู้หญิงเฉย
ไม่เน้นสวยค่ะเน้นรวย อ้าวไม่ใช้ละ ต่อค่ะต่อ พี่เขาก็เข้าใจเเต่ก็ขอคุยด้วยเพราะพี่เขาไม่มีคนคุยด้วยจริงๆ = = กูม่ายยยเชื่อออ ถึงจะร็ว่ามีเเฟนเเล้วเถอะพี่เขาก็ชอบพูดอะไรเลี่ยนๆใส่ เเต่เราไม่ได้เล่นด้วยนะ พี่เขาชอบถามเราว่า "แกไม่คิดจะชอบพี่บ้างหรอ" ประโยคนี้เจอบ่อยเลยค่ะบ้างทีก็สงสารนะ 555
เรามีเเฟนเเล้วนิจะให้ทำไง ปฎิเสธไปทุกครั้งพี่เขาบอกว่าจะรอมาโดยตลอด เเฟนเราเห็นข้อความที่เราคุยกับพี่อามก็โกรธนะ เเบบน่ากลัวมากไม่พูดด้วยไม่อะไร ใจตึกๆเลย เราบล๊อคพี่อามเเบบไม่คิดอะไรเลยไม่คิดถึงความรู้สึกพี่เขาหน่อยย โอ้ววอีอายอิเลวว หลังจากนั้นเราง้อเเฟนนานมากกว่าจะได้ เราก็กลับมาใช้ชีวิตปกติ จนวันหนั่งเราไม่มีรถกลับบ้าน มีเรา ปลา เเพม เเฟนเราเลยบอกงันอัด 4 เอาเลย 5555555 สภาพคือเเย่มากอัด 4 มอไซต์ช่วงนั้นฝนตกด้วยย - - ระหร่างที่จเลี้ยวโค้ง เราก็มองถนนปกติดัดไปเห็นตรงศาลาพี่เขาจอดรถตรงศาลาคือน่าจะรอฝนหยุด ตายยห่าไหมละสภาพเราบอกเลยว่าตอนนั้นอุบาทมาก เราหลบหน้าระบบออโตเลยค่ะ ตอนเยนมาก็คิดอิกทำไงดีพี่เขาจะคิดไงวะคงเกลียดละมั้งไปบล๊อคขนาดนั้น ตัดสินใจปลดบล๊อคพี่เขาเฉยย ใจง่ายจริงงเห็นแปปเดียว เราก็ทักไปขอโทษนะพี่ 55555 พี่เขาก็โอเครไม่ได้โกรธเเต่บอกว่าคิดถึง คิดถึงมากด้วย เเล้วถามว่าวันนี้ทำไมต้องหลบหน้าด้วย อ้าววซิบบบ นางเหนเราด้วย "เราก็บอกว่าโห้วสภาพเเบบนั้นใครจะไปกล้ามอง ว่าเเต่พี่มองเหนอายด้วยหรอ" พี่เขาก็บอกว่า" เห็นสิตอนเเรกแกมองมาดีๆพอแกเห็นพี่แกก็หลบ คิดว่าคงจะเกลียดพี่มากเลย" เเล้วจากนั้นก็คุยกันสักพักพี่เขาก็บอกคิดถึง เอ้อหลังจากที่เราปลดบล๊อคนี้เวลาเราคุยกับพี่เขาพี่เราต้องค่อยลบข้อความอะ ชีวิตอิอายยน่าสงสาร กลัวทะเลาะกับเเฟนอีก เราก็บอกพี่เขาไปตรงๆอิกค่ะ ว่าอายมีเเฟนเเล้ว พี่เข้าใจใช้ไหมยังไงอายก็จะไม่คบกับพี่ พี่โอเครไหม ถ้าไม่คุยต่อก็ไม่เป็นไรนะ พี่เขาบอกว่า พี่เขาโอเครคุยเเบบพี่น้องก็ได้ เเล้วบอกว่า แกไม่คิดจะชอบพี่บ้างหรอ อะจะมันมาอิกเเล้วประโยคนี้เจอบ่อยจริง เราก็ปฏิเสธไป เเละเเล้ววว เเฟนเราเห็นอิกเล้วค้าาาาาาาาา ในใจเราเเบบโอมายก๊อต เราปลดบล๊อคพี่อามวันเดียวคุยวันเดียว มีเรื่องอิกเเล้วกรู คราวนี้เราไม่บล๊อคค่ะโพสเพ้อ ตั้งเเต่เช้าพี่อามก็ถามอะไรกันคุยกับพี่เเล้วเเฟนโกรธหรอ นี้บอกเลยว่าใช้เเล้วพี่อามบอกว่า งันเลิกคุยกันเนาะ
เราก็บายไป พี่เขาคิดว่าเราจะห้ามพี่เขามั้งไม่ให้เลิกคุย เราก้ลบหลักฐานทันทีไม่สนอะไรเเล้วชั่งเเม้ง ง้อเเฟนอย่างเดียวหลังจากดีกันเเล้ว พี่อามส่งข้อความมาว่า งันหลังจากนี้พี่จะไม่ทักไปอิกเเล้วนะ ในใจเราหืม? หรือว่าเเฟนเราไม่คุยอะไรด้วยทำไมตอบมาเเบบนี้ เพราะคือน่าจะพิมเสรดเเล้วลบข้อความ
เเล้วพี่เขาพึ่งมาตอบ เราก็ไม่กล้าคุยเเบบนี้กับเเฟน จนเเฟนก็มาถามว่า ว่าเราไปคุยอะไรพี่เขาถึงพูดเเบบนั้น เราก็บอกอ้าวถ้าเเฟนเราไม่ได้พิม เราก้ไม่พิม งันพี่แกคงคิดได้เองมั้ง จากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอิกเลย เราก็กลับมาใช้ชิวีตปกติค่ะคือ ครอบครัวเรากับครอบครัวเเฟนเรารู้จักกันค่ะ โลกกลับมากพี่ชายเราก็ไปสนิทกับพี่ชายเขาคือทุกคนก็รู้นะว่าคบกัน เราชอบตรงมันไม่ต้องปกปิดอะไร เวลาเสาอาทิตเราชอบไปช่วยทำกับข้าวทำงานอะไรเเบบนี้เสร็จค่ำเลยนอนบ้านเเฟนเลย เเล้วอยู่ๆวันนั้นพี่อามทักมา เราก็คุยนิดหน่อยพี่เขาก็บอกคิดถึงอิกค่ะ เราคุยๆไปแปปๆเพราะตอนนันเเฟนไปอาบน้ำ 55555 คุยเสรดลบบบ ทันที พี่อามก็รู้ค่ะถ้าเราไม่ตอบพี่เค้าก็จะไม่ค่อยตื้อเท่าไหร่ จากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอิก จน พี่เขาจะจบม.6 วันสอบโอเนต มะวานกับวันนี้นั้นเเหละค่ะ 5555
เมื่อวานเราทักไป สู้ๆนะ พี่เขาบอกขอบใจนะวันนี้มีกำลังใจเพิ่มขึ้นเยอะเลย เเล้วก็วันนั้นคุยกันยาวพี่เค้าบอกว่ามีอะไรจะบอก เราก็บอกว่า ว่ามา เราก็รอนะว่าเขาจะพิมอะไร สักพัก "กินข้าวยัง " เอ้อออิพี่อามจะบอกเเค่นี้ -*- เราบอกว่าไหนๆก็จะจบเเล้วมีอะไำรจะบอกก็บอก555 พี่เขาก็เลย บอกชอบ เราก็รู้สึกเฉยๆนะเพราะรูตั้งเเต่เเรกเเล้วว่าพี่เขาจะบอกชอบเรา เเล้วพี่เขาก้ถามกลับทั้งๆทีก็รู้คำตอบ เวลาจะตอบพี่เขาจะบอกว่า พอๆ พี่รู้คำตอบเเล้ว ก็สงสารอยู่นะ
เราเลยบอกว่าไหนๆ ก็จะจบเเล้วมีอะไรจะถาม ม.6 มีคนชื่อนิคไหม พี่อามก็บอกว่ามี ถามเป็นเพื่อนพี่ใช้ไหม *ใช้ พี่รู้จักพี่มาย ห้อง5/1ไหม *รู้ๆ พี่มายกับพี่นิคเลยคบกับใช้ไหม *ใช้ เราก็เอ้อพี่อามจะใช้คนคนนั้นรึป่าวเราคิดเราก็เล่าทั้งหมด พี่เขาก็นึกได้เเล้วบอก เลยจริงหรอน้องคือคนนั้นจริงหรอ อะไรเเบบนั้น คือตกใจกันทั้งคู่ เราก็ตกใจเหมือนกันว่าเป็นพี่คนนั้นจริงๆหรอพี่ เขาบอกพรมขิตจริงๆ 555 เราก็บังเอิญมากกว่า พี่เขาจำเรื่องทั้งหมดได้เเต่พี่เขาลืมชื่อเราอะ ชิ เเล้วพี่เค้าบอกว่าพี่เค้ารู้คำตอบของเราเเล้วไม่ต้องพูดอะไรเเล้ว เราก็บอกว่า อายจะคิดถึงพี่นะ เดียวไปเรียนพี่ก็ต้องเจอคนที่ชอบเเหละ พี่เขาบอกว่า เจอเเล้วเว่ยคนที่ชอบอะ เเล้วจะชอบต่อไปด้วย ดร่าม่ามากอิพี่อาม เรารู้ถ้าไปเรียนต่อยังไงก็ต้องเจอคนที่พี่เขาชอบอะ เอ้อพี่เขาจะเรียนวิศวะต่อค่ะ พี่เขาดีมากๆเลย เราเคยไปดูหนังรอบดึกกลับบ้าน 4 ทุ่มเเล้วลืมทำการบ้าน เรามาปั่นต่อที่บ้านถึงตี 3 พี่เขาก็อยู่เป็นเพื่อน เช้ามาก็ไป รร
คือพี่เขาจะจบเเล้วนี้ก็แอบเสียใจนิดหน่อย เราควรหาอะไรไปให้วันปัจฉิมไหมค่ะ55555