คิดอย่างไรบ้างที่ เพจของหมอคนหนึ่งไม่ ที่ไม่ลูกของตัวเองยู่ในโลกของเกมส์

อันนี่คือความคิดเห็นส่วนตัวของผมน่ะ คือการที่ไม่ให้ลูกของคุณเข้ามายุ้งเกี่ยวกับเกมเลยนี่ก็ไม่เเปลกที่พ่อเเม่ต้องดูเเลลูกของตัวเองเป็นอย่างดี เหมือนพ่อเเม่ทุกคนนั้นเเหละครับ  ทั้งที่พ่อของผมก็เลี้ยงผมมาเหมือนพ่อเเม่ทุกๆๆคนทั่วไปนั้นเเหละครับ เเค่ท่านให้ผมเล่นบ้าง จากวัยเด็ก 1-3ชั่วโมง เริ่มวัย เรียน ก็เพิ่มมาเป็น8-9ชั่วโมง จนตอนนี่ผมเรียนปวช 3. อีกเดื่อนเดี่ยวก็จะจบผมยังไม่รู้สึกเลย ว่าเกมมันมีผิดที่ร้ายเเรง ก็เเค่นอนตื่นสายบ้าง เงินเก็บ ก็เเบ่งไปเติม อีกทั้งพ่อเเม่ของเด็กบ้างกลุ่มยังส่งเสริมให้เล่นเลย เกมบ้างเกมก็เป็นเกมที่ดีฝึกภาษา ผมได้ดูยูทูปเบอร์ไทยที่เล่นเกมยังเก็บเกี่ยวภาษาจากในเกมได้อีก
   เกมเดี่ยวนี่ก็กลายเป็นกีฬาไปเเล้วไม่ใช้เหรอครับ ยังไม่การเเข่งระดับโลกหลายๆต่อหลายครั้งเลยไทยก็ยังติดอันดับเลย เเต่คุณกลับมาบอกว่า >ผมไม่ยอมให้ลูกตั้งเป้าเป็นแชมป์เกมส์ เพราะการไปถึงจุดที่สำเร็จมีน้อยคนมาก แปลว่าคนที่ไม่ถึงจุดหมาย ชีวิตจะแย่มาก เพราะทำอย่างอื่นไม่เป็น นอกจากเล่นเกมส์<  หวังว่าผู้ใหญ่ในยุคนี่อาจจะให้ความสำคัญกับเกมมากขึ้นมาไม่มากก็น้อยน่ะครับ   ขอบคุณมากครับ ขออภัยด้านภาษาด้วยน่ะครับ