ทำยังไงกับคนที่ไม่เคยคิดจะรักษาเราดีครับ

คือตามหัวข้อเลยครับ ผมมีแฟนอยู่คนนึงคบกันนานพอสมควร ช่วงแรกๆเราไปกันได้ดี เราเข้ากันได้ดี แต่ช่วงหลังๆเธอดูเหนื่อยๆไม่ค่อยสนใจไม่ค่อยแคร์อะไรผมเลยครับ เราทะเลาะกันบ่อยมากเป็นเพราะต่างคนต่างไม่ยอมกันครับ แต่พอทะเลาะถึงขั้นรุนแรงผมก็จะเป็นฝ่ายยอมเธอก่อนทุกที ผมแทบจะกราบเธอได้แล้วครับ ผมรักเธอมาก ผมไม่อยากเสียเธอไปไหน ผมไม่อยากให้เธอไปเจอคนใหม่ ผมไม่อยากเจอคนใหม่เช่นกัน อ่อ ลืมบอกไปครับ ว่าทุกครั้งที่ทะเลาะกันเวลาผมท้าเลิกเธอก็จะบอกผมว่าแล้วแต่ หรือไม่ก็ เลิกก็เลิก หรือบางทีผมบอกเลิกเธอ เธอก็ไม่มีวี่แววจะสนใจผม เธอไปคุยกับคนอื่นอย่างสบายใจ เธอมีคนลุมล้อม แต่ต่างกับผม ผมไม่มีใครนอกจากเธอ ตั้งแต่เราคบกัน ผมหรือเธอไม่ได้มีวี่แววนอกใจกันหรือมีคนอื่น ผมเชื่อใจเธอ ผมกลัวว่าบางทีเราทะเลาะกันขั้นรุนแรงแล้วไม่มีใครยอมสุดท้ายเราก็จะได้เลิกกัน ผมกลัวมากครับ ผมเลยต้องยอมเธอ ล่าสุดเราทะเลาะกันเรื่องตอบช้า เธอตอบผมช้าผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ผมก็มีเคืองๆนิดๆแต่ผมไม่โกรธเธอครับ ผมเข้าใจเธอ แล้วสักพักเธอก็นิ่งใส่ผม ถามอะไรเธอก็ตอบแบบห้วนๆ ผมเลยเริ่มอาการงี่เง่าจนทะเลาะกัน ผมรู้ว่าผมผิด ผมรู้ว่าผิดอารมณ์ร้อน แต่ผมระงับได้เพื่อเธอ แต่เธอยังอารมณ์ร้อนใส่ผม เธอไล่ผม เธอทำทุกอย่างสารพัดให้ผมไป ผมเคยได้ยินคำนึงในเฟสว่า ผญ.ทุกคนเวลาบอกเลิก หรือไล่ให้ไป ไม่ได้คิดแบบนั้น เธอแค่อยากให้ง้อ ใช่ครับแรกๆที่เราทะเลาะกันแล้วเธอไล่ผมก็คิดแบบนี้ ผมก็ง้อเขายอมเขา แต่หลังๆผมว่ามันไม่ใช่แล้ว ทฤษฏีนี้ใช้ไม่ได้กับเธอ เธอดูเหมือนไม่ต้องการผม เธออาจจะมีผมก็ดีไม่มีก็ได้ เธอไม่เคยแคร์ผมเลย เราเคยเลิกกัน3วัน ผมรอดูเธอว่าเธอจะเพ้อหาผมไหม แต่ไม่ เธอไปคุยกับคนอื่นแบบสบายใจ เธอไม่มีทีท่าว่าจะรักษาผมเลย ผมรักษาเธอเอาไว้ทุกทาง แต่เธอไม่คิดจะรักษาผมไว้บ้าง เธอชอบให้ผมไปเจอสิ่งใหม่ๆ เธอชอบบอกผมว่าเอออยากไปก็ไป หรือไม่ก็บอก เลิกเหอะ เบื่อ เหนื่อยที่ต้องมาทะเลาะ ผมขอโทษเธอแล้ว ผมง้อเธอจนไม่รู้จะง้อยังไง เธอก็ยังดูเป็นคนไม่มีความรู้สึกเลย เธอเปลี่ยนไปมาก ผมเลยอยากถามว่าผมควรจะง้อเธอต่อไปไหม หรือปล่อยไว้แค่นี้ เพราะตอนนี้ผมกับเธอก็เลิกกันเพราะเธอไล่ผมให้ไปแล้วเธอไม่รักษาผมไว้เลย