เราทำสมาธิเองที่บ้าน ไม่มีครูบาอาจารย์อย่างเป็นทางการค่ะ
เวลามีข้อสงสัย ก็มาขอคำแนะนำในพันทิป ช่วยแนะนำเราด้วยนะคะ
หลังวันพระใหญ่ที่ผ่านมา เรานั่งสมาธิ จนจิตสงบทิ้งคำบริกรรม (เดี๋ยวนี้ไม่มีนิมิตแล้วค่ะ)
จากนั้นก็เกิดปีติ เป็นแบบน้ำตาไหล ตัวยืดไปข้างบนแล้วหดลงมา
จากนั้นจิตก็ไปจดจ่อที่ลมหายใจ ลมหายใจละเอียด เบา และสั้นมากๆ ค่ะ
จนเกือบจะเรียกได้ว่า ยาวไม่เกินครึ่ง ซม.
บางครั้งลมหายใจหายไป ตอนหายไปเราไม่รู้ว่าหายไปตอนไหน
มารู้อีกที คือหายแล้ว แต่ด้วยความที่เรา (คิดว่า) มีสติตลอดเวลา
พอรู้ว่าหาย เราไม่ตกใจ แต่ค่อยๆ คลำหาลมหายใจ
สักแป็ป ก็อ้อ อยู่นี่เอง แล้วก็มารู้ลมต่อ
หายๆ เจอๆ แบบนี้อยู่หลายรอบเลยค่ะ
เราอยากทราบว่า ถ้าเราต้องการสมาธิ การที่ลมหายใจหาย แล้วเราคลำหานี่
เราทำถูกต้องหรือไม่คะ แนะนำด้วยนะคะ
ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ
นั่งสมาธิแล้วลมหายใจสั้นมากๆ บางครั้งลมหายใจหาย สภาวะแบบนี้ควรปฏิบัติยังไงดีคะ
เวลามีข้อสงสัย ก็มาขอคำแนะนำในพันทิป ช่วยแนะนำเราด้วยนะคะ
หลังวันพระใหญ่ที่ผ่านมา เรานั่งสมาธิ จนจิตสงบทิ้งคำบริกรรม (เดี๋ยวนี้ไม่มีนิมิตแล้วค่ะ)
จากนั้นก็เกิดปีติ เป็นแบบน้ำตาไหล ตัวยืดไปข้างบนแล้วหดลงมา
จากนั้นจิตก็ไปจดจ่อที่ลมหายใจ ลมหายใจละเอียด เบา และสั้นมากๆ ค่ะ
จนเกือบจะเรียกได้ว่า ยาวไม่เกินครึ่ง ซม.
บางครั้งลมหายใจหายไป ตอนหายไปเราไม่รู้ว่าหายไปตอนไหน
มารู้อีกที คือหายแล้ว แต่ด้วยความที่เรา (คิดว่า) มีสติตลอดเวลา
พอรู้ว่าหาย เราไม่ตกใจ แต่ค่อยๆ คลำหาลมหายใจ
สักแป็ป ก็อ้อ อยู่นี่เอง แล้วก็มารู้ลมต่อ
หายๆ เจอๆ แบบนี้อยู่หลายรอบเลยค่ะ
เราอยากทราบว่า ถ้าเราต้องการสมาธิ การที่ลมหายใจหาย แล้วเราคลำหานี่
เราทำถูกต้องหรือไม่คะ แนะนำด้วยนะคะ
ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ