ความเชื่อในเรื่องเขตที่จะจดทะเบียนสมรส

การแต่งงานถือเป็นเรื่องใหญ่ที่ว่าใครก็ต่างให้ความสำคัญ หากแต่การจดทะเบียนสมรสเพื่อให้การสมรสมีผลทางกฎหมายกับไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร  วันนี้ผมเลยอาจเล่าประสบการณ์ตรงเกี่ยวกับการจดทะเบียนสมรสให้ฟัง คุณเชื่อเรื่องโชคลางสิ่งศักดิ์สิทธิ์มากแค่ไหนครับ ในกรณีของผมนั่นญาติพี่น้องทั้งฝ่ายพ่อและฝ่ายแม่ล้วนแต่มีปัญหาเลิกราหย่าร้างไม่ก็แยกกันอยู่กันเกือบหมด (จะมีก็แต่คู่ของพ่อแม่ผมเท่านั้นที่รักกันดีไม่เคยทะเลาะกัน อาจจะมีขัดกันบ้างในเรื่องเล็กน้อยๆแต่ก็คุยด้วยเหตุผล จบลงด้วยดีเสมอ) ตอนอาสะใภ้ของผมตัดสินใจเลิกกันอาของผมทั้งที่อยู่กันมากว่าสิบปี ผมเองก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่แย่มากจริงๆ อนึ่งผมรู้สึกเห็นใจอาสะใภ้มากกว่าอาของตัวเอง เพราะอาแกติดเหล้ามากจนมะเร็งกินจนตายไม่เมื่อปลายปีที่แล้วนี่เอง (ทั้งที่จบจากเมืองนอกมา แต่กินเหล้าจนก่อเรื่องทะเลาะกับคนอื่นจนโดนไล่ออก แต่เพราะเป็นบริษัทของครอบครัวเลยยอมให้กลับเข้ามาทำงานได้อีก แต่มีเงื่อนไขว่าต้องเลิกเหล้า ซึ่งสุดท้ายก็ทำไม่ได้ชีวิตเลยต้องพังพินาศและจากไปอย่างน่าเศร้า)
ตอนหลังแม่เล่าให้ผมฟังเกี่ยวกับเรื่องของเขตที่ญาติแต่ละคนที่ไปจดทะเบียนสมรสกัน ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเพราะเขตที่กล่าวมาล้วนมีชื่อไม่น่าอภิมย์กับชีวิตคู่เลยแม้แต่คู่เดียว อาทิเช่น ห้วยขวาง คลองตัน ยมราช มหากาฬ ตลิ่งชัน บางพลัด  และอื่นๆอีกมากมาย ผมพอเข้าใจว่าญาติๆคงคิดกันง่ายว่าคนเรารักกันจริงจะจดที่ไหนก็คงไม่สำคัญ แต่ถ้าเลือกได้ไม่ว่าใครก็อยากจะได้ชื่อของตนในทะเบียนสมรสอยู่ในเขตที่ฟังดูรื่นหูเป็นมงคลมิใช่หรือ
ระหว่างที่คุณแม่เล่าเรื่องนี้ให้ฟังคู่หมั้นผมก็นั่งอยู่ด้วย เธอเลยถามขึ้น
"แล้วคู่แม่กับคุณพ่อ (ของผม) ไปจดทะเบียนที่ไหนคะ"
แม่ผมอมยิ้มตอบว่าที่ลูกสะใภ้ในอนาคตว่า
"ป้อมปราบศัตรูพ่ายจ๊ะ"
ในตอนที่ผมพาคู่หมั้นกลับไปส่งที่บ้าน ตอนเธอจะลงจากรถผมก็ขว้าแขนเธอไว้แล้วช้อนมืซ้ายที่มีแหวนวงหนึ่งสวมอยู่นิ้วนาง ผมจูบหลังมือเธอเบาๆ ก่อนจะกล่าวคำพูดที่ผมคิดมาตอนทางตั้งแต่ที่ฟังเรื่องที่แม่เล่า
"สักวันหนึ่งชื่อของเราในทะเบียนสมรสนั้นจะต้องมีคำว่า ป้อมปราบศัตรูพ่ายอย่างแน่นอน"

ปล.  ขอให้ทุกท่านมีความสุขในวันแห่งความรักนะครับ