แก้ไขจากหัวข้อกระทู้เป็น แนวไซไฟระทึกขวัญ นะครับ
บทที่ 1-9
EUROPA
นรกเยือกแข็ง
โดย
นันตพล
1
บทนำ
อวกาศ พรมแดนที่ไม่มีจุดสิ้นสุด ไม่มีเหนือไม่มีใต้ ไม่มีตะวันออกไม่มีตะวันตก ยานอวกาศลำหนึ่งกำลังล่องลอยมุ่งหน้าสู่ดาวดวงหนึ่ง ล่องลอยไปในความเวิ้งว้างว่างเปล่า เหมือนออกเรือไปในทะเลมองไปสุดลูกหูลูกตาไม่เห็นชายฝั่ง
ผมนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าแท่นควบคุมบังคับยาน เหม่อมองไปข้างหน้า จ้องไปยังอวกาศนอกยานที่กั้นด้วยกระจกหนาใสขนาดใหญ่ ยานลำนี่มีชื่อว่า วายุภักดิ์ กำลังเดินทางไปสำรวจดวงจันทร์ยูโรปา ดวงจันทร์บริวารของดาวพฤหัสบดี ดาวบริวารของดวงอาทิตย์ที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ
ยูโรปาเป็นดวงจันทร์ที่มีน้ำแข็งปกคลุมทั้งดาว ซึ่งเชื่อว่าอาจะมีสิ่งมีชีวิต ผมเป็นกัปตันควบคุมยานลำนี้ มีชื่อว่า รณชิต นามสกุล ชวาลา อายุสามสิบหกปี เป็นวิศวกรเชี่ยวชาญด้านการบิน และบนยานยังมีลูกเรือเดินทางมาพร้อมกับผมอีกสี่คน รวมกับผมเป็นห้าคน ลูกเรือทั้งสี่คนได้แก่ รณภพ นามสกุล ชวาลา อายุสามสิบสามปี ทำไมนามสกุลจึงเหมือนผมก็เพราะเขาเป็นน้องชายของผม เป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์ น้องของผมคนนี่หลงใหลในคอมพิวเตอร์มาตั้งแต่เด็ก โตขึ้นจึงมาเรียนทางนี่โดยเฉพาะจนเชี่ยวชาญทะลุปรุโปร่ง มีหน้าที่ดูแลควบคุมคอมพิวเตอร์บนยานวายุภักดิ์
ลูกเรือคนต่อมาคือ พันธวัตร นามสกุล พัทธกิจ อายุสามสิบสามปี เป็นวิศวกรด้านเครื่องกล ยานยนต์และไฟฟ้า มีหน้าที่ดูแลบังคับควบคุมการเดินทางของยาน อีกคนหนึ่งคือ อัศวา นามสกุล สาริกุล อายุสามสิบสองปี เป็นนักฟิสิกส์ เคมี ชีววิทยา และยังเชี่ยวชาญด้านวิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์อีกด้วย และคนสุดท้าย ภารวี นามสกุล ศรีธารา อายุยี่สิบเก้าปี เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวบนยานลำนี้ เชี่ยวชาญด้านชีววิทยา ธรณีวิทยา วิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์ และยังมีความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ ซึ่งเธอจะทำหน้าที่เป็นแพทย์ประจำยานด้วย
วายุภักดิ์เป็นยานอวกาศที่ลงทุนสร้างโดยรัฐบาลไทยร่วมกับหน่วยงานเอกชน เป้าหมายคือเพื่อเดินทางไปสำรวจแสวงหาดินแดนใหม่ ดาวเคราะห์ดวงใหม่นอกระบบสุริยะ เนื่องจากโลกที่อาศัยอยู่ปัจจุบันกลายเป็นโลกที่ไม่น่าอยู่เสียแล้ว โลกที่มีปัญหาสารพัด ไม่ว่าจะเป็นปัญหาประชากรล้นโลก เกิดการแก่งแย่งที่อยู่อาศัย ที่ทำกิน อาหารไม่พอเพียง ปัญหาสิ่งแวดล้อม ปัญหาโลกร้อน ภาวะเรือนกระจก น้ำแข็งขั้วโลกละลาย น้ำทะเลมีระดับสูงขึ้น ทำให้บางประเทศที่มีพื้นที่ติดทะเล ต้องสูญเสียพื้นที่ไปเป็นจำนวนมาก ปัญหาเหล่านี่ล้วนเกิดจากฝีมือมนุษย์
ปัจจุบันคือปีพุทธศักราชสองพันหกร้อยสาม รัฐบาลไทยเล็งเห็นความสำคัญของปัญหานี้ จึงได้ร่วมมือกับเอกชนสร้างยานวายุภักดิ์ขึ้นมา โดยกำหนดให้เดินทางไปสำรวจดวงจันทร์ยูโรปา ดวงจันทร์บริวารดาวพฤหัสบดีก่อน ยูโรปาเป็นดวงจันทร์ที่มีน้ำแข็งปกคลุมทั้งดาว เมื่อมีน้ำนั้นคือหมายความว่าอาจจะมีสิ่งมีชีวิต แม้จะเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กก็ตาม หากโครงการนี้ประสบความสำเร็จ โครงการต่อไปคือการเดินทางไปสำรวจดวงดาวนอกระบบสุริยะ
การสร้างยานอวกาศในปัจจุบันสามารถกระทำได้โดยไม่ยากเย็นนัก จากการที่มนุษย์ได้ค้นพบวัสดุชนิดใหม่ ที่แข็งแกร่ง ทนทานต่อทุกสภาวะ และด้วยเทคโนโลยี่ที่ค้นพบใหม่ การสร้างยานอวกาศจึงเป็นเรื่องง่าย ประเทศไหนๆก็สามารถทำได้ การเดินทางออกนอกโลกไปสำรวจอวกาศจึงเป็นเรื่องไม่ไกลเกินเอื้อม ซึ่งปัจจุบันก็มีหลายประเทศไปตั้งฐานที่มั่นบนดวงจันทร์บริวารของโลก
การติดต่อสื่อสารในปัจจุบัน เช่นทางโทรศัพท์มือถือ ไม่จำเป็นต้องใช้ดาวเทียมหรือเสาส่งสัญญาณเป็นสื่อกลางแล้ว ด้วยการค้นพบวัสดุชนิดใหม่ที่ไวต่อการสื่อสาร สามารถติดต่อกันได้โดยตรง โดยไม่ต้องใช้สื่อกลางอีกต่อไป
การเดินทางมาสำรวจดวงจันทร์ยูโรปาในครั้งนี้จะใช้เวลาประมาณแปดถึงเก้าเดือน ซึ่งถือว่าไม่มากเมื่อเทียบกับการเดินทางในยุคก่อน ที่ต้องใช้เวลาเป็นแรมปีขึ้นไป ด้วยระยะทางประมาณกว่าเจ็ดร้อยแปดสิบล้านกิโลเมตรจากโลก การเดินทางครั้งนี้ส่วนใหญ่จะใช้ระบบควบคุมการเดินทางอัตโนมัติ โดยให้คอมพิวเตอร์เป็นผู้ควบคุมยาน ส่วนลูกเรือจะอยู่ในภาวะจำศีลภายในแคปซูล ทุกๆ ยี่สิบห้าถึงสามสิบวันคอมพิวเตอร์จะปลุกลูกเรือขึ้นมาหนึ่งคน เพื่อออกมายึดเส้นยึดสาย วอร์มร่างกาย และรับประทานอาหาร เพื่อให้ร่างกายเตรียมพร้อมสำหรับภารกิจที่จะมาถึง โดยลูกเรือจะถูกปลุกขึ้นมาอยู่ในภาวะตื่นประมาณสิบถึงสิบห้าชั่วโมง ก่อนที่จะกลับไปจำศีลต่อ และจะปลุกคนใหม่ขึ้นมาแทนตามตารางที่กำหนดไว้ เป็นอย่างนี้จนกว่าจะถึงดวงจันทร์ยูโรปา
วันนี้ผมถูกคอมพิวเตอร์ปลุกขึ้นมา หลังจากที่ผมออกกำลังกายด้วยเครื่องเครื่องออกกำลังกายหลายชนิด และรับประทานอาหาร ผมมาที่ห้องบังคับการควบคุมยาน ตรวจดูความเรียบร้อยของการเดินทาง พร้อมทั้งรายงานสถานการณ์กลับไปยังโลก ซึ่งการติดต่อสื่อสารกลับไปที่โลกสามารถทำได้ในเวลาไม่กี่นาที จากการค้นพบเทคโนโลยี่การสื่อสารที่มีความเร็วเกือบเท่าแสง โดยการการพิมพ์ข้อความลงบนคอมพิวเตอร์ ส่งสัญญาณไปยังแผงรับสัญญาณบนโลก และทางศูนย์บัญชาการที่โลกก็จะตอบกลับมาในเวลาไม่กี่นาทีเช่นเดียวกัน เสร็จจากติดต่อไปยังโลกผมกลับมานั่งที่เก้าอี้หน้าแท่นควบคุมยาน
“ขออยู่ต่ออีกซักหน่อย ก่อนจะกลับไปจำศีลต่อ” ผมพูดพึมพำกับตัวเอง
“เดินทางมาเกือบแปดเดือนแล้ว ตื่นขึ้นมาครั้งหน้าคงจะถึงยูโรปาพอดี”
2
ในที่สุดพวกเราก็มาถึงดาวพฤหัสบดี คอมพิวเตอร์ปลุกลูกเรือทุกคนตื่นขึ้นมาพร้อมกัน ก่อนจะเข้าสู่วงโคจรของดาวพฤหัสบดี ที่ระยะห่างประมาณหนึ่งล้านกิโลเมตร ลูกเรือทั้งห้าคนรวมผมด้วยมีเวลาอบอุ่นร่างกาย และรับประทานอาหาร พวกเราเปลี่ยนชุดแต่งตัวเป็นชุดยางสังเคราะห์ที่ใส่แล้วเบานุ่มสบาย สำหรับใส่ขณะอยู่ในยาน ชุดยางสังเคราะห์นี้ทำจากวัสดุพิเศษที่ค้นพบใหม่ เป็นชุดเดียวกันตลอดตั้งแต่ตัวเสื้อลงมาถึงกางเกง เหมือนชุดหมีที่เราคุ้นเคยกัน
ทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องอาหาร นั่งล้อมวงรับประทานอาหารบนโต๊ะ อาหารที่รับประทานเป็นอาหารแช่แข็ง นำมาเข้าเตาอบไมโครเวฟ มีหลากหลายชนิดแล้วแต่ใครจะชอบแบบไหน ขณะรับประทานอาหารผมจึงเอ่ยขึ้น
“เป็นยังไงบ้างทุกคน ตอนนี้เรามาถึงแล้ว เป้าหมายภารกิจของเราดวงจันทร์ยูโรปา”
“รู้สึกตื่นเต้นจังเลยค่ะกัปตัน” ภารวีพูดขึ้นเบาๆ
“จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ยังไง เราคือมนุษย์กลุ่มแรกที่ได้มาเหยียบยูโรปา” อัศวาพูดขึ้นบ้าง
“ว่าแต่กัปตันจะนำยานวายุภักดิ์ลงจอดโดยตรงเลยหรือครับ” เสียงพันธวัตรแทรกเข้ามา
“คงต้องให้ยานโคจรไปรอบๆ ดูก่อน เพื่อหาที่เหมาะๆ ลงจอด” ผมพูดตอบมา
“เดี๋ยวผมจะให้คอมพิวเตอร์ตรวจดูก่อน คิดว่าคงจะตรวจหาเจอได้” เสียงรณภพน้องชายผมพูดแทรกเข้ามา
ผมตอบกลับไป “ถ้าหาพื้นที่ลงจอดไม่ได้จริง คงต้องใช้ยานลำเลียงปักษาลงไปสำรวจแทน”
“ผมว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น เพราะถ้าเอาวายุภักดิ์ลงจอด อาจจะเป็นการเสี่ยงเกินไป ด้วยน้ำหนักที่มาก หากไปเจอพื้นที่เปราะบาง ยานอาจจะเสียหายได้” พันธวัตรให้ความเห็น
“ผมเห็นด้วยครับ เอายานลำเลียงปักษาลงไปน่าจะคุ้มค่ามากกว่า ด้วยขนาดของยานที่มีน้ำหนักเบา คล่องตัวกว่ายานวายุภักดิ์” อัศวาพูดแทรกให้ความเห็นบ้าง
“พื้นผิวของยูโรปาเป็นแผ่นน้ำแข็งปกคลุมเกือบทั้งดาว เรายังไม่รู้เลยว่าแผ่นน้ำแข็งมีความแข็งหรือเปราะบางมากน้อยแค่ไหน ฉันเห็นด้วยว่าเอายานปักษาลงไปก่อนน่าจะเป็นการดีกว่าค่ะ” ภารวีพูดแทรกให้ความเห็นขึ้นมา
“ให้คอมพิวเตอร์ตรวจดูเดี๋ยวก็รู้” รณภพพูดขึ้นบ้าง
“เอาล่ะพวกเราอย่ามัวเถียงกันเลย ตอนนี้ยานวายุภักดิ์คงจะเข้าไปใกล้วงโคจรของดาวพฤหัสบดีแล้ว ให้เวลาทุกคนไปทำธุระส่วนตัวสามสิบนาที แล้วเราไปรวมตัวกันเตรียมพร้อมวางแผนกันที่ห้องบังคับการด้านหน้าของยาน “ ผมพูดรวบรัดออกไป
“ครับ กัปตัน” ลูกเรือทุกคนตอบกลับมาเกือบจะพร้อมกัน
หากมีผู้สนใจอยากอ่าน จะนำลงจนจบ มีทั้งหมด 37 บท ขอบคุณครับ
ลองเขียนนิยายแนวไซไฟ สยองขวัญ รบกวนสละเวลาอ่านซักนิด ติชมมาเลยครับ หากไม่ไหวจริงๆ จะได้ยุติไปเพียงแค่นี้
บทที่ 1-9
นรกเยือกแข็ง
โดย
นันตพล
1
บทนำ
อวกาศ พรมแดนที่ไม่มีจุดสิ้นสุด ไม่มีเหนือไม่มีใต้ ไม่มีตะวันออกไม่มีตะวันตก ยานอวกาศลำหนึ่งกำลังล่องลอยมุ่งหน้าสู่ดาวดวงหนึ่ง ล่องลอยไปในความเวิ้งว้างว่างเปล่า เหมือนออกเรือไปในทะเลมองไปสุดลูกหูลูกตาไม่เห็นชายฝั่ง
ผมนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าแท่นควบคุมบังคับยาน เหม่อมองไปข้างหน้า จ้องไปยังอวกาศนอกยานที่กั้นด้วยกระจกหนาใสขนาดใหญ่ ยานลำนี่มีชื่อว่า วายุภักดิ์ กำลังเดินทางไปสำรวจดวงจันทร์ยูโรปา ดวงจันทร์บริวารของดาวพฤหัสบดี ดาวบริวารของดวงอาทิตย์ที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ
ยูโรปาเป็นดวงจันทร์ที่มีน้ำแข็งปกคลุมทั้งดาว ซึ่งเชื่อว่าอาจะมีสิ่งมีชีวิต ผมเป็นกัปตันควบคุมยานลำนี้ มีชื่อว่า รณชิต นามสกุล ชวาลา อายุสามสิบหกปี เป็นวิศวกรเชี่ยวชาญด้านการบิน และบนยานยังมีลูกเรือเดินทางมาพร้อมกับผมอีกสี่คน รวมกับผมเป็นห้าคน ลูกเรือทั้งสี่คนได้แก่ รณภพ นามสกุล ชวาลา อายุสามสิบสามปี ทำไมนามสกุลจึงเหมือนผมก็เพราะเขาเป็นน้องชายของผม เป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์ น้องของผมคนนี่หลงใหลในคอมพิวเตอร์มาตั้งแต่เด็ก โตขึ้นจึงมาเรียนทางนี่โดยเฉพาะจนเชี่ยวชาญทะลุปรุโปร่ง มีหน้าที่ดูแลควบคุมคอมพิวเตอร์บนยานวายุภักดิ์
ลูกเรือคนต่อมาคือ พันธวัตร นามสกุล พัทธกิจ อายุสามสิบสามปี เป็นวิศวกรด้านเครื่องกล ยานยนต์และไฟฟ้า มีหน้าที่ดูแลบังคับควบคุมการเดินทางของยาน อีกคนหนึ่งคือ อัศวา นามสกุล สาริกุล อายุสามสิบสองปี เป็นนักฟิสิกส์ เคมี ชีววิทยา และยังเชี่ยวชาญด้านวิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์อีกด้วย และคนสุดท้าย ภารวี นามสกุล ศรีธารา อายุยี่สิบเก้าปี เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวบนยานลำนี้ เชี่ยวชาญด้านชีววิทยา ธรณีวิทยา วิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์ และยังมีความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ ซึ่งเธอจะทำหน้าที่เป็นแพทย์ประจำยานด้วย
วายุภักดิ์เป็นยานอวกาศที่ลงทุนสร้างโดยรัฐบาลไทยร่วมกับหน่วยงานเอกชน เป้าหมายคือเพื่อเดินทางไปสำรวจแสวงหาดินแดนใหม่ ดาวเคราะห์ดวงใหม่นอกระบบสุริยะ เนื่องจากโลกที่อาศัยอยู่ปัจจุบันกลายเป็นโลกที่ไม่น่าอยู่เสียแล้ว โลกที่มีปัญหาสารพัด ไม่ว่าจะเป็นปัญหาประชากรล้นโลก เกิดการแก่งแย่งที่อยู่อาศัย ที่ทำกิน อาหารไม่พอเพียง ปัญหาสิ่งแวดล้อม ปัญหาโลกร้อน ภาวะเรือนกระจก น้ำแข็งขั้วโลกละลาย น้ำทะเลมีระดับสูงขึ้น ทำให้บางประเทศที่มีพื้นที่ติดทะเล ต้องสูญเสียพื้นที่ไปเป็นจำนวนมาก ปัญหาเหล่านี่ล้วนเกิดจากฝีมือมนุษย์
ปัจจุบันคือปีพุทธศักราชสองพันหกร้อยสาม รัฐบาลไทยเล็งเห็นความสำคัญของปัญหานี้ จึงได้ร่วมมือกับเอกชนสร้างยานวายุภักดิ์ขึ้นมา โดยกำหนดให้เดินทางไปสำรวจดวงจันทร์ยูโรปา ดวงจันทร์บริวารดาวพฤหัสบดีก่อน ยูโรปาเป็นดวงจันทร์ที่มีน้ำแข็งปกคลุมทั้งดาว เมื่อมีน้ำนั้นคือหมายความว่าอาจจะมีสิ่งมีชีวิต แม้จะเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กก็ตาม หากโครงการนี้ประสบความสำเร็จ โครงการต่อไปคือการเดินทางไปสำรวจดวงดาวนอกระบบสุริยะ
การสร้างยานอวกาศในปัจจุบันสามารถกระทำได้โดยไม่ยากเย็นนัก จากการที่มนุษย์ได้ค้นพบวัสดุชนิดใหม่ ที่แข็งแกร่ง ทนทานต่อทุกสภาวะ และด้วยเทคโนโลยี่ที่ค้นพบใหม่ การสร้างยานอวกาศจึงเป็นเรื่องง่าย ประเทศไหนๆก็สามารถทำได้ การเดินทางออกนอกโลกไปสำรวจอวกาศจึงเป็นเรื่องไม่ไกลเกินเอื้อม ซึ่งปัจจุบันก็มีหลายประเทศไปตั้งฐานที่มั่นบนดวงจันทร์บริวารของโลก
การติดต่อสื่อสารในปัจจุบัน เช่นทางโทรศัพท์มือถือ ไม่จำเป็นต้องใช้ดาวเทียมหรือเสาส่งสัญญาณเป็นสื่อกลางแล้ว ด้วยการค้นพบวัสดุชนิดใหม่ที่ไวต่อการสื่อสาร สามารถติดต่อกันได้โดยตรง โดยไม่ต้องใช้สื่อกลางอีกต่อไป
การเดินทางมาสำรวจดวงจันทร์ยูโรปาในครั้งนี้จะใช้เวลาประมาณแปดถึงเก้าเดือน ซึ่งถือว่าไม่มากเมื่อเทียบกับการเดินทางในยุคก่อน ที่ต้องใช้เวลาเป็นแรมปีขึ้นไป ด้วยระยะทางประมาณกว่าเจ็ดร้อยแปดสิบล้านกิโลเมตรจากโลก การเดินทางครั้งนี้ส่วนใหญ่จะใช้ระบบควบคุมการเดินทางอัตโนมัติ โดยให้คอมพิวเตอร์เป็นผู้ควบคุมยาน ส่วนลูกเรือจะอยู่ในภาวะจำศีลภายในแคปซูล ทุกๆ ยี่สิบห้าถึงสามสิบวันคอมพิวเตอร์จะปลุกลูกเรือขึ้นมาหนึ่งคน เพื่อออกมายึดเส้นยึดสาย วอร์มร่างกาย และรับประทานอาหาร เพื่อให้ร่างกายเตรียมพร้อมสำหรับภารกิจที่จะมาถึง โดยลูกเรือจะถูกปลุกขึ้นมาอยู่ในภาวะตื่นประมาณสิบถึงสิบห้าชั่วโมง ก่อนที่จะกลับไปจำศีลต่อ และจะปลุกคนใหม่ขึ้นมาแทนตามตารางที่กำหนดไว้ เป็นอย่างนี้จนกว่าจะถึงดวงจันทร์ยูโรปา
วันนี้ผมถูกคอมพิวเตอร์ปลุกขึ้นมา หลังจากที่ผมออกกำลังกายด้วยเครื่องเครื่องออกกำลังกายหลายชนิด และรับประทานอาหาร ผมมาที่ห้องบังคับการควบคุมยาน ตรวจดูความเรียบร้อยของการเดินทาง พร้อมทั้งรายงานสถานการณ์กลับไปยังโลก ซึ่งการติดต่อสื่อสารกลับไปที่โลกสามารถทำได้ในเวลาไม่กี่นาที จากการค้นพบเทคโนโลยี่การสื่อสารที่มีความเร็วเกือบเท่าแสง โดยการการพิมพ์ข้อความลงบนคอมพิวเตอร์ ส่งสัญญาณไปยังแผงรับสัญญาณบนโลก และทางศูนย์บัญชาการที่โลกก็จะตอบกลับมาในเวลาไม่กี่นาทีเช่นเดียวกัน เสร็จจากติดต่อไปยังโลกผมกลับมานั่งที่เก้าอี้หน้าแท่นควบคุมยาน
“ขออยู่ต่ออีกซักหน่อย ก่อนจะกลับไปจำศีลต่อ” ผมพูดพึมพำกับตัวเอง
“เดินทางมาเกือบแปดเดือนแล้ว ตื่นขึ้นมาครั้งหน้าคงจะถึงยูโรปาพอดี”
2
ในที่สุดพวกเราก็มาถึงดาวพฤหัสบดี คอมพิวเตอร์ปลุกลูกเรือทุกคนตื่นขึ้นมาพร้อมกัน ก่อนจะเข้าสู่วงโคจรของดาวพฤหัสบดี ที่ระยะห่างประมาณหนึ่งล้านกิโลเมตร ลูกเรือทั้งห้าคนรวมผมด้วยมีเวลาอบอุ่นร่างกาย และรับประทานอาหาร พวกเราเปลี่ยนชุดแต่งตัวเป็นชุดยางสังเคราะห์ที่ใส่แล้วเบานุ่มสบาย สำหรับใส่ขณะอยู่ในยาน ชุดยางสังเคราะห์นี้ทำจากวัสดุพิเศษที่ค้นพบใหม่ เป็นชุดเดียวกันตลอดตั้งแต่ตัวเสื้อลงมาถึงกางเกง เหมือนชุดหมีที่เราคุ้นเคยกัน
ทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องอาหาร นั่งล้อมวงรับประทานอาหารบนโต๊ะ อาหารที่รับประทานเป็นอาหารแช่แข็ง นำมาเข้าเตาอบไมโครเวฟ มีหลากหลายชนิดแล้วแต่ใครจะชอบแบบไหน ขณะรับประทานอาหารผมจึงเอ่ยขึ้น
“เป็นยังไงบ้างทุกคน ตอนนี้เรามาถึงแล้ว เป้าหมายภารกิจของเราดวงจันทร์ยูโรปา”
“รู้สึกตื่นเต้นจังเลยค่ะกัปตัน” ภารวีพูดขึ้นเบาๆ
“จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ยังไง เราคือมนุษย์กลุ่มแรกที่ได้มาเหยียบยูโรปา” อัศวาพูดขึ้นบ้าง
“ว่าแต่กัปตันจะนำยานวายุภักดิ์ลงจอดโดยตรงเลยหรือครับ” เสียงพันธวัตรแทรกเข้ามา
“คงต้องให้ยานโคจรไปรอบๆ ดูก่อน เพื่อหาที่เหมาะๆ ลงจอด” ผมพูดตอบมา
“เดี๋ยวผมจะให้คอมพิวเตอร์ตรวจดูก่อน คิดว่าคงจะตรวจหาเจอได้” เสียงรณภพน้องชายผมพูดแทรกเข้ามา
ผมตอบกลับไป “ถ้าหาพื้นที่ลงจอดไม่ได้จริง คงต้องใช้ยานลำเลียงปักษาลงไปสำรวจแทน”
“ผมว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น เพราะถ้าเอาวายุภักดิ์ลงจอด อาจจะเป็นการเสี่ยงเกินไป ด้วยน้ำหนักที่มาก หากไปเจอพื้นที่เปราะบาง ยานอาจจะเสียหายได้” พันธวัตรให้ความเห็น
“ผมเห็นด้วยครับ เอายานลำเลียงปักษาลงไปน่าจะคุ้มค่ามากกว่า ด้วยขนาดของยานที่มีน้ำหนักเบา คล่องตัวกว่ายานวายุภักดิ์” อัศวาพูดแทรกให้ความเห็นบ้าง
“พื้นผิวของยูโรปาเป็นแผ่นน้ำแข็งปกคลุมเกือบทั้งดาว เรายังไม่รู้เลยว่าแผ่นน้ำแข็งมีความแข็งหรือเปราะบางมากน้อยแค่ไหน ฉันเห็นด้วยว่าเอายานปักษาลงไปก่อนน่าจะเป็นการดีกว่าค่ะ” ภารวีพูดแทรกให้ความเห็นขึ้นมา
“ให้คอมพิวเตอร์ตรวจดูเดี๋ยวก็รู้” รณภพพูดขึ้นบ้าง
“เอาล่ะพวกเราอย่ามัวเถียงกันเลย ตอนนี้ยานวายุภักดิ์คงจะเข้าไปใกล้วงโคจรของดาวพฤหัสบดีแล้ว ให้เวลาทุกคนไปทำธุระส่วนตัวสามสิบนาที แล้วเราไปรวมตัวกันเตรียมพร้อมวางแผนกันที่ห้องบังคับการด้านหน้าของยาน “ ผมพูดรวบรัดออกไป
“ครับ กัปตัน” ลูกเรือทุกคนตอบกลับมาเกือบจะพร้อมกัน
หากมีผู้สนใจอยากอ่าน จะนำลงจนจบ มีทั้งหมด 37 บท ขอบคุณครับ