สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคน เราเป็นนักเรียนดังระดับต้นๆของอำเภอโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด ในแถบโรงเรียนมัธยมศึกษาแถวนี้ ไม่มีโรงเรียนไหนที่เก่งและมีชื่อเสียงอย่างเราได้ครับ ผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมตอนปลายของโรงเรียนแห่งนี้ คนภายนอกอาจจะมองว่าโรงเรียนของผมดี น่าให้ลูกหลานเข้ามาเรียน บอกเลยครับคุณ คิด ผิด! ทำไมพูดแบบนั้น? เรื่องมีอยู่ว่าคุณครูฝ่ายปกครองท่านหนึ่งครับ ไม่รู้แกเอาความมั่นใจมาจากไหน หรือคิดว่าตัวเองใหญ่มาจากไหน เป็นครูฝ่ายปกครองหรือผู้อำนวยการโรงเรียนกันแน่ ผมอคติครับผมยอมรับ ไม่ให้ผมอคิติได้ไงกัน มาให้ทันแถวประมาณ8:00น. ผมมาทันแถวทุกวันนะครับ ทันช่วงเคารพธงชาติทุกวันแต่ผมกลับไม่ได้เช็คชื่อ แกให้เวลาเช็คชื่อไม่ถึง10นาทีด้วยซ้ำ ไม่คิดถึงนร.ที่เขาขี่รถประจำทางมาเลย ใส่ชุดไม่เหมือนเพื่อนก็มผ.ไปเบาๆ50-100วันครับ จะแก้ยังไงก็ตามใจแกจะเก็บเงินเท่าไหร่ก็ตามใจแก เพื่อนผมบางคนติด50วัน จ่ายวันละ10บาท 50×10=500บาท คือแบบ...นร.เสียทั้งเงินเสียทั้งแรง แกก็จะให้ซื้อปูนมาผสมแล้วบูรณาการตรงนั้นตรงนี้ของร.ร. ถามว่าดีไหม ก็ดีครับ แต่ว่าครูจำเป็นต้องแจกมผ.เป็นว่าเล่นแบบนี้ไหมครับ ถุงเท้าสั้นก็ยึดรองเท้าแลัรับมผ. ใส่ชุดพละก็มผ. ซื้อขนมนอกเวลาเรียนก็มผ. มาไม่ทันเช็คชื่อก็มผ.(ทำไมไม่รอสักหน่อยเล่า!!) ขาดกิจกรรมร.ร.ก็มผ. และอีกอย่างทางร.ร.ผมเขาให้ลงทะเบียนแก้มผ. แล้วผมเกิดไม่สบายครับแกก็ให้มผ.ผม คือแบบผมไม่สบายอ่ะครับครู ลำพังแก้มผ.เฉยๆผมไม่ว่าครับแต่ผมต้องเสียเงินด้วย ผมโดนแม่ด่าครับครู อยากให้ครูช่วยเข้าใจผมด้วย อย่าแจกมผ.นักเรียนเยอะแบบนี้สิครับ มันเปลืองแรงเปลืองเงินวันนี้ผมมาละบายความรู้สึกครับ ถ้าผมทำผิดหรืออะไรที่ไม่สมควรผมต้องขออภัยไว้ณที่นี้ด้วย ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านเรื่องของผมครับ