อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากไปพบเจอใครเลย
อยู่คนเดียวรู้สึกมีความสุขดี อาจจะเหงาไปนิดหน่อย
แต่เวลาต้องไปเรียน ก็มีเกร็งๆ เขิลๆ บ้าง ที่ต้องเดินคนเดียว กินข้าวคนเดียว ไม่อยากให้ใครมาสงสารเลย
รู้สึกเหมือนเป็นคนมีปัญหา พยายามทำตัวให้เหมือนคนปกติ
(เเต่ก็รู้สึกว่ายังไม่ปกติ) รู้ว่ามันเเปลก อยากเข้าหาคนอื่นบ้าง
เเต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง วงจรชีวิตเราดูเเย่ไปหมด ขาดความมั่นใจ
ทำอะไรก็ดูผิดไปหมด เมื่อก่อนก็เป็นเเต่ไม่ขนาดนี้ เก็บคำพูดคนนั้นคนนี้มาคิดไปหมด ตอนนี้รู้สึกเเย่กับตัวเองมากๆ




ตอนนี้เหมือนเด็กเลย ไม่อยากไปเรียน แม่ก็ไม่เข้าใจ เคยลองไปหาเเละรู้สึกเเย่กว่าเดิมอีก
โรคอะไรไม่รู้???
อยู่คนเดียวรู้สึกมีความสุขดี อาจจะเหงาไปนิดหน่อย
แต่เวลาต้องไปเรียน ก็มีเกร็งๆ เขิลๆ บ้าง ที่ต้องเดินคนเดียว กินข้าวคนเดียว ไม่อยากให้ใครมาสงสารเลย
รู้สึกเหมือนเป็นคนมีปัญหา พยายามทำตัวให้เหมือนคนปกติ
(เเต่ก็รู้สึกว่ายังไม่ปกติ) รู้ว่ามันเเปลก อยากเข้าหาคนอื่นบ้าง
เเต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง วงจรชีวิตเราดูเเย่ไปหมด ขาดความมั่นใจ
ทำอะไรก็ดูผิดไปหมด เมื่อก่อนก็เป็นเเต่ไม่ขนาดนี้ เก็บคำพูดคนนั้นคนนี้มาคิดไปหมด ตอนนี้รู้สึกเเย่กับตัวเองมากๆ
ตอนนี้เหมือนเด็กเลย ไม่อยากไปเรียน แม่ก็ไม่เข้าใจ เคยลองไปหาเเละรู้สึกเเย่กว่าเดิมอีก