พอดีไปอ่านเจอมาในกระทู้นึง
มันก็ขำๆดี แล้วคนที่ไปเม้นท์ในเชิงลบกับคนอ้วนก็คงต้องสะอึก
แล้วรู้สึกว่า ก็จริงเนาะ ไม่เจือกดีกว่า ไม่ได้เดือดร้อนกับคนอ้วนแล้วจะไปเม้นท์ให้โดนด่าทำไม
ซึ่งเราโดยส่วนตัวเองก็อยากจะเม้นท์ให้คนอ้วนลดน้ำหนัก
แต่โดยมารยาทแล้วเมื่อเห็นว่าในกระทู้นั้นเขามีความสุขเรื่องความมั่นใจ ความพอใจในร่างกายตัวเอง
ก็เลยไม่อยากเสียมารยาทไปเม้นท์เนาะ เลยมาตั้งกระทู้ใหม่แทน
แต่อยากตอบคำถามที่ถามประมาณว่า "อ้วนแล้วหนักหัวใคร"
คือจะบอกว่าหนักหัวคนที่เป็นหมอ (รวมถึงพยาบาล) ในหลายๆสถานการณ์ค่ะ
เราเองเป็นหมอสูติ ไม่แน่ใจว่าจะมีแผนกไหนต้องผจญกับภัยความอ้วนเหมือนเรามั้ย
เวลาเห็นคนอ้วนแล้วท้องมาฝากครรภ์นี่ เราจะเครียดมาก เพราะมันสารพัดโรคแทรกซ้อน
เริ่มตั้งแต่ เบาหวาน ความดันสูง ตรวจท้องยาก อัลตร้าซาวนด์ยากทำให้อายุครรภ์ผิด
ยาวไปถึงมีปัญหาคลอดยาก คลอดติดไหล่
คือถ้าติดไหล่นานเด็กจะตัวเขียวหายใจไม่ดี อาจเสียชีวิตได้ (อันนี้ไปหนักหัวหมอเด็กต่อ)
ถ้าแม่ตกเลือดหลังคลอดก็ให้น้ำเกลือยากอีก หาเส้นไม่เจอ (หนักหัวพยาบาล)
เกิดถ้าต้องผ่าคลอดล่ะ บล็อกหลังยาก (หนักหัวหมอดมยา)
เวลาผ่าคลอดก็ยาก ต้องใช้คนช่วยโกยไขมัน (หนักหัวพยาบาลผู้ช่วย)
พอทุกอย่างเสร็จสิ้นเรียบร้อย ต้องคุมกำเนิดต่อไป การคุมกำเนิดก็เลือกวิธียากอีก
ถ้าคนยอมทำหมันก็สบายไป แต่ถ้าต้องใช้ยา ยาบางชนิดจะมีลิมิตน้ำหนักด้วย
เช่น ฝังเข็ม ตามเอกสารกำกับยาจะลิมิตแค่ 80 กก.เอง
หรือยาคุมชนิดกินก็มักมีผลต่อโรคอื่นๆที่คนไข้เป็นด้วย
(คือคนอ้วนมักจะมีโรคอื่นร่วม การเลือกยาก็จะเพิ่มข้อจำกัดไปอีก)
นี่แหละค่ะ ความหนักอกหนักใจที่มีต่อคนอ้วน ขอย้ำว่าไม่ได้รังเกียจคนอ้วนแต่ประการใด
แต่หากเป็นไปได้ขอลดน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ปกติได้จะดีมากต่อสุขภาพร่างกาย
และก็จริงที่ว่าบางโรคก็ไม่ได้เป็นผลมาจากความอ้วน แต่ความอ้วนก็มีผลต่อโรคทำให้รักษายากขึ้นค่ะ
(คือบางคนจะบอกว่า อ้วนก็ไม่ได้ทำให้เป็นโรคไปซะทุกอย่าง อย่ามาโทษความอ้วน)
ในการประชุมเรื่อง "มารดาเสียชีวิตประจำปี 2559" ที่จัดในเขตสุขภาพแห่งหนึ่ง (ไม่บอกละกัน)ที่เราเข้าร่วมฟังด้วย
เป็นการรวมเคสคุณแม่ที่เสียชีวิตระหว่างตั้งครรภ์จากทุกสาเหตุ
(เสียชีวิตจากการป่วยระหว่างตั้งครรภ์ หรือเสียชีวิตจากการท้องการคลอดโดยตรงก็ได้)
พบว่าในหลายๆเคส คุณแม่ที่อ้วน ส่งผลให้เกิดการวินิจฉัยที่ล่าช้ากว่าปกติ หรือการรักษาที่ยากกว่าปกติ
เอาง่ายๆเลยค่ะ เสียเลือดไปมาก แต่แทงเส้นให้น้ำเกลือไม่ได้ คิดว่าจะตายมั้ยล่ะ
(คุณๆอาจจะค้านว่า ถ้าหมอมีเทคนิคเจ๋งๆก็ควรแทงได้ทุกคน แต่มันไม่ง่ายนะคะเวลาฉุกเฉิน)
มันอาจจะฟังดูน่ากลัว มันทำร้ายจิตใจ แต่ขนาดคุณๆยังกลัว หมอก็กลัวเหมือนกัน
เวลาเห็นคนอ้วนเข้ามาฝากท้องหรือมาคลอดนี่ ใจเต้นตึ้กๆ อยากให้คลอดโดยสวัสดิภาพไปโดยเร็ว
ดังนั้นความอ้วนไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะคะ ไม่ได้อยากทำลายความสุข ความมั่นใจของสาวๆพลัสไซส์นะคะ
ก็อยากจะให้สวยด้วย แข็งแรงด้วย เท่านั้นแหละค่ะ
อ้วนด้วย มั่นใจด้วย แล้วก็ค่อยๆลดความอ้วนไปด้วยค่ะ จะพอได้มั้ยคะ
เท่านี้เองจริงๆที่อยากบอก
แต่ท่านใดที่อ้านอยู่และท้องอยู่ ก็คงไปลดไม่ได้ตอนนี้นะคะ
แค่ขอให้ควบคุมทุกอย่างให้อยู่ในระดับที่ดีก็พอค่ะ
หลังคลอดให้ลูกกินนมแม่ช่วยกันเผาผลาญแล้วเริ่มลด นน.กันใหม่ค่ะ
และท่านใดที่ก่อนท้องเป็นคน นน.ปกติ ก็ไม่ควรชะล่าใจ โหมกินบำรุงเด็กนะคะ
เพราะบางคนมาอ้วนตอนท้องเนี่ยแหละค่ะ
นน.ที่ควรจะขึ้นในช่วงท้อง ควรขึ้นพองาม แค่ 12-15 กก.เท่านั้นค่ะ
ด้วยความปรารถนาดีจริงๆค่ะ
อ้วนแล้วหนักหัวใครเหรอ???
มันก็ขำๆดี แล้วคนที่ไปเม้นท์ในเชิงลบกับคนอ้วนก็คงต้องสะอึก
แล้วรู้สึกว่า ก็จริงเนาะ ไม่เจือกดีกว่า ไม่ได้เดือดร้อนกับคนอ้วนแล้วจะไปเม้นท์ให้โดนด่าทำไม
ซึ่งเราโดยส่วนตัวเองก็อยากจะเม้นท์ให้คนอ้วนลดน้ำหนัก
แต่โดยมารยาทแล้วเมื่อเห็นว่าในกระทู้นั้นเขามีความสุขเรื่องความมั่นใจ ความพอใจในร่างกายตัวเอง
ก็เลยไม่อยากเสียมารยาทไปเม้นท์เนาะ เลยมาตั้งกระทู้ใหม่แทน
แต่อยากตอบคำถามที่ถามประมาณว่า "อ้วนแล้วหนักหัวใคร"
คือจะบอกว่าหนักหัวคนที่เป็นหมอ (รวมถึงพยาบาล) ในหลายๆสถานการณ์ค่ะ
เราเองเป็นหมอสูติ ไม่แน่ใจว่าจะมีแผนกไหนต้องผจญกับภัยความอ้วนเหมือนเรามั้ย
เวลาเห็นคนอ้วนแล้วท้องมาฝากครรภ์นี่ เราจะเครียดมาก เพราะมันสารพัดโรคแทรกซ้อน
เริ่มตั้งแต่ เบาหวาน ความดันสูง ตรวจท้องยาก อัลตร้าซาวนด์ยากทำให้อายุครรภ์ผิด
ยาวไปถึงมีปัญหาคลอดยาก คลอดติดไหล่
คือถ้าติดไหล่นานเด็กจะตัวเขียวหายใจไม่ดี อาจเสียชีวิตได้ (อันนี้ไปหนักหัวหมอเด็กต่อ)
ถ้าแม่ตกเลือดหลังคลอดก็ให้น้ำเกลือยากอีก หาเส้นไม่เจอ (หนักหัวพยาบาล)
เกิดถ้าต้องผ่าคลอดล่ะ บล็อกหลังยาก (หนักหัวหมอดมยา)
เวลาผ่าคลอดก็ยาก ต้องใช้คนช่วยโกยไขมัน (หนักหัวพยาบาลผู้ช่วย)
พอทุกอย่างเสร็จสิ้นเรียบร้อย ต้องคุมกำเนิดต่อไป การคุมกำเนิดก็เลือกวิธียากอีก
ถ้าคนยอมทำหมันก็สบายไป แต่ถ้าต้องใช้ยา ยาบางชนิดจะมีลิมิตน้ำหนักด้วย
เช่น ฝังเข็ม ตามเอกสารกำกับยาจะลิมิตแค่ 80 กก.เอง
หรือยาคุมชนิดกินก็มักมีผลต่อโรคอื่นๆที่คนไข้เป็นด้วย
(คือคนอ้วนมักจะมีโรคอื่นร่วม การเลือกยาก็จะเพิ่มข้อจำกัดไปอีก)
นี่แหละค่ะ ความหนักอกหนักใจที่มีต่อคนอ้วน ขอย้ำว่าไม่ได้รังเกียจคนอ้วนแต่ประการใด
แต่หากเป็นไปได้ขอลดน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ปกติได้จะดีมากต่อสุขภาพร่างกาย
และก็จริงที่ว่าบางโรคก็ไม่ได้เป็นผลมาจากความอ้วน แต่ความอ้วนก็มีผลต่อโรคทำให้รักษายากขึ้นค่ะ
(คือบางคนจะบอกว่า อ้วนก็ไม่ได้ทำให้เป็นโรคไปซะทุกอย่าง อย่ามาโทษความอ้วน)
ในการประชุมเรื่อง "มารดาเสียชีวิตประจำปี 2559" ที่จัดในเขตสุขภาพแห่งหนึ่ง (ไม่บอกละกัน)ที่เราเข้าร่วมฟังด้วย
เป็นการรวมเคสคุณแม่ที่เสียชีวิตระหว่างตั้งครรภ์จากทุกสาเหตุ
(เสียชีวิตจากการป่วยระหว่างตั้งครรภ์ หรือเสียชีวิตจากการท้องการคลอดโดยตรงก็ได้)
พบว่าในหลายๆเคส คุณแม่ที่อ้วน ส่งผลให้เกิดการวินิจฉัยที่ล่าช้ากว่าปกติ หรือการรักษาที่ยากกว่าปกติ
เอาง่ายๆเลยค่ะ เสียเลือดไปมาก แต่แทงเส้นให้น้ำเกลือไม่ได้ คิดว่าจะตายมั้ยล่ะ
(คุณๆอาจจะค้านว่า ถ้าหมอมีเทคนิคเจ๋งๆก็ควรแทงได้ทุกคน แต่มันไม่ง่ายนะคะเวลาฉุกเฉิน)
มันอาจจะฟังดูน่ากลัว มันทำร้ายจิตใจ แต่ขนาดคุณๆยังกลัว หมอก็กลัวเหมือนกัน
เวลาเห็นคนอ้วนเข้ามาฝากท้องหรือมาคลอดนี่ ใจเต้นตึ้กๆ อยากให้คลอดโดยสวัสดิภาพไปโดยเร็ว
ดังนั้นความอ้วนไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะคะ ไม่ได้อยากทำลายความสุข ความมั่นใจของสาวๆพลัสไซส์นะคะ
ก็อยากจะให้สวยด้วย แข็งแรงด้วย เท่านั้นแหละค่ะ
อ้วนด้วย มั่นใจด้วย แล้วก็ค่อยๆลดความอ้วนไปด้วยค่ะ จะพอได้มั้ยคะ
เท่านี้เองจริงๆที่อยากบอก
แต่ท่านใดที่อ้านอยู่และท้องอยู่ ก็คงไปลดไม่ได้ตอนนี้นะคะ
แค่ขอให้ควบคุมทุกอย่างให้อยู่ในระดับที่ดีก็พอค่ะ
หลังคลอดให้ลูกกินนมแม่ช่วยกันเผาผลาญแล้วเริ่มลด นน.กันใหม่ค่ะ
และท่านใดที่ก่อนท้องเป็นคน นน.ปกติ ก็ไม่ควรชะล่าใจ โหมกินบำรุงเด็กนะคะ
เพราะบางคนมาอ้วนตอนท้องเนี่ยแหละค่ะ
นน.ที่ควรจะขึ้นในช่วงท้อง ควรขึ้นพองาม แค่ 12-15 กก.เท่านั้นค่ะ
ด้วยความปรารถนาดีจริงๆค่ะ