เคยมีคนเข้ามาคุยแล้วอยู่ดีๆเป็นเขาที่หายไปเอง เคยเป็นแบบนี้กันไหมคะ แล้วผ่านช่วงเวลาแบบนั้นไปได้ยังไง

จริงๆแต่ก่อนเป็นคนที่ไม่เคยคิดว่า คำพูดหรือประโยคที่ว่า "คุยกันแบบไม่มีสถานะแต่ต่างคนต่างงอนและหึงกันมันจะมีอยู่จริงและเกิดขึ้นกับเรา"
แรกๆเขาจะทักมาหาเราตลอด แบบถ้าเราไม่ตอบก็ทักซ้ำๆ เรื่อยๆจนเราต้องตอบ แรกๆคือเรายอมรับว่ารำคาน แบบไม่ได้คิดอะไรเกินเลย เดือนแรกคือเราตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เข้าทั้งโทรไลน์ หรือชอบขุดรูปเก่าๆมาแกล้งเรา เราก็เลยคุยด้วยเรื่อยมา ต่อมา พอเข้าปลายๆเดือนที่สองเขาเริ่มตอบช้ากลายเป็นเราที่ต้องแบบ ตอบบบบบบดิ ยังงี้ จนเข้าเดือนที่สาม เหมือนเขาชอบหายไปเลย ทักมาแบบเช้าแล้วตอบเย้น หรือเที่ยงแล้วตอบดึกๆ ทั้งๆที่ออน ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไร แต่เราไม่รู้ว่าเราหลงรักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ เหมือนอะไรมันขาดหายไป ทุกเช้าเขาจะทักมาตลอด เราไม่เคยทักไป แต่ว่าตอนนี้เรากับทักไปเองซะงั้น บางวันก็ตอบเร็ว บางวันก็ตอบช้า เขาชอบอ้างว่าไม่มีเน็ต หรือไม่ก็ไม่ว่างขับรถอยู่ ตลอดระยะเวลาที่คุยกันมาคือ เราปรึกษาเขาทุกๆเรื่อง เขาก็เช่นกัน จนลุ่ดคือเขาตอบมาแล้วเราไม่ได้ตอบเขา เรากลัวถ้าตอบแล้วเขาจะหายไป หรือตอบช้า คือเราควรทำยังไงกับความร้สึกแบบนี้ ไม่เคยเป็นแบบน้มาก่อน เหมือนอะไรที่ต้องทำในชีวิตประจำวันมันหายไป ตื่นมาไม่มีข้อความเด้งแล้วรู้สึกแปลกๆ แต่ใจเราก็อยากที่จะไม่ตอบ กลัวสานต่อไปเขาอาจจะไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับเรา เราควรทำไงดีหรอคะ