แต่ก่อนเคยเป็นคนติดเพื่อนมากค่ะ ทำอะไรคนเดียวแทบไม่เคย
แต่พักหลังมานี้ มีเหตุให้ต้องอยู่คนเดียว ทำอะไรคนเดียว ไปไหนคนเดียว มีรู้สึกเหงาบ้าง จนสักพักกลายเป็นชิน
พอมีช่วงที่รู้สึกว่าสนิทกับใครมากๆ สักพักก็จะรู้สึกอึดอัด หรือไม่โอเคกับคนนั้นขึ้นมา จนค่อยๆห่างกันไป เป็นกับหลายคนแล้วค่ะ
อยู่คนเดียวเป็นอารมณ์เหงาปนๆกับสบายใจ
นี่เรากลายเป็นคนโลกส่วนตัวสูงไปแล้วใช่มั้ยคะ
มีใครเป็นแบบนี้มั้ย แล้วพยายามเข้าหาคนอื่นรึเปล่า หรือชอบแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้คะ?
เคยคิดบ้างมั้ยว่าตัวเองเหมาะกับการอยู่คนเดียว
แต่พักหลังมานี้ มีเหตุให้ต้องอยู่คนเดียว ทำอะไรคนเดียว ไปไหนคนเดียว มีรู้สึกเหงาบ้าง จนสักพักกลายเป็นชิน
พอมีช่วงที่รู้สึกว่าสนิทกับใครมากๆ สักพักก็จะรู้สึกอึดอัด หรือไม่โอเคกับคนนั้นขึ้นมา จนค่อยๆห่างกันไป เป็นกับหลายคนแล้วค่ะ
อยู่คนเดียวเป็นอารมณ์เหงาปนๆกับสบายใจ
นี่เรากลายเป็นคนโลกส่วนตัวสูงไปแล้วใช่มั้ยคะ
มีใครเป็นแบบนี้มั้ย แล้วพยายามเข้าหาคนอื่นรึเปล่า หรือชอบแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้คะ?