หนึ่งในผลงานศิลปะอเมริกันที่โดดเด่นมากที่สุด
คือ ภาพวาด Christina’s World
ที่ปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่ Museum of Modern Art ใน New York
คือ ความชื่นชมของชาวอเมริกันที่มีต่อพิพิธภัณฑ์แห่งนี้
ซึ่งเป็นหนึ่งในพิพิธภัณฑ์ที่จัดแสดงนิทรรศการที่นิยมกันมากที่สุด
งานศิลปะของ Andrew Wyeth ศิลปินอเมริกันผู้ยิ่งใหญ่ด้านสัจนิยม
ที่เขียนภาพนี้ให้เป็นเกียรติกับ Christina เพื่อนรักเพื่อนสาวของตนเอง
ที่ในปัจจุบันกลายเป็นทั้งสัญรูปและเรื่องลึกลับทางการแพทย์ที่แท้จริง


ภาพนี้ได้จัดแสดงให้สาธารณะชน
ได้รับชมภาพเขียนสีฝุ่นครั้งแรกในปี 1948
อาการเจ็บปวดที่แสดงออกตามธรรมชาติ
กลายเป็นตำนานและชื่อของ Christina
ที่มีการอภิปรายกันอย่างกว้างขวาง
ในหมู่นักประวัติศาสตร์ศิลป์และวงการแพทย์

หญิงสาวร่างผอมบางในกรอบรูป
มีขาลีบกำลังคืบคลานอยู่ในทุ่งหญ้าสีน้ำตาลท่ามกลางเปลวแดด
เพื่อไปให้ถึงบ้านไร่สีเทาบนเนินเขาที่ห่างไกลอย่างโหยหา
ภาพวาดที่มีการแสดงออกอย่างละเอียดประณีต
ระหว่างจังหวะของคนในภาพกับรายละเอียดของใบหญ้า
และเส้นผมที่ถูกสายลมพัดให้ปลิวกระเซิง

แต่ก็ยังมีการตีความและเข้าใจผิดบางอย่าง
และมีอารมณ์ร่วมไปภาพนี้ว่า

" สตรีสาวที่ถูกทอดทิ้งอย่างโดดเดี่ยว
และถูกคนอื่นลอยแพอยู่ในโลกนี้
ภาพหลอนของหญิงสาวผู้พิการ
กับบ้านร้างในหุบเขาที่หนาวเย็นของ New England "
David McCullough นักเขียนและนักวิจารณ์

---

ในปี 1896 ช่วงวัยเด็กได้เพียง 3 ขวบของ
Anna Christina Olson เธอเริ่มมีปัญหาในการเดิน
เธอเสียสมดุลในการเดินไปไม่เหมือนกับเด็กทั่วไปที่หัดเดิน
เธอต้องเดินเตาะแตะผิดปกติและดูน่าสะดุดตามาก
จนแม่ของเธอต้องเย็บเสื้อที่ยึดหัวเข่าของเธอไว้กับบ่าของเธอ
เพื่อช่วยให้เธอเดินได้เหมือนกับเด็กหัดเดิน

ปัญหาการเดินและการเสียสมดุลในร่างกาย
เริ่มค่อย ๆ เลวร้ายลงไปเรื่อย ๆ
ยิ่งเธออายุยิ่งมากขึ้นอาการเสื่อมสภาพของเธอ
องคาพยพภายในร่างกายของหญิงสาว
เริ่มสูญเสียความแข็งแรงที่ช่วงขาของเธอก่อน
และแล้วในที่สุดลามไปที่อ้อมแขนและมือของเธอ
ก่อนที่เธอเกือบจะมีสภาพไม่สามารถเคลื่อนที่ได้เลย

ในปี 1919 ในช่วงวัยกลางคนของเธอ
เธอตกลงอย่างไม่เต็มใจมากนัก
ที่จะต้องใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์
อย่างไร้ผลในฐานะผู้ป่วยใน
ในโรงพยาบาลเมืองบอสตัน
คณะแพทย์ต่างล้มเหลวในการวินิจฉัยโรคของเธอ
พร้อมกับสรุปอาการป่วยของเธออย่างไม่สบอารมณ์ว่า
" เพียงแค่มีชีวิตอยู่ไปวัน ๆ  [เหมือนที่เธอได้] ทำเป็นประจำ "


Christina ไม่เคยใช้รถเข็นแต่อย่างใด
เธอเลือกที่จะคลานไปรอบ ๆ บ้านไร่ Olson ของเธอ
ที่มี 16 ห้องและพื้นที่ไร่ขนาดใหญ่ใน Cushing รัฐ Maine
จำนวนพื้นที่กว้างขวางถึง 100 เอเคอร์ (250 ไร่)


Andrew Wyeth บรรยายลักษณะการเดินของเธอว่า
" คลานไปเหมือนกับปูบนชายฝั่งทะเลนิงอิงแลนด์ "
ด้วยการพยุงตัวเธอจากมือ หัวไหล่ และสะโพกของเธอ
ในการคืบคลานไปข้างหน้าตลอดเวลา
เธอจึงถูกจับอยู่ในท่าที่นี้ตอนวาดภาพของเธอ
ช่วงกำลังคลานขึ้นบนเนินเขาในภาพของ Wyeth

---

อาการป่วยของ Christina
มักจะได้รับการวินิจฉัยกันว่าเธอเป็นโรคโปลิโอ
เพราะในยุค 1890  การระบาดของโรคโปลิโอเริ่มปรากฏตัวขึ้นมา
พร้อมกับความน่าสะพึงกลัว ที่ก่อให้เกิดความเสียหายในทุกฤดูร้อน

ไวรัสที่น่ากลัวและหลอกหลอน
เป็นฝันร้ายสุดสยองของพ่อแม่ทุกคน
ที่คิดว่าเชื้อโรคร้ายนี้ติดต่อกันผ่านทางน้ำที่ปนเปื้อน
ทำให้ตลอดช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20
โรคโปลิโอเป็นที่รู้จักกันถึงความเลวร้ายอย่างยิ่ง
" บั่นทอนอนาคตที่ดีของเด็ก ๆ "

และในช่วงเวลาดังกล่าวนั้น
อาการพิการของใครก็ตามที่แสดงออกมาก
จะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นอาการติดเชื้อไวรัส
อัมพาตวัยแรกเกิด (หรือโรคโปลิโอในปัจจุบัน)


ในปี 1950 โรคโปลิโอเริ่มระบาดช้าลงไปมาก
เพราะการแพร่ระบาดโลกเริ่มถูกกำจัดลงภายในสหรัฐอเมริกา
ด้วยวัคซีนที่มีประสิทธิภาพอย่างมากในการป้องกันโรคโปลิโอ
แต่ก็ค้นพบภายหลังจากเด็กกว่า  1.6 ล้านคนได้รับการติดเชื้อนี้แล้ว


สำหรับ Christina ผลการวินิจฉัยที่ยอมรับกันคือ
เธอติดเชื้อโรคโปลิโอในวัยเด็ก
เพราะอาการโรคของเธอที่ปรากฏ
อยู่ในวัยที่สอดคล้องกันมากที่สุดกับการติดเชื้อโปลิโอ
และการที่เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวและเดินได้
ก็เป็นอาการที่ตามมาหลังจากเป็นโรคโปลิโอแล้ว
เพราะผู้รอดชีวิตจากโรคระบาดดังกล่าว
จะมีลักษณะกล้ามเนื้อลีบ ร่างกายอ่อนแอ
และการสูญเสียความสมดุลทางร่างกายในภายหลัง

นอกจากนี้ประวัติภายในครอบครัวของเธอ
ก็ไม่มีโรคที่สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น (ทางพันธุกรรม)
ของอาการโรคทางประสาทและกล้ามเนื้อ
ด้วยเหตุผลดังกล่าวเหล่านี้และข้อเท็จจริงที่สอดคล้องกันว่า
โรคโปลิโอเป็นเพียงหนึ่งในสาเหตุที่พบบ่อยที่สุด
กับอาการอัมพาตวัยเด็กในเวลานั้น
ทำให้คำอธิบายโรคนี้มีเหตุผลมากที่สุด
สำหรับกลุ่มของอาการของ Christina

แต่สาเหตุที่แท้จริงของโรค Christina
ยังคงเป็นปริศนาทางการแพทย์อีกเรื่องหนึ่ง
ที่รอการสำรวจในแวดวงวิชาการแพทย์
แนวทางการวินิจฉัยที่ได้รับการพิจารณาคือ
เธอมีอาการของ Charcot-Marie-Tooth Disease
โรคพันธุกรรมระบบประสาทและกล้ามเนื้อ
โรคดังกล่าวทำให้กล้ามเนื้อเริ่มสูญเสียไปอย่างช้า ๆ
จนในที่สุดนำไปสู่อาการเป็นอัมพาต
และอาการมือเท้าชา/ปลายประสาทอักเสบ

นอกจากนี้ยังมีแนวทางวินิจฉัยอื่น ๆ
ที่มีการนำเสนอและถกเถียงทางการแพทย์
เช่น สมองพิการ เส้นโลหิตตีบ
Friedrich’s Ataxia โรคผิดปกติทางพันธุกรรม
ที่ทำให้ เซลประสาทเสื่อมสภาพ ในระยะเวลาภายหน้า
และอื่น ๆ อีกมากมายที่วินิจฉัยเกี่ยวกับโรคของเธอ


ถ้าไม่คำนึงถึงชื่อเสียงและอาการเจ็บป่วยที่แท้จริงของ Christina
Wyeth  ยังได้รับแรงบันดาลใจจาก Christina
ถึงความมีศักดิ์ศรีและการปรับตัวสู้กับความยากลำบาก
ในการใช้ชีวิตประจำวันที่แสดงออกถึงคุณค่าในชีวิตที่ว่า

" ถูกจำกัดทางร่างกาย  แต่จิตวิญญาณไม่ได้ถูกจำกัดไปด้วย "

เธอจึงเป็นต้นแบบภาพที่พบได้บ่อยมากในการทำงานของ Wyeth
และเป้าหมายการวาดภาพครั้งนี้มีวัตถุที่ประสงค์คือ


" เพื่อความยุติธรรมของเธอ
ในการพิชิตวิธีการใช้ชีวิตประจำวัน
ขณะที่คนส่วนใหญ่มักจะพิจารณาอย่างสิ้นหวัง "


ผลงานภาพวาดและการกระทำโดยไม่ตั้งใจของ Wyeth
ทำให้ภาพนี้เป็นสัญรูปของชุมชนผู้พิการ
ในปี 1950 กลายเป็นจุดเริ่มต้น
ที่ผลักดันกระตุ้นให้สาธารณชน
ร่วมรณรงค์สนับสนุนและยอมรับรู้
สิทธิอันชอบธรรมของผู้พิการและชุมชนผู้พิการ
ที่ควรจะได้รับเท่าเทียมกับคนปรกติในสังคม


เรียบเรียง/ที่มา


https://goo.gl/ZlOejs
https://goo.gl/WUtZvD

---

Christina's World  มีการแสดงครั้งแรกที่
Macbeth Gallery ใน Manhattan ปี 1948
ในช่วงแรกมีผู้คนสนใจภาพนี้น้อยมาก
แต่ Alfred Barr ผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ MoMA
รีบแย่งซื้อภาพนี้ในราคาเพียง 1,800 เหรียญสหรัฐ
แล้วทำการประชาสัมพันธ์ภาพนี้ที่ MoMA
ซึ่งก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดีมานานหลายปีแล้ว
กลายเป็นสัญรูปของงานศิลปะอเมริกัน
และภาพนี้แทบจะไม่ยอมให้ถูกยืมออกไปจากพิพิธภัณฑ์
มีบางคนกล่าวว่าภาพนี้คือ Mona Lisa ของอเมริกา