สวัสดีครับ เราอายุ 22 ตั้งแต่เริ่มคบกันเราทั้งคู่ /เรียนมาด้วยกันแต่คนละวิทยาลัย / อีกเทอมเดียวผมก็จะเรียนจบแล้ว / อยู่หอพักเดี่ยวกันมาตลอด / คบกันมาเกือบ 5 ปี / บ้านอำเภอเดียวกันคนละหมู่บ้านแต่ไม่ไกลกัน / มารู้ทีหลังเป็นญาติกันห่างๆอีก / อยู่ด้วยกันตลอดทุกวันก็ว่าได้ / ไม่เกิน 5 แน่วันต่อ 1 เดือนที่จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
เรื่องมีอยู่ว่า : ด้วยความที่คบกันมานาน พ่อแม่ญาติพี่น้องรับรู้หมดและเคยวางแผนกันไว้บ้างแล้วเล็กน้อยว่า ว่าเมื่อเราทั้งคู่เรียนจบก็จะให้ผมบวชก่อนแล้วจะแต่งงานกันภายหลัง บ้านหลังนี้เป็นของเรา อื่นๆ อะไรประมาณนี้ครับ และด้วยอะไรหลายๆอย่างที่ผมกับเธอผ่านมาด้วยกันมันคงทำให้ผมตายใจหรือปล่าวคงจะมั่นใจเกินไปว่าเธอคนนี้คงจะเป็นคนสุดท้ายของชีวิต ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ เราทั้งคู่เคยทะเลาะกันบ้างเล็กน้อยเต็มที่งอลกันไม่เกิน 2 วัน ( เรื่องที่ทะเลาะกันก็จะเป็นเรื่องของการใช้ชีวิตคู่ หลังๆจะเป็นเรื่องเงินครับ แต่ไม่เคยทะเลาะกันเรื่องมือที่ 3 ครับ ) จุดแตกหักมาเกิดตรงที่ว่าเมื่อเธอจบ ปวส. แล้วต่อเข้ามหาลัยซึ่งผมก็จะจบแล้ว คณะเดียวกันแต่คนละสาขา แรกๆยังไม่มีอะไร ผ่านมาได้เกือบ 1 เทอมโลกมันคงเปิดกว้างมั้งครับ (ผมไม่หล่อนะครับ/แต่แฟนผมเธอสวยมากครับ สูง ขาว ขายาว น่ารัก อื่นๆ ผมภูมิใจมากครับที่ได้เธอเป็นแฟนเรื่องจริงครับ ไม่เคยคิดนอกใจหรืออะไรทั้งนั้น ไม่ใช่เพราะความสวยนะครับเพราะมันเลยจุดนั้นมาแล้ว หากเธออ้วนหรือเสียโฉมยังไงผมก็รักครับ วันนึงเธอเปลี่ยนไปครับผมสักเกตุได้ แล้วผมก็ถามเธอว่าเป็นอะไร ตอนแรกเธอบอกเบื่อๆ อยากอยู่คนเดียว ผมก็ไม่ได้คิดไรมาก วันเวลาผ่านมา 2-3 วัน เธอเริ่มเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดคราวนี้เธอเก็บของออกไปอยู่กับเพื่อนราวๆ 1 อาทิตย์เที่ยวกลางคืนไม่รู้นัดเจอกับใครหรือปล่าว แรกๆก็ยังติดต่อได้ครับ แต่พอหลังๆ มาเธอเริ่มลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวผมออกหมด ผมมาจับได้ว่าเธอคุยกับมือที่ 3 ตั้งแต่ก่อนที่เธอจะเริ่มเปลี่ยนไป คงจะกำลังชั่งใจอยู่ด้วยแหละครับก่อนจะแสดงอาการให้ผมเห็น ยังไงก็ติดแน่นอนครับ คนสวยใครๆ ก็ชอบ / เขาก็หล่อ / เมื่อผมได้รับรู้คราวนี้เธอก็มาบอกว่าปล่อยเค้าไปเถอะ เค้าอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ลืมบอกไป #บ้านผมทำนาครับมีเงินแค่พอใช้ไม่สามารถซื้อของแพงๆได้หรอกครับ รองเท้า/กระเป๋า บลาๆ หมื่นสองหมื่น) รถก็ไม่มีขับมีแค่มอเตอร์ไซค์ แต่ผมก็ยังคงขอร้องอ้อนวอนให้เธอกลับมา ทำทุกอย่างครับเท่าที่ทำได้ (ไม่เคยทำร้ายร่างกายกันครับ) ทำอยู่เป็นเดือนไม่รู้ทนทำไปได้ยังไง เหมือนคนไม่จำครับ เธอทั้งการกระทำทั้งคำพูดของเธอ ยกตัวอย่าง ถึงผมจะขัดขวางเธอกับคนนี้ เธอบอกยังไงเค้าก็ต้องไปเจอคนใหม่อยู่ดี เป็นไงครับเจ็บมั้ย ฮาฮ่า แต่อย่างว่าผมรักเธอมากก็ยังคงเหมือนคนไม่จำอีกตามเคยครับ จนกระทั่งวันที่มาถึงเราต้องแยกทางกันจริงๆ แล้ว เธอได้ย้ายหอพักออกไปส่วนผมอยู่หอพักเดิมครับบรรยากาศเดิมๆ จมอยู่เป็นเดือนเหมือนกันครับ กว่าจะเริ่มลุกออกมาได้นิดหน่อย แต่ก็ยังคงจำได้ดีเหมือนเดิมครับ มองไปมุมไหนของห้องก็เห็นอะครับ ว่าเราเคยนั้งตรงนี้เคยนอนกันตรงนี้เคยกินข้าวกันตรงนี้ บลาๆ คงนึกภาพออกนะครับ เห็นเธอเช็คอินร้านเหล้า (ผมส่องเฟสครับทำได้แค่นั้นจริงๆครับ) ใจผมรู้สึกหึงหวงเป็นห่วงอยากไปคอยดูแล แต่มันไม่สามารถทำแบบนั้นได้อีกแล้วครับ โดยปกติ ผมไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่อยู่แล้ว เรยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกลางคืนเท่าไรนัก ทุกวันนี้ก็ทำได้ส่องเหมือนเดิมครับ พ่อแม่พี่น้องไม่สามารถช่วยได้ เพราะเป็นเรื่องของคนสองคน ผมไม่รู้นะครับว่าฝ่ายแฟนผมเขาคิดแบบไหน แต่เวลาคุยกับผมเขาคุยกับผมดีครับ ป่านนี้เธอคงเป็นของคนอื่นไปแล้วละครับ ผมว่าผมรู้นะคนเคยคบกันมานาน แอบดูแอบฟังคนเล่า ก็พอเดาได้แล้วละครับ ไม่รู้เธอลืมผมได้ยังไงเหมือนกันนะ ช่วงเวลาแค่เดือนเดี่ยวที่เธอเริ่มเปลี่ยนไปเธอก็ใช้ชีวิตแบบว่าฉันโสดมานานอยากมีสามี ไรประมาณนี้ครับ ไม่รู้ลืมได้ยังไงเหมือนกัน เพื่อนผมที่เที่ยวผับเที่ยวบาก็เคยเล่าให้ฟังว่า กูเห็นแฟนมาเที่ยวร้าน....อะผู้ชายเดินถือกระเป๋าให้ด้วย ส่วนเพื่อนอีกคนก็เคยบอก ใครไม่รู้อะ สูงๆ หล่อๆ มางานลอยกระทงด้วยกัน ฮาฮ่า หน้าชาเรยผม ตอนนี้ก็ราวๆ 4 เดือนละครับที่เธอหายไปจากชีวิตผม ของบางส่วนที่เธอทิ้งไว้ผมยังเก็บไว้อย่างดีเหมือนเธอยังอยู่กับผม ใจก็อยากได้เธอคนเดิมกลับมาครับ มันมีอะไรให้เล่าอีกเยอะครับ แต่อยากขอฟัง มุมมอง ความคิด ทรรศนะ ของเพื่อนๆ พี่ๆ หน่อยครับว่า เราควรทำแบบไหนดี เริ่มต้นยังไงดี ชีวิตนี้คงไม่ลือเธอแน่นอนอยู่แล้วครับ และเธอก็คงไม่มีวันกลับมาแน่นนอนครับ (หัวใจผมยังผูกติดกับเธออยู่ครับแม้เธอจะมีคนอื่นหรือไม่เคยมีผมอยู่ในหัวเรยก็ตาม) ขอบคุณครับ
ขอทรรศนะของเพื่อนๆพี่ๆหน่อยครับ คนที่โดนแฟนที่คบกันมานานๆทิ้ง ใช้ความคิดทรรศนะแบบไหนในการลุกออกมาจากจุดนั้นครับ
เรื่องมีอยู่ว่า : ด้วยความที่คบกันมานาน พ่อแม่ญาติพี่น้องรับรู้หมดและเคยวางแผนกันไว้บ้างแล้วเล็กน้อยว่า ว่าเมื่อเราทั้งคู่เรียนจบก็จะให้ผมบวชก่อนแล้วจะแต่งงานกันภายหลัง บ้านหลังนี้เป็นของเรา อื่นๆ อะไรประมาณนี้ครับ และด้วยอะไรหลายๆอย่างที่ผมกับเธอผ่านมาด้วยกันมันคงทำให้ผมตายใจหรือปล่าวคงจะมั่นใจเกินไปว่าเธอคนนี้คงจะเป็นคนสุดท้ายของชีวิต ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ เราทั้งคู่เคยทะเลาะกันบ้างเล็กน้อยเต็มที่งอลกันไม่เกิน 2 วัน ( เรื่องที่ทะเลาะกันก็จะเป็นเรื่องของการใช้ชีวิตคู่ หลังๆจะเป็นเรื่องเงินครับ แต่ไม่เคยทะเลาะกันเรื่องมือที่ 3 ครับ ) จุดแตกหักมาเกิดตรงที่ว่าเมื่อเธอจบ ปวส. แล้วต่อเข้ามหาลัยซึ่งผมก็จะจบแล้ว คณะเดียวกันแต่คนละสาขา แรกๆยังไม่มีอะไร ผ่านมาได้เกือบ 1 เทอมโลกมันคงเปิดกว้างมั้งครับ (ผมไม่หล่อนะครับ/แต่แฟนผมเธอสวยมากครับ สูง ขาว ขายาว น่ารัก อื่นๆ ผมภูมิใจมากครับที่ได้เธอเป็นแฟนเรื่องจริงครับ ไม่เคยคิดนอกใจหรืออะไรทั้งนั้น ไม่ใช่เพราะความสวยนะครับเพราะมันเลยจุดนั้นมาแล้ว หากเธออ้วนหรือเสียโฉมยังไงผมก็รักครับ วันนึงเธอเปลี่ยนไปครับผมสักเกตุได้ แล้วผมก็ถามเธอว่าเป็นอะไร ตอนแรกเธอบอกเบื่อๆ อยากอยู่คนเดียว ผมก็ไม่ได้คิดไรมาก วันเวลาผ่านมา 2-3 วัน เธอเริ่มเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดคราวนี้เธอเก็บของออกไปอยู่กับเพื่อนราวๆ 1 อาทิตย์เที่ยวกลางคืนไม่รู้นัดเจอกับใครหรือปล่าว แรกๆก็ยังติดต่อได้ครับ แต่พอหลังๆ มาเธอเริ่มลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวผมออกหมด ผมมาจับได้ว่าเธอคุยกับมือที่ 3 ตั้งแต่ก่อนที่เธอจะเริ่มเปลี่ยนไป คงจะกำลังชั่งใจอยู่ด้วยแหละครับก่อนจะแสดงอาการให้ผมเห็น ยังไงก็ติดแน่นอนครับ คนสวยใครๆ ก็ชอบ / เขาก็หล่อ / เมื่อผมได้รับรู้คราวนี้เธอก็มาบอกว่าปล่อยเค้าไปเถอะ เค้าอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ลืมบอกไป #บ้านผมทำนาครับมีเงินแค่พอใช้ไม่สามารถซื้อของแพงๆได้หรอกครับ รองเท้า/กระเป๋า บลาๆ หมื่นสองหมื่น) รถก็ไม่มีขับมีแค่มอเตอร์ไซค์ แต่ผมก็ยังคงขอร้องอ้อนวอนให้เธอกลับมา ทำทุกอย่างครับเท่าที่ทำได้ (ไม่เคยทำร้ายร่างกายกันครับ) ทำอยู่เป็นเดือนไม่รู้ทนทำไปได้ยังไง เหมือนคนไม่จำครับ เธอทั้งการกระทำทั้งคำพูดของเธอ ยกตัวอย่าง ถึงผมจะขัดขวางเธอกับคนนี้ เธอบอกยังไงเค้าก็ต้องไปเจอคนใหม่อยู่ดี เป็นไงครับเจ็บมั้ย ฮาฮ่า แต่อย่างว่าผมรักเธอมากก็ยังคงเหมือนคนไม่จำอีกตามเคยครับ จนกระทั่งวันที่มาถึงเราต้องแยกทางกันจริงๆ แล้ว เธอได้ย้ายหอพักออกไปส่วนผมอยู่หอพักเดิมครับบรรยากาศเดิมๆ จมอยู่เป็นเดือนเหมือนกันครับ กว่าจะเริ่มลุกออกมาได้นิดหน่อย แต่ก็ยังคงจำได้ดีเหมือนเดิมครับ มองไปมุมไหนของห้องก็เห็นอะครับ ว่าเราเคยนั้งตรงนี้เคยนอนกันตรงนี้เคยกินข้าวกันตรงนี้ บลาๆ คงนึกภาพออกนะครับ เห็นเธอเช็คอินร้านเหล้า (ผมส่องเฟสครับทำได้แค่นั้นจริงๆครับ) ใจผมรู้สึกหึงหวงเป็นห่วงอยากไปคอยดูแล แต่มันไม่สามารถทำแบบนั้นได้อีกแล้วครับ โดยปกติ ผมไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่อยู่แล้ว เรยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกลางคืนเท่าไรนัก ทุกวันนี้ก็ทำได้ส่องเหมือนเดิมครับ พ่อแม่พี่น้องไม่สามารถช่วยได้ เพราะเป็นเรื่องของคนสองคน ผมไม่รู้นะครับว่าฝ่ายแฟนผมเขาคิดแบบไหน แต่เวลาคุยกับผมเขาคุยกับผมดีครับ ป่านนี้เธอคงเป็นของคนอื่นไปแล้วละครับ ผมว่าผมรู้นะคนเคยคบกันมานาน แอบดูแอบฟังคนเล่า ก็พอเดาได้แล้วละครับ ไม่รู้เธอลืมผมได้ยังไงเหมือนกันนะ ช่วงเวลาแค่เดือนเดี่ยวที่เธอเริ่มเปลี่ยนไปเธอก็ใช้ชีวิตแบบว่าฉันโสดมานานอยากมีสามี ไรประมาณนี้ครับ ไม่รู้ลืมได้ยังไงเหมือนกัน เพื่อนผมที่เที่ยวผับเที่ยวบาก็เคยเล่าให้ฟังว่า กูเห็นแฟนมาเที่ยวร้าน....อะผู้ชายเดินถือกระเป๋าให้ด้วย ส่วนเพื่อนอีกคนก็เคยบอก ใครไม่รู้อะ สูงๆ หล่อๆ มางานลอยกระทงด้วยกัน ฮาฮ่า หน้าชาเรยผม ตอนนี้ก็ราวๆ 4 เดือนละครับที่เธอหายไปจากชีวิตผม ของบางส่วนที่เธอทิ้งไว้ผมยังเก็บไว้อย่างดีเหมือนเธอยังอยู่กับผม ใจก็อยากได้เธอคนเดิมกลับมาครับ มันมีอะไรให้เล่าอีกเยอะครับ แต่อยากขอฟัง มุมมอง ความคิด ทรรศนะ ของเพื่อนๆ พี่ๆ หน่อยครับว่า เราควรทำแบบไหนดี เริ่มต้นยังไงดี ชีวิตนี้คงไม่ลือเธอแน่นอนอยู่แล้วครับ และเธอก็คงไม่มีวันกลับมาแน่นนอนครับ (หัวใจผมยังผูกติดกับเธออยู่ครับแม้เธอจะมีคนอื่นหรือไม่เคยมีผมอยู่ในหัวเรยก็ตาม) ขอบคุณครับ