เป็นเพื่อนร่วมงาน อายุมากกว่าเรา 10 ปี
เงินเดือนแกก็ไม่ใช่ว่าน้อย กู้เงินสหกรณ์ไปดาวน์รถช่วงที่มีโครงการรถคันแรก
ผ่อนหนี้สหกรณ์ บวกค่างวดรถแล้วแกยังเหลือเงินใช้ ซึ่งถ้าเป็นคนอื่น เงินขนาดนี้เขาใช้กันทั้งบ้านยังเหลือแต่แกใช้คนเดียวไม่พอ
แกจะค้างค่างวดรถเป็นประจำ ซึ่งแกคิดง่ายๆแค่ว่าจะกู้ธนาคารแบบระยะยาวมาใช้จ่าย แต่ไปธนาคารไหนก็ไม่อนุมัติ เพราะแกติดแบล็คลิสหลายรายการ
สองปีก่อนแม่แกเสีย แกได้รับมรดกเป็นที่ดินสองแปลง ฟังจากที่แกเล่า ถ้าขายคงจะได้ไม่ต่ำกว่า 2 ล้าน หลังได้ที่มาไม่นานแกก็เอาไปจำนองกับพี่สาว โดยไม่มีดอกเบี้ย ไม่มีสัญญาผูกมัด แกได้เงินจากพี่สาวมาแสนสี่ ก็มาใช้สนุกสนานอยู่ช่วงนึง แป๊บเดียวเงินหมด ก็กลับมาอยู่วงจรค้างงวดรถทีละสี่ห้าเดือนใหม่
พี่คนนี้บอกเราตลอดว่าอยากได้โฉนดจากพี่สาวเอาไปเข้าไฟแนนซ์ ซึ่งเราก็บอกแกมาตลอดว่า ถ้าอยากได้เงิน แบ่งขายที่ซักแปลงไปเลย ดอกเบี้ยไฟแนนซ์ (ตามกฎหมายกำหนด) มันสูง น่ากลัวจ่ายไม่ไหวขึ้นมา จะเสีนที่ไปในราคาถูกๆ
แต่แกฟังไหม ไม่ฟังหรอก แกบอกที่แก ยังไงก็ไม่ขาย เห็นพยายามให้เพื่อนที่ทำงานที่ดินออกโฉนดอันใหม่ให้ ทำนองว่าแจ้งหาย แต่เพื่อนเขาไม่เล่นด้วย แกเลยพยายามหาเงินด้วยการไปติดต่อกับพวกให้กู้นอกระบบ
ตอนจะไปกู้นี่แกไม่บอกใคร ลางานไปเงียบๆคนเดียว อาทิตย์ก่อนแกชวนเราไปกินสเต๊ก แกออกปากว่าจะเลี้ยง ทั้งที่ผ่านมาเราเป็นฝ่ายเลี้ยงแกตลอด แถมยังคืนเงินที่ยืมเราไปเมื่อนานมาแล้ว เราถามว่าพี่เอาเงินมาจากไหน แกบอกว่าเพื่อนสนิทให้ยืมมาหลายบาท ไม่คิดดอกเบี้ย
ทีนี้อาทิตย์ที่แล้วแกเดินเข้ามาโวยวายว่าคนที่ให้เงินแกยืมไม่ทำตามที่รับปาก อยู่ๆโทรมาบอกว่าแกต้องจ่ายดอกเบี้ยร้อยละ 2 ต่อวัน พอเราถามจึงได้ความว่า
เมื่อสามอาทิตย์ก่อน แกให้คนรู้จักพาไปกู้เงินโดยไม่ต้องมีหลักทรัพย์ค้ำประกัน คนรู้จักขอค่านายหน้า 20 เปอร์เซนต์ ทางนั้นให้เงินแกมา 200,000 คิดดอกเบี้ยร้อยละ 2 ต่อเดือน โดยมีเงื่อนไขว่าจะให้แกไปก่อน 140,000 เพื่อไปไถ่โฉนดมาจากพี่สาว เมื่อเอาโฉนดมาได้แล้วทางนั้นจะยึดโฉนดไว้แล้วปล่อยเงินให้แกอีก 60,000 พี่คนนี้แกตกลงทำตามทุกอย่าง หลังให้ค่านายหน้าไป 20,000. แกก็เหลือเงินใช้แค่ 20,000 บาท (พอจ่ายค่างวดรถที่ค้างไว้หรือเปล่าไม่รู้)
ที่พีคสุดๆคือ แกเซ็นสัญญาเงินกู้โดยที่สัญญาฉบับนั้นไม่มีอะไรเขียนไว้เลย ไม่ว่าจะเป็นชื่อผู้ให้กู้ วันที่ทำสัญญา อัตราดอกเบี้ย สิ่งค้ำประกัน หรือแม้แต่จำนวนเงินกู้
พี่แกมาถามเราว่าจะแก้ปัญหายังไงดี โอเคร อะไรที่เราเคยห้าม แกไม่เคยฟัง แต่พอมีปัญหาขึ้นมาจะมาให้เราช่วย !!!
เราก็บอกไป พี่มีเพื่อนเป็นตำรวจหลายคนไม่ใช่เหรอ ลองปรึกษาพวกนั้นก่อนสิ แกก็บอก เดี๋ยวจะลองถามหลายๆคนดู
ผ่านมาสัปดาห์นี้ แกชวนเราไปกินข้าว เราบอกไม่มีตังค์นะพี่ แกบอกเดี๋ยวเลี้ยงเอง ไปเจอกันที่ห้างนะ
เราก็สงสัยอยู่ จะมาไม้ไหน
สังเกตดู แกดูลนๆ ระหว่างที่เราซดก๋วยเตี๋ยวหมูต้มยำเจ้าอร่อย พี่คนนี้ก็รับโทรศัพท์แล้วบอกว่ามาเลย. รออยู่ศูนย์อาหาร เราเลยวางช้อนแล้วถามพี่คุยกับใครอยู่ ใครจะมาเหรอ. แกก็บอก เจ้าหนี้แก จะมาตกลงกัน ให้เราอยู่สังเกตการณ์ เขาบอกจะฟ้องแก. เราเลยร้องอ้าวในใจ. ก๋วยเตี๋ยวติดคอกระทันหัน
แก๊งค์ทวงหนี้โหดหรือเปล่า จะลากให้เราซวยไปด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้. เราเลยบอกว่า เพื่อนพี่เป็นตำรวจไม่ใช่เหรอ พามานั่งเป็นเพื่อนสิ. แกก็บอกเพื่อนแกไม่ได้อยู่แถวนี้. เราเลยบอกงั้นวันนี้ยังไม่ต้องเจอ. ไม่ต้องคุย. พี่เสียเปรียบ เอาไว้วันที่พี่พร้อม.มีเพื่อนที่มีบารมีกว่าเรามานั่งด้วย. จะดีกว่านี้นะ.
พี่คนนี้ก็ไม่ยอม บอกคุยแป๊บเดียว. เรารู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว. เลยพูดกับแกตรงๆ. บอกพี่ฟังนะ. ที่ผ่านมาไม่ว่าเราจะบอกอะไรพี่ไม่เคยฟังเลย. ครั้งนี้เราขอให้ฟัง
บอกว่าแกไม่จำเป็นต้องเจรจา. คนกลุ่มนี้เขาจะเอาที่ดินของพี่ เขามีสัญญาอยู่ในมือ. เขาจะเขียนว่าพี่ยืมเขาสองล้านเมื่อปีที่แล้วก็ได้ พยานหลักฐานของพี่ไม่ว่าจะเป็นพี่สาว การสนทนาทางไลน์ หรือเทปการคุยโทรศัพท์. มันสู้สัญญาฉบับเดียวไม่ได้.
ทางรอดของแกมีแค่ ทำไงก็ได้ให้มีวีดีโอหรือพยานบุคคลที่ยืนยันได้ว่าแกยืมเงินมาสองแสน เมื่อต้นเดือนมกราคม ปีนี้. คือรู้ว่ามันยาก มีโอกาสน้อย แต่ก็ดีกว่านั่งรอให้ฝ่ายนั้นนัดเจรจา
ถามว่าพี่คนนี้ฟังไหม. ก็ไม่ฟังอยู่ดี. แกบอกแกจะไปแจ้งความ จะรอให้เขาฟ้องศาล บลาๆๆๆ
โอเค. เราโง่เองที่มานั่งบ่นงี่เง่าไร้สาระให้แกฟัง. แกเก่งแกฉลาดขนาดนี้. ก็คงต้องปล่อยให้แกตัดสินใจเองทำอะไรเองด้วยตัวของแก.
หลังจากนั้นพี่คนนี้แกลุกออกไปโทรศัพท์หาเพื่อน. เราไปเข้าห้องน้ำกลับมาไม่เห็นแก. โทรหาไม่รับโทรศัพท์. เราเลยขับรถกลับมาทำงาน
ืจริงๆที่เป็นห่วงเป็นใยแกมากมายไม่ใช่อะไรหรอก คือเราเป็นคนเซ็นต์คำประกันเงินกู้สหกรณ์ของพี่คนนี้. เกิดอะไรขึ้นเราก็ต้องใช้หนี้แทน
โมโหตัวเอง. ค้ำประกันสุ่มสี่สุ่มห้า. คงต้องกลุ้มไปอีกนานเลย
มีเพื่อนเสียรู้แก๊งค์เงินกู้นอกระบบ โมโหมาก ขอระบายหน่อย
เงินเดือนแกก็ไม่ใช่ว่าน้อย กู้เงินสหกรณ์ไปดาวน์รถช่วงที่มีโครงการรถคันแรก
ผ่อนหนี้สหกรณ์ บวกค่างวดรถแล้วแกยังเหลือเงินใช้ ซึ่งถ้าเป็นคนอื่น เงินขนาดนี้เขาใช้กันทั้งบ้านยังเหลือแต่แกใช้คนเดียวไม่พอ
แกจะค้างค่างวดรถเป็นประจำ ซึ่งแกคิดง่ายๆแค่ว่าจะกู้ธนาคารแบบระยะยาวมาใช้จ่าย แต่ไปธนาคารไหนก็ไม่อนุมัติ เพราะแกติดแบล็คลิสหลายรายการ
สองปีก่อนแม่แกเสีย แกได้รับมรดกเป็นที่ดินสองแปลง ฟังจากที่แกเล่า ถ้าขายคงจะได้ไม่ต่ำกว่า 2 ล้าน หลังได้ที่มาไม่นานแกก็เอาไปจำนองกับพี่สาว โดยไม่มีดอกเบี้ย ไม่มีสัญญาผูกมัด แกได้เงินจากพี่สาวมาแสนสี่ ก็มาใช้สนุกสนานอยู่ช่วงนึง แป๊บเดียวเงินหมด ก็กลับมาอยู่วงจรค้างงวดรถทีละสี่ห้าเดือนใหม่
พี่คนนี้บอกเราตลอดว่าอยากได้โฉนดจากพี่สาวเอาไปเข้าไฟแนนซ์ ซึ่งเราก็บอกแกมาตลอดว่า ถ้าอยากได้เงิน แบ่งขายที่ซักแปลงไปเลย ดอกเบี้ยไฟแนนซ์ (ตามกฎหมายกำหนด) มันสูง น่ากลัวจ่ายไม่ไหวขึ้นมา จะเสีนที่ไปในราคาถูกๆ
แต่แกฟังไหม ไม่ฟังหรอก แกบอกที่แก ยังไงก็ไม่ขาย เห็นพยายามให้เพื่อนที่ทำงานที่ดินออกโฉนดอันใหม่ให้ ทำนองว่าแจ้งหาย แต่เพื่อนเขาไม่เล่นด้วย แกเลยพยายามหาเงินด้วยการไปติดต่อกับพวกให้กู้นอกระบบ
ตอนจะไปกู้นี่แกไม่บอกใคร ลางานไปเงียบๆคนเดียว อาทิตย์ก่อนแกชวนเราไปกินสเต๊ก แกออกปากว่าจะเลี้ยง ทั้งที่ผ่านมาเราเป็นฝ่ายเลี้ยงแกตลอด แถมยังคืนเงินที่ยืมเราไปเมื่อนานมาแล้ว เราถามว่าพี่เอาเงินมาจากไหน แกบอกว่าเพื่อนสนิทให้ยืมมาหลายบาท ไม่คิดดอกเบี้ย
ทีนี้อาทิตย์ที่แล้วแกเดินเข้ามาโวยวายว่าคนที่ให้เงินแกยืมไม่ทำตามที่รับปาก อยู่ๆโทรมาบอกว่าแกต้องจ่ายดอกเบี้ยร้อยละ 2 ต่อวัน พอเราถามจึงได้ความว่า
เมื่อสามอาทิตย์ก่อน แกให้คนรู้จักพาไปกู้เงินโดยไม่ต้องมีหลักทรัพย์ค้ำประกัน คนรู้จักขอค่านายหน้า 20 เปอร์เซนต์ ทางนั้นให้เงินแกมา 200,000 คิดดอกเบี้ยร้อยละ 2 ต่อเดือน โดยมีเงื่อนไขว่าจะให้แกไปก่อน 140,000 เพื่อไปไถ่โฉนดมาจากพี่สาว เมื่อเอาโฉนดมาได้แล้วทางนั้นจะยึดโฉนดไว้แล้วปล่อยเงินให้แกอีก 60,000 พี่คนนี้แกตกลงทำตามทุกอย่าง หลังให้ค่านายหน้าไป 20,000. แกก็เหลือเงินใช้แค่ 20,000 บาท (พอจ่ายค่างวดรถที่ค้างไว้หรือเปล่าไม่รู้)
ที่พีคสุดๆคือ แกเซ็นสัญญาเงินกู้โดยที่สัญญาฉบับนั้นไม่มีอะไรเขียนไว้เลย ไม่ว่าจะเป็นชื่อผู้ให้กู้ วันที่ทำสัญญา อัตราดอกเบี้ย สิ่งค้ำประกัน หรือแม้แต่จำนวนเงินกู้
พี่แกมาถามเราว่าจะแก้ปัญหายังไงดี โอเคร อะไรที่เราเคยห้าม แกไม่เคยฟัง แต่พอมีปัญหาขึ้นมาจะมาให้เราช่วย !!!
เราก็บอกไป พี่มีเพื่อนเป็นตำรวจหลายคนไม่ใช่เหรอ ลองปรึกษาพวกนั้นก่อนสิ แกก็บอก เดี๋ยวจะลองถามหลายๆคนดู
ผ่านมาสัปดาห์นี้ แกชวนเราไปกินข้าว เราบอกไม่มีตังค์นะพี่ แกบอกเดี๋ยวเลี้ยงเอง ไปเจอกันที่ห้างนะ
เราก็สงสัยอยู่ จะมาไม้ไหน
สังเกตดู แกดูลนๆ ระหว่างที่เราซดก๋วยเตี๋ยวหมูต้มยำเจ้าอร่อย พี่คนนี้ก็รับโทรศัพท์แล้วบอกว่ามาเลย. รออยู่ศูนย์อาหาร เราเลยวางช้อนแล้วถามพี่คุยกับใครอยู่ ใครจะมาเหรอ. แกก็บอก เจ้าหนี้แก จะมาตกลงกัน ให้เราอยู่สังเกตการณ์ เขาบอกจะฟ้องแก. เราเลยร้องอ้าวในใจ. ก๋วยเตี๋ยวติดคอกระทันหัน
แก๊งค์ทวงหนี้โหดหรือเปล่า จะลากให้เราซวยไปด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้. เราเลยบอกว่า เพื่อนพี่เป็นตำรวจไม่ใช่เหรอ พามานั่งเป็นเพื่อนสิ. แกก็บอกเพื่อนแกไม่ได้อยู่แถวนี้. เราเลยบอกงั้นวันนี้ยังไม่ต้องเจอ. ไม่ต้องคุย. พี่เสียเปรียบ เอาไว้วันที่พี่พร้อม.มีเพื่อนที่มีบารมีกว่าเรามานั่งด้วย. จะดีกว่านี้นะ.
พี่คนนี้ก็ไม่ยอม บอกคุยแป๊บเดียว. เรารู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว. เลยพูดกับแกตรงๆ. บอกพี่ฟังนะ. ที่ผ่านมาไม่ว่าเราจะบอกอะไรพี่ไม่เคยฟังเลย. ครั้งนี้เราขอให้ฟัง
บอกว่าแกไม่จำเป็นต้องเจรจา. คนกลุ่มนี้เขาจะเอาที่ดินของพี่ เขามีสัญญาอยู่ในมือ. เขาจะเขียนว่าพี่ยืมเขาสองล้านเมื่อปีที่แล้วก็ได้ พยานหลักฐานของพี่ไม่ว่าจะเป็นพี่สาว การสนทนาทางไลน์ หรือเทปการคุยโทรศัพท์. มันสู้สัญญาฉบับเดียวไม่ได้.
ทางรอดของแกมีแค่ ทำไงก็ได้ให้มีวีดีโอหรือพยานบุคคลที่ยืนยันได้ว่าแกยืมเงินมาสองแสน เมื่อต้นเดือนมกราคม ปีนี้. คือรู้ว่ามันยาก มีโอกาสน้อย แต่ก็ดีกว่านั่งรอให้ฝ่ายนั้นนัดเจรจา
ถามว่าพี่คนนี้ฟังไหม. ก็ไม่ฟังอยู่ดี. แกบอกแกจะไปแจ้งความ จะรอให้เขาฟ้องศาล บลาๆๆๆ
โอเค. เราโง่เองที่มานั่งบ่นงี่เง่าไร้สาระให้แกฟัง. แกเก่งแกฉลาดขนาดนี้. ก็คงต้องปล่อยให้แกตัดสินใจเองทำอะไรเองด้วยตัวของแก.
หลังจากนั้นพี่คนนี้แกลุกออกไปโทรศัพท์หาเพื่อน. เราไปเข้าห้องน้ำกลับมาไม่เห็นแก. โทรหาไม่รับโทรศัพท์. เราเลยขับรถกลับมาทำงาน
ืจริงๆที่เป็นห่วงเป็นใยแกมากมายไม่ใช่อะไรหรอก คือเราเป็นคนเซ็นต์คำประกันเงินกู้สหกรณ์ของพี่คนนี้. เกิดอะไรขึ้นเราก็ต้องใช้หนี้แทน
โมโหตัวเอง. ค้ำประกันสุ่มสี่สุ่มห้า. คงต้องกลุ้มไปอีกนานเลย