เราเป็นคนคนหนึ่ง ที่ใช้ชีวิตปกติตามประสาผู้หญิงธรรมดา ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงค้างคาใจเราอยู่ คือเราไม่สามารถลืมความทรงจำระหว่างเรากับแฟนเก่าได้เลย แม้จะเลิกกันมาเป็นปีแล้วก็ตาม แล้วเราก็ไม่สามารถเริ่มใหม่กับใครได้เลยสักครั้ง เรายังคิดถึงเขาอยู่ตลอดเวลา ยังคงฝันถึงเขาทุกคืน เวลาเราจะทำอะไร เราก็มักจะนึกถึงช่วงเวลาที่เราเคยทำสิ่งๆนั้นด้วยกันเสมอ เวลาเราไปที่ไหน ก็จะนึกถึงช่วงเวลาที่ยังคงมีเขาคอยเดินเคียงข้างเราตลอด จนถึงตอนนี้เราไม่สามารถเข้าโรงหนังได้เลย เพราะแต่ก่อนเวลาหนังเข้าฉายใหม่ เราจะไปดูกับเขาตลอด ดูด้วยกันทุกเรื่อง พอเลิกกันมันทำให้เราเผลอนึกถึงเขาตลอด จนเราเป็นคนกลัวการเข้าโรงหนัง กลัวจะนึกถึงความทรงจำเหล่านั้น เคยพยายามลองเข้าไปดูกับเพื่อน ก็ทนไม่ไหวกับความทรงจำที่มันถาโถมเข้ามา จนต้องออกมาจากโรงหนังกลางคัน เวลานอนแต่ก่อนเรานอนกอดกับเขาเสมอ พอเลิกกันเราไม่ชินกับการนอนคนเดียว กลายเป็นคนติดการนอนที่แคบๆ ต้องมาอะไรมากั้นหน้ากั้นหลัง ต้องหาหมอน ตุ๊กตามาวางให้เต็มเตียงไม่ให้เหลือที่ว่าง เวลาไปกินร้านอาหารให้ห้างก็มักจะมีความทรงจำระหว่างเรากับเขาโผล่ขึ้นมาตลอด เพราะเรากับเขามักจะลองเข้าร้านอาหารใหม่ๆอยู่เสมอ แทบทั้งห้างเราลองกินกันมาหมดแล้ว พอต้องมากินคนเดียวมันหดหู่เกินบรรยาย ที่ต่างๆที่เราไปก็มักจะมีเขาอยู้ในความทรงจำเหล่านั้นเสมอ มองไปทางไหน ก็มีแต่เขา จนตอนนี้เรากลายเป็นคนที่ติดอยู่ในเรื่องราวของความทรงจำเก่าๆระหว่างเราและเขาอยู่ตลอด ทุกสิ่งทุกอย่างมันคอยย้ำเตือนว่าเรายังคงมีเขาอยู่ในใจ พยายามลืมเท่าไหร่ก็ไม่ลืม พยายามคบคนใหม่ก็ไปไม่รอด เพราะเขาเป็นคนเดียวที่เรายอมให้แตะเนื้อต้องตัว กับคนอื่นเรารังเกียจสัมผัสของเขามาก มันทำให้เราเปิดใจให้กับใครไม่ได้เลย พยายามเปิดแล้ว แต่ปรากฏว่าคนเหล่านั้นก็ไม่ใช่ เราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงต้องเป็นเขาคนเดียวเท่านั้นที่เราตกหลุมรัก ที่เรารักจนหมดหัวใจ ที่เราพยายามทำเท่าไหร่ก็ไม่อาจลืมเรื่องราวระหว่างเรากับเขาได้เลย...
ทำยังไงถึงจะออกจากเรื่องราวของความทรงจำเก่าๆที่ยังมีเขาและเราอยู่ในนั้นได้คะ ?