สวัสดีทุกคนคับที่เข้ามาอ่าน
เรื่องก็คือผมได้คุยกับคนคนหนึ่งคุยกันตอนแรกรู้สึกดีมากมันโคตรมีความสุข
ทำเหมือนเป็นแฟนกันแต่สถานะก็คือคนคุยแหละคับแต่พอมาพักหลังเขามีปัญหา
ผมก็พยายามเข้าใจจนมาหลังๆพอทักไปนานๆถึงตอบทีจนผมอยากรู้ว่าเขาคิดไง
ก็เลยถามไปเลยตรงๆเขาบอกว่าความรู้สึกลดลงคิดแค่พี่น้องผมอยากเลิกยุ่งกับเขา
แต่ก็ทำไม่ได้ใจหนึ่งก็โกรธแต่ใจหนึ่งก็ยังเป็นห่วงเขาจนผมคิดว่าเราควรพอละไหม
คุยกับใครไม่เคยสมหวัง
ปล ผมเคยผิดหวังมาครับแต่ทุกครั้งก็เฉยๆแต่ครั้งนี้มันดูไม่อยากคุยกับใครแบบคนรักอีกแล้ว
คนที่เขาผิดหวังจากความรักเขายังจะเปิดใจอยู่หรือพอแล้ว
เรื่องก็คือผมได้คุยกับคนคนหนึ่งคุยกันตอนแรกรู้สึกดีมากมันโคตรมีความสุข
ทำเหมือนเป็นแฟนกันแต่สถานะก็คือคนคุยแหละคับแต่พอมาพักหลังเขามีปัญหา
ผมก็พยายามเข้าใจจนมาหลังๆพอทักไปนานๆถึงตอบทีจนผมอยากรู้ว่าเขาคิดไง
ก็เลยถามไปเลยตรงๆเขาบอกว่าความรู้สึกลดลงคิดแค่พี่น้องผมอยากเลิกยุ่งกับเขา
แต่ก็ทำไม่ได้ใจหนึ่งก็โกรธแต่ใจหนึ่งก็ยังเป็นห่วงเขาจนผมคิดว่าเราควรพอละไหม
คุยกับใครไม่เคยสมหวัง
ปล ผมเคยผิดหวังมาครับแต่ทุกครั้งก็เฉยๆแต่ครั้งนี้มันดูไม่อยากคุยกับใครแบบคนรักอีกแล้ว