สุดท้ายก็ได้เจอกัน ผู้ชายอบอุ่น

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา หลังจากที่เราอ่านกระทู้ของหลายๆคนซึ่งมันฟินมากกก (นั่งอ่านไปก็เขินไป) เราอยากเล่าเรื่องราว ประสบการณ์ของเราให้ทุกคนฟัง ซึ่งเราอยากจะบอกว่า บางครั้งคนที่อยู่กับเราทุกวันอาจจะหักหลังเราก็ได้ คนที่เกลียดกันอาจจะมารักกัน คนที่รักกันก็เกลียดกันได้ อะไรมันก็ไม่แน่นอน เรื่องราวของเรามันเริ่มจากมัธยมจนถึงปัจจุบัน อาจจะจำได้บ้าง จำไม่ได้บ้าง และ บุคคลในเรื่องก็ใช้นามสมมุติ คิดว่าเป็นนิยายก็ได้นะ หากผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยไว้ด้วยนะ ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ (กระพริบตาอ้อน) มาเริ่มกันเลยย Let go!!
เราขอแทนตัวเองว่า เมย์  เราเป็นเด็กตจว. เป็นผู้หญิงผิวน้ำผึ้ง สูงประมาณ 158 น้ำหนักก็ประมาณ 40 - 43 ครอบครัวของเรามีพี่น้อง 2 คน เป็นฝาแฝดกัน เราเป็นพี่คนโต ซึ่งตอนนั้นเราคบกับรุ่นน้องที่เป็นทอมอยู่ รุ่นน้องคนนี้ชื่อ บี เป็นเด็กกว่าเรา 2 ปี บ้านของบีกับบ้านของเราอยู่ในละแวกเดียว เวลาไป-กลับ ร.ร. ก็จะมีรถรับส่ง (บ้านเราอยู่ไกล พ่อกับแม่จึงให้นั่งรถรับส่ง) ซึ่งบีก็นั่งรถรับส่งคันเดียวกับเรา เริ่มจากบีเป็นคนจีบเราก่อน เราไม่ได้เป็นดี้ แต่เราคบกับบี เพราะ บีเป็นเด็กน่ารัก ชอบเอาอกเอาใจ แต่ด้วยความที่บีเด็กกว่าเราและเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ทำให้บางครั้งบีงี่เง่า เอาแต่ใจ และ ร้องไห้บ่อย ทำให้เราทะเลาะกันบ่อย คนในครอบครัวเราไม่มีใครรู้ว่าเราคบกับบี ยกเว้นน้องสาวเรา เราก็คบกันไปเรื่อยๆ ไปกินข้าวพร้อมกัน  มาหากันเมื่อถึงคาบว่าง แต่ส่วนมากจะเป็นบีที่มาหาเรา วันนี้ก็เหมือนกัน..

บี : ตัวเองงง /นางเดินมาหาเราที่โต๊ะหน้าอาคารเรียน ซึ่งเรานั่งกับเพื่อนเราอยู่
เมย์ : ว่าไง? มีอะไรค่ะ?
บี : ไม่มีอะไร เค้าเห็นตัวเองว่าง เค้าก็เลยเดินมาหา
เปรี้ยว : แหม่ หวานกันจังนะ  /เรากับบีก็ยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร
เมย์ : อ่อ ขอบคุณนะ เดี๋ยวเค้าต้องไปเรียนต่อแล้วนะ
บี : ครับ ตั้งใจเรียนนะ ตอนเย็นเค้าจะรอหน้าร.ร.นะ
เมย์ : จ้า  /แล้วบีก็เดินออกไปหาเพื่อนๆของบี
เปรี้ยว : บีมันรักจังเลยนะ /เราก็ยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร
จนเลิกเรียน เราก็เดินออกไปหน้าร.ร.พร้อมกับเปรี้ยว ก็เห็นบียืนอยู่จึงเดินเข้าไปหา แล้วรอรถรับส่งพร้อมกัน 3 คน จนรถรับส่งของเปรี้ยวมาก่อน เปรี้ยวจึงขึ้นรถไป เรากับบียืนรอรถซักพักรถก็มาจอดจึงเดินขึ้นรถกันไป นั่งรถกลับบ้านบีก็นั่งข้างๆเรา บางครั้งถ้าพื้นที่มันว่างนางก็นอนตักเราบ้าง เราคบกันมาเรื่อยๆจนจะครบ 1 ปี ก็มีเหตุการณ์ที่มันส่งผลกับหัวใจน้อยๆของเรา ซึ่งมันไม่ได้เกิดจากบี มันเกิดจากผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นพี่ชายของเปรี้ยว เรากับเปรี้ยวสนิทกันมาก เราจะโทรคุยกันทุกคืน ถ้าไม่โทรก็เล่นเอ็ม (สมัยนั้นเล่น MSN) จนกระทั่งคืนหนึ่ง เราก็โทรคุยกับเปรี้ยวปกติ ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณเกือบๆเที่ยงคืน
เปรี้ยว : แปปนึงนะ /นางบอกเรา เราได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดกับเปรี้ยวว่า "นอนได้แล้วจะคุยอะไรหนักหนา" เราได้ยินแบบนั้นเราจึงถามเปรี้ยว
เมย์ : ใครอ่ะ? แล้วมีสิทธิ์ไรมาสั่งให้นอน
เปรี้ยว : พี่กูเองแหละ ไม่ต้องสนใจหรอก /ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเปรี้ยวมันเปิดลำโพง
พี่ชายเปรี้ยว : ก็เป็นพี่มันไงเลยมีสิทธิ์สั่ง เป็นเด็กเป็นเล็กนอนทำไมนอนดึก? /นางคงอยากด่าเราที่ทำให้น้องสาวนางนอนดึก
เมย์ : แล้วพี่มายุ่งอะไรด้วย? /อินี่ก็ปากหมาใส่เลยจ้า ไม่รู้ทำไมความรู้สึกของเราตอนนั้น คือ ไม่ชอบผู้ชายคนนี้
พี่ชายเปรี้ยว : อ้าว ทำไมน้องพูดจาแบบนี้? พี่เป็นพี่ชายของเพื่อนนะ ไม่มีสัมมาคารวะ!!
เมย์ : ก็ไม่อยากเคารพไง เลยไม่มีสัมมาคารวะ /ตอนนั้นรู้สึกหงุดหงิดมาก เราเป็นคนที่มีสัมมาคารวะนะ แต่กับผู้ชายคนนี้รู้สึกไม่อยากจะพูดดีด้วย ส่วนไอ้เพื่อนตัวแสบก็หัวเราะอยู่ปลายสาย
เปรี้ยว : เอานะๆ ใจเย็นกันนะทั้ง2 คน ไม่เถียงกัน
เมย์ : กูนอนแล้วนะ เบื่อ ไม่อยากได้ยินเสียงคนแก่ปากหมา ฝันดี
เปรี้ยว : เออ ฝันดี /ตอนนั้นเราได้ยินพี่ชายเปรี้ยวพูดว่า "อย่าให้เจอนะ ไอ้เด็กไม่มีสัมมาคารวะ"
หลังจากนั้นเราก็วางสาย สวดมนต์แล้วนอน ไม่คิดว่าจะได้เจอกับผู้ชายคนนั้นจริงๆ ผู้ชายที่ทะเลาะกันทางโทรศัพท์ ผู้ชายที่ด่าเราว่าไม่มีสัมมาคารวะ ผู้ชายคนที่เราด่าว่าปากหมา

**ฝากอ่านกันด้วยนะ ไม่สนุกก็ขอโทษนะ ติชมกันได้ เราจะพยายามพิมพ์ให้ทุกคนเข้าใจง่ายๆนะ
แก้ไขข้อความเมื่อ

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
มาแล้วค่าาาาา ติชมกันได้นะ ฝากติดตามด้วยนะ

EP. 2
  หลังจากเปรี้ยวขึ้นรถไปแล้ว เราก็ยืนรอรถซักพัก แล้วรถก็มา ก็ขึ้นไปนั่งที่เดิม
บี : ตัวเอง เค้าซื้อน้ำกับขนมมาให้
เมย์ : ขอบคุณนะ
บี : เมื่อกี้ไม่ได้ไปยืนด้วย โกรธเค้าไหม?
เมย์ : ไม่โกรธจ๊ะ
เอิร์ธ (ลูกพี่ลูกน้องบี นางเป็นกระเทย) : สวีทกันจังนะ
บี : ไม่ได้สวีทซักหน่อย แค่คุยกันปกติเนอะ ตัวเอง
เมย์ : อ่าหะ ก็คุยปกตินะ
มิ้นท์ : หิวน้ำ เมย์กินน้ำหน่อย ลืมซื้อมา
เมย์ : เออ เอาไป ซื้อขนมแต่ลืมซื้อน้ำตลอด /เราก็ยื่นน้ำให้มิ้นท์
บี : ไม่ให้กิน บีซื้อมาให้พี่เมย์
มิ้นท์ : เมย์มันให้กิน /แล้วบีกับมิ้นท์ก็ทะเลาะกัน สองคนนี้ก็แกล้งกันแบบนี้ตลอด เราก็ทักเอ็มไปหาเปรี้ยว แต่เปรี้ยวไม่ตอบ (ไม่มีสัญญาณตอบรับจากMSN ที่ท่านเรียก 😄😄) เราจึงนั่งดูคนอื่นพูดคุย เล่นกัน จนถึงบ้านของบี
บี : เค้าลงแล้วนะ ที่รัก
เมย์ : จ้า บายนะ
บี : เดี๋ยวเค้าโทรไปนะ /เราก็ยิ้มแล้วพยักหน้า แล้วบีก็เดินลงรถไป
เอิร์ธ : มิ้นท์เดี๋ยวออกมาบ้านกูป่ะ?
มิ้นท์ : ไม่รู้ดิ น่าจะออกมานั้นแหละ เมย์ออกมาป่ะ?
เมย์ : ออกมาก็ได้
พอถึงบ้านเอิร์ธ นางก็เดินลงไป เราก็นั่งอยู่บนรถกับมิ้นท์ ตาก็ดูโทรศัพท์ว่าเพื่อนตอลมาหรือยัง? แต่ก็ไม่มี จนถึงบ้านเรากับมิ้นท์ก็เข้าบ้าน เปลี่ยนเสื้อผ้า
แม่ : ขนมอยู่บนโต๊ะกับข้าวนะ
เมย์&มิ้นท์ : จ้า /ก็เดินออกไปกินขนม
มิ้นท์ : ไปบอกแม่ดิว่าจะออกไปบ้านเอิร์ธ
เมย์ : แล้วทำไมไม่บอกเอง?
มิ้นท์ : เป็นพี่ก็ต้องบอกดิ /เราก็มองหน้านาง ก็พยักหน้า แล้วเดินไปหาแม่
เมย์ : แม่ เดี๋ยวจะออกไปบ้านเอิร์ธนะ
แม่ : ไปทำอะไร?
เมย์ : มิ้นท์มันมีงานกลุ่มที่ต้องทำกับเอิร์ธ
แม่ : เออๆ ไปเหอะ อย่ากลับดึกหล่ะ
เมย์ : จ้า /คุยเสร็จก็เดินไปหามิ้นท์
เมย์ : กินเสร็จยัง? จะได้ไปกันเลย ไม่ต้องกลับดึก
มิ้นท์ : เออ จะเสร็จแล้ว /นางก็รีบยัดขนมเข้าปาก เราก็เอาขนมไปไว้ในตู้เย็น แล้วเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์ดูว่าเปรี้ยวมันตอบมายัง? สรุปก็ไม่ตอบ
มิ้นท์ :ไปกันเถอะ /นางเตรียมของเสร็จก็เดินไปที่รถ แล้วก็เจอพ่อ
มิ้นท์ : พ่อไปทำงานบ้านเอิร์ธนะ
พ่อ : อย่ากลับดึกนะ
เรากับมิ้นท์ก็พยักหน้า มิ้นท์ก็สตาร์รถ เรานั่งซ้อนท้ายแล้วนางก็ขับออกไปจนถึงบ้านเอิร์ธ โทรศัพท์ในมือสั่นเห็นเป็นข้อความจากเอ็มของเปรี้ยวก็จะเปิดอ่าน
มิ้นท์ : ไม่เข้าไปเหรอ?
เมย์ : เดี๋ยวตอบเข้าไป /นางก็พยักหน้าแล้วเดินไป เราก็เปิดอ่าน

... : หมวยอยู่โรงพยาบาลครับ
เมย์ : นั้นใครค่ะ? มาตอบเอ็มเปรี้ยวได้ไง? แล้วหมวยไหน?
... : หมวยก็เปรี้ยวนั้นแหละ
เมย์ : เปรี้ยวเป็นอะไร? ทำไมถึงไปโรงพยาบาล?
... : ก็หมวยมันกินอะไรเข้าไปไม่รู้ มันแพ้ ยาแก้แพ้ก็หมดเลยต้องมาเอาที่โรงพยาบาล

เรากำลังจะตอบข้อความกลับไป แต่บีเดินมาหาก่อน
บี : ตัวเองไม่เข้าไปข้างในอ่ะ?
เมย์ : กำลังจะเข้าไปนะ
บี : งั้นเข้าไปเถอะ เค้าออกมารับนะ
เราก็พยักหน้า บีก็เดินข้างๆ เดินเข้าไปก็เจอแม่ของเอิร์ธ ก็พูกคุยสวัสดีแล้วเดินเข้าไปหาเอิร์ธ กับ มิ้นท์
เอิร์ธ : มาแล้ว ต้องให้ไปตามนะจ๊ะ
เมย์ : คุยธุระอยู่นะ ไม่ต้องให้บีไปตามก็ได้ป่ะ?
เอิร์ธ : กูไม่ได้บอกให้มันไปตาม มันไปตามเอง /เราก็หันไปมองหน้าบี นางก็ยิ้มแล้วพยักหน้า
บี : เค้าเป็นห่วงไง
มิ้นท์ : แหวะ เวอร์จริง มาช่วยทำงานหน่อย /เราก็พยักหน้า แล้วเดินไปนั่งข้างมิ้นท์ บีก็นั่งข้างเรา เราก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบต่อ

เมย์ : แล้วเปรี้ยวเป็นอะไรมากไหม?
เปรี้ยว : กูไม่เป็นอะไรมากหรอก
เมย์ : มาแล้วเหรอ? โอเคนะ?
เปรี้ยว : กูโอเค เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้ว
เมย์ : โอเค โล่งอกไปหน่อย กูช่วยมิ้นท์ทำงานแปปนะ ถึงบ้านก็ทักมานะ
เปรี้ยว : เออ โอเค ว่างก็บอกด้วย

เราก็อ่านข้อความแล้ววางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ นั่งช่วยมิ้นท์กับเอิร์ธทำงาน ทำงานก็ไปซักพักทุกคนก็หยุด  เอิร์ธกับมิ้นท์ก็ออกไปเอาขนม
บี : เมื่อกี้ตัวเองคุยกับใครเหรอ?
เมย์ : คุยกับเปรี้ยวนะ มีไรเหรอ?
บี : ป่าวครับ นึกว่าคุยกับกิ๊ก เห็นนั่งยิ้มอยู่นะ
เมย์ : ก็ปกตินะ
แล้วเราก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทักเอ็มหาเปรี้ยว

เมย์ : ถึงบ้านยัง?
เปรี้ยว : ยังเลยว่ะ โอมมันแวะคุยอยู่กับใครก็ไม่รู้
เมย์ : อ้าว แล้วอยู่ไหน? พี่ก็นะ น้องไม่สบายแทนที่จะรีบพาน้องกลับบ้าน
เปรี้ยว : กูอยู่บนรถ มันเพิ่งลงไป กูโทรหานะ
เมย์ : เออ โอเค

ซักพักก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง บีก็มองหน้า เราก็กดรับสาย
เปรี้ยว : ฮัลโหล ทำไร?
เมย์ : ก็ช่วยเอิร์ธกับมิ้นท์ทำงานอ่ะ โอเคแล้วนะ
เปรี้ยว : เออ กูโอเคแล้ว
แล้วก็คุยกันไปซักพัก ก็ได้ยินเสียงเคาะกระจก แล้วได้ยินเสียงพูดว่า??.  

ปล.คำว่า "เอ็ม" ก็คือ MSN
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่