"แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน"
นี่เป็นส่วนหนึ่งของบทกลอนของท่านสุนทรภู่ที่ใส่ไว้ในวรรณคดี เรื่อง พระอภัยมณี ตอนสุดสาครติดกับชีเปลือย ซึ่งผมก็เจอเหตุการณ์แบบที่ว่านี้ เข้าจังๆ
แล้วคนที่ผมประสบผมเจอด้วยก็ไม่ใช่ใครที่ไหน กับ เป็น เพื่อน ของผมเอง อ่านไม่ผิดหรอกครับ เพื่อนของผมเอง แต่เป็นที่มหาลัย
ขออนุญาติใช้นามสมมติว่า น นะครับ บุคคลิกของ น เป็นคนตรงๆ ห้าวๆ โผ่งผ่างนิดๆ ดูเหมือนคนจริงใจ ขี้เล่นเป็นกันเองกับทุกคน มีน้ำใจมาก ชอบช่วยเหลือคนอื่นๆเสมอ
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ประมาณซักช่วงใกล้ค่ำ ผมก็กำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง เพื่อนคนนี้มันก็ทักมา น มันทักผมมาว่ามันจะขายบุหรี่ไฟฟ้าให้กับผม ซึ่งผมก็คุยเรื่องนี้อยู่กับมันประมาณสองสามครั้งได้ ว่าจะหาซื้อมาเล่นดู และจะสั่งเพื่อนอีกห้องนึง(มหาลัยที่ปัจจุบันที่กำลังศึกษาอยู่ แยกคลาสเรียนเป็นห้องๆ) ซึ่งเพื่อนคนนี้เขาเมื่อรับซื้อ-ขายบุหรี่ไฟฟ้า ถ้าจะซื้อหรือปรึกษาต้องเพื่อนคนนี้เลย แต่ด้วยความที่ว่า ผมไว้ใจ และเชื่อใจ น มากกว่าเพราะว่าเห็นเป็นเพื่อนกัน กับอีกคนทื่อยู่คนล่ะห้อง ผมก็ไม่สนิทอะไรด้วย แล้วเรียนแต่ละทีก็ไม่เคยเจอหน้ากันเลย คงอยากที่เอาเรื่องถ้าเกิดจะเอาเรื่องขึ้นมา (คงเอาเรื่องยากด้วย เพราบุหรี่ไฟฟ้าตอนนี้กำลังเป็นประเด็นอยู่) ผมก็เลยว่าซื้อกับ น ดีกว่า เพราด้วยราคาที่ถูก เพื่อนลดให้เหลือ1200 แล้วใช้มาได้แค่อาทิตย์กว่าๆเอง ดูแลดีมาก และผมก็เคยลองขอมันดูดอยู่สองสามหน ณ จุดนี้ผมยอมรับเลยว่า ผมพลาดมากๆ เพราะผมไม่ได้ปรึกษาใครเลย เพื่อนสนิทใกล้ตัว เพื่อนอีกหลายๆคน บวกกับความ"เชื่อใจ"ไปด้วย ทำให้ผมไม่ได้เอะใจอะไรในตัว น เลย วันต่อมา ผมก็มารับของกับ น ซึ่งวันนั้นมีเรียนพอดี แล้วผมกับมันนั่งกันอยู่ในห้องระหว่าง รอ อาจารย์เข้าคลาส วันนั้นมันผิดสังเกตุหลายอย่างมาก อาการมัน ล่กๆ เหมือนคนตื่นเต้น เหงื่อแตกพลั่ก แต่ผมก็ไม่ได้สังเกตุว่าเป็นอาการพิรุจแต่อย่างใด ผมคิดว่าคงใกล้เวลาเรียนแล้ว มันเลยรีบวิ่งขึ้นมาเลยเหนื่อย มันพูดกับใช้ชื่อแทนตัวเอง แบบ น อย่างนุ้นอย่างนี้ เดี๋ยว น เอาสำลีใส่ให้แล้วนะ น เอาไอนี่มาให้ด้วยนะ อะไรประมาณนี้ซึ่งตลอดเวลามันก็ใช้กูกับผมตลอดแบบปกติทั่วไป แต่พอเช็คของอะไรไปไม่ได้เท่าไร อาจารย์ก็เข้ามา พอเลิกเรียน ผมกำลังเดินออกจากห้อง เพื่อนคนนึงเดินเข้ามาหาผมแล้วถามว่าไปเอาจากใครมา ผมก็บอกซื้อกับ น มา เพื่อนผมก็บอกเห้ย ไมไม่ถามกูก่อน เอาล่ะไง ผมก็แบบตอนนั้นในใจคิดแล้วครับ ว่าไอห่า ไอ น มันหลอกอะไรกูซักอย่างแน่เลย แล้วพอเดินไปถึงบรรได เพื่อนหลายคนยืนดักรอผมอยู่ แต่ล่ะคนสีหน้าไม่ค่อยดี ผมก็ถามว่า ทำไมว่ะ ไอ น มันทำไม ผมคิดอยู่แล้วว่า ไอ น มันต้องมีอะไรซักอย่างแน่ๆตั้งแต่เพื่อนอีกคนเดินเข้ามาทักผม เพื่อนผมก็บอกว่า รู้มั้ยว่าโดน ไอ น มันเล่นแล้ว จากนั้นมันก็เล่าว่า ไอ น มันใช้ของมันมาเป็นเดือนกว่าแล้ว!! ผมฟังไม่ผิดแน่นอน ได้ยินเต็มสองหูเลย มันใช้มาเดือนกว่าแล้ว เพื่อนผมเคยดูดกับไอ น มาซักพักแล้ว แล้วก็เคยเห็นไอ น ใช้ตัวนี้ แล้วมันก้เล่าอีกว่า มันเคยจะขายให้เพื่อนผมอีกคนนึงทีเล่นมาก่อน 900 แต่เพื่อนผมเอะใจ เลยไม่ได้ซื้อ เพื่อนผมบอกว่า เค้าโดนมันกันเกือบหมด เค้ารู้แกวไอนี้ดี มันคงเห็นว่าหลอกง่าย แล้วจะไม่ต่อที่นี่แล้ว(ผมจะซิ่วไปเรียนอีกที่ครับ เพราะสอบได้ รอจบก่อนค่อยทำเรื่องออก) มันก็เลยไม่แคร์อะไร พอเพื่อนผมมาเช็คของให้อีกที น บอกว่าใส่สำลีให้แต่เปล่าครับ มันดูดทิ้งไว้ยังไงก็แบบนั้น น้ำยาที่แถมมา ก็ล่อเกือบหมดขวด ไอใจผมมันแค้นก็แค้นอ่ะครับ แต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว ตังก็เสียไปแล้ว เอาเรื่องก็ไม่ได้ อย่างที่ผมบอกไว้ข้างต้น คือเรื่องของมันไม่เท่าไร ราคาที่เสียไปเป็นเรื่องรอง แต่มันเป็นเรื่องของ"ความรู้สึก" และ "ความเชื่อใจ" ซึ่งไอของแบบนี้ คนเราก็ไม่ได้ให้ใครง่ายๆ ใช่มั้ยล่ะครับ โดยเฉพาะกับเพื่อน คนที่เจอหน้ากันเกือบทุกวัน ปากมันเรียกผม เพื่อนๆ แต่การกระทำมันไม่ได้แหย่แส หรือสนใจ ความรู้สึกผมเลย ไม่มีสามัญสำนึก ความซื่อสัตย์ ถ้าจะขายอะไรก็ควรบอกกันตรงๆ
สำหรับตัวผมคงไม่เอาเรื่องอะไร คงจะแค่เลิกยุ่งกับมัน ถือว่าเป็นบทเรียนและประสบการณ์การเจอคนรุปแบบนึง เลิกไว้ใจใครอะไรง่ายๆ
อยากฝากถึงทุกท่านนะครับ คุณๆท่านๆ จะซื้ออะไรกับใครอะไรก็แล้วแต่ ควรจะเช็คข้อมูลสอบถาม ราคา การใช้งานต่างๆ อย่ามองเพียงแค่ว่าเป็นเพื่อนกัน แล้วมันคงจะไม่อะไรเรา อย่าเพิกเฉย สังคมเราสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ อะไรๆก็เปลี่ยนใจคนเราได้เสมอ วัตถุสมัยนี้มันมีค่ามากกว่า จิตใจ ของคนไปเสียแล้ว เพื่อนกันยังทำได้ขนาดนี้ คนแบบนี้ท่านๆทั้งหลายควรจะระวังอย่างยิ่ง ฝากเตือนสติหลายๆคน ขอบคุณครับ
อุทาหรณ์บุหรี่ไฟฟ้า (เตือนภัยอันตรายที่มากกว่ากว่าแค่บุหรี่)
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน"
นี่เป็นส่วนหนึ่งของบทกลอนของท่านสุนทรภู่ที่ใส่ไว้ในวรรณคดี เรื่อง พระอภัยมณี ตอนสุดสาครติดกับชีเปลือย ซึ่งผมก็เจอเหตุการณ์แบบที่ว่านี้ เข้าจังๆ
แล้วคนที่ผมประสบผมเจอด้วยก็ไม่ใช่ใครที่ไหน กับ เป็น เพื่อน ของผมเอง อ่านไม่ผิดหรอกครับ เพื่อนของผมเอง แต่เป็นที่มหาลัย
ขออนุญาติใช้นามสมมติว่า น นะครับ บุคคลิกของ น เป็นคนตรงๆ ห้าวๆ โผ่งผ่างนิดๆ ดูเหมือนคนจริงใจ ขี้เล่นเป็นกันเองกับทุกคน มีน้ำใจมาก ชอบช่วยเหลือคนอื่นๆเสมอ
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ประมาณซักช่วงใกล้ค่ำ ผมก็กำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง เพื่อนคนนี้มันก็ทักมา น มันทักผมมาว่ามันจะขายบุหรี่ไฟฟ้าให้กับผม ซึ่งผมก็คุยเรื่องนี้อยู่กับมันประมาณสองสามครั้งได้ ว่าจะหาซื้อมาเล่นดู และจะสั่งเพื่อนอีกห้องนึง(มหาลัยที่ปัจจุบันที่กำลังศึกษาอยู่ แยกคลาสเรียนเป็นห้องๆ) ซึ่งเพื่อนคนนี้เขาเมื่อรับซื้อ-ขายบุหรี่ไฟฟ้า ถ้าจะซื้อหรือปรึกษาต้องเพื่อนคนนี้เลย แต่ด้วยความที่ว่า ผมไว้ใจ และเชื่อใจ น มากกว่าเพราะว่าเห็นเป็นเพื่อนกัน กับอีกคนทื่อยู่คนล่ะห้อง ผมก็ไม่สนิทอะไรด้วย แล้วเรียนแต่ละทีก็ไม่เคยเจอหน้ากันเลย คงอยากที่เอาเรื่องถ้าเกิดจะเอาเรื่องขึ้นมา (คงเอาเรื่องยากด้วย เพราบุหรี่ไฟฟ้าตอนนี้กำลังเป็นประเด็นอยู่) ผมก็เลยว่าซื้อกับ น ดีกว่า เพราด้วยราคาที่ถูก เพื่อนลดให้เหลือ1200 แล้วใช้มาได้แค่อาทิตย์กว่าๆเอง ดูแลดีมาก และผมก็เคยลองขอมันดูดอยู่สองสามหน ณ จุดนี้ผมยอมรับเลยว่า ผมพลาดมากๆ เพราะผมไม่ได้ปรึกษาใครเลย เพื่อนสนิทใกล้ตัว เพื่อนอีกหลายๆคน บวกกับความ"เชื่อใจ"ไปด้วย ทำให้ผมไม่ได้เอะใจอะไรในตัว น เลย วันต่อมา ผมก็มารับของกับ น ซึ่งวันนั้นมีเรียนพอดี แล้วผมกับมันนั่งกันอยู่ในห้องระหว่าง รอ อาจารย์เข้าคลาส วันนั้นมันผิดสังเกตุหลายอย่างมาก อาการมัน ล่กๆ เหมือนคนตื่นเต้น เหงื่อแตกพลั่ก แต่ผมก็ไม่ได้สังเกตุว่าเป็นอาการพิรุจแต่อย่างใด ผมคิดว่าคงใกล้เวลาเรียนแล้ว มันเลยรีบวิ่งขึ้นมาเลยเหนื่อย มันพูดกับใช้ชื่อแทนตัวเอง แบบ น อย่างนุ้นอย่างนี้ เดี๋ยว น เอาสำลีใส่ให้แล้วนะ น เอาไอนี่มาให้ด้วยนะ อะไรประมาณนี้ซึ่งตลอดเวลามันก็ใช้กูกับผมตลอดแบบปกติทั่วไป แต่พอเช็คของอะไรไปไม่ได้เท่าไร อาจารย์ก็เข้ามา พอเลิกเรียน ผมกำลังเดินออกจากห้อง เพื่อนคนนึงเดินเข้ามาหาผมแล้วถามว่าไปเอาจากใครมา ผมก็บอกซื้อกับ น มา เพื่อนผมก็บอกเห้ย ไมไม่ถามกูก่อน เอาล่ะไง ผมก็แบบตอนนั้นในใจคิดแล้วครับ ว่าไอห่า ไอ น มันหลอกอะไรกูซักอย่างแน่เลย แล้วพอเดินไปถึงบรรได เพื่อนหลายคนยืนดักรอผมอยู่ แต่ล่ะคนสีหน้าไม่ค่อยดี ผมก็ถามว่า ทำไมว่ะ ไอ น มันทำไม ผมคิดอยู่แล้วว่า ไอ น มันต้องมีอะไรซักอย่างแน่ๆตั้งแต่เพื่อนอีกคนเดินเข้ามาทักผม เพื่อนผมก็บอกว่า รู้มั้ยว่าโดน ไอ น มันเล่นแล้ว จากนั้นมันก็เล่าว่า ไอ น มันใช้ของมันมาเป็นเดือนกว่าแล้ว!! ผมฟังไม่ผิดแน่นอน ได้ยินเต็มสองหูเลย มันใช้มาเดือนกว่าแล้ว เพื่อนผมเคยดูดกับไอ น มาซักพักแล้ว แล้วก็เคยเห็นไอ น ใช้ตัวนี้ แล้วมันก้เล่าอีกว่า มันเคยจะขายให้เพื่อนผมอีกคนนึงทีเล่นมาก่อน 900 แต่เพื่อนผมเอะใจ เลยไม่ได้ซื้อ เพื่อนผมบอกว่า เค้าโดนมันกันเกือบหมด เค้ารู้แกวไอนี้ดี มันคงเห็นว่าหลอกง่าย แล้วจะไม่ต่อที่นี่แล้ว(ผมจะซิ่วไปเรียนอีกที่ครับ เพราะสอบได้ รอจบก่อนค่อยทำเรื่องออก) มันก็เลยไม่แคร์อะไร พอเพื่อนผมมาเช็คของให้อีกที น บอกว่าใส่สำลีให้แต่เปล่าครับ มันดูดทิ้งไว้ยังไงก็แบบนั้น น้ำยาที่แถมมา ก็ล่อเกือบหมดขวด ไอใจผมมันแค้นก็แค้นอ่ะครับ แต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว ตังก็เสียไปแล้ว เอาเรื่องก็ไม่ได้ อย่างที่ผมบอกไว้ข้างต้น คือเรื่องของมันไม่เท่าไร ราคาที่เสียไปเป็นเรื่องรอง แต่มันเป็นเรื่องของ"ความรู้สึก" และ "ความเชื่อใจ" ซึ่งไอของแบบนี้ คนเราก็ไม่ได้ให้ใครง่ายๆ ใช่มั้ยล่ะครับ โดยเฉพาะกับเพื่อน คนที่เจอหน้ากันเกือบทุกวัน ปากมันเรียกผม เพื่อนๆ แต่การกระทำมันไม่ได้แหย่แส หรือสนใจ ความรู้สึกผมเลย ไม่มีสามัญสำนึก ความซื่อสัตย์ ถ้าจะขายอะไรก็ควรบอกกันตรงๆ
สำหรับตัวผมคงไม่เอาเรื่องอะไร คงจะแค่เลิกยุ่งกับมัน ถือว่าเป็นบทเรียนและประสบการณ์การเจอคนรุปแบบนึง เลิกไว้ใจใครอะไรง่ายๆ
อยากฝากถึงทุกท่านนะครับ คุณๆท่านๆ จะซื้ออะไรกับใครอะไรก็แล้วแต่ ควรจะเช็คข้อมูลสอบถาม ราคา การใช้งานต่างๆ อย่ามองเพียงแค่ว่าเป็นเพื่อนกัน แล้วมันคงจะไม่อะไรเรา อย่าเพิกเฉย สังคมเราสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ อะไรๆก็เปลี่ยนใจคนเราได้เสมอ วัตถุสมัยนี้มันมีค่ามากกว่า จิตใจ ของคนไปเสียแล้ว เพื่อนกันยังทำได้ขนาดนี้ คนแบบนี้ท่านๆทั้งหลายควรจะระวังอย่างยิ่ง ฝากเตือนสติหลายๆคน ขอบคุณครับ