แต่งงานมา10ปี โดนสามีทิ้งไปแบบไม่มีลางบอกเหตุเลย ทิ้งให้อยู่กับลูกกันแค่2คน ตอนนี้เสียใจจนอยากตายค่ะ ขอกำลังใจหน่อยค่ะ

กระทู้คำถาม
มีใครที่โดนสามีทิ้ง แล้วปล่อยให้เราอยู่กะลูกตามลำพังมั้ยคะ

แบบอยู่กันเอง2คนจริงๆ ไม่มีคนอื่นมาอยู่เป็นเพื่อนเลย

อยู่กันได้มั้ยคะ กว่าจะทำใจได้นายมั้ย

เราร้องไห้มา7วันติดแล้ว เค้าทิ้งเราไปแบบ/ม่บอกกล่าวเลย ไม่กลับ ไม่รับสาย ไม่ตอบไลน์

แต่งงานอยู่ด้วยกันมา 10ปี ไม่มีวี่แววว่าเค้าจะเป็นคนแบบนี้เลยค่ะ เค้าดีกับเราทุกอย่าง

มาวันนึงก็ขอหย่า บอกจะไปคบกับผู้หญิงคนอื่น (ไม่มีวี่แววจริงๆนะคะ อยู่กันอย่างมีความสุขมาโดยตลอด)
พอเราไม่หย่า เค้าก็ไปเลยค่ะ ไม่สนใจเรากับลูกอีกเลย

อยากขอกำลังใจจากแม่ที่อยู่กับลูกตามลำพังสองคนค่ะ ว่าเป็นยังไงบ้าง อยู่กันได้มั้ย

เพราะเราสงสารลูกเหลือเกินค่ะ เค้าเคยอยู่แบบครอบครัวอบอุ่นมาตลอด มีทุกอย่างพร้อม จู่ๆชีวิตก็มาเปลี่ยนไป

เรากลัวเค้าเหงา กลัวจะเป็นเด็กมีปัญหา เพราะที่รร.ไม่มีพ่อแม่เลิกกันเลยค่ะ

แต่เค้าบอกว่าเค้าโอเคค่ะ ไม่มีพ่อเค้าอยู่กะเราได้ เราไม่รู้เค้าพูดจริงจากความรู้สึกรึเปล่า เพราะเค้าก็สนิทกับพ่อ กลัวเค้าแค่จะพูดเพื่อให้เรารู้สึกดีเฉยๆ

ตอนนี้งงกะชีวิตมากค่ะ ไม่คิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้ เพราะครอบครัวอบอุ่นดีมาตลอด จนวันสุดท้ายก่อนที่เค้าบอกเลย

ตอนนี้มาสืบรู้มาอีกว่าไปซื้อกระเป๋า chanelให้ผู้หญิงใหม่อีก ใบละ2แสน
ปกติซื้อให้เราตลอด แต่ก็ไม่เคยแพงขนาดนี้ ปีนี้ก็ไม่ได้ให้เราก็ไม่ส่าอะไร เพราะคิดว่าเก็บเงินไว้ดีกว่า
มารู้อย่างนี้เจ็บเหลือเกินค่ะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 48
ไม่แนะนำให้หย่าขาดจากกันทุกกรณี
มีหลายๆคู่ ที่ผู้หญิงไม่ยอมหย่า เช่นคู่น้องเรสโยคะ นั่นไง ยังไงคุณหญิงก็ไม่หย่า ถึงกับออกหนังสือแจงสื่อกันทีเดียว
หมดรักก็เรื่องของการหมดรัก แต่อย่าไปเหมารวมว่าถ้าหมดรักกันแล้วต้องหย่ากันทันที
ไม่ต้องอายว่าสามีไปรักผู้หญิงอื่นมากกว่าเรา แล้วเราจะกอดทะเบียนไว้ทำไมในเมื่อเขาไม่รักเราแล้ว
พวกเขาควรจะอายมากกว่า ที่เป็นเมียน้อย นอกใจเมีย
ถือเอาไว้กอดเอาไว้อย่างนั้นแหละ เตรียมเอกสาร เก็บหลักฐานการนอกใจให้หมด
อย่างแรกทำเรื่องฟ้องขอค่าเรียนดูบุตร
อย่างที่สอง ฟ้องขอค่าอุปการะเลี้ยงดูในกรณีที่เราไม่ได้ทำงาน ไม่มีรายได้ แบ่งมาครึ่งหนึ่งต่อเดือน
อย่างที่ สาม ฟ้องขอมีส่วนร่วม ใส่ชื่อร่วม ในทรัพย์สินที่สามีหามาได้
คือขอพิทักษ์ทรัพย์สินสมรสนั้นเอง คือแจงศาลท่านไปว่าจุดประสงค์คือกลัวว่าการตัดสินในในการทำธุรกรรมของสามี
จะทำให้สินสมรสเสียหายได้ ขอใส่ชื่อด้วย
สี่ ถ้าว่าง ฟ้องเมียน้อยไปด้วยเลย
ทั้งหมดนี้จะต้องยังไม่ฟ้องหย่าก็ได้ กฏหมายให้สิทธิ์ เน้นต้องเปิดใจกว้าง ให้อภัยสามี อยากให้กลับมาเหมือนเดิม
(บอกเลยขุ่นข้องหมองใจ ให้เก็บไว้ในใจ แก้ทีละเรื่อง ดูจดหมายแจงสื่อของคุณหญิงเป็นตัวอย่าง เชือดนิ่มไป)
ปล. บางทีอ่านเจอว่าไม่รักแล้วให้หย่าเลย อย่ารั้งงั้นงี้ เข้าใจว่าหวังดี สุดท้ายเมื่อไม่รักกันแล้วก็คงหย่าให้แหละ
แต่ตัวเรา ลูก ต้องพร้อมก่อน ใจเย็นๆ
ขอย้ำว่า จขกท อยากจะยื้อ อยากจะเร้ารืออะไรก็ทำเลย แสดงออกไปให้เต็มที่
แต่ต้องดูแลสุขภาพตัวเอง ดูแลลูกไปด้วยอย่าให้ขาดตกบกพร่อง
เอาให้สาแกใจตัวเอง แล้วมั่นใจว่ายังไงสามีก็ต้องการเลิกกับเราแน่นอน
(ถึงบางคนจะเวทนาเรา หาว่าเราไมีมีศักดิ์ศรี มันก็ใจของเรา แล้วทั้งสามีทั้งเมียน้อยมันมีศักดิ์ศรีนักหรือที่มาทำกันแบบนี้ โธ่ ขึ้นอ่ะ
ส่วนของดิฉัน เร้ารือจนแน่ใจว่า สามีต้องการเลิกแน่ๆ แล้วเราไม่หย่าให้แน่ๆ แกก็หายไปเลย
เราก็จัดไป อีกเดือนก็ติดต่อมาด่าเราใหญ่โต เพราะเจอหมายศาลเรื่องค่าเลี้ยงดู ท้าหย่าเหยงๆ
ก็เจอให้ศาลไป ศาลสั่งต้องจ่าย ด่าเราใหญ่โต ตอนนี้ได้ข่าวเลิกเมียน้อยแล้ว จะกลับมา แต่เราไม่เอา ไม่หย่า อยู่แบบนี้แหละ
เพราะจำจนตายช่วงที่เราไปเร้ารือเขา เขาทำให้เราอายมากกกก ถ้าไม่เห็นแกลูก เราเอามันตายไปแล้ว
(ยังแปลกใจที่สามีกล้าขอกลับมาอยู่ด้วย ทำเราซะขนาดนั้น)
บอกไปว่า ลูกโตเมื่อไหร่ค่อยหย่า หรืออยากได้เร็วก็ฟ้องมาแล้วกัน
ความคิดเห็นที่ 4
เข้ามากอดนะคะ .... ถ้าอยากหาเพื่อนคุย โทรมาหาเราได้  เราเข้าใจดีเลยค่ะ
(หลังไมค์มาถามเบอร์ได้นะ  เราจะช่วยพยุงคุณตอนแรกๆนี้)

มันเหมือนฟ้าผ่า มันเหมือนฝันไปเนอะ  .. จากเป็นโดนทิ้ง  แย่กว่า จากตาย มากเหลือเกิน
แต่คิดซะว่า  อย่างน้อยเราเคยมีวันคืนดีๆ ที่บางคนไม่มี ... เรามีลูก ที่อยู่เคียงข้างแม่ (ลูกกี่ขวบคะ)
"ยอมรับความจริง" ว่าเค้าไม่ใช่คนเดิมที่เรารู้จัก และต่อให้ซมซานกลับมา ... เค้าก็ไม่ใช่คนเดิม ครอบครัวแบบเดิมอีกต่อไป
"ยอมรับความจริง" ว่าต้องยืนด้วยตัวเองแล้ว  ...
และต้องปกป้องลูก  ปกป้องสิทธิ์ของลูก (เช่นการฟ้องร้อง ..เก็บหลักฐานข้อมุลซะ อย่ามัวแต่ฟูมฟาย)

"ร้องไห้ และหาเพื่อนที่ระบายได้ .. คนที่พร้อมรับโทรศัพท์คุยบ่อยๆ โดยคุยแค่1-2นาที ให้ปรับโหมดแป๊ปนึง ขอได้พูดอารมณ์ออกไปนิดนึง"
"แล้วมันจะผ่านไป"    มันจะยากสุดในช่วงเดือนแรกๆนี่แหล่ะ  .. พอผ่านไปนานๆ มันก็คือความทรงจำเท่านั้น
"หาคุณค่าของตัวเอง"   แทนที่จะนึกถึงเค้า  ให้นึกถึงสิ่งดีๆที่ตัวเองเคยได้รับ  และจุดดีในตัวเอง ....  เพราะยามนี้รู้สึกด้อยค่า( จริงๆเราไม่ได้ไม่ดี แต่พวกมันต่างหากที่เลว)
"มองหาเป้าหมาย"   ว่าจะเดินไปทางไหน  ต้องการอะไรบ้าง ... เช่น ฟ้องร้องกี่ล้าน  ทำงานอะไรในอนาคต จะสวยขึ้น จะเก่งขึ้น ฯลฯ

               -----------------------------------------------------
                ชีวิตแค่โดนทำร้าย  แต่ไม่ถึงกับโดนทำลาย  
                มาวันนี้หัวใจสลาย เตือนตัวเองว่า ฉันยังคงอยู่
               -----------------------------------------------------
               เมื่อวันที่ชีวิต  เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบางครั้งไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
               อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน   และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด

ถ้าชั้นนั้นทุกข์ แล้วใครจะทุกข์ด้วย
เพราะฉะนั้น  ชั้นจึงทรนง

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
ความคิดเห็นที่ 19
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่