ทำไมเราต้องแคร์คนที่เขาไม่ได้แคร์เราด้วย?

เคยเป็นคนที่แคร์ทุกอย่างแคร์คนรอบข้างทุกคน แต่ก็ไม่เคยมีใครแคร์เราเรย แล้วพอวันนึงเราโดนทำร้ายความรู้สึกเข้ามากๆ เราเรยไม่อยากจะแคร์คนที่เขาไม่เคยแคร์เรา แต่พอวันนี้เราเลือกที่จะไม่แคร์คนบางคนเขากลับม

รู้จักน้องคนหนึ่ง เราแคร์เขามาก ไม่ว่าเขาจะทำอะไรเป็นห่วงเขา แต่เขากลับไม่แคร์เราเลย;(;(

ตอนนี้เรามีความอึดอัด ไม่รู้ว่าจะเอาไงต่อดี เราอยู่กินกับสามีมานานมากค่ะ สิบกว่าปีแล้ว แต่พอมาหลังๆ เริ่มมีความอิ่มตัว แล้วปัญหาสะสม คือสามีเป็นคนที่ทำงานเก่ง ขยันทำงาน เรื่องนี้เขาจะดีมากๆ (เรามีธุรก

เคยแคร์ใครมากๆป่ะ เราโคตรจะแคร์เขาเลยเว้ย แต่เขา:)ไม่แคร์เราเลย ถามตัวเองตลอดว่าจะแคร์คนแบบนี้ไปทำไมวะ ไม่ว่าจะสถานะไหนก็โครเกลียดเลยอะคนที่:)ไม่แคร์คนอื่น

คือเราแคร์เราสนใจคนอื่นมากเกินไป บางทีเราก็อยากเฉยๆกับคนๆนั้นบ้าง เขาก็ไม่ได้มีไรดี แต่ไม่รู้เราจะแคร์จะสนใจเขาทำไม

คือเราค่อนข้าง sensitive และแคร์คนอื่น แต่ทุกครั้งที่มีคนรอบตัวที่เราสนิท เช่นเพื่อน แฟน พี่น้องหงุดหงิดโกรธหรือหัวร้อนทั้งๆที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราเลย แต่เรากลับกลัวพวกเขามากๆ บางทีกลัวจนน้ำตาไหลเลย

เรามีปัญหากับรูมเมท จะย้ายออกก็ไม่ได้เพราะมีข้อจำกัดค่ะ ตอนนี้คือไม่พูดกันเลย ควรทำยังไงให้รู้สึกไม่อึดอัดคะ จริงๆก็เริ่มชินระดับนึงแต่คือทั้งห้องมี 3 คนรวมเราด้วย อีก2คนเขาไม่พูดกับเราเลย คุยกันอยู่

ทำไมทุกคนจึงต้องการความรักเพราะการที่เราเอาใจไปแคร์คนอื่นยิ่งหาภาระใส่ตัว และมีจริงๆเหรอคนที่แคร์เรามากเท่ากับพ่อแม่ จากวัยรุ่นอายุ 22 ที่เคยมีแฟนอยู่ครั้งนึง มีความสุขบ้างทุกข์บ้าง แต่ทุกข์มากกว่า

ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้อ่ะคั้บ ยังคอยไปหา ทำนู่นทำนี่ไห้ บางทีเค้าก็เหมือนจะแคร์เรา แต่เค้าก็แคร์คนอื่นเหมือนกัน บางทีเวลาเรานอยด์เราน้อยใจ เราก็อยากไห้เขาแคร์เราบ้างอ่ะคั้บ สถานะเรามันไม่มีคำไหนที่ใช้ได้