แคร์คนที่ไม่รักเราก็เหมือน ปล่อยเวลาให้ว่างเปล่า ต่อไป

รู้จักน้องคนหนึ่ง เราแคร์เขามาก ไม่ว่าเขาจะทำอะไรเป็นห่วงเขา แต่เขากลับไม่แคร์เราเลย;(;(

เราวิ่งตามความรักจนเหนื่อยจนลืมความรู้สึกตัวเอง แคร์ความรู้สึก ใส่ใจ เป็นห่วง ดูแล คนอื่นมากไปจนเราเองต้องมานั่งทบทวนว่าเราทำอะไรอยู่ วิ่งตามเขาเขาเพื่ออะไร ความสุขเราคืออะไร พอจะดึงตัวเองกลับมาก็ทำไม

อยากถามทุกๆคนนะคะตามหัวข้อ คือเหนื่อยมากกับการที่ต้องมาแคร์คนที่เขาไม่เคยแคร์เรา รักฝ่ายเดียว ทำดีทุกอย่างแต่ไม่เคยเห็นค่า พอแล้ว...เหนื่อย

;(ทำไมคนที่รู้สึกมากกว่าถึงเเพ้ ทั้งที่แคร์เขาตลอดเวลา ตอบแชทตลอด รับสายไม่ขาด ทนกับคำด่า ทนกับเรื่องแฟนเก่าที่เขาเล่าให้ฟัง ทำไมถึงต้องเเพ้ ทำไมเขาไม่มาแคร์เราบ้าง ว่าเราจะรู้สึกยังไง แค่คุยยังเจ็บข

คนมันไม่มีใจ คนเขาไม่เห็นค่า เราก็ควรปล่อยเขาไปดีกว่าเนอะ จากประสบการณ์ส่วนตัวของเจ้าของกระทู้ เคยให้โอกาสตัวเองและให้โอกาสเขา เพราะเราอยากให้เขาอยู่ในชีวิตเราต่อไป แต่มาถึงจุดที่เรารู้สึกว่า เราเจ็บ

การที่เราแคร์คนๆนึงมาก ทั้งที่เราไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรเป็นพิเศษ แคร์แม้กระทั่งว่าเค้าจะรู้สึกยังไงกับเรื่องที่เราทำเหมือนมีคนคุยอีกคนทั้งที่ไม่มี หรือเขาจะโกรธเรามั้ย มันเป็นเพราะอะไรหรอคะ

ขอวิธีที่ไม่ต้องแคร์คนอื่นมากไปหน่อยค่ะ เหนื่อยมากเลยค่ะการทำงานเราแคร์คนอื่นมากแต่คนอื่นกลับไม่ได้สนใจหรือแคร์เรากลีบบ้างเลยรู้สึกเหนื่อยเกินไปเราเซฟคนอื่นแต่ไม่เซฟใจตัวเองเลย

ทุกคนเคยเป็นไหมค่ะ? แบบแต่ก่อนเราเป็นคนที่คุยเยอะมากกกกกก(จขกท.ไม่สวยนะคะแต่คุยสนุก) แล้ววันหนึ่งมาเจอคนที่ใช่แล้วเรารู้สึกแบบเขาคือดี แบบแคร์เรา สนใจเราอ่ะ จนเรายอมเลิกคุยกับคนหลายที่เคยคุยด้วยเพื่อค

ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้อ่ะคั้บ ยังคอยไปหา ทำนู่นทำนี่ไห้ บางทีเค้าก็เหมือนจะแคร์เรา แต่เค้าก็แคร์คนอื่นเหมือนกัน บางทีเวลาเรานอยด์เราน้อยใจ เราก็อยากไห้เขาแคร์เราบ้างอ่ะคั้บ สถานะเรามันไม่มีคำไหนที่ใช้ได้

เคยแคร์ใครมากๆป่ะ เราโคตรจะแคร์เขาเลยเว้ย แต่เขา:)ไม่แคร์เราเลย ถามตัวเองตลอดว่าจะแคร์คนแบบนี้ไปทำไมวะ ไม่ว่าจะสถานะไหนก็โครเกลียดเลยอะคนที่:)ไม่แคร์คนอื่น