ชอบคนนิ่งขรึมเดาอารมณ์ของเขาไม่ถูกไม่รู้เขาคิดอะไร?

ตามด้านบนเลย...เขาเป็นคนที่ใครก็บอกว่าดูเป็นคนเงียบๆ...เเต่สำหรับเราเเล้วตอนเจอเขาครั้งเเรกรู้สึกประทับในตัวเขาเป็นอย่างมาก....เรื่องมันเริ่มจากเรารู้จักกับเขาที่เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเราเป็นสภานักเรียน..ส่วนเขาเป็นประธานนักเรีนนที่เพิ่งได้รับตำเเหน่งใหม่ๆ...เขาเป็นเด็กห้องหนึ่งส่วนเราเป็นเด็กห้องกลางๆ...ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไร..เเต่นานๆเข้ายิ่งเจอหน่าน้องเขาทุกวันก็ยิ่งรู้สึกชอบ...ไม่รู้ตัวเองเป็นเเบบนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่เเค่อยากเห็นหน้าน้องเขาทุกวันเเค่ได้เเอบมองก็ยังดี...จนวันหนึ่งราตัดสินใจทักเฟสน้องเขาไป...เราตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก..น้องเขาก็คุยกับเราดีเเละตอนนั้นเราดีใจที่สุดเพราะน้องเขาจำเราได้...เราคุยกับน้องเขาเป็นเวลาหลายเดือนมาก..เเต่การคุยระหว่างเรากับน้องเขาเป็นเพียงเเค่เราทักไปถามว่าทำอะไรอยู่...กินช้าวหรือยัง...นอนฝันดีน่ะ...เเค่สี่ประโยคนี้ต่อวันสำหรับเรามันก็มากพอเเล้ว...เราก็ได้เเต่รอว่าน้องเขาจะตอบมาเมื่อไหร่จนวันหนึ่งสิ่งที่เราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง...น้องเขาทักเรากลับมาประมาณว่าดีใจที่มีเราคอยถามน้องเขาไปตลอดคอยรับฟังปัญหาเเละให้คำปรึกษากับน้องเขาตลอด...เราดีใจมากจนไปโรงเรียนเเต่ละวันมันมีความสุขมาก...เเต่ก็เท่านั้นเรายังไม่กล้าคุยกับน้องเขาตรงเลยสักครั้งเเล้วครั้งนี้เราอยากรู้จริงๆว่าเขาคิดยังไงกับเราถึงเเม้เราจะรู้คำตอบอยู่เเล้วก็ตามว่ามันคงเป็นไปไม่ได้เเต่อย่าน้อยเราก็ได้พัยงเเค่หวังว่ามันจะเป็นจริง...มีบางครั้งที่เราพยายามตัดใจจากน้องเขาด้วยการหายไปบางเราทำได้มากสุดเเค่เดือนกว่าๆเเต่ยิ่งนานก็รู้สึกเหมือนเราเองที่ทรมารเเล้วในที่สุดเราก็เป็นฝ่ายที่ทนไม่ได้ต้องกลับไปทักน้องเขาอีก....เเต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมน้องเขาไม่คุยไม่ตอบเเชทเรามันเหมือนยิ่งทรมารเราเข้าไปอีก...เวลาเจอกันที่โรงเรียนเราทำได้เพียงหลบหน้าน้องเขา...เราทำเเบบนี้ไปเรื่อยๆจนตอนนี้เราใกล้จบเเล้วอีกไม่กี่วันที่เราจะได้ไปโรงเรียนอีกไม่กี่วันที่จะได้เเอบดูน้องเขาอีก..อีกเเค่ไม่กี่วันที่เราจะได้เลิกทรมารตัวเองสักที..บางครั้งก็อยากให้น้องเขาบอกเรามาตรงๆเลยยังดีกว่า..บอกว่าเป็นได้เเค่พี่หรือคนรู้จักก็ได้..เเต่ไม่ใช่การเมินหรือมองข้ามความรู้สึกของเรา..คิดไปดีๆน้องเขาก็ไม่ได้ผิดอะไรเเต่มันผิดที่เราเองที่ชอบน้องเขา..จนบางทีอาจรักไปเเล้วก็ได้...อยากมาระบายในพื้นที่นี้เอาไว้เผื่อน้องเขาเข้ามาอ่านเเต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก..สิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดตอนนี้คือเก็บความทรงจำดีๆตอนนั้นเอาไว้ให้นานที่สุด...หรือเราควรจะถามน้องเขาไปตรงหรือเลือกเก็บคามรู้สึกของเราเอาไว้เเบบนี้...ไกด์