เราUnfriend เพื่อนในFacebook เพื่อนโกธรเรามาก ง้อก็ไม่หาย เเอดใหม่ก็ไม่รับ ทำไงดีค่ะ

นี้เป็นการตั้งกระทู้ครั้งเเรกนะคะ เพราะว่ามันอัดอั้น ต้องมาระบาย คือเเบบเครียดอ่าค่ะ เราไม่คิดว่าเขาจะโกธรขนาดนี้
มันนอยด์ไปหมดเลยTT
เรื่องของเรื่องก็คือ (ขอเล่ายาวตั้งเเต่เเรกเลยนะคะ) เรากะเพื่อน(ผู้ชาย) คนนี้เป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊คนี้เเหละค่ะ เขาเเอดมาตอนปี2 ตอนนั้นดีใจนะ มีหนุ่มมาเเอดเฟส ดีกรีหนุ่มจุฬาด้วย(เราชอบจุฬามาก เเต่เอ็นท์ไม่ติด) เขาเรียนเคมีปิโตฯ ส่วนเราตอนนั้นเรียนพยาบาล วิลัยสมทบของมหิดลอยู่ เเรกๆเราทักไปก่อน พอรู้ชื่อเเล้วเราก็หายไปไม่ได้ติดต่อกันอีก จนกระทั่งเราจบทำงาน ตอนนั้นเขาต่อป.โท เราเห็นเขามากดไลค์รูปให้บ้าง โพสกากๆของเราบ้าง เราก็นึกดีใจทักเฟสไปทักทายซะหน่อย ก็เลยคุยยาว เลยได้นัดเจอกัน เขาดูนิ่งๆ ขรึมๆ ชอบทำหน้าดุ เเต่เราชอบลักยิ้มเขามากอ่า>~< เรานัดเจอกันอยู่3ครั้ง จากนั้นต่างคนต่างเงียบหาย เข้าใจว่าเขาคงเรียนหนัก เราก็งานยุ่ง เลยไม่ค่อยได้คุยกัน ประกอบกับเวลาเขาไปทำกิจกรรมกะทางม. จะชอบโพสรูปคู่กะสาวๆ เราก็เลยติต่างว่าน่าจะเเฟนเขา พอถามเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เลยเงียบไปนานถึง6 เดือน จนมาเจอกันอีกทีที่ Coco walk ช่วงปลายมกราคม เรามานั่งชิลเป็นเพื่อนพี่ที่ทำงาน ส่วนเขามากะเพื่อนๆ เรานั่งตรงข้ามเห็นกันเต็มๆเลย เรานี้เเทบไม่เชื่อตัวเอง มันบังเอิญโลกกลมขนาดนั้นเลย ตอนเเรกนึกว่าเมา (ดื่มเหล้าปั่นไปเยอะค่ะ 55) เรานี้หยิกตัวเองนึกว่าตาฟาด หลังจากดื่มกันเสร็จ เราเลยทักเฟสเขาไป เขาเลยบอก พอดีเขามีเลี้ยง Reunion เสร็จละเลยมานั่งกะเพื่อนๆต่อ หลังจากวันนั้นเราก็คุยกันยาว(อีกครั้ง) ละนัดเจอกัน (เหมือนเดิม>~<) ครั้งนี้ดูเหมือนเราจะสนิทกันมาก เขายอมเปิดใจมากขึ้น ยอมให้เราเรียก"หมู"น่ารักอ่า) เจอกันเขาจะชอบเเต่งตัวธรรมดา สบายๆ เราก็ไม่เคยรังเกียจเลย เเต่เรานี้จัดหนักตลอด หน้า ผม ชุด เป๊ะ 555 จนมามีปัญหากันช่วงหลังๆเขาเปลี่ยนไป ไม่ค่อยทัก อาจเพราะก่อนหน้านี้เรามีปัญหาจากที่ทำงานก็ชอบไปบ่น ไปนอยด์กะเขา เขาคงรำคาญ จนมาถึงวันวาเลนไท์ เราออนเฟสไว้ เเต่เขาไม่อวยพรอะไรให้เราเลย เลยนี้น้อยใจมาก เราเลยไปอวยพรเขา เสร็จละ ก็Unfriend เขาไป เพระกลัวตัวเองจะเจ็บ สุดท้ายก็เจ็บจริงๆ เราทนคิดถึงไม่ไหว เลยทักแชทไป เขาก็ตอบกลับนะคะ เเต่เเบบว่า... เราอันเฟรนเขาเเล้ว เเล้วจะทักมาอีกทำไม...เขาคงโกธรมาก (ถึงเเม้จะบอกว่าไม่ได้โกธร เเละไม่จำเป็นต้องโกธร)เราเองก็เสียใจ นี้เราทำอะไรลงไป เพราะความขี้น้อยใจ คิดเองเออเองของเรา เลยทำให้เราต้องเสียเขาไป TT
เราพยายามขอโทษ ง้อ อธิบายสารพัดเหตุผล เขาก็ใจเเข็งมาก
คิดว่าคงไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้เเล้วTT
...เราเเค่อยากได้โอกาสจากเขา อยากกลับมาเป็นFriend ใน เฟสบุ๊ค ได้เห็นเขามีความสุข รับรู้ความเป็นไปของเขา ให้เราไม่ทักไม่คุยก็ได้ เป็นเเค่เพื่อนก็ได้คะ
ปล. สุดท้าย อยากไปร่วมยินดีในวันรับปริญญามหาบัณฑิต จุฬาของเขา เเต่ก็กลัว แง้ เราผิดไปแล้วววว(
>>>ใครมีวิธีง้อเพื่อน หรือวิธีทำใจ ช่วยเเนะนำด้วยนะคะ พลีสสสส<<<