สวัสดีค่ะทุกคนที่เข้ามา เราแค่อยากระบายเรื่องครอบครัวเราเฉยๆ พวกที่โลกสวยรบกวนออกไปเลยนะ เราทำอะไรเรารู้ดี เราไม่เคยทำตัวแย่ๆกับคนที่บ้าน เราแค่อยากขอพื้นที่ระบายและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเท่านั้น เพราะในชีวิตเรื่องแบบเราจะไปปรึกษาใครก็น่าจะเป็นเรื่องที่ยากค่ะ
บอกก่อนเลยว่าที่บ้านเรามีลูกสองคนค่ะ คือพี่ชายเรากับเรา มีหลายเรื่องที่เราน้อยใจแม่บางเหตุการณ์ก็มีความรู้สึกว่า พ่อแม่รักลูกเท่ากันจริงๆหรอ
เริ่มจากเราสอบได้ทุนครึ่งนึงไปเรียนต่อที่ต่างประเทศแต่ตอนโทรไปขอแม่ท่านก็พูดขึ้นทันทีว่าไม่มี ไม่ไปไม่ได้หรอ แม่ไม่มี ซึ่งเราก็เคยบอกท่านตั้งแต่ปีที่แล้วแต่เค้าเงียบ จนเรามาสอบจนติดทุน ความรู้สึกตอนนั้นหรอคะก็ผิดหวังค่ะ น้ำตาไหลแต่ก็กลั้นไว้(โทรไปคุย) แต่ก็เข้าใจว่าท่านไม่มีจริง แต่ผ่านไปอีกไม่กี่วันพี่ชายจะขอบวชซึ่งจำนวนเงินที่ใช้ในการบวชราคาพอๆกันเลย บวกลบไม่เกิน 2000 บาท แม่ก็ตอบตกลงไป ไม่พูดเรื่องเงินสักคำ ซึ่งเป็นความต้องการของแม่มานานแล้วค่ะ แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ทุกทีเวลานึกเรื่องนี้ขึ้นมา น้ำตามันไหลไม่รู้ทำไม มันเจ็บทุกทีเลยค่ะ
ใครเคยมีปัญหาเรื่องครอบครัวแบบนี้มั้ยคะ มีวิธีคิดยังไงให้กำลังใจตัวเองมั้ยคะ ตอนนี้ไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ
รู้สึกเป็นส่วนเกินสุด พยายามจะทำอย่างอื่นให้ลืมๆมันไป ก็ย้อนกลับมาน้อยใจทุกที
พ่อแม่บ้านไหนรักลูกไม่เท่ากันบ้างคะ
บอกก่อนเลยว่าที่บ้านเรามีลูกสองคนค่ะ คือพี่ชายเรากับเรา มีหลายเรื่องที่เราน้อยใจแม่บางเหตุการณ์ก็มีความรู้สึกว่า พ่อแม่รักลูกเท่ากันจริงๆหรอ
เริ่มจากเราสอบได้ทุนครึ่งนึงไปเรียนต่อที่ต่างประเทศแต่ตอนโทรไปขอแม่ท่านก็พูดขึ้นทันทีว่าไม่มี ไม่ไปไม่ได้หรอ แม่ไม่มี ซึ่งเราก็เคยบอกท่านตั้งแต่ปีที่แล้วแต่เค้าเงียบ จนเรามาสอบจนติดทุน ความรู้สึกตอนนั้นหรอคะก็ผิดหวังค่ะ น้ำตาไหลแต่ก็กลั้นไว้(โทรไปคุย) แต่ก็เข้าใจว่าท่านไม่มีจริง แต่ผ่านไปอีกไม่กี่วันพี่ชายจะขอบวชซึ่งจำนวนเงินที่ใช้ในการบวชราคาพอๆกันเลย บวกลบไม่เกิน 2000 บาท แม่ก็ตอบตกลงไป ไม่พูดเรื่องเงินสักคำ ซึ่งเป็นความต้องการของแม่มานานแล้วค่ะ แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ทุกทีเวลานึกเรื่องนี้ขึ้นมา น้ำตามันไหลไม่รู้ทำไม มันเจ็บทุกทีเลยค่ะ
ใครเคยมีปัญหาเรื่องครอบครัวแบบนี้มั้ยคะ มีวิธีคิดยังไงให้กำลังใจตัวเองมั้ยคะ ตอนนี้ไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ
รู้สึกเป็นส่วนเกินสุด พยายามจะทำอย่างอื่นให้ลืมๆมันไป ก็ย้อนกลับมาน้อยใจทุกที